[MemphiSx]

Gazeta “L’Espresso”: Skandali i quajtur Kosovë

Më 2 qershor, për herë të parë Kosova do ta dërgojë një përfaqësues të vetin në konferencën e BE-së/Ballkanit në Sarajevë, kurse ministritë e jashtme evropiane janë të gatshme për ta pranuar me qëllim nga synimi përfundimtar: hyrjen e Prishtinës në BE. Atë që ambasadorët do të shtiren se nuk e dinë është se pas bombardimeve të vitit 1999, OKB-ja ia kishte dorëzuar të gjithë shtetin mafisë në dorë.
Provat gjenden në një dhomë në katin e parë të Prokurorisë së Prishtinës nën dhjetëra dosje të lidhura me llastik, e mbi të cilat shkruan “closed” (mbyllur). Janë hetimet e arkivuara nga gjykatësit e OKB-së më 8 dhjetor 2008, njëzet e katër orë para se ta dorëzonin Kosovën në duart e evropianëve.
Në mars të vitit 2009, një zyrtar i EULEX-it, misioni evropian që do ta administrojë shtetin, hyn në dhomë dhe nis të shikojë nga kureshtja disa nga dosjet. Në duart e tij përnjëherë gjendet dosja hpq 215/2002, apo më mirë thënë, një copëz e një procedure, ku i vetmi i akuzuar është Ramush Haradinaj, ish-kryeministër i Kosovës dhe lider aktual i partisë AAK. Akuzohet që së bashku me paramilitarët e tij e kishte sulmuar me kallashnikov shtëpinë e një klani rival.
“Provat që i përmban dosja janë dërrmuese”, thotë zyrtari. “Janë fotografitë, dëshmitë, gëzhojat, madje edhe gjurmët e gjakut të sulmuesve”.
Më 26 shtator të vitit 2002, rasti i ishte dërguar nga gjykatësit e OKB-së në Pejë prokurorit në Deçan dhe u harrua aty për shtatë vjet. “Kombet e Bashkuara”, thotë zyrtari, “i kanë fshehur proceset kundër politikanëve dhe ua kanë dorëzuar vetëm 35 raste gjykatësve evropianë”. Provat për punën e fshehjes së krimeve nga OKB-ja janë botuar në librin “Ujqit në mjegull”. Janë raportet e inteligjencës ku shpjegohet se Haradinaj është trafikuesi kryesor i heroinës në shtet, roli i tij në vrasjen e dëshmitarëve të papërshtatshëm apo të policëve që ia hetonin punët, e mbi të gjitha për provat sipas të cilave OKB-ja ishte plotësisht e njohur me faktin se Kosovën ia kishte dorëzuar në duar njërit nga fiset më të ashpra të mafisë shqiptare.
Hetimet e fshehura nuk kanë të bëjnë vetëm me Haradinajn. Hetimi gjithashtu e përfshin edhe Lutfi Dervishin, njeriun besnik të kryeministrit Hashim Thaçi. Më 2005, hetuesit e OKB-së kishin mundësinë për ta ndërprerë një trafik të organeve me vlerë prej qindra milionë dollarësh: dokumentet sekrete e dëshmojnë se hetuesit financiarë të OKB-së kishin zbuluar furnizime të tepruara me gjak në disa klinika private që funksiononin në Prishtinë, posaçërisht në Medicus, ku Dervishi punonte si primarius. Raportet nënvizojnë se “numri i madh i kërkesave për gjak drejtuar Institutit për Transfuzionin e Gjakut” zgjoi nevojën për realizimin e kontrollit. Hija e trafikut me organe shihej në ato dokumente që kërkonin që OKB-ja të vazhdonte hetimet. “Në vend të kësaj këtë e zbuluam krejt rastësisht”, shpjegon prokurori evropian Francesco Mandoi: “Një qytetar turk, të cilit i ishte hequr një veshkë, u alivanos në Aeroportin e Prishtinës dhe na e dha një deklaratë pranimi”.
Prangat iu vendosen Dervishit dhe dy personave të tjerë, me ç’rast u mbyll klinika. Kjo e shkaktoi një termet politik dhe gjyqësor. Sipas Mandoit, “hetimet tona kanë zbuluar së paku pesë raste të trafikimit me organe. Po i hetojmë edhe njëzet e pesë të tjera. Në Kosovë arrijnë me qindra të pashpresë nga Turqia apo Kazakistani, të gatshëm për t’i shitur organet e veta për ca mijëra euro. Ata që paguajnë janë burrat dhe gratë e pasura perëndimore. Të gjitha ndodhin në Prishtinë, falë bashkëpunimit të politikanëve vendorë. Dervishi është njeri i Thaçit”.
Në Kosovë nuk ka njeri në pozitë e që nuk i takon ndonjë klani. Një lidhje gati farefisnore e trashëguar nga UÇK-ja. Gjatë luftës këta njerëz zhvillonin aktivitetet kriminale për ta financuar luftën, kurse tash punojnë për hesap të ish-shefave të tyre, e konsolidojnë pushtetin, i financojnë fushatat zgjedhore, i vrasin apo i blejnë kundërshtarët politikë. Madje edhe prefekti i Skenderajt, Sami Lushtaku, është njeri i Thaçit. Sipas një raporti të OSBE-së, ai “është anëtar i organizatës terroriste AKSH dhe i përfshirë në shumë aktivitete kriminale”. Më 14 nëntor 2005, në prezencën e tre policëve, prefekti/ushtari e kërcënoi me vdekje një gjykatës që po e hetonte çështjen e posedimit të dy lokaleve. Raporti është një dokument akuze i fuqishëm kundër OKB-së. Zbulon se hetuesit e kanë informuar Lushtakun se po përgjohej; denoncon se një komisar policie i OKB-së e ndaloi bastisjen e shtëpisë së Lushtakut nga “frika për destabilizimin e Kosovës” dhe nga frika se në të mund të gjendeshin prova për përfshirjen e Lushtakut në krime të tjera. Dokumenti nënvizon se “kjo do t’i sillte zyrtarët e lartë të OKB-së në situatë të palakmueshme”.
“Çështja e cila shkakton brengën më të madhe”, thotë raporti, “është fakti se interferenca në punën e gjykatësve nga ana e zyrtarëve të OKB-së nuk është rast i vetmuar, me gjasë, duket të jetë një praktikë e zbatuar prej kohësh. Dhe i citon dy raste të tjera, ku urdhrat për bastisje nuk janë respektuar dhe ku hetimet për raste edhe më të rënda krahasuar me ato të cilat i visheshin Lushtakut “ishin ndaluar seriozisht nga qarqet e OKB-së”.
Dokumenti i OSBE-së drejton gishtin drejt ish-numrit dy të misionit të OKB-së, Steven Schook, tash këshilltar politik i Haradinajt. Sipas raportit, më 2006 Schook vendosi që të gjitha hetimet që mund ta “destabilizonin” Kosovën duhet ta kenë autorizimin e tij. Dhe nuk përfundon këtu. Hetuesit evropianë këto ditë po e dëgjojnë dëshminë e Nazim Bllacës, një agjenti të shërbimit sekret të Thaçit që u vetakuzua për vrasjen e 17 kundërshtarëve politikë. Nuk do të duhej të ishte shumë e komplikuar për të konkluduar se për hesapin e kujt ka punuar vrasësi Bllaca.
Do të jetë shumë vështirë të gjendet çfarëdo ambasadori i interesuar për ta dëgjuar rrëfimin e dhjetë vjetëve të administrimit të OKB-së. Vitet ku trafikuesit, vrasësit dhe mafiozët e zaptuan Kosovën.
koha.net

Ketu eshte edhe lajmi ne faqen zyrtare te gazetes:

http://espresso.repubblica.it/dettag...ticolo/2126256



Kjo eshte Kosova Jone!!