Ajeti "El-Kursijj" dhe vlera e tij (TESBIH DOVA)
بسم الله الرحمن الرحيم
اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ
إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ
مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ
وَلا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ
Nė jetėn tonė tė pėrditshme, shpeshherė nga bashkėbiseduesit dėgjojmė pohime se Tesbih Dova ėshtė njė dua e veēantė nė Kur`an, e cila ka njė domethėnie tė thellė dhe me shumė vlerė, e cila do tė duhej tė lexohej nga ēdonjėri, si masė preventive nga e keqja qė mund tė na prekė nė jetėn tonė.
Nga shumica dėrmuese e myslimanėve tanė, kjo pjesė e Ku*r`anit ėshtė mėsuar me pėrkushtim pėrmendsh dhe ėshtė lexuar, dhe jo vetėm nė tė kaluarėn, por edhe sot e shohin si tė domosdo*shme qė kjo pjesė e Kur`anit tė nxihet pėrmendsh, nė mėnyrė qė tė lexohet nė raste tė ndryshme dhe emergjente, si nė rast frike, para nisjes nė udhėtim, pėr mbrojtje nga e keqja, para gjumit etj.
Cili ėshtė nė tė vėrtetė Ajeti Kursij dhe cili ėshtė pozicioni i tij nė Kur`an?
Nė fakt kėtu kemi tė bėjmė vetėm me njė ajet, por i zgjeruar dhe i pėrbėrė nga dhjetė fjali tė pavaruara, qė nė gjuhėn shqipe do tė mund tė quhej njė periudhė e gjatė. Ky ajet zė vend nė pjesėn e fundit tė kaptinės El-Bekare, gjegjėsisht ėshtė ajeti i 255.
Duke u bazuar nė shpjegimet e shumta tė komentatorėve tė Kur`anit, shohim se, tė gjithė kėsaj pjese tė Kuranit i kanė dhėnė njė rėndėsi tė veēantė, sigurisht mbėshtetur nė tė dhėnat dhe pėr*mbajtjen e saj tė gjerė dhe shumėdimensionale e shumėkuptim*plotė.
Karakteristikė e parė e kėtij ajeti ėshtė theksimi i Njėsisė sė Zotit qė nė fillim, si Njė Zot, i Pashoq, pėr tė pasuar mė pastaj pėrmendja e cilėsive mė madhėshtore tė Tij.
Sipas mėsimeve profetike tė Muhammedit a.s. ky ajet ėshtė mė madhėshtori nė Kur`an.[1]
Studiuesi i mirėnjohur i islamizmit, Ibni Tejmiu, nė lidhje me faktin e lartpėrmendur thotė: Nė Kur`an nuk gjendet asnjė ajet i cili pėrmban atė qė pėrmban Ajeti Kursij.[2]
Nė po kėtė ajet, gjendet poashtu edhe emri mė i madh i Zotit (Allah), e ne jemi tė thirrur t`i lutemi Atij pėrmes emrave tė Tij tė mirė adekuatė dhe tė saktė.[3]
Leximi i ajetit Kursijj largon shejtanin
Bazuar nė mėsimet islame, djalli ėshtė pėrbetuar, qė nė momentin e krijmit tė njeriut tė parė, se do tė jetė ai i cili do tė pėrpiqet vazhdimisht qė njeriun ta largojė nga binarėt e drejtė tė njerėzisė me mashtrime dhe me intriga, tė cilat vetėm ai di t`i pėrgatisė kundėr tij. Djalli ishte bėrė xheloz qė kur Zoti xh.sh. ki*shte krijuar njeriun e parė - Ademin a.s. duke thėnė me mburrje dhe kryelartėsi se, ai ėshtė krijesė mė e ndershme se njeriu, ngase ėshtė e krijuar nga zjarri, kurse njeriu ėshtė krijuar nga elementet e tokės nga dheu. Pas krijimit tė njeriut, nė shenjė respekti ndaj tij, Zoti kishte urdhėruar engjėjt dhe atė qė t`i pėruleshin krijesės mė tė dashur tė Tij mbi sipėrfaqen e tokės, mirėpo ai kishte refu*zuar njė veprim tė tillė duke treguar mendjemadhėsi dhe kryene*ēėsi. I pėrbetuar pėr mashtrimin e njeriut dhe largimin e tij nga porositė hyjnore, ai qarkullon te njeriu me besim jo tė sinqertė ndaj Zotit, njėsoj me gjakun e njeriut qė qarkullon nė trupin e tij.
Zoti xh.sh., duke e ditur paraprakisht konstruktin e brendsh*ėm dhe tė jashtėm tė njeriut dhe duke pasur parasysh mundėsitė e destabilizimit tė tij nga faktorėt e jashtėm, pėr hir tė sė mirės sė tij, krijoi edhe masa parandaluese, tė cilat ia bėri tė njohura pėr t`u ruajtur e mbrojtur nga pėshpėritjet dhe intrigat djallėzore.
Leximi i Ajetit Kursij ėshtė njė nga mjetet mbrojtėse tė nje*riut nga shejtani. Kjo e vėrtetė ėshtė dokumentuar edhe me thėnie tė Muhammedit a.s. nga tė cilat kėtu do tė pėrmendim njė prej tyre.
Buhariu transmeton thėnien e Muhammedit a.s.: Kur shkoni nė shtrat pėr tė fjetur, lexoni Ajetin Kursij deri nė fund, nė mėny*rė qė Zoti tė jetė nė mbrojtjen tuaj dhe qė shejtani tė mos ju afro*het deri nė mėngjes.[4]
Po ashtu leximi i ajetit nė fjalė pas namazeve tė obliguara ka rėndėsinė e vet. Taberiu shėnon njė thėnie tė cilėn Pejgamberi a.s. e ka transmetuar Hasen bin Aliu: I dėrguari i Zotit ka thėnė: Kush lexonė Ajetin Kursij pas namazit tė obliguar, do tė jetė nėn mbrojtjen e Zotit deri nė namazin vijues.[5]