Ditari i ndjenjave....!

[lazdrani]

Tani eshte mesnate,jashte bie shi...e mua me behet sikur dikush troket ne porte.E hapi deren.Por ja qe ti nuk ishe,ishte vetem era ,shiu dhe heshtja qe me shoqeron mua...Te ndiej thelle ne zemer...ah zemer me mungon aq shume,buzqeshja e jote ne foto me shoqeron qdo hape ne dhome time qe akoma me ringjalle kujtimet e tyre neteve tona te pafunda ...Ylli tend e takova diku mbas henes dhe e zbrita teke dhoma ime...Jashte prape po bie shi,e ti nuk erdhe me kete shi..athua do te vish sonte me shiu e ardheshem, do te prese do te prese edhe ne ere e shi-me lote ne faqe,sepse ti je ajo qe une dashuroje ti je ajo qe me mesove se si dashurohet ....te dua shpirti im,do te prese ylli im qe ndriqove horizontin tim ....i juaji pergjithmone ....

[Barbaroza]

Rigat e shiut ne kete mengjes te ftohte,me bene te hudh shikim tej dritares.Shikoj larg ne horizont me shprese se aty,ne skajin e pafund te qiellit,do te mund te qetesohet shpirti i trazuar,i bere lemsh qe nuk i dihet filli.Gjithcka me kujton ne ty,edhe rigat e shiut qe bijne pareshtur.
Po pres se mos valle,me ne fund do te shoh ylberin qe me ngjyrat e tij te larmishme do me jap frymezimin tim t'i shkruaj ca vargje qe i kam palosur ne zemer qe sa kohe.Por,ylberi s'duket,prape ne zemren time mbesin vargjet.Por,le te rrijne aty,jane te sigurta,asgje nuk i lag,as shiu i ketij mengjesi...

[Vera]

Ne keto or te vona te mbremjes ri ulur ne balkonin e shtepis dveshstroj me kujtes pejsazhin e kaltert te Mitroveces se baltosur dhe te embel ne nje qetsi relative nga zhurmat e automjeteve qe po ndriqon hena si ne mes te dites ku shof edhe kafene ton te preferuar qe ka qen dikur ne te cilen castet me te bukura te jetes i kaluam ahhhh sikur te vishe sonte e te qlodhemi duke folur deri ne naten von ´dhe yjet e nates roje do i kishim dhe ta na ndriqoj hena per jet.Lotet duke derdhur filluan disa riga te lehta te shiut dhe mendova qe ti do vish si gjithnje e do me rrembesh nga ai ballkon i mallkuar qe shum kemi ndej ne te do isha ardh me at perqafimin tend qe me jep dhe do ishim shkuar se bashku ne boten e pafun ku askush nuk do na gjente dhe do jetonim bash per jet. Por e pash qe u be von dhe shiu u ndal pas nje vaditje te mir qe e knaqi token po mendova me vete pse hena sonte e perqafon tekon e ti mua jo pse valet e perqafojn detin e ti mua jo pse? pse? pse? dhe asgje nuk u pergjigj askush shkova e deshpruar ne shtrat dhe si gjithnje ne enderr te pash ku tash per tash vendi me i shpesht i yni aty eshte...

[Murgesha]

Shetisja neper rruget e qytetit e humbur ne mendime, ne cast me vjen nje ze si i njohur, sikur dikush po me therret ne emer. Kthej koken shiqoj mbrapa, anash para meje askush qe e njoh. Eci e turbulluar ne koke me oshetimen e zerit te njohur por te padukshem. Prap humbem ne mendime.
Para dhe mbrapa kalojne shum njerez, fytyra te bardha sikur te zbehura, fytyra qe ju mungon dielli. Jane te lumtur shkojne duke biseduar ne gjuhen e vet. Buzeqeshja e tyre me vret, le gjurme ne shpirtin tim. Ata se paku kuptohen mes vete, jane ne qytetin e vet, e une, une cka kerkoj ne mesin e tyre?
Askush nuk me veren per ta jam e huaj, jam e huaj.
Prap me vie nje ze sikur dikush me therret. Kthej koken e tmerruarr. Askush qe e njoh nuk eshte. Veshet me bejne, se ska si te me njohin te huajt, qe per ta jam edhe une e huaj.......

[Honesty^uk.]

Tek kthehesha i menduar, i dermuar, fizikisht nga "tortura e punes"ne makinen time qe me pelqen t'a quaj "slingshot into the future" ne shqip "depertimi me i shpejte ne te ardhmen", u ndodha perballe nje momenti te papershtatshem per mua dhe te pakujdeshem nga ana e shoferit te makines tjeter, i cili, dukshem, pa experience, pothuajse u turr ne menyre mizore ne korsine time.
Une, i zhytur ne mendime te thella, fatmiresisht, fale zotit ne qiellin pafund, munda te luaj rolin tim si nje "safe driver", "safety first", duke u perpjekur te shmang aksidentin dhe duke mos e prere "fijen e jetes" per askend, amator qe mori pjese rastesisht ne nje segment te pameshirshem te kohes .

.................................................. ....................

Ndersa ngjit me pertese, shkallet pambarim te apartamentit tim, papritmas, ndodhem ne dhomen time plot objekte orendues,
I afrohem kompjuterit, i etur, per te zbuluar menjehere te rejat, qe mbajne peng kuriozitetin tim te pashuar.

Disa prej postimeve me japin zemer dhe ndoshta kenaqesi shpirterore, ndoshta me bejne edhe optimist, ndersa te tjera me bejne te vuaj mizorisht, mendimet e pahijshme, apo plot pesimizem dhe urrejtje, ndaj njeri-tjetrit.
Valle perse te ndodhe keshtu??!!

Perse nuk e hedhim tutje ne thellesine me te skajshme te se kaluares mendjen e mplakur nga mendimet keqdashese te fryme ezuara vecse nga cmenduria e pakufijshme e jetes plot halle, ne kembim te nje mendje teper te re me deshmitare petalet e para te paqes.

I kendoj poezise se nje femije, qe t'i kendoje zemres se semure nga ndergjegja pirate qe ka sunduar roberisht shpirtin e njeriut.

I kendoj hymnit hyjnor te paqes, qe, t'i kendoje bashkimit te zemrave te pervuajtura nga mbreterimi i hidherimit te papershkruar.

[Honesty^uk.]

.......agimi nuk vonoi serisht as sot, po ashtu nuk vonoi aspak as pasditja, e as mbremja, ndersa tashme i erdhi rradha nates.......
.......nje ndjenje ngazellimi ka pushtuar mjeshterisht qenien, kete nate pranvere. Hija e heshtjes eshte duke ju afruar miqesisht , dhomes se mbushur me aromen dehese te ajrit te lehte pranveror.
........trupi dhe mendja, jane duke u nisur rregullisht, qetesisht, per ne udhetimin pa ndalesa te kesaj nate plot jete yjesh te llastuar nga prezenca e henes fatmiresisht te pa cenuar nga forma e saj e mirefillte, e cila eshte duke dhuruar serisht, pa kurrfare kushtezimi origjinalitetin e saj, duke regjistruar papushim gjurmet ende te dallueshme te kalimtarit te radhes.........deri ne mberritjen e perpikte te agimit......

[Honesty^uk.]

Apologjia e jetes.....



.a nuk jam sot, kush isha die?!
A po shoh sot cka nuk pashe die?!
A mendoj sot cka nuk mendoja die?!
A po flet zemra me gjuhen e shpirtit?!
A do te flase ndonjehere, kjo jete memece?!

...ndoshta nje dite, ndoshta.

Vizite ne pallatin madheshtor me destinacion korridoret e pafund te imagjinates...
---------------- --- ------------------->
...stacioni i pare deklaron - jam une koha,
a mund t'ju ndihmoj - degjohet nje ze i mprehte
kush jeni ju - therret zeri i dyte
cfare kerkoni - belbezon i treti
jeten - pergjigjem menjehere
vazhdoni udhetimin - pergjigjen ne korr.
---------------- --- ----------------->
...stacioni i dyte therret - jam une kujtesa
a mund t'ju ndihmoj - degjohet nje ze i dobet
kush jeni ju - kercen zeri i dyte
cfare kerkoni - thote i treti
...jeten - pergjigjem serisht...
vazhdoni udhetimin - fluturon pergjigja edhe kesaj here.
--------------- --- ----------------->
...stacioni i trete degjohet duke renkuar zbehet - jam un jeta, a nuk po me njeh?!

Si nje permendore e raskapitur nga shtrengatat e pameshirshme nen vallezimin e stuhishem te eres me shiun, interpreton me ne fund jeta apologjine e saj...

[Honesty^uk.]

Çfarë date është sot?
Nuk është me rëndësi. Me rëndësi është se është ditë e re, e ka dhe ditë që me vete sjellin një jetë të re. E tillë më duket kjo ditë, sado e zakonshme që duket me këtë zhurmën e veturave në rrugë dhe rutinën monotone të përditshmërisë.

Është ditë e re, aq e zakonshme dhe aq e pazakonshme...
Jeta është e bukur edhe kur ia mohon ca gjëra.
Thjesht janë të tepërta...

[Vera]

NESE AJO BOTE E LARTE


Nese ajo bot e lart,përtej sonës,
Eshte e shtrenjtë sepse dashuria mbijeton
Nëse zemra e dashurureshte plot me qetësi
E syri është i njëjtë, por s'ka me lotë,
Sa mirëpitëse ato sfera virgjërore na lartesi!
Sa bukur te vdesësh edhe ne këtë orë!
Nga toka ngresh sytëlart e te shiqosh si cdo drojtje
Tek humb ne dritën tënde, Përjetësi!
Kështu duhet te jetë:jo për ne qe kaq shumë
Dridhemi mbi bregun,e në përpjekjen
Për të lundruar në vorbullën e kapemi
Prapë ne ankorën e dobët te Ekzistences.
Oh të besosh se cdo zemër në atë të ardhme
Mbetet zemër e dashuruar, bashk të ujra pavdekësie, gjithnje te bashkuar
Përtej vdekjes, shpirt në shprt![/url]

[Gentiana]

Ndodhi qka ndodhi, dhe nuk di kujt tja ap fajin, vehtit qe te besova, apo ty qe nuk kishe besim ndaj meje. them nganjeher shyqyr qe nuk kemi mundur te kemi me shum se qe kemi pasur,sepse me nevet nuk qenka shkruar,kurse fjalet tua te embla,ohhhhhhh fjalet. Guha esht e tulit, shkon ka te don, ket thenje tash e kuptoj, dhe fjalet tua kan qen vetem te thenme.Nuk kam qen Naive per tju besuar te gjithau, po ja qe kam duruar dhe shikuar deri ku po shkon,dhe esht qudi, se tek ti kam duruar me shum se esht duft!! Nuk do ta kuptojsh qka dua te them, po ja qe tash nuk esht me rendesi, vetem se dua te gjej qetesi ne shpirt, dhe ksaj historia tja jap vien e fundit.


Genta

[Honesty^uk.]

Te ndaloj pak..
Te ndaloj kohen vetem per nje moment,ti marr edhe nje sekond borxh.
Vetem per te pare sa pata mundesi te bej.
Pse kerkon kaq shume nga mua.?
Nuk mund te kenaqesh ashtu si ben ?
Nuk mbaron kurre shkalla ime..
As kohen per tu kenaqur me nje konkuiste madheshtore ,se ne krah te njeri tjetrit jemi gati per sfiden e ardhshme.
Gezohu mike,jetoj nen driten tende,protagonist i vetem i eksistences tende ..

[Barbaroza]

Kohe e bukur.Dielli sa percellon,sa te duket se rete behen me te mjegullta per te sjelle shiun,megjithate eshte bukur.Dal te shetis livadheve te gjelberuara,thith aromen e barit dhe luleve te shumellojshme qe kane çilur.Ulem dhe mendohem.Sa e bukur duket natyra,them me vete gjersa bari i rritur valevitet nga era e lehte duke ma perkedhelur lehtas fytyren dhe me zgjon enderrat,enderrat qe i kam fshehur ne zemer aq sigurt sikur thesarin e fshehur me kujdes.Vazhdojne enderrat,vazhdon era e lehte,vazhdon gjithcka qe ka te beje me mendimet e mia qe imagjinaten time e bejne akoma me kurioze fale eres dhe vetem eres se lehte dites se sotme.

[Murgesha]

Plage Dashurie ... mall qe pervelon...

--------------------------------------------------------------------------------

Fryn sot era dhe kaloj faqe perpara ne ditarin tim. Syte me shkojne rembimthi tek emri yt. Perseri faqja e ditarit u nderrua aq shpejt sa nuk e pashe me emrin tend sikur ai te mos kish ekzistuar kurre.
Por ti ekziston, ekziston bashke me historine tone pavaresisht qe as une dhe as ti nuk e dime se cbejme apo nuk dime se cpo behet me ne. Pa e kuptuar, apo pa dashur, isha zhytur ne shtjellen e syve te tu dhe kisha humbur ne universin brenda tyre pa mundur aspak qe prej andej te dal. Si ndodhi?!Pse ndodhi??
Pa e kuptuar krejt papritur ti fillove te beheshe vet persekutimi, nje persekutim i pambaruar.
Netet beheshin te gjata kur nuk te shihja, zemra me rrihte fort kur te mendoja, rruget dukeshin bosh,po krejt bosh pa ty. Tani dua te pyes veten: Çkam qene une per ty? Kam frike se shoh te dalin para dy alternativa. Dashuri e paster apo loje interesante. Mendoj per to dhe me ther ne zemer. Po filloj te qaj. Ndoshta sdo arrij kurre ti sqaroj vetes se c´jane keto caste magjike qe sot me duken si skenat e nje filmi te vjeter. Çdo gje me ben te te kujtoj dhe kete e urrej. Pra, urrej kohen qe me sjell keto kujtime... sepse, vuaj. Dhe une u lodha se vuajturi. Vuaja kur me thoje fjale te bukura dhe tani vuaj qe nuk me thua asnje fjale.
Kaloj kohe me shikimin e tretur nga rruga duke pritur nje telefonate...sigurisht telefonaten tende.
Vuaj vetmine dhe perpiqem ti jap shume kurajo vetes. S'guxoj te mendoj se te kam humbur. Ditet terheqin zvarre njera tjetren dhe kalojne per nje moment para dhimbjes dhe pastaj zhduken ne skutat e kohes. Dikush po qesh. Sa deshire kam te qesh edhe une, te ndihem e lumtur, sepse kam dite qe vetem qaj, dhe qaj duke shkaterruar veten.Mos ndoshta e dija qe sdo te me doje kurre ashtu, sepse njeriu vetem njehere dashuron ne jete dhe ti me siguri s'me kishe mua dashurine e madhe. Ti flisje shume por une s'e besoja.
Ti e le cdo gje ne heshtje. Pse?! Apo mos valle isha une ajo qe nuk e vija re? Apo mos isha une ajo qe kerkonte kete heshtje per ne te dy??? Oh, une s'di me asgje, s'kuptoj me asgje.
Mua, qe dua te harroj veten me rritet pa pushim deshira te eci mbi lotet e mi, te shkel mbi dhimbjen time, per ty!
Po, eshte kjo qe me ben te shoh nga telefoni i heshtur. Ndoshta do te beja mire te shetisja dhe te takoja dike qe te me dashuronte, por jam e bindur qe kjo per mua ska asnje rendesi. Une te dua vetem ty me gjithe dhimbjen qe po me jep.
Ka ndodhur qe ka rene telefoni, kam, kam ngritur receptorin...por asgje. Thuaj qe je ti, se vetem ti kembengulje dhe ti e di se une kenaqem me ate pak qe me jep nga vetja jote. Po dal ...
Kjo zile s'do te bjere dhe per shume e shume kohe...edhe nese do te bjere une s'do dua te jem ketu. Do iki ne vetmine time, do mbyllem si guacka ne det. Qe ti mos te shohesh dhe ndjesh dhimbjen dhe mallin qe kam per ty.
Ani se ndoshta nje dite do te mbytem ne detin e loteve te mi, ti jeto se jeta pa ty, per mua spaska kuptim.

[VARDARI]

Toka ime

Me lindi kjo toke e munduar.
Ne djepin e saj me perkundi.
Me klithmat e dhimbjes mekuar,
Vajet e nenave - kenge gjumi.

Dhe hodha une hapat e pare
Mbi trupin e saj te plagosur.
Mesova te flas dhe pa fjale
Per hallet qe s'paskan te sosur.

Me rriti kjo toke e lashte
Me endrra dhe shpresa ne gji.
Sot zemra tek ti rend plot mall,
O balta nene - Shqiperi.

[qika_pr]

Mesazh dashurie

Nnjoh mjerimin tend dhe mundimet e shpirtit tend,mangesit dhe semundjet e trupit tend,njoh ligesin tende,por nje lloj te them :”ME JEP ZEMREN TENDE ME DUAJ SIC JE”
Nese prêt te jesh engjull per ta braktisur veten ne dashuri ,nuk do te duash kurre!
Ndonse bie shpesh ne ato faje qe do te mos i beje me me nuk te te mos me duash ….MNe duaj sic je!
Dua dashurin e zemres tende te vobekt…. Dhe nese prêt te jesh i persosur nuk do te duash kurre!
Sigurishte,duq me kohe te te ndryshoj,por tani per tani te dua sic je,e deshiroj te besh te njejten gje … Dua te shikoj qe nga funderrinat e mjerimit te ngrihet dashuria!Dua net y nje britem te vazhdueshme zemre.Dua kengen e zemres tende,nuk kam nevoj as per shkencen e as per talentin tende,me intereson vetem nje gje te te shoh duke vepruar ne dashuri.
Sot,rri ne deren e zemres tende si nje “lypese”.Trokas dhe pres,pres,pres….Nxito te ma hapesh!Mos e pij mjerimin tende!Po ta njihje verte skamjen tende,do te vdisje nga dhimbja.dua qw edhe veprimin me te pa vlere te besh nga dashria.
Ma ked hen dashurin tende e une do jap dashurin time,e une te dua me shum se ti mund te mendosh….
Andaj mos harro”ME DUAJ SIC JE SEPSE TE DUA SIC JE”