[BE LK]

“Telepredikuesi” Baton Haxhiu urdhëron heshtjen

Reagim ndaj shkrimit të Baton Haxhiut “Vdekja e Entuziazmit” botuar në gazetën Express me datë 21.08.2008



Pas ndërhyrjes në shtyp, të mbetur jetime, e z.Qemal Morina – zëvendësdekanit të Fakultetit Teologjik të Prishtinës – rreth disa çështjeve jetike për popullin shqipetar dhe veçanërisht atij të Kosovës, vijnë të vetëtimshme arroganca, injoranca, manipulimi, servilizmi, mercenarizmi, mohimi i origjinave dhe i të drejtës së fjalës nga “gjithologu” Baton Haxhiu, zotërues i një pasaportë të veçantë mediatike që i ka dhënë mundësinë monopolizimit të ekraneve në mediat, që, shqiptare (popullore) kane vetëm emërtimin dhe gjuhën. Sa herë që nëpër media shfaqët një personalitet i organizmave Islame nëse shkrimi nuk është konform parametrave të çuditshëm të një demokracie dhe teologjie të diktuar nga replikuesit, shndërrohet në një pretekst vazhdimi të Islamofobisë dhe urrejtjes që e shoqëron. Batoni në funksionin e tij si ingranazhe i një makinerie që i kalon kufijtë tanë, i bie të njëjtave vegla, tingujt e të cilave i hapin atij rrugët nëpër media. Kësaj radhe përveç tentativës të një leksioni historik që tashme gjithandej strukturohet në formën e disa formulave dhe përkufizimeve standard pa baze dhe logjikë, përveç shëmtisë së servilizmit të radhës që shpesh merr ngjyra komike dhe barazon lexuesin me injorantin, vjen fuqishëm në formën urdhërore kërkesa për heshtje pas një alienizimi të kulturës Islame nga z.Haxhiu.
Në brendi të replikës analisti pyet shqiptarët dhe Morinën por përgjigjen e jep sipas emotivizmit personal.” Pyetja është e thjeshtë: Kush na solli deri këtu dhe kush na bëri që të jemi të lirë? Lideri islam i Kosovës nuk gjen asnjë dozë guximi për të thënë të vërtetën e kësaj historie…”
E vërteta nuk është e Vërteta si Hyjni po e vërteta e Batonit. “Deri këtu” , sipas imagjinatës së autorit, na solli Perandoria Osmane që në periudhën e nacionalizmit evuloi ne Turqinë aktuale e cila është ndër miqtë me të fuqishëm të Kosovës për vetë rrethanat historike dhe për aleancën më të ngushtë me SHBA-në. Këtu kemi një gafe politike pasi jo vetëm gjykohet me parametra mesjetare manastiresh sllavo-heleno- ortodokse por kriminalizohet indirekt edhe Turqia, një nga kolonat mbështetëse të pavarësisë së Kosovës. Nëse nuk është gafe politike dhe logjika e z.Haxhiu i referohet të shkuarës para njëshekullore, vetëm osmane (edhe pse do të ishte abstrakte që osmanizmi të shkëputej nga elementi turk) atëherë na takon të pyesim ç’farë lidh Morinën me këtë të kaluar dhe me aktualitetin ? Përgjigja është, feja Islame. Nëqoftëse kjo është logjika e Batonit, nuk kemi gafe politike por një kriminalizim të fesë Islame dhe fajësim për gjendjen e trojeve etnike. Serbët, malazezët, grekët dhe maqedono-bullgaret me gjithë mjerimin që na kanë shkaktuar nga shekulli i V p.K dhe vazhdojnë të na shkaktojnë, megjithëse nuk e njohin Kosovën ( mbajnë të pushtuara toka shqiptare), nuk i përkasin fatkeqësive të Kombit tonë në këndvështrimin batonian. Nëse improvizimin historian, ky “gjitholog” e adreson tek faktori “fe” dhe “turko-osman” copëtimin me një kapërcim të menjëhershëm në :“kush na bëri që të jemi të lirë ?, pra me një hop në të ashtuquajturin Faktor Ndërkombëtar që para një shekulli emërtohej Fuqitë e Mëdha. Më lejoni t’ju kujtoj tre momente z.Haxhiu nga ajo çka historia e ka veshur me pavdekshmëri edhe pse ju tentoni t’i pluhurosni me harresë. I pari lidhet me Kongresin e Berlinit ku çështja Shqiptare u shpërfill nga Faktori Ndërkombëtarë i cili përmblidhet në fjalët e Bismarkut : “ nuk njohim asnjë çështje Shqiptare”. Ky Kongres me vullnetin e Faktorit Ndërkombëtarë na shndërroi në një leckë ku mund të merrnin një copë të gjithë. I dyti rast i përket postpavarësimit të Shqipërisë ashtu si sot Kosova. Pas një dekade nga shpallja e pavarësisë Franca vendosi veton për të ndaluar hyrjen e Shqipërisë në familjen e Lidhjes së Kombeve. As në një organizëm Ndërkombëtarë, pas çlirimit me forcat tona (jo plotësisht), nuk na lejohej hyrja ! I treti por jo i fundit është i pas luftës së dytë botërore ku Republikës Popullore ju deshën 10 vite “luftë” me vetot amerikane për t’u pranuar më në fund në OKB. Ishte po ky faktor që gjatë luftës, ne Jaltë, kishte përcaktuar fatet e popullit tonë duke na lënë si dhuratë nën influencën e BS dhe perdes komuniste.
Pyetja më e drejtë do të ishte: a do të vinim gjer këtu duke ndjekur linjën historike të Batonit ?
Pas betejës të gjithë bëhen gjeneralë por nuk është e vështirë të hipotetizosh nisur nga përhapja që kishte marrë metastaza e fqinjëve në trupin tonë etnik se paraardhësit e Batonit, falë sundimit osman, zbritën nga malet ku i kishte syrgjynosur Dushani. I dhanë fund adhurimit të shenjtorëve serb siç ishte Duçanski. Populli shqiptar, paraardhësit e Batonit, bashkëjetuan me sundimtarë të tjerë por me dy dallime thelbësore: së pari, Perandoria Osmane karakterizohej nga polifetarizmi dhe multietniciteti ku të gjithë respektoheshin dhe nuk ishin të detyruar të fshihnin identitetet; së dyti, fqinjët e përhapur në tokat iliro-shqiptare ishin monofetare dhe monoetnik, faktor këto që ndikonin në zhdukjen e popullit tonë. Kështu sot ka gjasa që Batoni të ishte Bato ku mbiemri do të shoqërohej me “-viç”. Nisur nga turpi që autori ka për mbiemrin e vet “Haxhiu” ndoshta kjo situatë hipotetike do të ishte krenari! Ne fakt nuk ka dallim mes Batonit dhe Batos sepse funksioni është i njëjtë, i pari është mohues i vetvetes dhe i identitetit Islam, i dyti mohues i identitetit shqiptar dhe i atij Islam. E përbashkëta është së që të dy nuk mohojnë identitetin Kristian dhe fajësojnë identitetin Islam, por , Batoni i "ynë" nga Bato-ja serb, është akoma më i neveritshëm pasi në identifikimin e shqiptarëve niset nga pikëpamje fetare duke u shndërruar në mohues të popullit të vet pa çka se në replikën ndaj Morinës e këshillon atë për një këndvështrim jofetar të politikes madje në tentativën për të bërë ironi e urdhëron të mbyllet fare në xhami sepse muslimani i Batonit nuk ka kuptim jashtë xhamisë. Kontradiktat në replike janë mjaft qesharake dhe aspak vlerësuese për një figurë që mjafton të ndezësh televizionin dhe e gjen si të vetmin përfaqësues të Kosovës.

Faktori Ndërkombëtar, ndryshe nga tentativa e z.Haxhiu për ta barazuar me Nënë Terezën, nuk njeh mirësi por interesa. E vëmë re tek kërkesat për liri-drejtësi ne Tibet nga njëra anë, por duke varrosur çështjen e ujgureve të përsekutuar dhe të pushtuar nga Kina nga ana tjetër, ashtu si çështjen Çeçene. Nuk ndërhyn NATO në vetëvendosjen e popullit Çeçen, Tibetian, Palestinez etj. Mbështetet grushti i shtetit që i mori fitoren me votën e lire forcave islamike në Algjeri ndërsa "grushti i shtetit" i Berishës ne 1998 cilësohet si i paligjshëm siç është vetë termi grusht shteti, rebelimi i një viti me parë (1997) është normal! Për ta mbyllur, me katastrofat e Amerikës Qendrore dhe Latine, Afrikës në tërësi ku humanizmi i Faktorit Ndërkombëtar shpesh ka qenë ideator dhe punëdhënës i diktaturave më të egra të shekullit të kaluar. Nuk është antishqiptarizë m nëse unë kritikoj veprimet politike të shtetit Shqiptar dhe nuk duhet të jetë antiperëndimore siç pohon Batoni, kritikë-evidentimi i situatave të mësipërme. Në rastin e Kosovës Faktori Ndërkombëtar veçanërisht ai anglo-amerikan duhet përgëzuar por në asnjë mënyrë adhuruar. Ndërhyrja në Kosovë është vendosje e elementit shqiptar në agjendën e interesave gjeopolitike të asaj pjesë të Faktorit që ka ndërmarrë këtë veprim. Sikurse të ishte bamirësi do të ndërhyhej që në nënshkrimin e paqes mbi konfliktin e Bosnjës, ky i fundit në vazhdimësi të kësaj bamirësie nuk duhej të ndodhte aspak. Mos shtrirja e kësaj bamirësie edhe në popuj e vende të tjera sot apo ne periudha të ndryshme e barazon atë me interesat. Perëndimi është ndërtuar ne marrëdhënie interesash, noton në një moment kapitalizmi agresiv dhe konsumimi 360 gradësh. Kjo nuk e lejon bamirësinë, nuk ka asnjë rast historik që e vërteton përveç servilizmit të Batonëve. Punëtori që kërkon punë dhe e gjen pranë një punëdhënës, ofron potencialin e vet për të mbijetuar. Pranohet në punë jo për mirësi por për interes. A ka ndonjë punëtorë që e shikon punëdhënësin ashtu siç pretendon z.Haxhiu së duhet ta shikoje z.Morina Faktorin Ndërkombëtar ?! Ndodh që punëdhënësi të adhurohet por ky i përket vetëm atyre që ushtrojnë profesionin e servilit sahanlëpirës. Është e vështirë që “gjithologu” i kudondodhur të posedojë nuhatje më të hollë gjeopolitike se Noam Chomsky. Servilizmi nuk i mungon po ashtu siç nuk fsheh dot së “haxhi” i cilës Meke është.


Vazhdon....