Dardania.de - Shiko Postimin Tek

Makresh · 11-07-11, 21:49

Islami minimal dhe rrenat maksimale

Autor: Halil Ibrahimi

Doli çështja e xhamisë së Prishtinës dhe papritmas në shoqëritë shqiptare u pa një debat shumë emocional, më pak përmbajtësor, rreth fesë, rolit të saj në shoqëri, tolerancës fetare dhe ndërthurjeve që këto relacione kanë për të ardhmen e kombit. Edhe pse debati rreth identiteteve shqiptare me implikimet fetare, ka filluar më herët në instanca më të larta elitare, kësaj radhe si duket diskutimet janë ulur vetëm në nivelin e mediave ku të shumtën e rasteve nuk ka pasur koherencë, argumentim dhe kulturë dialogimi.

Njerëzit minimalë
Në një debat të para disa ditëve në njërën nga mediat kosovare për herë të parë e dëgjova termin ‘Islam minimal’ dhe u stepa nga imagjinata dhe funksionalizimi marramendës i kundërshtarëve të lirisë dhe këmbëngulësve të indoktrinuar nga kompleksi i inferioritetit. Në këtë vazhdë, gazetarë të tjerë, bile edhe pjesëtarë të së ashtuquajturës klasë intelektuale nuk kanë reshtur ditëve të fundit ta quajnë Xhaminë e cila u kërkua me protesta kohëve të fundit, si Xhamia e Fuadit, duke aluduar me metoda të ulëta në Fuad Ramiqin! Bile nuk u kursyen edhe duke përdorur insinuata, thashetheme, fjalë çajtoresh e kafeve të rakisë sa nuk i përthekon dot imagjinata e një njeriu të shëndoshë. ‘U kënaqëm’ turfulluan ndër hundë të tillët në stilin e personazhit të dramës “14 vjeç dhëndër’ që kënaqet kur ka thashetheme, konflikte dhe grindje të sajuara midis njerëzve. Duke iu kthyer debatit të përmendur në fillim, sipas teorisë së ‘Islamit minimal’ Kosova nuk paskësh nevojë për shqiptarë praktikues të Islamit por ka nevoje për shqiptarë myslimanë të cilët vetëm shprehimisht janë të tillë. Më në fund u tha troç ajo që është ujdisur, zbukuruar e kurdisur me vite të tëra kundër shqiptarëve myslimanë. Ata duan shqiptarë të cilët e festojnë dy herë në vit Bajramin, të cilët nuk mërziten nëse iu cenohet e drejta për të besuar lirshëm, të cilët nuk bëzajnë nëse nën trysninë e një kërkese të paqenë që gjoja na vjen prej Perëndimit duhet të konvertohen kulturalisht në ‘fenë e të parëve’, të cilët pranojnë në unison gjithçka që u serviret paçka nëse kjo gjithçka e dhunon atë me të cilën jetojnë, kanë jetuar prindërit e tyre dhe kanë krijuar histori stërgjyshërit e tyre. Perëndimi kurrë nuk e kishte parë pengesë qenien Islame të shqiptarëve. Bile, që të dy presidentët e kaluar, Bill Klinton dhe Xhorxh Bush e kanë potencuar në mënyrë eksplicite faktin e ekzistencës së shumicës myslimane tek shqiptarët dhe e kanë vlerësuar këtë.Për fat të keq kërkesa për ndërtimin e një Xhamie në pjesën e re të Prishtinës ku nuk ka asnjë xhami është keqpërdorur në mënyrën më të vrazhdë nga një pjesë e intelektualëve dhe medies. Duke qenë që në esencë kjo kërkesë nuk mund të rrëzohet me asnjë argumentim të shëndoshë, ka pasur tendenca që duke e personalizuar kërkesën për xhami me një person të vetëm, në këtë rast me Fuad Ramiqin, të sigurohet linçimi më i lehtë i saj. Argumentimi i vetëm i disa mediave në mbështetje të këtyre thashethemeve ishte autori nga SHBA Stephen Schwartz i cili në një artikull të tij të para disa muajsh e ka cilësuar Fuad Ramiqin si të ndërlidhur me Hamasin dhe Vëllazërinë Myslimane të Egjiptit. Autorë të tjerë si Bajrush Morina, Halil Matoshi, Flaka Surroi e të tjerë vetëm e kanë kopjuar në mënyrë të keqe tezën e tij pompoze. Fillimisht duhet theksuar se Stephen Schwartzin askush nuk e merr seriozisht në SHBA dhe të gjithë e dinë për militant të qarqeve më ekstreme izraelite kundër të drejtave të palestinezëve. Madje nga ai janë të distancuar edhe numri më i madh i hebrenjve liberalë. Në sytë e Schwartzit të gjithë myslimanët përveç sufinjëve janë ekstremistë, fundamentalistë dhe çfarëdo aktiviteti i tyre politik, kulturor dhe aktiv në jetën publike është fanatizëm. Është jashtë çdo dyshimi se përdorimi i shkrimeve të tij në konotacionin Kosovar dhe shqiptar është mënyra më e keqe për të dokumentuar diçka. Schwartzi nuk ka njohuri themelore për shqiptarët e aq më pak për relacionet fetare tek ta. Ai ka bërë në vazhdimësi në shkrimet e tij gafa marramendëse të cilat ia heqin të drejtën e autoritetit në fushën e Islamit Kosovar. Për shembull në vitin 1999 në një shkrim të tij pas një turi të tij nëpër Ballkan të financuar nga një organizatë katolike ai pohonte se në Kosovë jetojnë mbi 15 % katolikë shqiptarë, në kohën që të gjithë e dinë se kjo përqindje nuk e kalon 3 përqindëshin bashkë me të gjithë laramanët dhe të konvertuarit e viteve të fundit. Fatkeqësisht shkrimet e Schwartzit janë përdorur këto ditë si libër i shenjtë kundër një personi të vetëm nga kërkuesit e xhamisë në Prishtinë për të vërtetuar se kjo lëvizje na qenkësh e lidhur me Hamasin dhe ekstremiste. Pikë së pari, kërkesa për xhami nuk është e Fuad Ramiqit, ai është vetëm njëri nga kërkuesit dhe çfarëdo tentimi për të kanalizuar kërkesën legjitime me individë është e padobishme, e ulët dhe joreale. Kjo është kërkesë e të rinjve shqiptarë myslimanë, e besimtarëve në rritje midis intelektualëve në Prishtinë të cilët me vite të tëra janë përballur me mungesën e hapësirës së përshtatshme. Ndërtimi i xhamisë nuk është as punë inati, as kundër katedrales dhe as për hir të një personi të vetëm. Në vend që mediat të vërtetonin se njëmend shqiptarët e Prishtinës kanë nevojë për një xhami në pjesën e re të qytetit ku nuk ka asnjë xhami, disa prej tyre janë marrë në mënyrën më të egër me satanizimin e kërkesës. Xhamia nuk është vetëm e Fuadit, por është edhe e imja, është e mijëra besimtarëve të Prishtinës të cilët e kanë kërkuar këtë në vazhdimësi qe gati 12 vite.

11-07-11, 21:49	#1
Makresh Anëtarësuar: 12-01-09 Vendndodhja: .. Postime: 5,781	Islami minimal dhe rrenat maksimale Islami minimal dhe rrenat maksimale Autor: Halil Ibrahimi Doli çështja e xhamisë së Prishtinës dhe papritmas në shoqëritë shqiptare u pa një debat shumë emocional, më pak përmbajtësor, rreth fesë, rolit të saj në shoqëri, tolerancës fetare dhe ndërthurjeve që këto relacione kanë për të ardhmen e kombit. Edhe pse debati rreth identiteteve shqiptare me implikimet fetare, ka filluar më herët në instanca më të larta elitare, kësaj radhe si duket diskutimet janë ulur vetëm në nivelin e mediave ku të shumtën e rasteve nuk ka pasur koherencë, argumentim dhe kulturë dialogimi. Njerëzit minimalë Në një debat të para disa ditëve në njërën nga mediat kosovare për herë të parë e dëgjova termin ‘Islam minimal’ dhe u stepa nga imagjinata dhe funksionalizimi marramendës i kundërshtarëve të lirisë dhe këmbëngulësve të indoktrinuar nga kompleksi i inferioritetit. Në këtë vazhdë, gazetarë të tjerë, bile edhe pjesëtarë të së ashtuquajturës klasë intelektuale nuk kanë reshtur ditëve të fundit ta quajnë Xhaminë e cila u kërkua me protesta kohëve të fundit, si Xhamia e Fuadit, duke aluduar me metoda të ulëta në Fuad Ramiqin! Bile nuk u kursyen edhe duke përdorur insinuata, thashetheme, fjalë çajtoresh e kafeve të rakisë sa nuk i përthekon dot imagjinata e një njeriu të shëndoshë. ‘U kënaqëm’ turfulluan ndër hundë të tillët në stilin e personazhit të dramës “14 vjeç dhëndër’ që kënaqet kur ka thashetheme, konflikte dhe grindje të sajuara midis njerëzve. Duke iu kthyer debatit të përmendur në fillim, sipas teorisë së ‘Islamit minimal’ Kosova nuk paskësh nevojë për shqiptarë praktikues të Islamit por ka nevoje për shqiptarë myslimanë të cilët vetëm shprehimisht janë të tillë. Më në fund u tha troç ajo që është ujdisur, zbukuruar e kurdisur me vite të tëra kundër shqiptarëve myslimanë. Ata duan shqiptarë të cilët e festojnë dy herë në vit Bajramin, të cilët nuk mërziten nëse iu cenohet e drejta për të besuar lirshëm, të cilët nuk bëzajnë nëse nën trysninë e një kërkese të paqenë që gjoja na vjen prej Perëndimit duhet të konvertohen kulturalisht në ‘fenë e të parëve’, të cilët pranojnë në unison gjithçka që u serviret paçka nëse kjo gjithçka e dhunon atë me të cilën jetojnë, kanë jetuar prindërit e tyre dhe kanë krijuar histori stërgjyshërit e tyre. Perëndimi kurrë nuk e kishte parë pengesë qenien Islame të shqiptarëve. Bile, që të dy presidentët e kaluar, Bill Klinton dhe Xhorxh Bush e kanë potencuar në mënyrë eksplicite faktin e ekzistencës së shumicës myslimane tek shqiptarët dhe e kanë vlerësuar këtë.Për fat të keq kërkesa për ndërtimin e një Xhamie në pjesën e re të Prishtinës ku nuk ka asnjë xhami është keqpërdorur në mënyrën më të vrazhdë nga një pjesë e intelektualëve dhe medies. Duke qenë që në esencë kjo kërkesë nuk mund të rrëzohet me asnjë argumentim të shëndoshë, ka pasur tendenca që duke e personalizuar kërkesën për xhami me një person të vetëm, në këtë rast me Fuad Ramiqin, të sigurohet linçimi më i lehtë i saj. Argumentimi i vetëm i disa mediave në mbështetje të këtyre thashethemeve ishte autori nga SHBA Stephen Schwartz i cili në një artikull të tij të para disa muajsh e ka cilësuar Fuad Ramiqin si të ndërlidhur me Hamasin dhe Vëllazërinë Myslimane të Egjiptit. Autorë të tjerë si Bajrush Morina, Halil Matoshi, Flaka Surroi e të tjerë vetëm e kanë kopjuar në mënyrë të keqe tezën e tij pompoze. Fillimisht duhet theksuar se Stephen Schwartzin askush nuk e merr seriozisht në SHBA dhe të gjithë e dinë për militant të qarqeve më ekstreme izraelite kundër të drejtave të palestinezëve. Madje nga ai janë të distancuar edhe numri më i madh i hebrenjve liberalë. Në sytë e Schwartzit të gjithë myslimanët përveç sufinjëve janë ekstremistë, fundamentalistë dhe çfarëdo aktiviteti i tyre politik, kulturor dhe aktiv në jetën publike është fanatizëm. Është jashtë çdo dyshimi se përdorimi i shkrimeve të tij në konotacionin Kosovar dhe shqiptar është mënyra më e keqe për të dokumentuar diçka. Schwartzi nuk ka njohuri themelore për shqiptarët e aq më pak për relacionet fetare tek ta. Ai ka bërë në vazhdimësi në shkrimet e tij gafa marramendëse të cilat ia heqin të drejtën e autoritetit në fushën e Islamit Kosovar. Për shembull në vitin 1999 në një shkrim të tij pas një turi të tij nëpër Ballkan të financuar nga një organizatë katolike ai pohonte se në Kosovë jetojnë mbi 15 % katolikë shqiptarë, në kohën që të gjithë e dinë se kjo përqindje nuk e kalon 3 përqindëshin bashkë me të gjithë laramanët dhe të konvertuarit e viteve të fundit. Fatkeqësisht shkrimet e Schwartzit janë përdorur këto ditë si libër i shenjtë kundër një personi të vetëm nga kërkuesit e xhamisë në Prishtinë për të vërtetuar se kjo lëvizje na qenkësh e lidhur me Hamasin dhe ekstremiste. Pikë së pari, kërkesa për xhami nuk është e Fuad Ramiqit, ai është vetëm njëri nga kërkuesit dhe çfarëdo tentimi për të kanalizuar kërkesën legjitime me individë është e padobishme, e ulët dhe joreale. Kjo është kërkesë e të rinjve shqiptarë myslimanë, e besimtarëve në rritje midis intelektualëve në Prishtinë të cilët me vite të tëra janë përballur me mungesën e hapësirës së përshtatshme. Ndërtimi i xhamisë nuk është as punë inati, as kundër katedrales dhe as për hir të një personi të vetëm. Në vend që mediat të vërtetonin se njëmend shqiptarët e Prishtinës kanë nevojë për një xhami në pjesën e re të qytetit ku nuk ka asnjë xhami, disa prej tyre janë marrë në mënyrën më të egër me satanizimin e kërkesës. Xhamia nuk është vetëm e Fuadit, por është edhe e imja, është e mijëra besimtarëve të Prishtinës të cilët e kanë kërkuar këtë në vazhdimësi qe gati 12 vite.