Enver Hoxha

[Zero Cool]

I takon historianëve të thonë fjalën e fundit për Enverin, kurse unë po them që "në gjdo të keqe egziston diçka e mire dhe në gjdo të mirë ka diçka te keqe".



Enver Hoxha per Greket !!!

[Zero Cool]

[Zero Cool]

Kushtuar Ushtrise Greke

[Zero Cool]

Pesë anije turke në Shqipëri, alarmohet Greqia

[Zero Cool]

Enver Hoxha per Kosoven

[Zero Cool]

Rinia dhe Enver Hoxha këndojnë për Kosovën

[uck_aksh]

nuk ka me lind me djal si Enver Hoxha ne Shqiptari ai ishte njeri i guximit i trimris dhe bashkimit
ai i bashkoi shqiptaret ku te gjith ishin vllezer ku nuk kishte urrejtje dhe nuk kishte zot zot ishin vet at, jo si ne sod qe armik e quajm vllaun shqiptar qe esht musliman apo katolik e vella e quajm katolikin italian, anglez etje dhe vlla e quajm muslimanin nga avganistani ,pakistani etj
do vie dit qe nje shtatore te Enver Hoxhes tja ngrisim ne qdo qytet shqiptar


RROFT vepra e Xhaxhit Enver

[elvio]

Postimi origjinal është bërë nga uck_aksh

nuk ka me lind me djal si Enver Hoxha ne Shqiptari ai ishte njeri i guximit i trimris dhe bashkimit
ai i bashkoi shqiptaret ku te gjith ishin vllezer ku nuk kishte urrejtje dhe nuk kishte zot zot ishin vet at, jo si ne sod qe armik e quajm vllaun shqiptar qe esht musliman apo katolik e vella e quajm katolikin italian, anglez etje dhe vlla e quajm muslimanin nga avganistani ,pakistani etj
do vie dit qe nje shtatore te Enver Hoxhes tja ngrisim ne qdo qytet shqiptar


RROFT vepra e Xhaxhit Enver

Lejome te prek shkrimin tuaj UCK_AKSH,edhe shikoje si shenje respekti pa paragjykime edhe ironi.

Uck_aksh.
Ai zuri nje vend ne historine shqiptare,edhe sigurisht la gjurme pas.

Ato jane pozitive,edhe negative Uck_aksh.

Mos thuaj qe do i ndertojne permendore,sepse ia hoqen ato qe kish,edhe akoma vazhdojne.
Eshte venitur shume,,,,,,,,,shume eshte venit sa qe brezat e ardhshem s'do e njohin hic(fare)mos them kjo ndodh edhe tashme,sepse me keto tekstet shkollore te tashmes s'jam i sigurte a e permend dikush???

Pse gjyshi im kish qene BEU me mohonte arsimin mua o Uck_aksh.

Poete kalbi ne burgje per nje varg.
Donte te shkruanin per partine me Kadarete e tij,se ndryshe ish armiku.

Brezat e ardhshem e pesonin,sepse vallja s'ndalej aty.

Hic nostalgji s'kam,,,,,,,,,,

[Zero Cool]

Stalini: Shqiptarët mund të jenë me rrënjë Etruske;
Enver Hoxha: Shqiptarët me origjine pellazge,populli më i lashtë i Ballkanit




Titulli: With Stalin: memoirs
Autori: Enver Hoxha
Edition 2
Botues: "8 Nëntori" Pub. House, 1981
(From the University of Michigan)




"Cila është origjina dhe gjuha e popullit tuaj?" më pyeti ai, ndër të tjera, "A është popullsia tuaj e ngjashme me baskët?" Dhe ai vazhdoi: "Unë nuk besoj se populli shqiptar ka ardhur nga brendësia e Azisë, as se është me origjinë turke, sepse shqiptarët janë fise më të lashta se turqit. Ndoshta, njerëzit tuaj kanë rrënjë të përbashkëta me ata etruskë që mbetën në malet tuaja, sepse pjesa tjetër shkoi në Itali, disa u asimiluan nga romakët dhe disa kaluan në Gadishullin Iberik."

Unë iu përgjigj Shokut Stalin se origjina e popullit tonë ishte shumë e lashtë, që gjuha e tij ishte e indo-europiane. "Ka shumë teori lidhur me këtë çështje," vazhdova, "por e vërteta është se origjina jonë është ilire. Ne jemi një popullsi me origjinë ilire. Ekziston edhe një teori që mbron tezën se populli shqiptar është më i lashti i Ballkanit dhe se Pellazgët ishin etërit e lashtë para-homerik të shqiptarëve. "

Unë vazhdova të shpjegoj se teoria Pellazge u mbrojt për njëfarë kohë nga shumë studiues, sidomos studiuesit gjermanë. "Ka edhe një dijetar shqiptar" i thashë atij, "i cili është i njohur si një ekspert mbi Homerin, që ka arritur në të njëjtin përfundim, duke u bazuar mbi disa fjalë të përdorura te Iliada dhe Odisea, të cilat janë në përdorim sot mes shqiptarëve, si për shembull, fjala “gur”, që do të thotë “kamenj” në rusisht. Homeri e përdor këtë fjalë si një parashtesë për fjalën greke, duke thënë: “Guri-Petra”. Kështu, në bazë të disa fjalë të tilla, duke pasur parasysh Orakullin e Dodonës, dhe disa dokumente ose etimologjinë e fjalëve, të cilat kanë pësuar ndryshime, sipas shumë interpretimeve filologjike, shkencëtarët arrijnë në përfundimin se etërit tanë të lashtë kanë qenë pellazgët, të cilët jetonin në Gadishullin Ballkanik përpara grekëve.

"Megjithatë, unë nuk kam dëgjuar që shqiptarët janë me të njëjtën origjinë, si baskët," i thashë Shokut Stalin. "Një teori e tillë mund të ekzistojnë, ashtu si teoria që ju përmendët, se disa nga Etruskët kanë mbetur në Shqipëri, ndërsa pjesa tjetër u nda për t’u vendosur në Itali, me disa prej tyre që kaluan në Gadishullin Iberik, në Spanjë. Është e mundur që kjo teori, gjithashtu, mund të ketë mbështetësit e saj, por unë nuk kam njohuri, mbi të.”

"Në Kaukaz ne kemi një vend të quajtur Albania," më tha Stalini në një rast. "Mund të ketë ndonjë lidhje me Shqipërinë?"

"Unë nuk e di," i thashë, por është një fakt se gjatë shekujve, shumë shqiptarë, të detyruar nga pushtimi i egër osman, luftërat dhe persekutimi i egër i Sulltanëve dhe Padishahëve osmanë, u detyruan të largohen nga vendlindja e tyre dhe të vendosen në tokat të huaja ku ata kanë formuar fshatra të tërë. Kjo është ajo që ka ndodhur me mijëra shqiptarë të cilët u vendosën në Italinë e Jugut në shekullin e 15-të, pas vdekjes së heroit tonë kombëtar, Skënderbeu, dhe tani atje ka zona të tëra të banuara nga Arbëreshët e Italisë, të cilët ruajnë ende gjuhën e tyre dhe zakonet e vjetra të Atdheut të të parëve të tyre edhe pse ata kanë jetuar në një vend të huaj për 4-5 shekuj. Po kështu," i thashë unë shokut Stalin, "shumë shqiptarë u vendosën në Greqi, ku rajone të tëra janë të banuara nga Arbëreshët e Greqisë, të tjerët u vendosën në Turqi, Rumani, Bullgari, Amerikë dhe vende të tjera... Megjithatë, për në vendin tuaj të quajtur ‘Albania’, " thashë “Unë nuk di asgjë konkrete...”



"What is the origin and language of your people?" he asked me, among other things, "Are your people akin to the Basques?" And he continued, "I do not believe that the Albanian people came from the interior of Asia, nor are they of Turkish origin, because the Albanians are of a more ancient stock than the Turks. Perhaps, your people have common roots with those Etruscans who remained in your mountains, because the rest went to Italy, some were assimilated by the Romans and some crossed over to the Iberian Peninsula."

I replied to Comrade Stalin that the origin of our people was very ancient, that their language was Indo-European. "There are many theories on this question," I continued, "but the truth is that our origin is Illyrian. We are a people of Illyrian descent. There is also a theory which defends the thesis that the Albanian people are the most ancient people of the Balkans and that the Pelasgians were the ancient pre-Homeric forefathers of the Albanians."

I went on to explain that the Pelasgian theory was upheld for a time by many scholars, especially German scholars. "There is also an Albanian scholar" I told him, "who is known as an expert on Homer, who has reached the same conclusion, basing himself on some words used in the Iliad and the Odyssey, and which are in use today among the Albanian people, as for example, the word 'gur' (stone) which means 'kamenj' in Russian. Homer uses this word as a prefix to the Greek word, saying 'guri-petra'. Thus, on the basis of a few such words, bearing in mind the Oracle of Dodona, and some documents or etymologies of

words, which have undergone changes, according to many philological interpretations, the scientists conclude that our ancient forefathers were the Pelasgians, who lived on the Balkan Peninsula before the Greeks.

"However, I have not heard that the Albanias are of the same origin as the Basques," I said to Comrade Stalin. "Such a theory may well exist, like the theory you mentioned, that some of the Estruscans remained in Albania, while the rest branched off to settle in Italy, with some of them crossing over to the Iberian Peninsula, to Spain. It is possible that this theory, too, may have its supporters, but I have no knowledge of it."

"In the Caucasus we have a place called Albania," Stalin told me on one occasion. "Could it have any connection with Albania?"

"I don't know," 1 said, but it is a fact that during the centuries, many Albanians, forced by the savage Ottoman occupation, the wars and ferocious persecution of the Ottoman Sultans and Padishahs, were obliged to leave the land of their birth and settle in foreign lands where they have formed whole villages. This is what happened with thousands of Albanians who settled in Southern Italy back in the 15th century, after the death of our National Hero, Scanderbeg, and now there are whole areas inhabited by the Arbereshi of Italy, who still retain their language and the old customs of the Homeland of their forefathers al

though they have been living in a foreign land for 4-5 centuries. Likewise," I told Comrade Stalin, "many Albanians settled in Greece, where entire regions are inhabited by the Arbereshi of Greece, others settled in Turkey, Rumania, Bulgaria, America and elsewhere... However, as to the place in your country called 'Albania'," I said, "I know nothing concrete....."

[murrizi]

Zbulohet letërkëmbimi i Fan Nolit me Enver Hoxhën


Tiranë, 31 janar - “Në jetën e tij Fan Noli ka shkruar me mijëra letra, kartëpostale, telegrame etj. Sipas sekretares Mary Jones, “Peshkop Noli ishte një letërshkrues i ndërgjegjshëm. Ai harxhonte kohë dhe energji për letra…”. Kështu citon në veprën “Letërkëmbimi i Fan Nolit” studiuesi dhe shkrimtari Nasho Jorgaqi. Njohësi më i mirë i një prej figurave më komplekse të historisë dhe letrave shqipe, Fan S. Nolit, Jorgaqi na sjell një tjetër vepër që hedh dritë mbi këtë personalitet. Është një punë shumëvjeçare qëmtuese, që e çoi në mbledhjen e një “dosje” të pasur me letërkëmbimin e Nolit. Në këtë vepër, botuar nga shtëpia botuese “Erik”, janë paraqitur 544 letra që Noli ua ka dërguar dhe ka marrë nga personalitet e njohura të kohës së tij apo edhe të afërmve. Mes tyre gjejmë një koleksion të pasur letërkëmbimesh me Thanas Tashkon, Jani Vruhon, Lef Nosin, Asdrenin, Hil Mosin, por edhe Mbretit Ahmet Zog etj. “Pasqyra më e plotë e letërkëmbimit të pasur e të gjerë të Nolit janë të dhëna që na ofron biblioteka “Fan Noli”, e krijuar më 1970 pranë shkollës së Kryekatedrales Ortodokse Shqiptare të Shën Gjergjit në Boston, ku gjendet edhe fondi i korrespondencës, me 3 mijë letra dërguar Nolit në vitet 1930-1965 dhe rreth 100 kopje letrash të shkruara prej tij. Sipas një dëshmie tjetër, rezulton se fondi i letrave të ardhura arrin në 12 mijë letra”, na informon Jorgaqi. Për mbledhjen e këtyre letrave, ai thotë se janë shfrytëzuar të gjitha burimet e mundshme, në radhë të parë të brendshmet, kryesisht fondet e Arkivit Qendror të Shtetit, por edhe ish-arkivi i PPSH, arkivi i Institutit të Historisë, ai i Institutit të Gjuhësisë dhe Letërsisë, nga muzeumet e vendit etj. Sipas Jorgaqit, pjesa më e madhe e letrave janë kopjuar nga tekstet origjinale, të tjera nga tekstet e botuara, ndërsa disa syresh janë shqipëruar nga anglishtja, frëngjishtja apo gjuha greke. Për t’i qëndruar sa më besnik origjinalit, letrat janë sjellë me drejtshkrimin e kohës kur u shkruan, me ndryshime fare të vogla, transmeton Panorama

Letrat

Mes 544 letrave të sjella në “Letërkëmbimin e Nolit”, janë edhe rreth 30 syresh që ai i ka dërguar Enver Hoxhës, por edhe krerëve të tjerë komunistë. Siç na bën me dije qëmtonjësi i letrave të Fan Nolit, letërkëmbimi i tij shtrihet në një periudhë kohore afro 60-vjeçare (1906-1965), të cilat jo vetëm hedhin dritë mbi figurën e tij, por edhe mbi momentet historike që po kalonte vendi, në kohën kur ato u shkruan. “Në qoftë se letrat, po të shpreheshim figurativisht, kthehen në pasqyrë të atij që i shkruan, atëherë dhe letërkëmbimi i Nolit është pasqyrë e personalitetit të tij. Një pasqyrë besnike, ku ai zbulon veten në rrafsh diakronik dhe sinkronik, ashtu siç ka qenë në të vërtetë, pa u fshehur dhe pa u zbuluar. Nga këto letra, edhe pse të shpërndara nëpër vite dhe të ndërkallura në tri epoka, s’është e vështirë të hiqet një rezultante e qartë. Rezultantja e natyrës dhe e karakterit të tij, e temperamentit dhe vetive psikologjike, po akoma më shumë ajo e njeriut të mendimit e të veprimit, e fenomenit që ai përfaqëson në botën shqiptare”, thotë Jorgaqi. Dhe në të vërtetë, mes këtyre letërkëmbimesh gjen Nolin antizogist, por edhe Nolin që i shkruan Mbretit Zog për një lidhje pensioni apo ndihmë për të vazhduar studimet për muzikë; gjen hedhje-pritjet me Konicën, por edhe plotësuesin e amanetit të këtij të fundit. Gjejmë një Noli që përkrah Frontin Demokratik në vitin 1945 në Shqipëri, që i mbështet në zgjedhje, madje dhe në politikat e vëllazërisë me Jugosllavinë. Nga letërkëmbimi që ka me Enver Hoxhën, shohim një atdhetar që interesohet për çështjen shqiptare, anëtarësimin e Shqipërisë në OKB, njohjen e shtetit shqiptar. Shohim që Noli ia lejon vetes t’i japë këshilla Enver Hoxhës, sa u përket rrugëve që duhet të ndjekë në punë të diplomacisë, ç’njerëz duhet të dërgojë si ndërmjetës (rasti këtu i letër-ankesës për Tuk Jakovën, të cilin Noli e quan një “barbar” dhe “kërcu të pagdhendur”).

[murrizi]

Kryeministrit Enver Hoxha

Tiranë, Shqipëri./1945/

Shqiptarët e Shteteve të Bashkuara dhe unë bashkë me ta kemi ndjekur me emocion të thellë luftën tuaj heroike dhe jemi të gëzuar aq sa nuk shprehet me fjalë për sukseset tuaja të shkëlqyera. Ne e ndiejmë veten krenarë për ju, sepse ju jeni i vetmi udhëheqës ushtarak në këtë luftë, i cili ia doli ta çlirojë vendin nga pushtimi i huaj me forcat e veta, pa ndihmën e ndonjë ushtrie çlirimtare mike; ju jeni gjithashtu një nga të paktat qeveri që mund të qëndrojë me këmbët e veta, e pambështetur nga ushtri mike të pushtimit. Për më tepër, ne e miratojmë me gjithë zemër politikën tuaj të bashkëpunimit të ngushtë me Jugosllavinë dhe me udhëheqësin e saj të madh, Mareshallin Tito, nën udhëheqjen frymëzuese të të cilit ne shpresojmë të kemi një Federatë të gjithë popujve të Ballkanit, duke vendosur kështu një paqe të qëndrueshme në gadishullin tonë të shqetësuar.

Ju lutem t’u transmetoni përshëndetjet e mia të përzemërta gjithë kolegëve tuaj që kanë marrë pjesë në kryqëzatën tuaj aq të vështirë e aq me zotësi dhe gjithë popullit shqiptar që qëndroi i patundur e me besnikëri përkrah jush.

Perëndia ju bekoftë të gjithëve.

Peshkopi F.S. Noli

Letër e Enver Hoxhës

25 shtator 1945

I nderuar zoti Noli,

Mesazhi i përzemërt që më dërguat, më preku shumë dhe ju faleminderit. Për mua, për shokët e mi të luftës dhe për gjithë popullin shqiptar, fjalët Tuaja shprehin ndjenjat e larta patriotike dhe pasqyrojnë shpirtin demokrat të vëllezërve tanë të dashur të Amerikës dhe tuajat, që keni qenë shpirti dhe mburrja e tyre. Në vuajtjet e popullit tonë, në zjarrin e rreptë për çlirim. Ku hodhëm pa rezerva gjithë forcat tona për kauzën e shenjtë të atdheut dhe të njerëzimit, ne mbanim të pashuar në zemër kujtimin dhe dashurinë për ju, o vëllezërit tanë të Amerikës, që në çdo moment keni luftuar për atdheun tonë të shenjtë dhe të përbashkët.

Populli ynë heroik që dha prova të shkëlqyera në këtë luftë, me besim të madh në forcat e veta, i është përveshur punës për të ndërtuar një të ardhme të lulëzuar. Dhe në përpjekjet tona për t’ia arritur këtij qëllimi do të jemi të gëzuar që Ju, si një luftëtar i palodhur për pavarësinë dhe demokracinë shqiptare, të jeni në gjirin e ngrohtë të popullit tuaj, për t’i dhënë ndihmën tuaj të çmueshme dhe për të kurorëzuar përpjekjet e vlefshme në atdheun ku triumfuan idealet e popullit.

Mua ma do zemra që në zgjedhjet e afërme për Asamblenë Kushtetuese, emri Juaj të figurojë tok me tanët dhe populli shqiptar, lirisht dhe demokratikisht të sanksionojë përpjekjet dhe veprat tona të përbashkëta. Ashtu si kemi qenë kurdoherë të bashkuar me zemër në luftën tonë, ashtu të jemi dhe tani e përgjithmonë për të mirën e popullit tonë të dashur dhe për mbrojtjen e paqes së njerëzimit.

Gjeneral-Kolonel

Enver Hoxha

Letër Gjeneral-Kolonel Enver Hoxhës

Me kënaqësi të madhe mora mesazhin tuaj të nxetë dhe bujar, si dhe letrën e mikut tim të mirë dhe kolegut tuaj Sejfulla Malëshova.

Kam dëshirë të madhe të jem aty me juve, po sot për sot nuk munt, pse udhëtimet janë të kufizuara, përveç që ka edhe pengesa të tjera… Mundet të ju bëj një vizitë pas Pashkëve, kështu do të takoj përsëri me miqtë e mij të vjetër. Kam shumë arsye që më pengojnë të vë kandidaturën në Shqipëri. Ju siguroj se ju kini përkrahjen time të plotë dhe munt të përdorni emrin tim në fushatën elektorale që populli të votojë për Frontin. Bashkë me këtë, ju lutem të drejtoheni tek unë për çdo gjë që munt të bëj për këtë çështje. Si juve, ashtu dhe kolegëve tuaj ju uroj suksese, sikundër e meritoni, në zgjedhjen për Asamblenë Kushtetonjëse.

Perëndia qoftë me juve.

Peshkop Fan Noli

Letër Kryepeshkopit Kristofor

25.X.1945

Tash që konditat më lejojnë, po ju dërgoj përshëndetjet e zjarrta juve dhe shokëve tuaj anëtarë të Kishës ortodokse Autoqefale të Shqipërisë si dhe mbarë Klerit.

Ju falënderoj shumë për ndihmën tuaj të vlefshme që i kini dhënë Qeverisë Demokratike të Gjeneral Enver Hoxhës. Jemi të bindur që do t’i qëndroni besnikë atij dhe Frontit Demokratik dhe do të ndihmoni që të përforcohet Qeverija, e cila është me popullin dhe punon për popullin.

Peshkop Fan Noli

Mesazh Enver Hoxhës

/27 mars 1946/

Sipas “New York Times”, datë 25 mars, Shqipërisë iu mohua pranimi në UNRRA me 23 vota kundër 6. Disa shtete votuan kundër pse Shqipëria nuk është anëtare e UNO-s. Delegati grek u ngrit kundër pranimit të Shqipërisë, dyke thënë se Shqipëria është akoma në luftë me Greqinë dhe disa delegatë thanë se nuk mund të pranohet një vënt që është akoma në luftë me një nga anëtarët e Kombeve të bashkuara.

Ndihmës-Sekretar i Shtetit Bill Clayton, tha se Amerika është kundër pranimit të Shqipërisë vetëm pse Amerika nuk e ka njohur Shqipërinë nga shkaku se Shqipëria nuk siguron që ka nërment të respektojë traktatet me Amerikën. Ne kemi frikë që kërkesa shqiptare për pranimin në UNO do të ketë po këtë fat veçse po të merret vendim që të fitohet përkrahja e Amerikës dyke i dhënë asaj sadisfaksion të plotë në çështjen e trakteve.

Peshkop Fan Noli



Letra tjetër e Enver Hoxhës për Nolin

Prill 1946

Hidhërohemi tepër kur shohim se shtypi amerikan dhe personalitete të larta amerikane mbajnë një qëndrim jo të drejtë dhe armiqësor ndaj Shqipërisë, e cila luftoi me trimëri të rrallë për kauzën e përbashkët. Çështja e të ashtuquajturit Vorio-Epir, e ngritur nga ana e fashistëve grekë, që mbrohet dhe përkrahet nga ana e këtyre personaliteteve, patjetër nuk forcon miqësinë e popullit shqiptar me Shtetet e Bashkuara. Mbrojtja e një teze kaq të marrë nga ana e tyre sjell me vete edhe përgjegjësi ndërkombëtare, pse të mbrosh hajdutët fashistë, që kërkojnë të rrëmbejnë tokën e tjetrit, do të thotë të bëhesh pjesëtar në këtë kusari. Të gjithë duhet të jenë të bindur se me të gërthitura dhe me “vendime” rreth tryezave të gjelbra nuk copëtohet kollaj Shqipëria. Po të cenohen kufijtë e Shqipërisë, ju sigurojmë se ne do t’i mbrojmë deri në njeriun e fundit dhe agresorët fashistë nuk do t’ja arrijnë qëllimit. Kujt ja ka qejfi, mund ta diskutojë “çështjen e Shqipërisë së Jugut”, por duhet të mendojë se në mes të “vendimit” që mund të marrin fashistët grekë e miqtë e tyre dhe zbatimit të këtij “vendimi” ndodhet një kufi në Shqipërinë e Jugut që do të jetë zor të kapërcehet. Ne nuk vëmë në diskutim atdheun tonë, por këtë e mbrojmë kundër çdo agresori. Për këtë, populli shqiptar është i gjithi në këmbë, ashtu siç jeni të gjithë ju vëllezërit tanë të dashur në Amerikë. Populli ynë do të rrojë i lirë në vendin e tij dhe në marrëdhënie të mira me të gjithë. Ne mendojmë dhe jemi të sigurt se dhe ju mendoni si ne, se populli ynë luftoi jo për t’u futur në një robëri tjetër, por për të rrojtur i lirë, për të rrojtur i nderuar, ashtu sikundër ai nderon të tjerët. Ai kërkon t’i respektohen të drejtat e tij, ashtu sikundër respekton të drejtat e tjetrit. Ne jemi të bindur se për mëmëdheun dhe për të mbrojtur të drejtat e tij do të ngrihen edhe vëllezërit tanë në Amerikë, ashtu si kanë bërë kurdoherë. Ne do të fitojmë mbi ata fashistë të rinj që do të kërkojnë të dëmtojnë vendin tonë, pse jemi në të drejtë. Në kohërat më të errëta të luftës, populli shqiptar nuk u tremb dhe ca më pak tani, pse ai ka besim në forcat e veta dhe në të gjithë demokratët e vërtetë të botës.

Gjeneral Kolonel

Enver-Hoxha



Gjeneral Enver Hoxhës

Kryeministrit të Shqipërisë në Tiranë

30 shtator 1946

Zoti kryeministër

Kolloneli Tuk Jakova, në lamtumirën që botoi në “Diellin”, 18 shtator të mbyllur këtu brenda, më hapi luftën me disa aktakuza dhe insinuata të shëmtuara. Nuk mund t’i përgjigjem botërisht tani për tani, se nuk dua të embarasoj guvernën në këtë kohë kritike as tërthorazi, dyke goditur delegatin tuaj. Do të flas pasi të shkonjë kriza. Sa për tani, nuk më mbetet veçse t’ju qahem juve, që na dërguat këtë kërcu të pagdhendur.

Për të nisur, Kolloneli nuk di shqip, as gegërisht as toskërisht, në çdo dialekt që i flisja ay nuk më merrte vesh nga shkaku se është një budalla pa kulturë. Kurrë në jetën time nuk jam dëshpëruar aq sa kur e pashë këtë njeri si përfaqësonjës të Shqipërisë së Re. Me gjithë këtë, posa arriu në New York, i blatova ndihmën time, dijen time dhe eksperiencën time pa kondita, pa rezerva, dhe pa pritur as ndonjë çpërblim, as ndonjë memuriet po ay më shikonte shtrëmbër me mosbesimin instiktiv të barbarit kundrejt njeriut të mësuar. Flas vetëm për Kollonelin, se delegatët e tjerë ishin aq të dominuar prej tij sa ay nuk i përfillte fare.

Në mbledhjen e parë biseduam mi konferencat, që do të bënin nëpër kolonitë shqiptare. Më dolli shpirti gjersa shtruam një program, të cilin pastaj Kolloneli e ndronte dhe e sakatonte, dyke dëgjuar mendjet e atyre që u kishte besim, e çiliminjve që i njihte si vëllezër nga mentaliteti. Konferencat vanë mjaft mirë sa kohë ishte këtu z. Behar Shtylla, por kur ky shkoi në Paris pushuan menjëherë. Duket se Kolloneli nuk i shijonte aspak.

Pas konferencave u hothmë në veprimin diplomatik. E këshillova Kollonelin të kërkonte menjëherë një pjekje nga Sekretari i përgjithshëm, z. Trygve Lie. Ia gatita udhën me anë të profesorit Laugier, një zyrtar të lartë të UNO-së, i cili është ndihmës-sekretar për Punët Shoqërore dhe Ekonomike. Po Kolloneli e shihte me dyshim çdo çap që i këshillonja. Kujtonte se unë i vinja nonjë grackë. Mezi pranoi dhe bëri kabull ta shikonte Profesorin. Ky priti mirë delegatët dhe ua rregulloi pjekjen me Trygve Lie-në. Bashkëfjalimi u zvarris pak minuta me dy dragomanë. Kolloneli fliste shqip, Behari ia kthente frëngjisht, edhe një dragoman i sekretariatit ia kthente Trygve Lie-së anglisht, meqënëse ky nuk dinte as frëngjisht, as shqip. Nga ky muhabet me dy terxhumanë, Kollonli hoqi konkluzjen groteske, që hyrja e Shqipërisë në UNO ishte punë e mbaruar, telegrafoi në Tiranë, dhe e vuri guvernën në gjumë me lajmën e një triumfi imagjinar. Un isha në prakun e derës së tij, gati që t’i shërbenja si dragoman, po nuk më thirri, se nuk më kishte besim. Bëri vetëm një përjashtim kur më mori si përkthenjës në pjesën me delegatin amerikan. Për çudi nuk i kishte besim as Alqit, edhe i vazhdoi bashkëfjalimet me dy dragomanë edhe në disa raste të tjera. Lajmën që Kolloneli e kishte vënë guvernën në gjumë me fjalët e bukura të Trygve Li-së e mësova disa javë pas ngjarjes, se Kolloneli nuk m’i tregonte sekretet diplomatike. I çfaqa dyshimin që fjalët e ëmbla diplomatike nuk duhen marrë si senete, po ay veshin shurdhër. Që në pjekjen e parë e këshillova të shkonte në Uashington dhe të hynte në kontakt me Departamentin e Shtetit dhe me Kryqin e Kuq Amerikan. Nuk më dëgjoi. I la këto vizita kryesore për ditën e funtme të gushtit, dy muaj më vonë.

Kur mori pyetjet nga Komisioni i Anëtarësisë, Kolloneli më bëri favorin të më pranojë si dragoman, dhe kështu e ndihmova në formulimin e përgjigjeve dhe të memorandëve, të cilat më kanë mbajtur pa gjumë disa net. Ditën Kolloneli m’i ndreqte, dyke insistuar jo vetëm në esencën, por dhe në retorikën e kulluar. Kur erdhi çështja e traktateve, e këshillova të pyeste guvernën përpara se të përgjigjej me argumentin e vjetruar të vendimeve të Përmetit, të cilave u kishte shkuar koha, pasi u shtrua projekt teksti i paqes me Italinë prej këshillës së ministrave të Jashtëm në Paris. Koloneli refuzoi t’ju pyeste, pse pretendonte që jua dinte mejtimin. U çudit kur mësoi më vonë që ju e kishit rikonsideruar çështjen dhe i kishit pranuar traktatet multilaterale pa kondita.

Në fund të gushtit Kolloneli shkoi në Uashington dhe kur u kthye, më siguroi se rilidhja e marrëdhënieve midis Kryqit të Kuq Amerikan dhe Kryqit të Kuq Shqiptar ishte punë e mbaruar. Siç u muar vesh pastaj, Kolloneli u bë prapë viktima e naivitetit dhe e padijes së gjuhës. Puna jo vetëm që nuk ishte ndrequr, por ishte prishur fare. Tani Kryqi i Kuq Amerikan, sipas fjalës, i lidhi ndihmat e mbledhura këtu, dhe nuk i la të shkojnë në Shqipëri.

Sa për çështjen e bashkimit, ju lutem të këndoni një komunikatë që botoi Vatra në “Diellin”, më 25 shtator, të mbyllur këtu brenda. Nga kjo do të merrni vesh që “Vatra” ka bërë një propozim për tretjen e plotë të dy organizatave dhe nuk ka marrë ndonjë përgjigjë nga Shqipëria e Lirë. Këtë gjë e di fare mirë Kolloneli, po nuk e përmendi në lamtumirën. Veç kësaj, ky propozim i “Vatrës” është akoma i hapur, dhe negociatat nuk janë prerë. Përse ahere Kolloneli i hapi luftë “Vatrës” edhe mua pa pritur përfundimin e këtyre bisedimeve. Më në funt, rolli i nërmjetarit është t’i pajtonjë të dy anët jo të përkrahë njërën anë dhe t’i dekllaronjë luftën anës tjetër, siç bëri Kolloneli. Tani vinj në konkluzjen: Nga budallallëket e Kollonelit nuk do ta ndryshonj qëndrimin tim përpara Shqipërisë dhe guvernës suaj në theori. Po në praktikë puna ndryshon. Në doni bashkëpunimin tim, duhet të dërgoni nj njeri, i cili të më ketë besim dhe i cili të dijë të paktën shqip që të merremi vesh. Sa për të huajt, duhet të dijë të paktën anglisht, meqënëqë këtej nuk shkon shumë frëngjishtja. Nga ana tjetër nuk duhet të më impononi zevzekë të këtushmë si bashkëpunëtorë, të cilët ju nuk mund t’i njihni.

Dy fjalë për marrëdhëniet me Amerikën, të cilat janë kyçi i problemeve tuaj këtu. U lodha dyke ju përsëritur që duhet t’i pranoni traktatet në parim pa kondita, se fundi i fundit kjo nuk është vetëm një çështje formule pa rëndësi praktike. Pasi të lidhni marrëdhënje diplomatike me Amerikën, ahere çështja e Kryqit të Kuq Amerikan do të zgjidhet vetvetiu me pak durim, dhe vetëm ahere do të hapet udha për të nisur një fushatë serioze.

Një fjalë për të mbaruar. Koloneli kur më hapi luftën, nofta kishte harruar që ishte delegati i Shqipërisë. Po mileti kujtojnë që ay flet në emrin e guvernës. Tani, në qoftë se nuk jeni në një mendje me Kollonelin, duhet ta këshilloni t’i marrë prapë akuzat që më ka bërë. Në mos i marrtë prapë, do të jem i shtrënguar të konkludonj që guverna e aprovon luftën që më deklaroi Kolloneli. Ashtu e do logjika për fat të keq. Dhe ahere bashkëpunimi ynë merr fund në praktikë. Kam shpresë që episodi i Kollonelit është vetëm makthi i një nate të keqe, dhe që kurrë nuk kini patur qëllim t’u bini me shkelmë miqve tuaj.

Mbetem,

Me të fala vëllazërore

Juaji me besë

Peshkop F.S.Noli

30 shtator 1946

[murrizi]

Nuk duhet harruar edhe Skenderbeut- Gjergj Kastriotit, edhe Adem Jasharit u thane, ...edhe sot ka sosh qe akoma vazhdojn tu thone tradhtar.
Por çeshtja kombetare nuk mbahet mende te kete shkuar perpara me shume, sa me keta patriot.

Punë e madhe që politikat e çastit mundë ti quajn diktaror, komunist e ku ta dije une.
Çështjet madhore nuk llogariten me vite apo me dhjet viteshe/dekada, ato llogariten me vlera historike.
Në kohen e Enverit nuk pati në lushnjë shoqat serbe, e as bollano.... e të ngjashëm, kush i moho këto nga shqiptarët (sepse për të huajt i kuptojë) i bënë padrejtësi të madhe qetësis së tijë shpirtërore.

[Bajlozi i Zi]

Postimi origjinal është bërë nga murrizi

Nuk duhet harruar edhe Skenderbeut- Gjergj Kastriotit, edhe Adem Jasharit u thane, ...edhe sot ka sosh qe akoma vazhdojn tu thone tradhtar.
Por çeshtja kombetare nuk mbahet mende te kete shkuar perpara me shume, sa me keta patriot.

Punë e madhe që politikat e çastit mundë ti quajn diktaror, komunist e ku ta dije une.
Çështjet madhore nuk llogariten me vite apo me dhjet viteshe/dekada, ato llogariten me vlera historike.
Në kohen e Enverit nuk pati në lushnjë shoqat serbe, e as bollano.... e të ngjashëm, kush i moho këto nga shqiptarët (sepse për të huajt i kuptojë) i bënë padrejtësi të madhe qetësis së tijë shpirtërore.

Ne kohen e verit nuk kishte shoqate serbe, por çetniket e themeluan partine komuniste te shqiperise si degë te qendres ne beograd, me milladin e me dushan e me zmaj e me rankoviq. Qysh mbet çeshtja kombetare e Kosoves e Presheves e Shkupit e Camerise e Ulqinit kur enveri puthej me milladinin?

Apo, lexo një leter wc-je ne internet për enverin e vlo si tamli i dhisë, nxeju e ftofu për dy sekonda si puna e teneqes.

[AmonRa]

Postimi origjinal është bërë nga Bajlozi i Zi

kur enveri puthej me milladinin?

Enveri eshte tradhtare kur puthej me milladinin perderisa rugova eshte patriot kur puthej me sloben dhe popat e tij.

Antilogjika e shqiptareve nuk ka fund.

[murrizi]

Postimi origjinal është bërë nga Bajlozi i Zi

Ne kohen e verit nuk kishte shoqate serbe, por çetniket e themeluan partine komuniste te shqiperise si degë te qendres ne beograd, me milladin e me dushan e me zmaj e me rankoviq. Qysh mbet çeshtja kombetare e Kosoves e Presheves e Shkupit e Camerise e Ulqinit kur enveri puthej me milladinin?

Apo, lexo një leter wc-je ne internet për enverin e vlo si tamli i dhisë, nxeju e ftofu për dy sekonda si puna e teneqes.

jo jo une nuk vloj shpejt gabim e ke.

Por një gjë duhet ditur saktësisht sepse edhe është e vërtetuar historikisht.

Me përfundimin e luftës së dytë botërore pati vetëm një fitues, e ai ishte Иосиф Виссарионович Сталин.

Kryetari i Amerikës ishte i dyti, këtë e dinte Stalini por edhe vete Trumani.
Churchillit që ia kishte ëndja të ishte superfuqi e të tjeret ishin veq sa për fotografim nëpër mbledhime.
Paramendo tash Enveri bëri me të gjithë aleanca, sepse për ndryshe nuk di njeriu si ta sqaron të madhin Enver Hoxha, sikur asokohe të kishte mbajtur anën e gabuar ?
Po korrospodenca me Nolin ? Sepse ti e solle Nolin duke llafosur me Zogun.
Enver Hoxha ishte njëjtë sa komunist edhe atdhetar, në prapavijë ishte po aq Amerikan sa sot lideret shqiptar.
thuj jo.