[4peace]

...









Ne jemi ata që i mundësojmë shpirtit dalje në botë dhe, nëse s'kemi aparat, shpirti nuk mund të shohë. Theksi më i madh në mësim i është dhënë asaj që aparati është i papërshtatshëm, çka edhe është. Inercioni i vet materies ia vështirëson, nganjëherë madje edhe ia pamundëson shpirtit përdorimin e përshtatshëm të aparatit të cilin e ofron karakteri në lindjen e dhënë. Rezultatin e kësaj në sferën mentale e quajmë iluzion. Mendja dhe truri e interpretojnë gabimisht të vërtetën dhe atë që e sheh shpirti. Mu ky interpretim i gabueshëm shkakton iluzionin.






E shikojmë botën, në mendjen tonë fusim ide, trajta të të menduarit, ideologji e pikëpamje pastaj provojmë që të gjitha këto të kenë një kuptim. Nëse ato ide e ideologji na janë tërheqëse, atëherë lidhemi me to. I bashkohemi kësaj apo asaj grupe a organizate dhe në këtë mënyrë e mbushim mendjen me iluzion. I pamundësojmë shpirtit për ta parë qartë e pa pengesa botën ashtu çfarë në të vertetë është.Ia tregojmë shpirtit atë botë ashtu siç mendojmë se është. Pasi të kemi tregtuar me të gjitha idetë, ideologjitë, partitë politike, mënyrave të të jetuarit e të menduarit, besimeve të ndryshme, doktrinave e dogmave të ndryshme, mbesin në mjegull, nën mungesën e dritës,e këtë e quajmë iluzion dhe në këtë mënyrë e mendjen e karakterit e mbyllim për depërtimin e dritës së shpirtit.