[BaNu Ne JeT I sInQeRt]

Shpeshhere me thone se je vetmitar dhe e do vetmine
S´te shohim kurre nder popull, e as bashkohesh me njerezine.
Nuk e di se c´i ka kapur kjo merzi per mua
Me punet e mia merrren, te tyret i kane harruar


Nese m´thot se gjith duniaja, vetmine tende e ka kuptuar
Ju them se thashethemet me semerun, shpirti im duhet sheruar.
Nese dituris qe mora persiper s´i jap hakun qe ma kerkon
S´paskam bere tjeter, veq rendur per para qe zemren ma miklon.
Te lodhem duke mbjell pemen, e ne fund te kepus vec degen e saj?!
Me mire te mbetet i paditur, injorancen perhere ne koke ta mbaj.
Se sikur te diturit ta kishin diturine, i mbronte edhe ajo ata
Dhe sikur ta vlersonin shpirtrat e tyre, ndricimin e asaj do ta kishin pare.


Por e zhvleresuar, e vete u c´vlersuan dhe u shkaterruan
Kur u hutuan se per fitim te kesaj jete, diturin e levruan.
DHe te mrrolur e te vrazhde ne fytyre, prej saj u larguan
As te kenaqur ne kete dunja e ne tjetren te mallkuar.