Te nderuar diskutues,jemi te vetedijshem se po jetojme ne kohen me te poshter nga te gjithe shekujt qe kane kaluar para nesh(apo se paku ky eshte mendimi im).
Desha te shtroja per diskutim kete teme,shume aktuale,me aktuale se kurre.Shume ndarje partneresh behen per shkaqe tradhetie,humbje besimi ne partnerin,pasi e ke zene ne flagrance me tjetrin/en,je mbushur genjeshtra te servuara nga ana etij/saj dhe pastaj gjithkaje i vie era NDARJE.
Kisha dashur te dija opinionet tuaja se cfare kishit vepruar pas humbjes se besimit ne partnerin tuaj,sa do ishit"zemergjere"t'i duronit pabesite e tij/saj,apo ia kishit dhene menjehere"kartuqin e kuq"pa pritur asnje sekonde??
Cdo gje ka kufijt edhe besime edhe mosbesimi
Une ne momentin qe kisha humb besimin tek nje njeri e kisha humb edhe ate
e cka ksiha be me pas
normal nuk ja vlen me vujt tere jetet edhe me yll ne ball me qen kisha vazhdu jeten dhe me krejt forcat e kisha kalu cdo sprov tjeter ne jete.
Edhe dicka per fund"gjithmon kur dashuroni pyetne veten a ja vlen kend dashurojme,nese pergjigjja eshte jo ne veten tuaj,ikni nga ai para se te humbni besimin"
:)
__________________
Nese nuk deshironi kete jete nuk jeni te detyruar ta jetoni
|