[Pause_Print_Scroll]

Vetëmashtrimi në këtë pretendim

Do të doja të ta parashtroj këtë pyetje:
Kush të garanton ty se do të jetosh deri në moshën 30, 40 a 50 vjeçare?
Madje, kush të garanton se do të jetosh deri nesër?
Apo kush të garanton ty se do të ngrihesh nga vendi ku je ulur?
A nuk e di se vdekja vjen papritur?

Dhe se vdekja zbret mbi rininë ashtu siç zbret mbi pleqërinë?
A nuk e ke vënë re se shumë prej shokëve të tu i ka kapluar vdekja dhe janë bërë banorë të varrezave?

A mund t'u bëjë dobi atyre pendimi?
Ata që e kaluan jetën në lojë e mëkate, a patën dobi prej tyre në varr?
A e arritën ata moshën që dëshironin të arrinin e që pastaj të pendoheshin?
Si mund të qëndrosh me këtë shpresë, duke qenë se rruga jote është e rrethuar me mashtrime dhe rreziqe të mëdha?

Si mund të thuash me aq mospërgjegjësi: "më vonë", duke e ditur se vdekja mund të të befasojë?!
Allahu i Lartëmadhëruar thotë:
"Pendohuni që të gjithë ju te Allahu, o besimtarë, në mënyrë që të gjeni shpëtim." [Nur: 31].

Ibën el Xheuzi (Allahu e mëshiroftë!) thotë: "Cdo njeri, i cili nuk e di se kur mund ti vijë vdekja, ka për detyrë që të përgatitet dhe të mos mendojë se është i ri e shëndetplotë, pasiqë të moshuarit janë pakica e atyre që po vdesin në kohën tonë, kurse shumica, siç po shihet qartë në të gjitha anët e botës, janë rinia. Ndërsa ata që jetojnë gjatë, janë të paktë."