[panta_rhei]

Zoti i shfaqet Kolës dhe i thotë: "Kolë, ty, si njeri i mirë dhe besimtar n'mue, po t'paralajmroj qi pas nji jave ka për t'qenë Përmytja e Madhe"

Shkon Kola tek njerzit e vet dhe ja u thotë Fjalën e Zotit.
Kush besonte, mlodhi rraqet e kalamajt dhe u nis malesh. Kush s'besonte, filloi tuj qeshë e tuj u tallë me Kolën... deri sa erdh dita kur uji filloj me zaptue tokat.

Kur ju shkoj ujti n'brez, njerzit filluen me ju hypë lundrave e me shkue drejt malesh. Kur i shkoj uji n'gjoks, Kolës i kalon nji lundër afër dhe lundërtari i thotë: " Kolë, ec e hyp se po nodhë kjameti!", t'cilit Kola i thotë: "Pshtoni vedin, se mue m'pshton Zoti".

Kur i shkoj ujti n'fyt, nji tjetër lundër i kalon afër dhe i thojnë me hypë, e Kola: "Pshtoni vedin, se mue m'pshton Zoti".

Kur e mbuloj uji krejt dhe Kolës ju desh me notue, i kalon aty pari nji lundër tjetër që e fton me hypë: "Hajde Kolë, se kena ven boll n'lundër"... dhe Kola: "Pshtoni vedin, se mue m'pshton Zoti".

Si përfundim, Kola mbytet dhe n'derë t'parajsës takon Shën Pjetrin, t'cilit i ankohet dhe kërkon që t'flasi me atë t'Madhin. Shën Pjetri shkon tek i Madhi dhe i thotë: "Zot i Madh, kam ra n'hall me nji qi nuk don me hy n'parajsë pa folë me ty".
"E kush asht ai?"- e pyt Zoti Sh.Pjetrin
"Asht Kola, Ai qi i pate diftue për Përmytjen e Madhe dhe qi i ka metë peng qi nuk vajte me e shpëtue".

"Lene mor trapin t'shkoje ka t'dojë, se i çova tre herë lundrat për me e marrë dhe s'donte me hypë..."- tha Zoti.