[~AnnA~]

IV. STRUKTURA E REGJIONIT VARIABIL

A. Regjionet hipervariabile (HVR) ose regjionet përcaktuese të komplementaritetit

Krahasimet e renditjes së aminoacideve të regjioneve variabile të imunoglobulinave kanë treguar që pjesa më e madhe e këtij variabiliteti është e pranishme në tri regjione të ashtuquajtura regjione hipervariabile ose regjionet përcaktuese të komplementaritetit të ilustruara ne figurën 3. Kundërtrupat me specificitet të ndryshëm (p.sh. pozita të ndryshme kombinuese) kanë regjione të ndryshme përcaktuese të komplementaritetit, përderisa kundërtrupat me specificitet të njëjtë kanë regjione identike përcaktuese të komplementaritetit (p.sh. CDR është regjion kombinues i kundërtrupit). Regjionet e tilla përcaktuese të komplementaritetit janë gjetur në zingjirët e lehtë dhe të rëndë.

B. Regjionet strukturore

Zonat në mes regjioneve përcaktuese të komplementaritetit në kuadër të regjionit variabil emërtohen si regjione strukturore (figura 3). Bazuar në ngjashmëritë dhe dallimet në regjionet strukturore, zingjirët e lehtë dhe të rëndë të imunoglobulinave mund të ndahen në grupe dhe nëngrupe. Kjo përfaqëson produkte të gjeneve të ndryshme të regjionit variabil.

Figura 4. Fragmentet e imunoglobulinës: raportet strukturë/funksion


V. FRAGMENTET E IMUNOGLOBULINAVE: RAPORTI STRUKTURË/FUNKSION

Fragmentet e imunoglobulinave të prodhuara nga digjestioni proteolitik janë treguar të jenë mjaft të dobishme në sqarimin e raportit strukturë/funksion në imunoglobulina.

A. Fab

Digjestioni me papainë e bën ndarjen e molekulës së imunoglobulinës në regjionin nyjëtues para lidhjeve H-H ndërzingjirore disulfide. (figura 4).Kjo rezulton me formimin e dy fragmenteve identike që përmbajnë zingjirin e lehtë dhe domenet VH dhe CH1 të zingjirit të rëndë.

Lidhja e antigjenit: këto fragmente janë emërtuar Fab fragmente ngase përmbajnë vendët lidhëse të kundërtrupit për antigjen. Çdo Fab fragment është monovalent përderisa molekula origjinale ka qenë bivalente. Vendi kombinues i kundërtrupit formohet nga VH dhe VL. Një kundërtrup ka aftësi të lidh një determinantë të caktuar antigjenike ngase ka kombinacion të veçantë të VH dhe VL. Kombinimet e ndryshme të VH dhe VL rezultojnë më kundërtrupa që mund të lidhin detreminanta të ndryshme antigjenike.

B. Fc

Digjestioni me papainë gjithashtu sjell formimin e fragmenteve që përmbajnë pjesën e mbetur të dy zingjirëve të rëndë ku secili nga këta zingjirë përmban domenet CH2 dhe CH3. Fragmenti është emërtuar si Fc ngase lehtë i nënshtrohet kristalizimit.
Funksionet efektore - funksionet efektore të imunoglobulinës ndërmjetësohen nga kjo pjesë e molekulës. Funksionet e ndryshme ndërmjetësohen nga domenet e ndryshme në këtë fragment (figura 5). Normalisht, aftësia e kundërtrupit për të bartur një rol të tillë efektor kërkon lidhjen paraprake të antigjenit; sidoqoftë ekzistojnë përjashtime nga kjo rregull.
C. F(ab’)2

Trajtimi i imunoglobulinave me pepsinë rezulton në ndarjen e zingjirëve të rëndë poshtë lidhjeve ndërzingjirore H-H, që rezulton me një fragment, i cili përmban të dy regjionet lidhëse antigjenike (figura 6). Ky fragment është emërtuar si F(ab’)2 ngase ka qenë bivalent. Regjioni Fc i molekulës digjestohet në peptide të vogla nga ana e pepsinës. F(ab’)2 lidh antigjenin por nuk ndëmjetëson funksionet efektore të kundërtrupave
Figura 5. Fragmentet e imunoglobulinës: raportet strukturë / funksion



VI. KLASËT, NËNKLASËT, LLOJET DHE NËNLLOJET E IMUNOGLOBULINAVE HUMANE

A. KLASËT E IMUNOGLOBULINAVE

Imunoglobulinat mund të ndahen në pesë klasë të ndryshme, bazuar në ndryshimet në renditjen e aminoacideve në regjionin konstant të zingjirëve të rëndë. Të gjitha imunoglobulinat brenda një klase të caktuar do të kenë regjione konstante të zingjirëve të rëndë shumë të ngjajshme. Këto dallime mund të zbulohen me studimet sekuanciale ose me ato serologjike (psh.më përdorimin e kundërtrupave kundër këtyre regjioneve diferenciale).

1. IgG-zingjirët e rëndë Gama

2. IgM-zingjirët e rëndë Mu

3. IgA-zingjirët e rëndë Alfa

4. IgD-zingjirët e rëndë Delta

5. IgE-zingjirët e rëndë Epsilon

B. Nënklasët e imunoglobulinave

Klasët e imunoglobulinave mund të ndahen në nënklasë bazuar në dallimet e vogla në rënditjen e aminoacideve në regjionin konstant të zingjirit të rëndë. Të gjitha imunoglobulinat brenda një klase do të posedojnë renditje aminoacidike shumë të ngjashme në regjionet konstante. Këto dallime zbulohen me metoda serologjike.

1. IgG nënklasët

a) IgG1-zingjirët e rëndë Gama 1

b) IgG2-zingjirët e rëndë Gama 2

c) IgG3-zingjirët e rëndë Gama 3

d) IgG4-zingjirët e rëndë Gama 4

2. IgA nënklasët

a) IgA1-zingjirët e rëndë alfa 1

b) IgA2-zingjirët e rëndë alfa 2



C. Tipet e imunoglobulinave

Imunoglobulinat mund të klasifikohen edhe në bazë të zingjirit të lehtë që posedojnë. Dallimet në zingjirët e lehtë bazohen në renditjen e aminoacideve në regjionin konstant të zingjirit të lehtë. Këto dallime zbulohen me metoda serologjike

1. Zingjirët e lehtë Kapa

2. Zingjirët e lehtë Lambda

D. Nëntipet e imunoglobulinave

Zingjirët e lehtë gjithashtu mund të ndahen në nëntipe bazuar ne dallimet në rënditjen e aminoacideve brenda regjionit konstant të zingjirit të lehtë.

1. Nëntipet lambda

a) lambda 1

b) lambda 2

c) lambda 3

d) lambda 4

c) Lambda 3

d) Lambda 4

E. Nomenklatura

Imunoglobulinat emërtohen bazuar në klasët, apo nënklasët e zingjirit të rëndë apo tipit ose nëntipit të zingjirit të lehtë. Përveç në rastin e një definimi preciz, duhet të supozoni që të gjitha nënklasët, tipet dhe nëntipet janë prezente. IgG ka kuptimin që të gjitha nënklasët dhe tipet janë prezente.

F. Heterogjeniteti

Imunoglobulinat e konsideruara si popullatë e molekulave, janë mjaft heterogjene ngase janë të përbëra nga klasët dhe nënklasët e ndryshme dhe secila posedon tipe dhe nëntipe të zingjirëve të lëhtë. Përveç kësaj, molekulat e ndryshme të imunoglobulinave mund të kenë tipare të ndryshme në raport me lidhjen e antigjenit për shkak të regjioneve të ndryshme VH dhe VL.

Figura 6
Fragmentet e imunoglobulinës: raportet strukturë / funksion