[lirik]

Nji dit me qiellin

autori xhelal ferizi

nji dit un dhe qieli po shiheshim sy me sy
të dyt të pelrotur
qerpikt nga loti na ishin thy
nga ambienti i ndotur

kishim dalë ne alpe ne nji maje
me u pa nga afersija
mbi lartesinë magjike te nji pllaje
na afroi aq shum miqsija

shkembyem mandej disa fjalë
ti me syrin magjik
dhe un neper botë qe kam dalë
me penden e vargun lirik

un me qerpikun e poetit
e ti aq shum i paanë
un me fjalë gurrat e detit
ti me diell e me hanë

un me shpirtin e gjerë
qielli me pafundesi
te dy per boten e mjerë
e kshim nji mendimsi

qielli dhe un të dy kishim pa
gjithfar lloj hipokrizie
kishim pa vuajtje gurin duke e nda
e gjithfar lloj tradhtije

kishim pa me sy te zemres gjithfar lloj pabesie
kishim pa me sy te shpirtit dredhi
dhe kohra bajate mërzie
sa ngjajrjet na kishin ngri

shpresat të dy i kishim të vrara
shekujt nuk i shihnim me sy të mirë
po i shihnim kombet në armatim me gara
me e vra pamëshirshë boten e lirë

të po qanim dhimbjet e hallit
per boten rrezikzezë
te dy po i shihnim me sytë e ballit
raketat gati me u ndezë

ai qante e un po qaja
te dy qanim për paqe
ai me qepallat qerpik madhaja
e un me lotin për faqe

bota nuk na pelqente
të dy mjaft perjetuam
zemra mendime na shkëmbente
sa shum u dashuruam

un të dua qiell se ti ke sy
dhe sheh padrejtësi mbi dhe

në penden time sa her ke hy
i madhrueshmi dritbardhë për ne

ti sheh edhe qenjet mikroskopike
ti sheh gjakun tu u derdhë prej krimi
ti je sy i pamjeve qiellorike
un jam penda poetike shkrimi

ne shkembejmë bashk mendime
ne dalim e shihemi qajmë brengat e hallit
ti atje lart me veshtrime
e un me sytë poetik të ballit

ti qanë se sheh shum hile
qanë për e për bari
ti qanë për karajfile
un qajë për dhe shqiptari

autori xhelal ferizi ne mergim