Codex

.....


Allahu thotë:
“Në të vërtetë, Allahu ju ka ndihmuar në shumë beteja, si dhe në ditën e (luftës së) Huneinit, kur juve ju mahniti numri juaj i madh. Por ai numër nuk ju solli dobi aspak, sepse toka ju duk juve e ngushtë, edhe pse është e gjerë dhe kthyet shpinën duke ia mbathur”.(Teube- 25)
Për atë, kur Allahu dërgon sprova, bela e cila zgjatë, ajo është, inshaAllahu teala, se Ai dëshiron qe atë popull, atë grup ta bëjë udhëheqës në tokë dhe ti tregoj faraonit të Sirisë dhe ushtrisë së tij atë prej çka kishin frikë - të jenë të ndjekur e të nënçmuar, ku me siguri e shohin mbytjen e Gadafit “djegien” e fytyrës së Ali Es-Salihut presidentit të Jemenit dhe përmbysjen e Hosni Mobarakut dhe ikjen e bin Aliut nga Tunizi e kështu me radhë.
Kjo ishte edhe një nga shkaqet pse kjo sprovë ka zgjatur mbi banorët e Shamit.
Gjithashtu njëra nga shkaqet pse kjo bela dhe sprovë është zgjatur tek banorët e Shamit është se Allahu, xhele ue ala, dëshiron qe banorët e Shamit të jenë argument kundër popujve tjerë dhe se Allahu nëpërmjet këtyre banorëve specifikon shembuj madhështor të këmbënguljes, heroizmit dhe sakrifikimit në rrugën e Allahut, subhanehu ue teala, ashtu që ummeti i Muhammedit, salallahu alejhi ue sellem, ta shef se Kurani ende lind dhe bën burra. Ashtu që ummeti i Muhammedit, salallahu alejhi ue selem, ta shohë se ummeti i tij mund të jetë i sëmur por nuk mund të vdes, dhe se ummeti i Muhammedit, salallahu alejhi ue selem, ta shohë se pabesimtarët, sado që të jetë numri i tyre, nuk do të jenë në gjendje ta çrrënjosin ummetin e Muhammedit, salallahu alejhi ue selem.
Dhe ja, djaloshi i ri dhe gruaja dhe i moshuari në Siri, japin shembuj madhështor të këmbënguljes edhe pse gjenden në sprova të mëdha.
Më parë, kur dëshironim të cekim shembuj të ndonjë këmbëngulje, do ta kërkonim në siret (historit) e popujve të mëparshëm, në siret e sahabëve, radiAllahu anhu. Kështu që merrnim shembujt e sihirbazëve të faraonit të cilët këmbëngulën edhe pse faraoni ju tha se do tu a prej duart dhe këmbët e tyre. Kërkonim shembuj dhe ceknim floktaren e vajzës së faraonit. I ceknim këto shembuj, kurse ja Allahu sjellë situatë të atij lloji ku mund të shohim shembuj të gjallë, situata konkrete dhe gjendje në të cilën gjendet ummeti i Muhammedit, salallahu alejhi ue selem.
Shohim njeriun të cilin Nusejrit e mallkuar e varrosin të gjallë, mirëpo pavarësisht nga kjo ai refuzon të thotë: Nuk ka zot pos Besharit, dhe thotë Lai ilahe ilallah.
Gjithashtu shohim të riun të cilin Nusejrit e torturojnë dhe para tij e vendosin fotografin e Besharit ashtu që atij ti bën sexhde, kurse ai i riu me krenarin e besimtarit pështyn në fotografin e Beshr t-tagutit.
Shohim Nusejrit se si e ndezin me zjarr njeriun, kurse ai vazhdon të thotë: La ilahe ilallah.
Në këto raste me konsensusin e gjithë dijetarëve u lejohet të bëjnë kufër apo të flasin fjalë të kufrit, sepse është në gjendjen e ikrahut- detyrimit, por pavarësisht nga kjo shikoni krenarin e besimtarit banorit të Shamit si e refuzon ta kryej atë vepër.
Këto janë disa nga shkaqet e zgjatjes së sprovës në të cilën gjenden vëllezërit tanë dhe motrat tona banorët e Shamit, dhe lusim Allahun që të ju ndihmojë.
Ndoshta njëra nga shkaqet më të rëndësishme dhe nga hikmeti-urtësia që Allahu lejoi që kjo sprovë të zgjatet tek populli i Shamit është se Allahu, xhele ue ala, dëshiron të bien maskat dhe që batili- e kota të zbulohet në tërsi. Të bien maskat nga fytyrat e disa njerëzve, bashkësive e kështu me radhë, dhe që e kota të tregohet në fotografin e saj të vërtet ashtu që njerëzit ta urrejnë dhe në tërësi ta hedhin poshtë.
Me këtë ngjarje në Siri, me shtesë është ra maska nga bashkësia ndërkombëtare. Kjo bashkësi ndërkombëtare e cila aq shumë “brengoset” për gruan Afgane, që mbi atë mos të zbatohet dënimi sheriatik dhe dëshiron ta “shpëtoj”, e shohim të njëjtën bashkësi ndërkombëtare, me plotë nifak dhe dyfytyrësi, se si deri tani nuk merë kurrfarë masa, kurrfarë hapa konkret kur është në pyetje e drejta e gruas (të kufizohemi në të drejtën e gruas, sepse gjithnjë kjo bashkësi i “mbron” të drejtat e gruas në vendet islame). Dhe shohim pas këtyre revolucioneve arabe se si i vizitojnë qeveritë e tanishme dhe dëshirojnë nga ata garanci për të drejtat e gruas. Normalisht e dimë ne çfarë të drejte e gruas është tek ata, që të bëj çka të dëshiron, që të vishet si të dojë, që ajo të vendos vetë e kështu me radhë.
Ku është pra kjo bashkësi ndërkombëtare atëherë kur po ndodhin këto masakra të gjakosura, kurse fotografit dhe incizimet kanë depërtuar në tërë botën. Fotografit dhe incizimet e masakrave mbi fëmijët, mbi gratë e kështu me radhë, të gjithë i kanë parë këto masakra që i kanë bërë Nusejrit. Mirëpo, pavarësisht nga kjo e shohim bashkësinë ndërkombëtare nuk merë kurrfarë hapi ta ndaloj këtë.
Kjo është për shkak se qëllimi i tyre është që të ketë sa më pak musliman, kjo është ajo që ata kanë preferuar në hulumtimet e tyre, kanë këshilluar që të punohet në atë drejtim që të zvogëlohet sa më shumë numri i muslimanëve. Kjo situatë që gjendet populli i Sirisë është ajo çka u konvenon atyre, që të mbytet numri sa më i madh i ehlus-sunnetit dhe pas kësaj kur ta vërejnë se regjimi i tanishëm është duke u lëkundur atëherë do të vijnë si “mirëbërës” dhe të ndërhyjnë me aksionet e tyre ashtu që pas asaj të mendojnë njerëzit -ja këta janë ata që ummeti i Muhammedi, salallahu alejhi ue selem, duhet tu falënderohet atyre, për shkak të përkrahjes dhe ndihmës së tyre.
Mirëpo, falënderimi i qoftë Allahut, nuk kanë çka të negociojnë e as t’ia shfaqin “mirësinë” e tyre banorëve të Sirisë por edhe nëse do të reagojnë ushtarakisht, sepse çfarë do tu thonin banorëve të Sirisë kur ja për më tepër se gjashtëmbëdhjetë muaj kanë shikuar se si mbyten fëmijët, gratë dhe pleqtë e tyre, kurse ata nuk janë duke bërë kurrfarë hapi.
Pra, kjo zgjatje është edhe për shkak se të bie maska nga fytyra e pabesimtarit dhe bashkësisë ndërkombëtare, kështu që muslimanët ta shohin urrejtjen e tyre, zilin, shpirtligësinë ndaj muslimanëve dhe pas kësaj të mos trokasin në dyert e bashkësisë ndërkombëtare por të trokasin në dyert e Zotit të bashkësisë ndërkombëtare.
Gjithashtu me këtë bela dhe sprovë në Siri, bie në tërësi edhe maska nga rafidit, kështu që edhe ata të cilët e kanë pasur ndonjë mendim mbi shiat se janë musliman, ta vërejnë muslimanët e ehlis-sunnetit se në të vërtet ata janë pabesimtarë të cilët janë edhe më të ashpër dhe më të këqij se hebrenjtë dhe të krishterët.
Me këtë gjithashtu bie maska nga ata, dhe e kanë kuptuar ata që para disa viteve kanë qenë të mashtruar me hizbullahun dhe me “luftën e tyre” kundër izraelit. Ja i shohim mu të njëjtit hizbullah se si këto ditë dërgojnë 2000 ushtarë për ti ndihmuar Nusejrit dhe sistemin e Asadit ashtu që të provoj ta ngadalësoj rënien e tyre.
Kështu që edhe me këtë vepër është ra maska nga shijat, që të bindet ummeti i Muhammedit, salallahu alejhi ue selem, se ata gjithmonë kanë qen krimb që nga brenda e ka kafshuar ummetin e Muhammedit, salallahu alejhi ue selem, dhe se lufta e tyre gjithnjë ka qen kundër muslimanëve
Është ra maska edhe nga regjimet dhe sistemet arabe, dyfytyrëshave dhe munafikëve të cilët, kinse merren me gjendjen e muslimanëve dhe me mbrojtjen e nderit të tyre. Është ra maska atëherë kur shohim se kur dikush nga muslimanët dëshiron ti bashkëngjitet dhe të ndihmojë popullin e vetë në Siri, shohim se si i parandalojnë në këtë, nuk i lejojnë dhe i burgosin. Shohim se si i ndalojnë bile edhe donacionet për vëllezërit tanë dhe motrat tona në Siri, kurse shohim sot se si dërgojnë miliona kur vërejtën se është duke u lëkundur sistemi i Asadit, atëherë i shohim si bamirësia duke dërguar miliona banorëve të Sirisë.
Me këtë gjest, edhe njëherë (nuk them për herë të parë) nga fytyrat e sundimtarëve arab, tagutëve është ra maska e dyfytyrësisë të cilët sa e sa herë i janë shfaqur ummetit të të Dërguarit, salallahu alejhi ue selem, në formën e tyre të vërtet, formën e dyfytyrësisë, formën e lënies së muslimanëve në baltë. Paramendoni, nuk ka punë tjetër, deri sa po ndodhë e gjithë kjo në Siri, ata nuk kanë punë tjetër përveçse kërkojnë që të takohet liga arabe ashtu që të diskutojnë se a mos vallë Arefati është helmuar apo ka vdekur me vdekje natyrore. Derisa tërë këta musliman mbyten në Siri dhe gjendjen e tyre të cilën po e shohim se si e kanë, ata nuk kanë punë tjetër përpos të diskutojnë se si ka vdekur munafiku, taguti Jasir Arafati. La haula ue la kuvvete ila bilah.
Në këtë mënyrë, duke u zgjatur kjo sprovë janë ra, inshaAllahu teala, maskat ashtu që besimtarët të jenë të bindur që fitorja vjen vetëm nga Allahu, subhanehu ue teala, dhe se duhet ti drejtohen vetëm Atij dhe ta trokasin vetëm derën e Atij.
Dhe në fundë, thotë Sejih Kutbi, rahimeullah: “Ndoshta vonohet fitorja, sepse batili-e kota kundër të cilës luftojnë besimtarët, ende nuk u është shfaqur njerëzve në tërësi (ende e kota nuk është e qartë). Dhe nëse atëherë do ta mundin besimtarët (të kotën) kurse ajo ende nuk është zbuluar, atëherë e kota mund të gjej ndihmësit dhe pasuesit e vetë dhe ata të cilët janë të mashtruar me atë. Ata të cilët nuk janë të kënaqur në tërësi me atë se ajo është e kotë dhe se duhet çrrënjosur dhe kështu mbesin ato rrënjë në shpirtrat e evlijave të cilëve nuk u është treguar fakti i vërtet, atëherë Allahu dëshiron që të mbetet edhe ca kohë e kota ashtu që të zbulohet në tërësi tek njerëzit dhe pas kësaj e kota të çrrënjoset kurse askujt nga ajo nuk i vjen keq pse ka shkuar”.
Lusim Allahun e Lartësuar që ta ndihmoj ummetin e Muhammedit, salallahu alejhi ue selem. Lusim Allahun që ta ndihmoj ummetin në Siri, ti ndihmoj banorët e Shamit. Lusim Allahun e Plotëfuqishëm që ti përforcoj në të vërtetën. Lusim Allahun që ata të jenë tulla e hilafetit te ri të cilin muslimanët e presin. Lusim Allahun që ta shpejtoj kthimin e hilafetit, ala minhaxhu nubuveh - sipas menhexhit të të Dërguarit, salallahu alejhi ue selem, të cilin e paralajmëroj i Dërguari, salallahu alejhi ue selem. Lusim Allahun e Lartësuar që edhe neve të na forcoj në fe. Lusim Allahun që në këtë muaj të shenjët ummetin e Muhammedit, salallahu alejhi ue selem, ta dhuroj me fitore sikurse edhe më parë qe u ka ndihmuar të parëve tanë gjatë këtij muaji të shenjët. Amin.
Nga një hutbe e profesor Idriz Bilibanit, Allahu e ruajt.
Përktheu dhe përgatiti: Sami Ebu Orhan.