EDVARD KOCBEK - kUMBONA E ALARMIT
Qetesija zuri te oshetije
me ndryshe se deri tash.
Dikur vinte nga jashta,
atehere e ndegjoja me endje,
tash nisi te qfaqet ne mua,
te shkaperdershed tmerresisht rrotull
neper ju a te munduarin,
keshtu nis qmenduria.
Kumbona e alarmit bie panderprere
dhe nuk di te pushoje ne boten time.
Keshtu fillon terri i perjetshem,
se njehere si teper kam luajtur me kumbonat...
Tash me shpie oqeanit te pafund,
nuk ajgetoj dot askund bregun as qetesine.
eshte i kote edhe notimi ne shpine.
Dikush eshte sundimtar i mire mbi lirine.
__________________
Jeta e zemrės
ėshtė njohuria.
Ruaje,
mirėmbaje.
Vdekja e zemrės
ėshtė padituria.
Gjuaje,
largoje
|