[hasanmehmeti]

Esselamualejkum ue Rahmetullahi ue Berakatuhu .


Falënderimi i takon All-llahut. Atë e falënderojmë dhe prej Tij falje dhe ndihmë kërkojmë. Kërkojmë mbrojtje nga All-llahu prej të këqijave të vetvetes dhe të veprave tona. Kë e udhëzon All-llahu s'ka kush e lajthit dhe kë e largon nga rruga e vërtetë, s'ka kush e udhëzon. Dëshmoj se s'ka te adhuruar tjetër përveç All-llahut , i Cili është Një dhe dëshmoj se Muhammedi është rob dhe i dërguar i Tij.
"O ju që keni besuar, keni frikë All-llahun me një frikë të denjë dhe mos vdisni, pos duke qenë muslimanë!" (Ali Imran: 102)
"O ju njerëz! Keni frikë Zotin tuaj që ju ka krijuar prej një veteje dhe nga ajo krijoi palën e saj, e prej atyre dyve u shtuan shumë burra e gra. Dhe keni frikë All-llahun që me emrin e Tij përbetoheni, ruajeni farefisin, se All-llahu është Mbikqyrës mbi ju." (En-Nisa:1)
"O ju besimtarë, keni frikë All-llahun dhe thuani fjalë të drejta. Ai (All-llahu) ju mundëson të bëni vepra të mira, jua shlyen mëkatet e juaja,e kush respekton All-llahun dhe të Dërguarin e Tij, ka shpëtuar me një shpëtim të madh." (El-Ahzab:70:71)
Thënia më e vërtetë është thënia e All-llahut, kurse udhëzimi më i mirë - udhëzimi i Muhammedit sal-lall-llahu 'alejhi ue ala alihi ue sel-lem.
Veprat më të këqia janë ato të shpikurat, ç`do shpikje është bid'at dhe ç`do bid'at është lajthitje, e ç`do lajthitje çon në zjarr.

DHE JEPENI ZEKATIN

Feja islame ka përmbledhur ligje të cilat shërbejnë për rregullimin e kësaj jete dhe për ngritjen e një shoqërie shembullore bijtë e së cilës ndihmojnë njëri-tjetrin në vështirësitë e saj.

Islami ka treguar një kujdes shumë të madh për zgjidhjen e problemit të varfërisë. Shembull i tillë nuk është parë ndonjëherë, ndërkohë që studimet shoqërore dhe ekonomike e shikojnë problemin e varfërisë si një enigmë para së cilës bota është treguar e pafuqishme për ta zgjidhur dhe për t`i dhënë fund.

Për zgjidhjen e problemit të varfërisë në Kur`an dhe Sunnet është treguar një kujdes shume i madh dhe atij i është dhënë një rëndësi e madhe.
Për këtë në Islam është cakuar detyrimi i dhënies së zekatit e kjo dihet domosdoshmërisht. Për këtë detyrim kanë ardhur argumente të shumta në Kur`an dhe në Sunnet e për të ka rënë në mendim të përbashkët i gjithë umeti. Konsiderohet si njeri i prishur ai që nuk e jep atë ndërsa ai që e mohon detyrimin e tij konsiderohet si josbesimtar.
Zekati është një simbol i madh dhe një adhurim madhështor, është një detyrim periodik, burimet e të cilit janë të përhershme dhe dobia e tij është e vazhdueshme. Qëllimi i dhënies së tij është plotësimi i nevojave të të varfërve dhe të gjithkujt që ka nevojë derisa të jetë i aftë për të përparuar me forcat e tyre. Zekati është e drejta e të varfërve në pasurinë e të pasurve. Nuk ka vend për t`u përmendur dhënia e tij dhe nuk është një bamirësi që jepet sipas dëshirës. Zekati është një detyrim i shkallës më të lartë morale dhe fetare. Allahu i Madhëruar ka thënë: (ky është komentimi i ajetit) "Këto janë ajete të Kur’anit dhe të librit të qartë. Janë udhërrefyes dhe përgëzim për besimtarët. Të cilët falin namazin e japin zekatin dhe të cilët besojnë bindshëm Ahiretin." (En-Neml: 1-3)
O ju muslimanë! Dhënia e zekatit është shkak për të shpëtuar nga çdo gjë e frikshme dhe është rruga për të fituar çdo të mirë. "Unë ua kam tërhequr vërejtjen për zjarrin e ndezur fort. Në të cilin nuk hyn tjëtërkush, përveç atij që është më i prishuri. I cili përgënjeshtroi dhe u zmbraps. Ndërsa ai që është më i devotshëm do të jetë larg tij. Ai që e jep pasurinë e vet e pastrohet." (El-Lejl: 14-18)
Pejgamberi alejhis-selam në haxhin e lamtumirës ka thënë: "Frikësojuni Zotit tuaj, falni pesë namazet tuaja, agjëroni muajin tuaj, jepni zekatin e pasurisë tuaj dhe bindjuni prijësave tuaj që të hyni në Xhennetin e Zotit tuaj." Transmetoi Tirmidhiu, Hakimi dhe Dhehebiu.
Kur`ani i Nderuar i ka drejtuar kërcënim të ashpër atyre që nuk e japin zekatin dhe atyre që nuk i japin rëndësi atij. Allahu i Madhëruar ka thënë: (ky është komentimi i ajetit) "Ata të cilët e ruajnë arin e argjendin e nuk e japin për rrugën e All-llahut, përgëzoji për një dënim të dhembshëm. Atë ditë kur ajo (pasuri e deponuar) fërgohet në prushin e Xhehennemit, e me të u lyhen ballët, anët dhe shpinat e tyre (do t’u thuhet): Kjo është ajo që e depozituat për veten tuaj, pra shijoni atë që e depozitonit!" (Et-Teube: 34-35) Jo vetëm kaq por Allahu i Madhëruar e bëri dhënien e zekatit një nga cilësitë që e dallojnë besimtarin nga munafiku. Allahu i Madhëruar ka thënë: (ky është komentimi i ajetit) "Munafikët dhe munafiket janë si njëri tjetri; urdhërojnë për të keqen e ndalojnë nga e mira dhe shtrëngojnë duart e tyre." (Et-Teube: 67)
Pejgamberi ynë sal-lallahu alejhi ue sel-lem ka paralajmëruar ata që nuk e japin zekatin se do të kenë një ndëshkim të ashpër në Ahiret. Buhariu transmeton nga Ebu Hurejre (Allahu qoftë i kënaqur prej tij!) se Muhammedi alejhis-selam ka thënë: "Kujt i ka dhënë Allahu pasuri e ai nuk e jep zakatin e saj, do t`i shfaqet atij ditën e Kijametit një gjarpër tullac (figurë letrare që përdoret për të treguar gjarprin më të shpifur) i cili e kap personin nga faqet e pastaj i thotë: Unë jam pasuria jote, unë jam ajo që depozitoje (në dynja)." Pastaj Muhammedi alejhis-selam lexoi ajetin: (ky është komentimi i ajetit) "Ata, të cilët tregohen koprracë me të mirat që u dha All-llahu nga mirësitë e Tij, të mos mendojnë kurrsesi se ajo është në dobi të tyre. Përkundrazi, ajo është në dëm të tyre. Ajo e mirë me të cilën u treguan koprracë, në ditën e Kijametit do t’u mbështillet në qafën e tyre." (Ali Imran: 180)
Muslimi transmeton nga Ebu Hurejre (Allahu qoftë i kënaqur prej tij!) se Muhammedi alejhis-selam ka thënë: "Nuk ka ndonjë person që zotëron ar ose argjend e nuk e jep zekatin e tyre veçse ditën e Kijametit do t`i bëhen disa fletë prej zjarri e me to do të fërgohet në zjarr të Xhehennemit. Me to do t`i fërgohet balli, krahët dhe shpina. Sa herë që ato të ftohen do t`i vihen përsëri atë ditë që është sa pesëdhjetë mijë vjet, derisa të gjykohet mes robërve e pastaj do të shikojë rrugën e tij, ose drejt Xhennetit ose drejt Xhehennemit."
Një grua me vajzën e saj në dorë shkoi një ditë tek i Dërguari i Allahut. Ai pa në dorën e vajzës dy byzylyqe të trashë prej ari. I tha gruas: "A e jep zekatin e tyre?" Ajo tha: Jo. Ai i tha: "A të pëlqen që Allahu ditën e Kijametit të të vendosi në vend të tyre dy byzylyqe prej zjarri?" Ajo i hoqi dhe ia dha Pejgamberit alejhis-selam e i tha: Ato janë për Allahun dhe të Dërguarin e Tij. Transmetoi Ebu Daudi dhe Tirmidhiu.
O ju të cilët ju ka begatuar Allahu me begati dhe pasuri të shumta! Përkujtoni ata që vuajnë e kanë nevojë për ndihmë. Përkujtoni që prej gjynaheve dhe krimeve më të mëdha është kur të pasurit dhe bujarët i harrojnë të varfërit të cilët nuk kanë asnjë burim fitimi, gratë të cilat nuk kanë familje, jetimët të cilët nuk kanë baballarë, ata të cilët nuk kanë banesë ku të jetojnë. Feja juaj është e qartë në urdhërat e saj që ju kujtojnë detyrimin e dhënies së zekatit, për realizimin e të cilit duhet forca e prijësit por njëkohësisht edhe besimi në zemra. Allahu i Madhëruar ka thënë: (ky është komentimi i ajetit) "Faleni namazin dhe jepeni zekatin." (En-Nisa: 77)
Ibn Mes`udi ka thënë: Jeni urdhëruar për të falur namazin dhe për të dhënë zekatin, nuk ka namaz për atë që nuk jep zekatin. Zoti ynë i Madhëruar ka thënë: (ky është komentimi i ajetit) "Por nëse ata pendohen, e falin namazin dhe e japin zekatin, atëherë i keni vëllezë në fe." (Et-Teube: 11)
O ju muslimanë! Duhet që populli musliman të kuptojë se prej shkaqeve të nënshtrimit dhe humbjeve të mëdha të tyre është mosplotësimi i detyrimit të dhënies së zekatit nga disa prej bijve të këtij populli. Allahu i Madhëruar ka thënë: (ky është komentimi i ajetit) "All-llahu do ta ndihmojë atë që ndihmon rrugën e Tij, e All-llahu është shumë i fuqishëm dhe krenar. (Ai ndihmon) Ata të cilët kur Ne u mundësojmë vendosjen në tokë, e falin namazin, japin zekatin, urdhërojnë për të mirë dhe ndalojnë nga e keqja. Dhe All-llahut i takon përfundimi i çështjeve." (El-Haxh: 40-41) Prej porosive të Sunnetit të Pejgamberit alejhis-selam për shoqërinë islame është se sa herë që në një popull shfaqet mosdhënia e zekatit, prej tokës largohen begatitë dhe ndodhin fatkeqësi dhe skamje.

Vazhdon kjo teme pasi nuk ka mundesi qe shkrimi me me shume se 1000 karaktere te postohet