Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Makaveli
Nese mund te me skjaroni nje dukuri te cilen vertet e verej gjate gjith kohes....dhe ne qdo cep te jetes...
Pse dita ne ditė nuk ka tempo te njejtė,gjate mengjesit jemi tejet te gezuar por gradualisht mund te ndodh qe ne pasdite te jemi te hidheruar
ose e kunderta .Kush shkakton gjith kete ?
U mendova dhe thash me veht, njeriu ...jam njeri apo nuk jam ?
Dhe pergjigja ishte qe jeta yte eshte nje njeri qe nga jeta pret vdekjen...
|
hmmm ke te drejt me kete dukuri dhe te ndodh jo vetem ty por jam e sigurt qe secilit mirpo varet edhe nga menyra se si e sheh apo perballon kete...
nese analizojm pak perreth shohim se gjithqka ekziston ne ēifte apo gjithqka ka te dy anet e medaljes... e mira pa te keqen sdo ishte e vlefshme pra gjithmon duke njohur anen e erret te nje dukurie vetedijesohemi per shkelqimin e saj, andaj ne ket kendveshtrim njeriu eshte i destinuar te jet ne mes 2 poleve te kunderta dhe jan ata "zerat" e brendshem qe e luhasin ate her njeren an e her nje tjeter duke e bere labil edhe ne mendimet e tija apo ne vet qenien e tij... dhe menyra e NDRYSHIMIT TE KESAJ gjendje shpesh gjendet pikerisht ne BINDJEN TENDE... sepse ndodh qe ashtu me disponim te mir te jesh dhe kot fare te ndryshon disponimi dhe nese provon ti qe me mendje te thuash SJA VLEN psh te plogshtohem keshtu etj etj do te shohesh qe perseri te ndryshon disponimi pra ka te bej pak edhe me bindjen dhe gjithashtu edhe nese je pjes e nje rrethi pesimist do behesh edhe ti i till ...
me falni nese ja mzgjatur pak mirpo eshte nje dukuri qe i ndodh shum njerzve
respekt