[arton bala]

Postimi origjinal është bërë nga valiii

Përzierja në farë (spermë)

Fara nuk përmban vetëm spermatozoide, por edhe një përzierje lëngjesh të ndryshme. Këto lëngje kanë funksione të ndryshme, siç është mbajtja e sheqerit, i cili është i nevojshëm për t'u dhënë energji spermatozoideve, neutralizimi i acideve gjatë hyrjes në mitër dhe krijimi i një ambjenti rrëshqitës në mënyrë që t'u lejojë lëvizje të lirë spermatozoideve. Kur përmendet fara në Kuran, ajo përshkruhet si një lëng i përzierë:

"Ne e krijuam njeriun prej një pike uji të përzier me qëllim që ta sprovojmë atë…" (El Insan 2)

Një ajet tjetër, po ashtu, bën fjalë për farën si një përzierje. Në të theksohet se njeriu është krijuar nga "esenca" e kësaj përzierje:

"Ai e përsosi krijimin e çdo gjëje dhe filloi krijimin e njeriut nga balta. Pastaj bëri që pasardhësit e tij të shtohen prej esencës së një lëngu të dobët." (Es-Sexhde 7-8)
Fjala arabe "sulale" e përkthyer si "esencë", nënkupton diçka esenciale ose pjesën më të mirë të diçkaje. Në raste të tjera ajo nënkupton "një pjesë të një tërësie". Kjo tregon që Kurani është fjala e Atij që e njeh krijimin e njeriut në detajet më të hollësishme. Ai është Zoti, Krijuesi i njeriut.

Ne kete postim i ke dy "argumente": i pari eshte pohimi ne Kuran se spermatozoidi (fara) eshte pershkruar si nje leng i perzier, dhe i dyti eshte "esenca".

Me argumentin e pare autori i postimin deshiron te tregoj se fakti qe fara eshte pershkruar ne Kuran si nje "pike e lenget e perzier" tregon pse Kurani nuk ka mundur te jete shkruar nga nje njeri, sepse ne shekullin 7 njeriu nuk ka pasur njohuri te dij se fara (sperma) eshte dicka e perzier. Ky "argument" per mua eshte i pabesueshem per arsye se per mendimin tim nuk ka njeri ne bote qe do kishte pershkruar spermen si dicka tjeter pos nje leng te perzier, dhe nje pike sperme si nje pike lengu te perzier. Ky emertim nuk ka nevoje te jete bere patjeter nga nje fuqi hyjnore, sepse vet ngjyra e spermes kerkon nje pershkrim te tille, ngase nuk eshte ngjyre e qyrte apo e tejdukshme.

Per argumentin e dyte kam kete kundershtim:
Ne perkthimin tim qe kam per Kuranin nga gjermanishtja, fjalia ne fjale perkthehet keshtu:


Die Anbetung, 35:
7. Der alles vollkommen gemacht hat, was Er schuf. Und Er begann die Schöpfung des Menschen aus Ton.
8. Dann bildete Er seine Nachkommenschaft aus dem Auszug einer verächtlichen Flüssigkeit.

Shqip:

Sure 35, rreshti 7: "Ai qe ka bere cdo gje te persosur. Dhe ai qe e filloi krijimin e njeriut nga balta"
Sure 35, rreshti 8: "Pastaj Ai ia krijoi pasardhesit atij (njeriut) nga nje leng te urrejtshem/gerditshem"

Keshtu qe kemi nje kundershtim ne mes te perkthimit tim "leng i urrejtshem/gerditshem" dhe perkthimit tend "esence e dobet", e cila (esenca) shpjegohet ne postimin tend si "pjesa me e mire e dickaje". Ne termin gjerman "verächtliche Flüssigkeit" nuk ka vend per asnje intepretim pozitiv si p.sh. pjesa me e mire e dickaje, por perkundrazi, simbas termit gjerman sperma pershkruhet si nje leng i urrejtshem apo gerditshem. Simbas fjalorit gjerman, termi "verächtlich" nenkupton "veti qe te nxite urrejtjen".

E atehere perse te vije autori i postimit tend tek perfundimi se Kurani per shkak te formulimit "esence", e cila ka domethenie si pjesa me e mire e dickaje, duhet te shihet si veper e nje Krijuesi Hyjnor? Per mendimin tim termi "leng i urrejtshem" nuk defton as me te pakten hyjesi te Kuranit, por eshte nje term pershkruea fare i rendomte, te cilin mund te peraftyroj se do kishin perdorur shume njerez qe e takojne spermen per here te pare.

Kaq per kete kapitull.