[shaban cakolli]

MBI PIANO

U derdh një natë ëndrra ime
Dhe hijet e bardha të dimrit tim
Dashuria qau pa zë
Mbi kokën e pianos së vjetër
Një dallëndyshe sillej qiellit tim
E lodhur rrugëve nëpër shi
Mëkatare ishte stina a fjala
Ra nëpër vargjet e heshtura
Nëpër ditarin tim të zverdhur
Pika lotësh ranë mbi fustanin
E hënës veshur si nuse buzët
E skuqura vështronin në dhomën
E akulltë ora rrinte varur mbi mure
Si erë më përplaste një valë deti
Udhëve të mia sa gjurmë malli
Hijen e saj të trishtë pa emër
Mbi portretin e zbehur vallëzonte
Një puthje në simfoninë e kënduar
Vallë c’më erdhët mbrëmë ashtu
Kur hëna veshi fustan të bardhë?