[Urata]

7. E vërteta për Rugvën zbulohet në Perendim e fshihet në Tiranë.



Se Ibrahim Rugova ka nguruar me të drejtë e me arësye të flasë me Paskal Milon e provon dhe fakti se ai është deklaruar krejt ndryshe në të gjitha takimet dhe veprimtaritë e asaj kohe, të cilat i kishte zhvilluar në Perendim. Rugova nuk kishte nguruar të fliste për këto çeshtje në raste të tjera, kur ai ka vizituar kancelaritë europiane. Ndërkaq vetë qeveritë dhe shtypi perendimor ishin shprehur qartë dhe pa asnjë lloj dyshimi se "Rugova kishte qenë peng në duart e kriminelit Sllobodan Milosheviç".

Qysh në ditët e para kur Rugova ishte izoluar në Prishtinë, në Perendim ishte dhënë ky njoftim saktë dhe pa asnjë lloj mëdyshje: Shtypi perendimor shkruante për takimin e Rugovës me Nikolla Shahinoviç, për shkuarjen në Prishtinë të ambasadorit rus, Juri Katov dhe takimin e tij me Presidentin e Kosovës. Ndërkohë një reporter njoftonte se e kishte pyetur Rugovën për lirinë e tij të lëvizjes dhe kishte marrë përgjigjen: "Unë jam këtu. Këtu janë dhe forcat policore serbe të sigurisë". Ndërsa kur Rugova ishte shfaqur në ekranin e televizionit të Beogradit, një diplomat në Bruksel kishte deklaruar se ato pamje i takonin takimit të Rugovës me Millosheviçin para dy vitesh. Të njëjtën gjë kishte deklaruar gjithashtu këshilltari i Presidentit Bill Clinton, Greg Schulter. 12) Gazeta gjermane "Frankfurter Rundschau", e Martë, 6 Prill 1999. I njëti burim informativ bënte me dije ato ditë se ministrat e Jashtëm të Gjermanisë, Francës, Britanisë së Madhe dhe Italisë i kishin kërkuar presidentit serb që menjëherë ta lironte Dr. Ibrahim Rugovën dhe familjen e tij nga pengmarrja me qëllim që Presidenti i Kosovës të shkonte për takim me ta jashtë Jugosllavisë" ( ) Gazeta "Frankfurter Rundschau", datë 8 Prill 1999.

Një kërkesë të tillë nuk e kishin bërë qeveria, pesidenti dhe institucionet e tjera të Shqipërisë, të cilat fatkeqësisht, në vend të kësaj kishin duartrokitur skenarët Milosheviçit, me qëllim që ta fundosnin dhe eleminonin së paku politikisht liderin e pakontestuar shqiptar. E njëjta gazetë ka informuar më 10 prill 1999 se "Ibrahim Rugova ishte mbajtur në arrest shtëpie nga forcat policore serbe në Prishtinë" dhe se takimi me Milosheviçin, ishte inskenuar që ai të trajtohej nga UÇK-ja si tradhëtar. Në fakt më shumë se krahu enverist i UÇK-së, përfaqësuar prej Jakup Krasniqit, atë e trajtuan si të tillë institucionet e shtetit shqiptar. Në Perendim ishin vënë në lëvizje ekspertë dhe institucione kompetente për të dalluar pozicionin e Rugovës gjatë pengmarrjes së tij në Prishtinë e në Beograd.Televizioni kryesor gjerman ZDF kishte provuar teknikisht montimin televiziv të takimit të Rugovës dhe të Milosheviçit si dhe montazhin e deklaratave të shpalluara. Në Tiranë, televizioni shtetëror i manipuluar nga Mejdani e Milo kishte përhapur në masën e shqiptarëve si të vërteta të gjitha shpifjet dhe montimet e Milosheviçit.

Kur Rugova ishte liruar nga pengmarrja fizike serbe si dhe "pengmarrja" politike shqiptare, qarqet perendimore u sqaruan për pozicionin e tij të vështirë si dhe për kërcënimet që kishte patur nga ana e diktaturës nacionalshoviniste e Beogradit. Gazeta tjetër gjermane HNA shkruante atë kohë se ".. Sipas vlerësimeve të shumë prej vëzhguesve perendimorë Rugova ishte që nga fillimi i luftës në Kosovë më 24 Mars peng i Presidentit jugosllav Sllobodan Millosheviç". ( ) HNA, e premte 7 Maj 1999. Ndërkaq në fillim të qershorit 1999 presidenti i Kosovës, Ibrahim Rugova, kishte vizituar Madridin dhe gjatë asaj vizite kishte deklaruar se që nga java e parë e fillimit të bombardimeve të NATO-s kundër Serbisë ai kishte qenë peng i Presidentit të Jugosllavisë, Sllobodan Millosheviç. Kurse kishte shtuar se me mbështetjen ndërkombëtare kishte mundur të lirohej nga kjo pengmarrje. ( ) Gazeta gjermane "Frankfurter Rundschau", datë 8 qershor 1999.......



8. Kundërthëniet mbi ndërhyrjen e NATO-s në Kosovë.



Paskal Milo i ka dhënë shumë vend në libër deklaratës së montuar nga Milosheviçi në gojën e Rugovës për gjoja thirrjen e tij "Për ndalimin e bombardimeve të NATO-s". Ai e interpreton këtë nga ajo se Rugova nuk i kishte pohuar në takimin e 7 majit 1999 të kundërtën e kësaj. Eshtë spekulluar shumë me këtë akuzë kundër Rugovës. Janë shkruar dhe libra të tjerë, në të cilat kam lexuar deri pyetje të tilla sugjestive: "A mos Rugova donte ushtrinë serbe në Kosovë?!". Në të njëjtin stil shkruan thuajse dhe Milo. Nga ajo që shkruan duket se ish-ministri shqiptar i Punëve të Jashtme vazhdon të mbrojë koncepte e teza të tilla për udhëheqësin e Kosovës. Ai vazhdon me shënimet e tij të sajuara ta ushqejë opinionin me tezën se "Presidenti Historik i Kosovës ishte kundër ndërhyrjes së NATO-s në Kosovë". Në një kapitull të këtij libri kemi vënë në dukje faktin që Rugova në maj 1998 i kërkonte presidentit amerikan, Bill Clinton, vendosjen e NATO-s në Kosovë si dhe të një misioni civil ndërkombëtar si periudhë të ndërmjetme deri te pavarësia e Kosovës. Kjo kërkesë e tij ndaj autoritetit me të fuqishëm vendimmarrës të botës së sotme, është dëshmi se iluzionet dhe shpifjet e Paskal Milos mbeten në atë linjë që theksuam më lart, në linjën e shërbimit të radhës ndaj Beogradit.

Natyrisht shqiptarët e njohin faktin se cili nga këta personazhe, Rugova apo autori i librit, Milo, ishin pro ose kundër ndërhyrjes së NATO-s në konfliktin e Kosovës....