Dardania.de - Shiko Postimin Tek

**Zero Cool** · 14-02-12, 17:31

Një ditë prifti Valentin dëgjoi përtej gardhit të kopshtit të tij një çift të fejuarish që po ziheshin. Këputi një trëndafil, doli në kopsht dhe u afrua drejt tyre. Iu zgjati trëndafilin duke iu thënë fjalë prekëse. Kaq mjaftoi që dy të rinjtë e dashuruar t’i jepnin fund grindjes dhe për më tepër nën sugjerimet e priftit Valentin ata shtrënguan kërcellin e trëndafilit dhe u lutën për dashuri të përjetshme. Pas pak kohësh dy të rinjtë u kthyen tek Valentini në datën 14, për të marrë bekimin e martesës. Kështu, data 14 e çdo muaji u bë dita e dedikuar bekimeve të dashurisë, por u cilësua në muajin shkurt, sepse në atë ditë të vitit 273 prifti u martirizua. Për këtë arsye 14 shkurti në të gjithë botën u celebrua me emrin Shën Valentin, shenjti i dashurisë.

Dashuria mes dhëndrrit dhe nuses

1.Puthmë me puthjet e gojës sate, se puthjet e tua janë më të mira se vera.
2. Aromat e tua janë balsam erëmirë, mir i derdhur është emri yt, prandaj
vashat të duan.
3. Rrëmbemë, merrmë me vete! Haj të ikim! - Mbreti më çoi në këmishët e
veta: do të zbavitemi dhe do të gëzohemi me ty. Do të ta madhnojmë
dashurinë më shumë se verën. Kush të dashuron, me të drejtë të dashuron!
4. E zezë jam, moj vasha të Jerusalemit, por e bukur, si strehojat e Kedarit, si
çadrat e Solomonit.
5. Mos më shihni që jam zeshkane sepse vetë dielli më ka nxirë. Bijtë e
mëmës sime u mllefosën, më dërguan t’u ruaj vreshtët, por vreshtën time nuk
e kam ruajtur!
6. Por, thuamë, i dashuri im, ku i kullot delet? Ku pushon në mesditë? Përse,
vallë, të hallakatem nëpër kopetë e shokëve të tu?
7. Në s’e di ku, ti, moj më e bukura ndër femra, atëhere mos iu ndaj gjurmëve
të deleve, kulloti qëngjat pranë kasolleve, kecat pranë barinjve.
8. Si një hamëshor i mbrehur në qerren e Faraonit, të dukem unë, e dashura
ime!
9. Të bukura t’i shoh faqet e tua, të vendosura midis vathëve dhe qafës sate të
zbukuruar nga sërë margaritarësh.
10. Do të farkëtojmë për ty varse të arta, me pikëza e thellina të argjendta.
11. Sa kohë mbreti ndenji në sofër, parfumi im derdhi aromë.
12. Valle prej mirti është i dashuri im, që fshihet mes gjinjve të mi.
13. I dashuri im është një veshul dëllinje, prej Engedi, vjelë nga vreshtët.
14. Sa e hijshme je ti, e dashura ime! Sa e bukur je! Sy pëllumbeshe janë sytë
e tu.
15. Sa i hijshëm je, i dashuri im! Dhe sa kanakar je! Lëndinën me bar të
gjelbër e kemi shtruar.
16. Kedrat i kemi çati të strehëzës, bujtës kemi qiparisët.

14-02-12, 17:31	#126
Zero Cool Administratorët Anëtarësuar: 18-03-03 Vendndodhja: Netherland Postime: 24,987	Titulli: Shën Valentini Një ditë prifti Valentin dëgjoi përtej gardhit të kopshtit të tij një çift të fejuarish që po ziheshin. Këputi një trëndafil, doli në kopsht dhe u afrua drejt tyre. Iu zgjati trëndafilin duke iu thënë fjalë prekëse. Kaq mjaftoi që dy të rinjtë e dashuruar t’i jepnin fund grindjes dhe për më tepër nën sugjerimet e priftit Valentin ata shtrënguan kërcellin e trëndafilit dhe u lutën për dashuri të përjetshme. Pas pak kohësh dy të rinjtë u kthyen tek Valentini në datën 14, për të marrë bekimin e martesës. Kështu, data 14 e çdo muaji u bë dita e dedikuar bekimeve të dashurisë, por u cilësua në muajin shkurt, sepse në atë ditë të vitit 273 prifti u martirizua. Për këtë arsye 14 shkurti në të gjithë botën u celebrua me emrin Shën Valentin, shenjti i dashurisë. Dashuria mes dhëndrrit dhe nuses 1.Puthmë me puthjet e gojës sate, se puthjet e tua janë më të mira se vera. 2. Aromat e tua janë balsam erëmirë, mir i derdhur është emri yt, prandaj vashat të duan. 3. Rrëmbemë, merrmë me vete! Haj të ikim! - Mbreti më çoi në këmishët e veta: do të zbavitemi dhe do të gëzohemi me ty. Do të ta madhnojmë dashurinë më shumë se verën. Kush të dashuron, me të drejtë të dashuron! 4. E zezë jam, moj vasha të Jerusalemit, por e bukur, si strehojat e Kedarit, si çadrat e Solomonit. 5. Mos më shihni që jam zeshkane sepse vetë dielli më ka nxirë. Bijtë e mëmës sime u mllefosën, më dërguan t’u ruaj vreshtët, por vreshtën time nuk e kam ruajtur! 6. Por, thuamë, i dashuri im, ku i kullot delet? Ku pushon në mesditë? Përse, vallë, të hallakatem nëpër kopetë e shokëve të tu? 7. Në s’e di ku, ti, moj më e bukura ndër femra, atëhere mos iu ndaj gjurmëve të deleve, kulloti qëngjat pranë kasolleve, kecat pranë barinjve. 8. Si një hamëshor i mbrehur në qerren e Faraonit, të dukem unë, e dashura ime! 9. Të bukura t’i shoh faqet e tua, të vendosura midis vathëve dhe qafës sate të zbukuruar nga sërë margaritarësh. 10. Do të farkëtojmë për ty varse të arta, me pikëza e thellina të argjendta. 11. Sa kohë mbreti ndenji në sofër, parfumi im derdhi aromë. 12. Valle prej mirti është i dashuri im, që fshihet mes gjinjve të mi. 13. I dashuri im është një veshul dëllinje, prej Engedi, vjelë nga vreshtët. 14. Sa e hijshme je ti, e dashura ime! Sa e bukur je! Sy pëllumbeshe janë sytë e tu. 15. Sa i hijshëm je, i dashuri im! Dhe sa kanakar je! Lëndinën me bar të gjelbër e kemi shtruar. 16. Kedrat i kemi çati të strehëzës, bujtës kemi qiparisët. __________________ Asgjë nuk është e pamundur. Pamundësinë apsolute e shkakton mosdija jonë reale.