Titulli: Ardita Jatru
Mё mungon kaq shumё
..
Ke ndjerё vetmi ndonjёherё i dashur,
apo shpirtin copёzash tё thёrrmohet?
Dorёn time pranё zemrёs pёr ta patur,
dhe nёnkresa me lotё tё tё njomet?
Ke ndjerё vdekjen sa unё kaq pranё,
buza nga shkёlqim i hёnёs tё digjet?
Thuaj nёse vёrtet e ke ndjer a parё,
Siē e ndjej shpirtin sonte tё vetёvritet!
Po digjem shpirt ndaj eja thomё
..
Si priten damarёt pёr hir tё dashurisё.
Si gjaku rrjedh ndёr duar,tregomё!
Tё paudhёt,ne tё marrёt e njerёzisё.
Mё mungon kaq shumё e tё ndjej
Gjithēka qё dua sonte je vetёm ti
Yll i largёt je nё qiell e stё gjej
.
U ēmendka njeriu nё dashuri..?
|