[Murgesha]

Janari është muaj i kobit, muaj i vrasjeve dhe vdekjeve të mëdha tek shqiptarët.
Keti muaji të kobshëm për shqiptarët këtë vit ju shtua edhe një vdekje, nje dhimbje dhe një lot, një humbje, sa e rëndë aq edhe e pazëvendësueshme.
Por kobi u shëndrrua në mrekulli, u shendrrua ne respekt , ku edhe pas ketij kobi, Dardanisë iu dha respekti me i madhë, iu bë ndera me e madhe, në emer dhe nderë të më të madhit.
Mrekullia ndodhi, mrekulli që patëm rastin ta shofim, edhe pse me pikëllimin që na kaploi, kësaj mrekullie ja pamë syrin, ia thithëm lotët ata lotë që ngriheshin sikur shtresa të medha të akullit ende pa rënë në tokë.
Zoti kësaj here u mëshirua me fatin e shqiptarëve, u misherua sikur ne kohen e Skenderbeut kur kishim në krahun tonë Zotin dhe mrekullin e tij, edhe ajo ishte ne Janar , pra Janar i historive shqiptare.
Zoti me dorën e tij nguli në mendjet dhe zemrat shqiptare dëshirën për të qenë pjesë e mrekullisë që po lindte, pjesë e mrekullis së ringjalljes nga vdekja, edhe pse quhej vdekje e kob, bashkë me ketë lindi edhe krenaria e percjelljes me nder siç din ta bën vetëm shqiptari, e malet thrrisnin në ketë ftohtesi ..O të bashkohemi edhe ne, se shqiptarët janë bashkuar sot në token Dardane, e bashkë me ata edhe bota po i bën nderë Viganit të kombit shqiptar.
Popullin nuk e ndali asgjë, as rrugëtimi i largët e as acari, ata vërshonin për në Prishtinë, të marrshojnë tek kolosi i madhë që i bëri nder këtij populli, që ua solli buzëqeshjen në fytyr, që ua dhuroj fjalen e lirë dhe deshiren për të realizuar ëndrrën shekullore.
Te gjithë së bashku donin të jen tek njeriu që ja u ktheu dinjitetin, që ja u ngriti plisin e shkelur për tokë me mijëra vite, njeriu që u bë simbol i aspiratave të tyre.......
Të jenë te simboli i ndershmërisë, të marrin vegimin e fundit, ta ruajnë si kujtim të përjetshëm e të tregojnë brez pas brezi se edhe ata kanë qenë aty kur lindi kjo mrekulli.
Do ta mbaj mend historia, do të mësohet përmendsh do të analizohet edhe shumë vite pas dita kur mbi 1 milion shqiptar të bashkuar qëndruan me lotin në sy për te ja dhën lamtumirën e fundit birit më të madh që ndonjëherë lindi në këtë tokë.



Kjo që ndodhi me 26 Janar është e vetmja mrekulli që Zoti bëri për ne shqiptarët, prej se egziston njerëzimi. Ajo ditë ishte mrekulli dhe kishte lotin në sy. Lotin po, por edhe krenarinë. Më 26 Janar u kurorëzua dëshira e flaktë e Dr. Ibrahim Rugovës, populli i bashkuar për një të vetmin qëllim, pa dallim feje a partie.
Atë ditë edhe zoti u mishërua për lotët që ktheheshin në akull ende pa rënë në tokë.
Na e mori më të mirin që e patëm në mes tonin, por na e dërgoi edhe këtë mrekulli se ai është me ne, dhe na e rilindi para syve tanë.
Vdiq njeriu për të lindë Legjenda.
Mrekullia fitoi emrin e përjetshëm.
Dr. Ibrahim Rugova presidenti i parë shqiptarë i Kosovës.
Kjo mrekulli do të jetojë sa të jetojë edhe shqiptari i fundit.