Altini dhe Angjelina
ah q po ,kjajnė po moti e stina
po kjanė zogu e kanarina
nji shqiptare si xhuljeta
nėn ket diell u fik nga jeta
u ba dhe ,e,, u mblu nga varri
u dogj zemra e saj si zjarri
se i deshtoj po dashurija
i deshtoj ajo rinija
afshi magjik e lumturija
e kjo jetė me plot melmesa
ah q, iu thyen po fati e besa
ndoshta pse s, esht shkrue me fat
me iu shkue gazi ma gjat
po nji lulė qe u mbjell me fletė
deshti shije me ndje n, jetė
ah me ndje zogun n, per pyje
me dasht hanė e me dashtė yje
me e,dashtė eren e pranveres
kangen t lehtė te zogut t. veres
kur ne kaltri pat ra magjija
ra n ,dy lule dashurija
edhe u dha ah zjerr ne fletė
n, per kercyell ,si diell ka mbetė
edhe i dogj me afsh e zhari
siq din fort me u djegė shqiptari
per kah fjala e perkushtimi
angjelina e altini
jan bashkue si nji curril
qe pik n, lot mbi karajfil
edhe hanen e kan dehė
kur ne preher t, dy jan prehė,
e i kan kndue sa leht puhizes
e i kan lmue flokt lulmurrizes
bardh e fletes lulqerrshisė
ah ky qift i ri i shqipnisė
besa e tyre ka qen gurė
lidh me mall me shpirt e nurė
qe se zgjidhte asnji peshė
n dashuri zemra ish veshė
gjaku n vlim e neper deje
lidh si fijet n. kafka kreje
edhe yjet kan lakmue
kur dy t ,rij afshit jan shtrue
fjalė shkri ari kur kan ndrrue
qe per zemra ish aromė
dashurin, qe, e engjellon
per ket shije flasin bilbilat
e shperndajn me fjalė currilat
kur me rreze shartojn sy
kur me flet lulet jan kthy
ah prej qiellit me pa yje
kanarina qe shkon n,pyje
e kndon ambel deg me degė
tue marr lang n qershi e shegė
kshtu emblesija shartue n zemra
n, angjelin n,altin n. dy emra
n' ket zhylietė me tragjedi
qe i fal jeten varrit t zi
varrit tė, errt ku rrin altini
ku i ben hije nji fllad blini
ah medet s a mir shkoj jeta
por qe s ,dihet e verrteta
ku jan shkaqet ku ishin fshehtsinat
qe i vran t, dy kto kanarinat
kta da zogj ah me cicrime
qe n, fole ne shqipnin trime
n, dashuri po qojshin mote
tue mos dit sjelljen t, ksaj bote
kah s ,po dijn kta t ,padjallzue
qka sjell jeta tu rropllue
qka sjell fati me ogure
kur dy zemra kputen ure
i kput ;jeta qe i ndanė varri
kur ja nis po me djeg zjarri
edhe flaka e tragjedisė
kur kput fijet t ,dashurisė,
thonė altini i dha fund
por ndoj fakt nuk shihet kund
se per shkak te smundjes t keqe
dashurisė i bani leqe,
ndoshta pengesat gjelozija
ndoshta fati a fatkeqsija
ndoshta ndoj tjeter fatkeqsi
ndoj pengesė qe del n; rini
ose prindt nuk kan dhan leje
per shkak erzi a ,t, ndoj feje
ose tjeter dikund shkak
qe i kan ndez dy t, ri me gjak
se shqiptart per kah ndjesija
jan shum t ,thellė e ndezet mnija
edhe ju ndezet flakė ,mizore
digjen shkrumben dora dore
kur t, iu vjen flaka n, per gjak
kur ne qafė tu biesh pa hak
andaj druej mos kush i ka nda
kto dy lule e i ka tha
por si do kjo pun qe t jet
sot kto lule ma s jan n,n jet
nji romeo e nji xhuliet
nji xhuliet qe i thon shqiptare
thon se djeg qenka me zhare
zhare afshi e dashurije
shtangoj qielli prej habije
deri ku shkon po sakrifica
me e vra vehten qaf kaprica
ajo e sharmit lule e jetes
me ngritė dorė kunder vetvetes
thon kan shku si dy qiellor
mbajtė jan bashk po dor per dorė
e nen drit kan ec te hanes
n,gaz e shend tue shkue tiranes
lidh me fije lidh me shpresė
pa me ndue se qifti vdes
per ato ndjenja t dashurisė
qe i kan mbjell ne gjak t rinisė
ket varg lirik e ka shkruar xhelal ferizi nga
NGA mitrovica
xhelal ferizi ka qen student dhe ish i burgosur shumvjeqar
poet i ndaluar dhe i prndjekur me vite
i burgosur dhe i ndjkeur nga venlindja
jeton q e 18 vite ne gjermani
qe nga viti 1981 nuk esht ne kosovė
nese keni ndonje pyetje ne ju pergjigjemi
|