[lirik]

Nuk dua të flas me ty
--------
autori xhelal ferizi
----------
nuk dua të flas me ty hieja ime

që mbete prore hije

as'nje her nuk u bëre rreze

as qels kohe e bukurije

por ec ë sizif'qe' e ec ë

dënueshëm nëpër përbuzje e prroje absurde

nëpër balten e shekullit memec

nuk dua të shihemi as sy më sy

ti je hije dhe mbete hije mbi dhe

nuk dua të flas -

ti nuk linde në të duhuren fe

as në të qëlluaren kohë e emocion

por linde mbi te pa emocion dhe

në shekullin e quajtur moh

në numrin e rriskut demon

un nuk e di kush je e pse je

perse linde per se

kujt ju deshte

vrapimeve kohore të mashtrimit

si pardje e dje

përse u veshe

me veshje te imagjinimit

simbol i diskriminimit

si sot si dje

hije prore e mohimit

pa fat e ardhur mbi dhe


prandaj un dhe ti të mos flasim

as ti për mua as un për ty

se ti je hije mbi secilin dhe

e huaja-

e un harren i pa atdhe i kohrave për'shky

i pa farë i pa fis


ne nuk jemi shitur as nuk jemi ble

akoma po mbajmë te bardhë plis

të dy nga e njejta kohë po pëlcasim

nuk kem mëmë as at

as motër e vlla

etni që na qanë

as dritë që kujdeset për ne

si mua si ty emocionet e akullta na ngrinë e na vranë

ty e mua-

llotot rruspija premtuese mashtruese na kan tha

na than tradhtarë e na shanë


se blozat nga e bardha kohë na ndanë

zezonat bastarde shtigjet e bardha na i kan vra

ti dhe un sot e dje


ti je hije mbi dhe

as dit nuk na lan me pa

un nje pendë që qanë

ne nuk kemi as qeveri as fe

as dinë as imanë

as kishë as minare

askund nuk kemi as atdhe


as vlla as moter e mëmë që na qanë

as hallet kush nuk ka per të na i ndje

se kohrat jan aq tradhtare

si hije nëpër humbëtira na ndanë

kot po e derdhim lotin rrëke

se jemi të pa babë e pa nanë

as nuk kemi kund trollë as tokë as det

as shpresë në ndo'j krua kombëtarë me pi

as qeveri e as deputet

për veq do shpërgaj mërije të zi

secili që kohrave ju bërtet

që jeten pendave ua kan nxi

se ti më linde mua dhe vetveten

në shekullin absurd të pa gojë

në epokat qorre

në lotet e rrejshme të kohes

në udhët mashtruese me brryla

në zgërdheshjet e mohimeve kalendarike

kur koha nuk ësht as njiher për zymbyla

ti që më sorollate në kët botë të shkreten

o hieja ime un hyna ne ty

u bëra ti kush e din te verteten

per se mohuesit na kan pshty

ti vrapin e bëre mbas tim mishi

e un mbas hiqi e teje

keshtu paskemi qenë te pa ndarë gjith jeten

ti trupin tim e vure në lojë


vrapin ma bëre hije

nuk dua si hije te jetoj

dua te jem pendë e veshur lirije

por un pse u bëra ti

e kurrë nuk e mësova të kësajë bote të vërteten

as psehet e pa spjegim

përse hapi yt ecë nëpër mashtrime jetike e plojë

nëpër ushkuret e përthurura të kohrave lavire

ku ësht caku i yt e caku im

hije që të ndjekun hijet vampire

hije ku do qe ikë nëpër dhena

hije mbi dheun tim

që motet të jan bërë hiena

ti dhe un kemi pi vetmashtrim

ti moj hije e udhve e britmave iluzioniste-

që ta mbyllën qdo gojë

ti dhe un permbi secilin dhe jemi jetim

neper kërcimet e perdridhjet e shekullit mistrec

përse duhet si hije ti dhe un të pseudojetoj

ku ti sa her je trajtuar si harr'ën-

e në trajta të pa drejta je përthy

në shum trajta e të mundimshme dije

përse gjithnji shekullin injorant neper zhgenjime ta mallkoj

që diellin me gjuhë ari nuk e la-

që rrezanisht penden time

me gjuhë rrezesh për ta përkthy

sa engjujt kan mbetur në ankime

eh o hije


oh mjerane hieja ime


sa her neper udhë ke ngecë

e të kan quajtur pa faj bi rruspije

kurvarët e sarhoshët me emocionin memec

te shurdherit shpirtrisht pa ndegjim

zagarët demagog e lidhur me bushtra te zgjebosura

askund nuk u duk shekulli yt as shekulli im

edhe pse ti at'ëher nuk ishe hije

por hije sot zhgënjyeshëm ke ngecë

pendueshëm je ndalur e ke ecur kohrave zigzake

rrugëve të pa mbarim

e nëpër mote je kthy

ti me menquri e pa menquri në rradake

sa her nga qasti e lakmija je ndersy

egos tënde të pa vendë e të pa mendë

sa her vetveten pendueshëm e ke pshty

ti askund nuk gjete vend

shekujt nuk jan për ty

ti kot dole në secilin art e kohë e kuvend'

ti je lindur neper kohrat shpuzë

të veseve kohore shtriga



neper kohrat shkrumb e hi

ne kopshtet e rrejshme te mbjellura me kurtha e shtriga

ne vizllimat mashtruese

ne fatet per sarhosha por qe nuk jan per ty

e penda ime vetmohuese

qe vdekjen sa her e pau me sy

te shikon tash si hije vetmuese

kur ti po mundohesh perseri te ngritesh

qe hije te mos quhesh mohuese


ringjalljeve si feniks u mundove te rilindesh

në qeliza betejash te pervluara

por gjithnji tash po bindesh

se te rilindesh nuk te kishte hije

as ne kohrat e shkuara

ti me secilin rend kohorë mund te grindesh

do te quhesh hije ma e denuara

se kthesat kohore nuk po kerkojnë tjeter dije


per veq hije te zgërdhaqe nënshtruara

e te sterkequra emocione

ti kot perpiqesh e u përpjeke

edhe neper kohrat e kaluara


që të mos mbetesh vetëm hije


ne lot e ne gjak lirie sa e sa her je ngjye

ne secilen organike ëndërrimtare rruzë

me mbi nga hiri i shuar përsëri

por thyerjet e hilet premtime të rrejshme të dhan me pi

epokat zuzare të kan përbuzë

edhe e secili vit kohë lavire e rruspi

ti etshëm deshte të bëhesh si pendë muzë

në trokun e harbuar te garave te pa m'shirshme

art të dëshmuar deshte me pi

o e imja hije

ti me hapin tënd lakadredhas

e mishit tim te pa sy real - pa ndaras

e hapit tim qe nuk parashikoj

me at rriskun tënd të pa fat kohorë

epokave nuk ju ndave

neper ara e fusha mërije

sa shum neper vdekje per se gjalli je ndry

dhe mbete e mjerë nje hije

kush ty dhe mua te mallkoi

ti apo un mbetem simbol elegjije

perse nuk me flet

perse nuk te flas dot me gojë

ti ece neper udhë të pa dukshme

të dy njeri tjetrin fajsojmë

që të dy jemi viktima mbi plojë

që të dy iluzionarisht po rënkojmë

në nje kohë kopile e tallave

e mbyllur nga s'mira e vules së ligë me dry

nuk dua të flas me ty hieja ime

se ti nuk i ke vra -

të gjitha pshtymat qorre që të kan pshty

as kohen me ushkurë nëpër këmbë

ti edhe kur rrin nën tënde hije

nuk din hije hilen në secilen kohore pllëmbë


nuk din mohueshëm me e shty

se sytë e butë i ke

ti edhe un

jemi qyqarë te pa atdhe
-------------
nga autori xhelal ferizi ne mergim
-------------------------------------