--------------------------------------------------------------------------------
Guret e Heshtur
Po heshtin kudo guret , e nuk iu del fjala
edhe pse un me copa te yjeve gjithkah ju bej te fala,
Athue i ka mbyt heshtja e vet ne ket mjegull
kur vargu im ,shkrin qdo gur e qdo,tjegull
e qajn bilbilat kudo deg me degė
ne lot po shndrrohet lengu sheg me shegė,
e un kahdo me varg i biri i shqipnisė
turr po i thrras dijetarve e turr gjithkah me i,nisė
vargjet t mija n lot e kahdo kushtrimtare
por su gjet kund gjuh e su gjet mshir shqiptare
vargut tim nji lot as kund nji shpres me ia falė
jo su gjet kund qik e jo su gjet kund djal
thue se ne gur e ne heshtje te gjith,me jan veshė
thue se me akull neper gjak jan vesh
se loti i vargut s po i duhet ma kujė
ma shum po iu duhet ah ai urdhri i huj
se mund te digjen germat qe hanen e kan tha
kund su gjet nji moter e kund su gjet nji vlla
me e puth ne ball germen time te arit
nuk u gjet ndoj bi as ndoj bir i shqiptarit
e keshtu ne gur u kthye thon gjithkah shqipnija
gur mbi gur jan shtrue ah fiset e mija
per rreze ma kush ,nuk shpreh ndoj gzim dehtarė
jan dhan mbas vrapit te gjith si do gjahtarė
me i heshtje guri e me gjuh qe s merret veshė
vrapojn kush ma par me lakmi me u ndeshė
tue shkel permbi vargje qe po qesin gjak
kush kendon si sorr kush,qyqe ne ogjak
e , ,ecin,e ecin me thumba shpues mbi diell
dise me kok posht disa ecin n qiell
por kush ndoj fjal nuk e merr qe esht falas me e ble
disa blejn tallava e do tjer blejn fe
e kush ndoj vrap t pandalun e turrun si furija
qe shkelin mbi ato lule qe i ka mbjell shqipnija
yrysh mbi iqkure e kush bjen n litarė
disa bien si hutat me fat mbi thesarė
e turren disa tjer me gri e me pre
pa kqyr kund per gjak e per lot qe bien rrke
e un me varg te urt nga i her kur ju dal para
qe i thrras me mbjell paqe e grun neper ara
me mbjell rrush e moll e qershi e dardhė
se dita sot shqipnis ndoshta i ka ardhė
me qen ma e vyeshme se kurr ndonjiherė
me i qel ndonji gaz me mbjell ndoj pranver ė
e un kur me varg vrapoj si bilbili
ata kurr s m dhurojn ndoj fletė karajfili
mbi zall as mbi dhe “s 'm' lejnė me flutrue
as kurr ndonji krah ndoj filiz s m kan shtue
veq nxjerr e 'tha mi kan mbi hapsir
qe un ne flutrim te mos dukem i lir
pse kshtu o orrla qe kend qiellit s' leni
mbi krye bilbil me pa nuk defreni
as keng e vargut s ju shkrin neper mote
a thue bilbil kjo s' esht toka jote
ku me zbrit ne fole nuk t' lejn gjeraqinat
per ty kjajn zymbylat e kjajn kanarinat
e sqepi yt lotit qe i pik neper vija
biblil a thue ty pse nuk t don shqipnija
pse qerdhes tende ike prej foleje
a thue dole kombi a thue dole feje
qe kengen s ta duan e s ta duen as cicrrimen
as vargun e lotit as te shekullit cingrrimen
qe ti ne qdo germ i thrrret per me u zgju
e ata ne gur tash ma jan shendrru
s te ndegjojn me bes s te ndegjojn me hall
vargu yt po qan permbi gur e zall
e at lot tendin po e pin zallina
germat t 'jan ba vuejtje qe po ti pin stina
ik o i mjer poet e shterr dete e dhe
se t jan mblue guret e t jan vesh me fe
dikush vrap tatpjetes e dikush drejt prronit
disa hije t zymta disa brym rreth ftonit
qe nuk ju bjen dielli as rrezja e askujė
disa n vend te gjakut tash jetojn me ujė
a thue kshtu n ket gjuh don me vdek shqipnija
se n ket heshtje t zymt vyshken fiset t mija
e vargu im qe dnes e udh i lshon hapsira
nuk qendiset n stin as te ajo ma e,mira
ikni vargje t mija ikni merrni dhe
pertej fundit t fundit ku s ka kombe e fe
se edhe me kja ju me bekim t qiellit
se edhe me u vesh ju merreze t dielit
se udhe me shndrrue ju vet n shtat t ylberit
se edhe me qen vet shejtnija e nderit
veshin ma s ta vejn ata t bijt e gurit
se ti s shkon nen dhe siq shkojn t bijt e urit
se kto vargje e germa qe flasin me qdo akull
ditet kur te vijn yjt kan me ra shakull
ne secilin varg kan me i fal lot ari
e me i fal ket heshtje qe se kan nga i pari
kurr s kan per ti fal qe u veshen me ket petk
se i kan marr kaparet e i kan marr lekt
per tu kthye ne heshtje per tu kthye ne gur
humben gaz e shend humben drit e nur
pse kshtu u zbeh e venit shqipnija
e tash s po ka mikpritje per vargjet e mija
askund nuk iu shtohet fleta as kercylli
as nuk i don fush e as nuk i don pylli
se kund diell nuk nxen n kta klorofila
se nuk ndjehet keng nuk ligjrojn bilbila
ikni vargje t mija shkoni n tjera dhena
se nuk ka ma zemra se nuk ka ma krena
qe ju mbajn ne gji qe ju duan krah,hapur
se guret me ferr ne valle jan kapur
e ksaj valle e vdekjes i thon n gjuh te mjerė
ikni vargje t mija gjeni bibil tjer
se ktu n ket fole s flet kush per shqipni
se gzimi esht shterr se loti esht pi
e ju kur te shkoni kahdo n gjam tue kja
s keni me gjet moter s keni me gjet vlla
se n per dhena tjera gjuha s ju kupton
keni me u struk n skuta jeni lindur vonė
ah vargjet e mija pse doni me i tha
pse po u vyshk mjerimi a nuk keni vlla
a nuk keni nan a nuk keni shoq
m thueni vargje t mija keni mbetur troq
neper gur e dhena me mall tu u vardisė
rreht hijeve t ftofta pa ndoj gaz t shqipnisė
e per n fole rrug nuk jen tue gjet ė
atje s po ka rrenj atje s po ka fletė
ku ju mund te gjeni ndoj ushqim a hije
as nuk keni shpres as nuk keni fije,
ku me u kap n ndoj kopsht a n ndoj trendafil
thue se gjuh e juaj kendon per tamil
mosni vargje t mija mos shtrydhni ma lot
mos kjani n per mue e mos kjani n per mot
se kur guret prap ,t behen me damarė
gjak keni me qenė e shpirt per shqiptarė
XHELAL FERIZI SHQIPTAR KOSOVARė
NE MERGIM
KONTAKTI ME KRIJUESIN MERGIMTARė
ish i burgosuri politk dhe poet krijues nga diapsora
i shkeputur nga vendlindja qysh ne veitin 1981
deri me sot 26 vjet mergim ne dheun e huaj
i harruar nga te gjithė larg me izolim e bojkot
kontakti me autorin e vargjeve
me imeil
[email protected]
--------------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------
vargjet guret e heshtur me ket titull autori xhelal ferizi nga Mitrovica
shkruan vargjet GURET E HESHTUR
fjla esht per te gjith ata qe heshtin shqiptar apo ata te tjer qe bejn sikur nu ndjejn as nuk shohin per veprimet e tyre te pa ndjenja
poeti ua kushton keto vargje atyre qe jan si guret e heshtur dhe te ftoft ndaj humaniteteve e pergejgsisė ne shoqeri , ata jan te hethur dhe pa ndjenja si guret e heshtur dhe te ftoft ,prandaj bota ka ardh sot keshtu edhete shqiptart qe jan ba si guret e ftoft te heshtur,
Vėrejtje: (0%)