[elvio]

Si një aktor që lot për herë të parë

Edhe nga ndrojtja rolin e harron,

O fjalë tmerri përsërit plot zjarr,

Sa zell i tepërt zemrën ligështon,



Nga frika unë po harroj të flasë

Siç lyp i shenjti rit në dashuri,

Nga dashuria ime po pëlcas,

Që është e thellë e s'njeh asnjë kufi.



Por heshtaz drithërimë e shpirtit tim

Më bukur le të shprehet nga ky varg,

Që lut për dashuri e do shpërblim,

Se nga një gjuhë që kot fjalët zvarg.



Shih dashuri e heshtur çfarë shkruan:

Dëgjojnë sytë veç po dashuruan !