Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Sy_kaltra
Jetime
Mbi varrin tende nene po bertas
Por nuk pergjegjet asnjeri,heshtje!
Cou nene jam vajza yte
Kam ardhe me te pa
Me ke lene te vogel
E tani jame rritur
Qohu te lutem nene qohu
Se jame e merzitur
Me mungon perqafimi yt
Ne shtepi shume ndjej trishtim
Ne shpirtin tim te vetem ndjej nje mallkim
Me pikojne lotet si rrufe
Nene, ne shtepi zeri im nuk therret
Dita dites po ndjej trishtim
E nata nates nuk i ngjan
Po ndjej shum malle per ty oj nane
Neeeeennnnneeeee a me degjon ?
Perseri tek varri yt heshtja ka
E rrita oj nene motren qe ma la
Por ajo shume po qane e don me te pa
Po s'kam qka bej zoti keshtu deshiroj
Dy motra te vetme sikur i mallkoje
Na therrasin jetime,e nuk e di pse
Ti si engjull gjdo here me neve je
Kur isha e vogel me mashtruan
Ka shkuar nena per te udhetuar
Tani ty te kerkoje
Por nuk te gjej askund
Po te ishe e gjalle do kaloja det e lum
Nene si te kalbi ky dhe
Nuk i erdhi gjynah per ne
Si te mori zoti vall
Nuk iu kujtua se dy pellumba te bardh ke me i lan ...
|
me seriozitetin me te madh qe egziston te them se fjalet tua me preken ne shpirte....
ndiej dhembjen tende Sy_kaltra!!
me endje lexoj poezite tua...edhe pse ka shume vuajtje ne to..duket ashtu...
te deshiroj absolut cdo t mire ne jete o moter!!
duke menduar per Ty
lovely me lot ne sy