Titulli: Poezi me krah lakuriqe nate!
Unė nuk dua t’i di dhimbjet
zemra ime ėshtė e thjeshtė,
deri atėherė kur fjalėt
pushojnė pėr ta puthur,
kafshuar.
... Pastaj ferrat,
tė egrat ferra hyjnė gjithandej
sa gjithēka muzikėn e hijes luan;
dhe lulet, dhe pemėt,
zogjtė; friksohen tė trishtuar.
Nėse nata mė arrin
e shumė afėr trupit tim vallėzon
ėshtė
mė e shkėlqyera pėrsėritje e mėrzitshme
qė lėvizja e tėrheq zvarrė nė pėrjetėsi.
Nuk dua tė mė ndjekin
e s’dua as tė vrapoj.
|