Titulli: Nuse pėrtej detit
Pulėbardhat herė ngriheshin lart nė qiell herė uleshin nė sipėrfaqen e liqenit dhe lagnin krahėt e tyre. Asnjėherė Gjini s`i kishte parė pulėbardhat kaq tė shqetėsuara. I silleshin atij mbi krye sikur donin t`i thonin diēka!...
Piu edhe njė herė ujė nga liqeni dhe u nis i pėrmalluar pėr nė shtėpi. Gjinin sikur e shtrėngonte njeri pėr fyti. Filloi tė kollitej. Sa e dėgjoi Dona, doli te dera.
- U ktheve Gjin? - e pyeti ajo.
- U ktheva. - u pėrgjigj ai i mėrzitur.
- Tė dhemb gjė? Ti je zbehur nė fytyrė?!
- Jo! - u pėrgjigj me zor ai dhe iu drejtua tė shoqes:
- Dona!
- Urdhėro Gjin!
- Kur do niset karavani, s`kanė lajmėruar gjė?
- Sot nė mesditė u pėrgjigj ajo.
Ata u shqetėsuan pa masė. Nuk i zinte vendi - vend.
Gjithėēka kishin nė shtėpi, i bėnin gati t`i merrnin me vete.
- Karavani po niset!
- Karavani po niset!
Shpejtoni pak! - dėgjoheshin njerėzit duke thirrur nga tė katėr anėt e qytetit. Lemeritjet e tyre kishin kapluar qytetin. Qentė ulėrinin. Murroja Gjinin e ndiqte kėmba - kėmbės, e s`ndahej dot nga i zoti.
vazhdon..
__________________
Pėr tė arritur gjer te Caku,
duhen;
Urtėsia e tė gjithė dijetarėve,
Mundi i tė gjithė tė palodhurve,
Durimi i tė gjithė tė pėrvuajturve,
Besimi i tė gjithė tė pathyerve,
Syēeltėsia e tė gjithė tė zgjuarve,
Begatia e tė gjithė tė pasurve,
Trimėria e tė gjithė kreshnikėve,
Madhėshtia e tė gjithė ngadhėnjimtarėve.
|