[Era1]

Në shpirt
zgjuar më ke trazirën,
atë që mbi flokë më ulet si thinjë,
mundohem ta heq
e lyej dhe me bojë,
por shfaqet sërish sapo unë kthej shpinë.
Ti zgjim ëndrrash
që gjumin tutje e hedh,
e largon veç për të më parë,
përkulur në mua qëndron i dhembur
i lindur në dhimbje pa fjalë.
Të të prek dua,
më ndjen,heshtur rri,
para teje.. kufomë,
dhe pres
që me mish
të më mbushësh ti.
Rilindëm,
jepma ç’më morën
në jetë më kthe pa frikë,
nuk dua që askush më
të më gjej
atje ku më zhveshën hajnitë.

Te gjitha te drejtat te rezervuara nga Era