Dardania.de - Shiko Postimin Tek

4peace · 18-01-08, 11:50

*

Ç’është emocioni?
Emocioni është ndjenjë. Siç e paskan përmenduar edhe disa këtu: Emocioni është ndjenjë dashurie, urrejtjeje, xhelozie…

Pra, në ‚gjuhën’ e përditshme, emocion s’është asgjë tjetër pos ndjenjë/ndiesi.

Në ‚gjuhën’ religjioze (sipas përkthimit/interpretimit islam) quhet epsh.

Në urtësinë e përbotshme quhet fushë/rrafsh astral(emocional). Ky rrafsh është rrafshi i iluzioneve. Është mashtrim. Është mjegull. Jo realitet...

Sepse, atëherë kur dashurohesh (ndoshta e keni dëgjuar thënien “i dashuruar deri në veshë”) nuk je në gjendje ta shohësh realitetin. “Dashuria deri në veshë” nuk të lejon t’ia hetosh të metat të dashurit/dashurës. Tek më vonë, kur dashuria fillon të ftohet fillojmë të shohim më realisht. Si të metat ashtu edhe virtytet...

Njësoj qëndron edhe me tjerat. Sikurse edhe me urrejtjen. Urrejtja nuk ta mundëson njohjen reale të atij/asaj që ti e urren. Kurse, nëse ta zëmë, e ke shpallur një armik dhe atë e urren në masën më të skajshme, faktikisht nuk je në gjendje ta luftosh atë si duhet.Kurse atë që e urren është armiku yt, të cilin, për ta luftuar duhet edhe ta njohësh. Me anë të urrejtjes nuk mund të mësosh asgjë për të (armikun). Prandaj dhe me plot të drejtë mund të themi se urrjejtja (njëra nga ndjenjat tona, njëra nga iluzionet tona) është armiku më i madh se vet armiku jonë.

Në ‘gjuhën’ religjioze (Islam) kemi dhe shprehjen sabër (të përkthyer si durim). Durim (sabër) s’është asgjë tjetër pos (vet)përmbajtje, vënie nën kontroll të emocioneve/ndjenjave/epsheve. Kurse vetëpërmajtja është puna më e vështirë e pjesës dërmuese të njerëzimit, meqenëse ata janë të qendruar në këtë fushë, fushën astrale/emocionale/të ndjenjave/epsheve. Prandaj dhe me plot të drejtë mund të themi se armiku ynë më i përbetuar është emocioni, të cilin duhet ta luftojmë në çdo moment, pa pra...

Gjitha të mirat!

***

18-01-08, 11:50	#9
4peace m'su's "Përvoja" Anëtarësuar: 01-10-03 Vendndodhja: drejt dritës Postime: 2,626	Titulli: C'eshte Emocioni? * Ç’është emocioni? Emocioni është ndjenjë. Siç e paskan përmenduar edhe disa këtu: Emocioni është ndjenjë dashurie, urrejtjeje, xhelozie… Pra, në ‚gjuhën’ e përditshme, emocion s’është asgjë tjetër pos ndjenjë/ndiesi. Në ‚gjuhën’ religjioze (sipas përkthimit/interpretimit islam) quhet epsh. Në urtësinë e përbotshme quhet fushë/rrafsh astral(emocional). Ky rrafsh është rrafshi i iluzioneve. Është mashtrim. Është mjegull. Jo realitet... Sepse, atëherë kur dashurohesh (ndoshta e keni dëgjuar thënien “i dashuruar deri në veshë”) nuk je në gjendje ta shohësh realitetin. “Dashuria deri në veshë” nuk të lejon t’ia hetosh të metat të dashurit/dashurës. Tek më vonë, kur dashuria fillon të ftohet fillojmë të shohim më realisht. Si të metat ashtu edhe virtytet... Njësoj qëndron edhe me tjerat. Sikurse edhe me urrejtjen. Urrejtja nuk ta mundëson njohjen reale të atij/asaj që ti e urren. Kurse, nëse ta zëmë, e ke shpallur një armik dhe atë e urren në masën më të skajshme, faktikisht nuk je në gjendje ta luftosh atë si duhet.Kurse atë që e urren është armiku yt, të cilin, për ta luftuar duhet edhe ta njohësh. Me anë të urrejtjes nuk mund të mësosh asgjë për të (armikun). Prandaj dhe me plot të drejtë mund të themi se urrjejtja (njëra nga ndjenjat tona, njëra nga iluzionet tona) është armiku më i madh se vet armiku jonë. Në ‘gjuhën’ religjioze (Islam) kemi dhe shprehjen sabër (të përkthyer si durim). Durim (sabër) s’është asgjë tjetër pos (vet)përmbajtje, vënie nën kontroll të emocioneve/ndjenjave/epsheve. Kurse vetëpërmajtja është puna më e vështirë e pjesës dërmuese të njerëzimit, meqenëse ata janë të qendruar në këtë fushë, fushën astrale/emocionale/të ndjenjave/epsheve. Prandaj dhe me plot të drejtë mund të themi se armiku ynë më i përbetuar është emocioni, të cilin duhet ta luftojmë në çdo moment, pa pra... Gjitha të mirat! *** __________________ !!! E vetmja shkëndijë shprese në Kosovë: Lëvizja VETËVENDOSJE!!!