Noli bėri grusht-shteti, kurse partizanėt ishin kolaboracionistė me italianėt.
Rishikimi i historisė Drejtori i Muzeut Historik Kombėtar, Beqir Meta, pėrsėrit tezėn provokative: Noli bėri grusht-shteti,
kurse partizanėt ishin kolaboracionistė me italianėt.
Beqir Meta ėshtė ndoshta drejtori i parė i njė institucioni, siē ėshtė Muzeu Historik Kombėtar, qė ka ide provokative mbi historinė e Shqipėrisė. Ai mendon se lufta e njohur gjerėsisht si Nacional- Ēlirimtare, kundėr pushtuesit tė huaj dhe tradhtarėve vendas, ishte njė luftė civile nė kuptimin e plotė tė fjalės.
Thotė se nuk e pėrdor epitetin tradhtar pėr shqiptarėt qė bashkėpunuan me Nazi- Fashizmin dhe vendos njė paralele mes bashkėpunimit tė disa Ballistėve me gjermanėt me bashkėpunimin e partizanėve me Italianėt, Grekėt dhe Jugosllavėt, duke i quajtur tė gjithė bashkėpunėtorė, kolaboracionistė, por jo tradhtarė.
Nė librat e historisė kemi mėsuar se Noli bėri njė revolucion demokratiko-borgjez, ndėrsa Meta mendon se ngjarjet e vitit 1924 ishin mė sė shumti njė grusht-shteti, ngase ushtria rrėzoi qeverinė.
Pas viteve tė 90-a, kur pėr herė tė parė i pamė arkivat qė deri nė atė kohė kishin qenė tė ndaluara, filluam tė mendojmė ndryshe pėr historinė e kėtij vendi, thotė Beqir Meta, i cili po punon, pėr projektin e pavijonit tė ri tė Luftės sė Dytė Botėrore nė Muzeun Historik, njė projekt, i cili ende pa filluar, pritet me dyshime dhe aludime mbi pėrmbajtjen.
Rishikimi i historisė sjell provokacione dhe irritime nė tė katėr anėt e botės, kryesisht pėr shkak tė sensiteteve qė ekzistojnė jo vetėm pėr ngjarjet qė shoqėrojnė jetėn tonė apo tė prindėrve tanė, por edhe pėr ngjarje tė shekujve mė parė. Tezat provokative tė Metės dhe tė studiuesve tė tjerė mbi historinė e Shqipėrisė kanė shkaktuar ndėrkohė irritim. Njėri prej tė irrituarve ishte edhe presidenti i Republikės, z. Alfred Moisiu, i cili, kur vizitoi Muzeun Kombėtar kundėrshtoi publikisht tezat e drejtorit Meta.
Tani ėshtė shumė mė ndryshe, thotė Meta, duke kujtuar reagimin e egėr me tė cilin qe pėrballur ai dhe tezat e tij nė vitet e para tė post-komunizmit. Rishikimi i historisė ėshtė i destinuar tė mbetet pjesė e debatit politik, qoftė pėr shkak tė ndjenjave tė brendshme, qoftė pėr shkak tė atyre tė jashtme. Nė raste tė ndryshme, rishikimi i librave shqiptarė tė historisė, ka qenė pjesė e bisedimeve tė bashkėpunimit me Greqinė dhe Turqinė. Grekėt shqetėsohen pėr ngjyrimet qė kanė si shtet agresor ndaj Shqipėrisė, Turqit, pėr ngjyrimet qė kanė si shtet qė mbajti peng zhvillimin e Shqipėrisė si vend i prapambetur, etj.
Ndoshta, studimet mė tė ftohta, tė kryera nga shqiptarėt si Meta, mund tė ulin rrezikun qė rishikimi i temave tė tilla si Perandoria Osmane apo Greqia, tė kryhen nė tė ardhmen thjesht si pasojė e presionit politik. Ndonėse, ndoshta historia ėshtė e paracaktuar tė shkruhet nga fituesit.
__________________
Aj, qė shkon tuj mjellė e tuj hapė fjalė tė kqija e gergasa herė per njanin herė per tjetrin, me gojė tė kanunit thirret »Argat i keq«.
|