[Domira]

Mote iken
shpresa mbeti
mote iken
endrra nuk treti
mote iken
premtimet po te njejta
si atehere
kur premtimi aresyetonte
mungesat...
mote iken
piktura nuk perfundoi
mote iken
ngjyrat ruajn shkelqim
mote iken
fjalet e mija peng
mote iken
zemra grusht
mote iken
me veshe n'krah
per ikjen
nga vetja
te shpirtave te njome
pa faj
mote iken
shiqimet te njoma mbi mu
pergjigje ende shpresojne
mote iken
une bind edhe veten se nuk genjeva kurre
mote iken
ndertova kulla shprese
mote iken
bardhesine nuk tradhtoj
mbi ore te murme
mote iken
ligjeroj njesoj
fjalet e mia peng
mote iken
por etja vjen e shtohet
per kohen
djepin
barin e njome
librin e posafilluar
mote iken
njerzit shkojn e vijne me ditet e jetuara mire
mote iken
ata nuk iken
une nuk ika
per tu kthyer
aty ku e lame
per ta bere
bukur
prekshem
gjalle
roze
dhe
te vertete
JETEN!