Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Aerial
Mė do tė thotė mėmė. Ka atdhe, ka edhe mėmėdhe.
Mund tė themi:
Nėna ime...
Mami im...
Mėma ime...
Ime mė... thuhet pėr ta theksuar fjalėn nėnė, dhe pėr t'i dhėnė shumėllojshmėri fjalisė. Nuk mund tė thuhet Ime mėmė, po thuhet ime mė.
Ma merr mendja se amė dhe mėmė janė e njėjta fjalė nė dialekte tė ndryshme.
|
Fjala "mė" eshte nje shkurtim i fjales "mėmė", sikurse edhe fjala "ėmė", porse fjala "ėmė" ka dekada qe eshte miratuar, ndersa shkurtimi i dyte i po te njejtes fjale, e cila eshte "mė" nuk eshte as s'duhet aprovuar kurre.
Po zeme se duam dhe insistojme ta shkruajme, megjithese nuk ekziston si fjale.
Atehere, kete forme/shkurtim mund ta perdorim vetem ne rast se lexuesve ua bejme me dije se eshte nje shkurtim i fjales "mėmė". Po si? Shume e thjeshte! Veri apostrofen siper fjales
“mė dhe me pas vazhdo fjaline. Perndryshe, ne asnje rast/menyre/ nuk guxon te shkruhet pa apostrof.
Kaq.