[enesi_21]

Pershendetje nga vellau juaj ne besim enesi_21

Umm Selemeh, radiallahu anha, ka thënë:

Se Ebu Bekr r.a. shkoi në qytetin e Busras për të bërë tregti. Me të ishin Nueimen dhe Suweibit ibn Hermeleh, dhe të dytë ishin që kishin pasë luftuar në betejën e Bedrit.
Suweibiti menaxhonte furnizimin e karavanit. Nueimeni i kërkoi atij që t'i jepte ushqim. Me këtë rast, Suweibit tha:'Prit pak deri sa të vijë Ebu Bekr'. Nueimen ishte një person mendjemprehtë dhe tallës. Ai shkoi tek një grup njerëzish të cilët kishin prurë shtazë ngarkuese. Ai u tha atyre:'A dëshiron ndokush nga ju të blejë një rob?' Ata u përgjigjen pozitivisht. Nueimen tha:'Ai rob Arab është një person i besueshëm dhe ka mundësi që të thotë së s'është rob. Nëse e lini për shkak të këtyre fjalëve, atëherë mos më fajësoni, dhe mos e theni marrëveshjen'. Tregtarët u pajtuan me këtë. Këta njerëz e blenë atë për dhjetë deve. Nueimen solli devetë dhe duke treguar nga Suweibiti, ai u tregoi atyre se ai ishte robi. Tregtarët thanë [Suweibitit]:'Ne tashmë e dimë se do ta thuash këtë' [dmth se ai s'është rob]. Tash tregtarët e lidhën Suweibitin për qafe dhe munduan ta merrnin në vendin e tyre. Në ndërkohë vjen Ebu Bekri, dhe ai u njoftua lidhur me tërë këtë. Ebu Bekr dhe shoku i tij shkuan tek këta tregtarë dhe ua kthyen atyre devetë e tyre. Kështu ata e blenë prapë Suweibitin. Më vonë kur Pejgamberi a.s. qe njoftuar për këtë incident, ai qeshi.
Pejgamberi dhe sahabët vazhduan të qeshnin me këtë rast për një vit të tërë. [Ahmed, Ebu Daud, el-Tejelisi, el-Isebeh, vëll.2, f.98, el-Istiab, vëll.2, f.126 dhe vëll.3, f.576]