Vargje nga autori Xhelal Ferizi

[lirik]

Ata kan faj
------------
autori xhelal ferizi
.......................
ata kan faj që me vesin hileqarë përgjojnë
ata kan faj -
a e sheh o kohë si zgerdheshen
ata jan skile te mbarsuar me qakaj
ata me hile me maska veshen
--------
ata kohen kah vetvetja e dredhin
edhe pse nuk kan ne gjak kopsht te kualitetit
ata gurin me sherr e hile larg e hjedhin
per vete e duan planetin

-------------
mandej jan disa tjerë
që si lavire e kan kurrizin
ata jan smirëzi të mjerë
e mohojnë xhelal ferizin
--------
ata shkelin parime
ata e duan hakun e huaj
ata dolli ngrisin me krime
me pendë nuk mund ti përshkruaj
-------
ata nuk kan kode morale
nuk kan as nje rrudhë ne emocion
ata shembin fusha atdhe kodra e male
per urdher te secilit padron
--------
ata hingrizen si lavire
pshtyjnë mbi vargun e lirë
jan pjellur nga kohrat vampire
zgerdheshjen e kan të pshtirë

---------
autori xhelal ferizi
-----------------------

[lirik]

Nuk dua të bëhem mbret
--------------------
nga autori xhelal ferizi ne mergim
--------------------------------
nuk dua të bëhem mbret
të hypi në fron
pastaj të robrohem me pushtet
e shpirti të më mallkon
-----------
nuk dua të lidhem me pozitë
të jem përgjegjs për qështje madhoret
por dua te shoh liri dritë
malet e kodrinoret
--------
dua liri bilbili
dua ti shijoj luginat
dua erë karajfili
i lirë ti pushtoj stinat
--------
nuk dua pseudo përqafime
zgerdheshse protokollare
por dua arte origjinale gëzime
natyrë të vírgjer shqiptare
------------
kurora e postit ësht saq i skuqur mbi kokë
fama ësht me pranga e mallkim
robri ësht mbretria o miq e shokë
liria ësht ma i bukuri kuptim
-------
shije ësht origjinalja liria
vrapi mbas vargjeve e flutrave i lirë
lëvizja e lirë natyra ësht dashuria
e jo froni i kekurt i pështirë
------
nuk dua të jem mbret
padron as pushtetarë
i lirë du të jem si valët mbi det
si flladi përmbi beharë
-------
dua aq lirshëm porsi i këndshmi bilbili
në cicërimë me ra lirshëm mbi currila
nuk dua të jem i pa emocion mbret
pozitë me roje e grila
----------
dua të jem si liria
puhi e lehtë pa djallzi e kufi
du të jem si e pa hile dashuria
lirshëm artin me e pi
---------
dua të jem si ndjenjë qiltërti nektarë
e thithsi i pa djallzuar lule më lule si bletë
përse të jem me plot hile pushtetarë
robëruesi i shpirtit në jetë
----------
ma mirë si poet i lirë
ma mirë si aromë me shije
ma mirë si njeri i mirë
se rob e aktrim pa shpirtësije
------
nuk dua të jem mbret
nuk dua të jem robot mbi karrigë
ma mirë emocion e puhija vet
si flladi i lirë pa intrigë

autori Xhelal Ferizi nga Mitrovica

--------------------------------------

[lirik]

Mikesha ime
------
autori xhelal ferizi
-------------------
ne nje tubim qe do mbahet i shtrejtë e i gjerë
ti je e ftuar ne sofer te parë
pyete neper mote secilen pranverë
pyete secilin beharë
-----
pyete aromen magjike e te sajë sekretin
pyete miqsinë e shejtë
pyet kallijt e grurit e ara e bereqetin
pyete edhe edhe vargun e shtrejtë
-------
per ty u kam thënë se un te kam shejtëri
nuk të ndrroj me ma të bukurat hoje
mikeshë aq të shtrejtë me aq besnikeri
si lulen ma te bukur ne troje
----------
e dijn edhe te gjith dritë bardhat e motit
edhe vezillimat magjike
edhe te lehtë currilat si pikat e lotit
se ti je ma e shtrejta ime mike
----------
do t e jesh e para princesha dardane
ne sofren ku ulen princeshat
e me gjuhë amtare te argjendt iliriane
ku embel kuvendojnë bilbileshat
'''''''''''
kur un andej kah sofra te dukem me fjalë në pendë
e të vi me ju dhënë at miqsi e shtrrirje dore
aty në at të bukur aheng e kuvend'
te madh te fares arbnore
---------
me te gjith gotat do i ngris ne dolli
do te dal ne valle magjike
e me fjalen shqipe me plot mrekulli
do e pershendes shqiperinë etnike
----------
ne at ftesë do te vijnë princesha dardane
e shum belholla karajfile
edhe nji mikeshë e re iliriane
që quhet me emer idile
----------
aty do të jet edhe e bukura urata
me gërshetat lëshuar kah shpina
e nji e re mike me balluke te gjata
qe flet porsi violina
-----
e do e shohësh sa bukru del zëri i bilbilit
kur fjalen te qet poeti
porsi del aroma e të kuq trandafiit
me fleten qe qelet buzë deti
------------
aty do te behet tubim shum madhorë
kanga do te ndjehet e jona
do te ket bilbilesha e bilbila arberorë
shqipet do kmdojnë n' troje tona
-----------

AUTORI XHELAL FERIZI liriku ne mergim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''

[lirik]

Lulja e bregut
''''''''''''''''
autori xhelal ferizi

e mbas pushimit tash jam kthye
n' kthesa jete tue ngadhnjye
e në gji kam marrë krijime
varg magjik e te reja vlime
me motive krejt miqsore
lidhë si rrezet ato diellore
ti dergoj se je mikesha
se ti je e bardhë arbëresha
e rrallë je lule nder bregore
neper maja e kodrinore
neper shkrepa e qetina
je e pa sherr si kanarina
je si zogza e pa djallzue
prandaj shqip kam nisë me t 'kndue

keto germa jan fije argjendi
i kam mbledhur ku flet vendi
shqip e bardh nder kamomile
neper gongje e trandofile
veq per ty e e bardha idile
---
ti dhuroj si kerkon vlera
edhe kullimi e besa e ndera
veq pse je mikeshë per mue
ne art miqsije i kam kullue
i kam mbledhur nder mahni
ku pin arti bukuri
ku pin ujë ylberi ne skaje
ku rrijnë bjeshkë e ku rrijnë pllaje

pak ma poshtë nder pllaje e borë
i kam mbledhë un vet me dorë
e i kam shkri ne gjuhë amtare
me shum arte aromëtare

---
ti kam nisë me gjuhë t'ligjrimit
me shum ndjenja t' mallengjimit

e aq sinqert por si vet dielli
si ajo rrezja ne mes prilli
kur del ne shpirtë me e nxe pranveren
per me i ngrohë puhi e eren


---
fletë më fletë kam gjetë n 'shpalim
neper lule e zbukurim
fjalë kam mbledhur n' per nektare
me i qendisë ne gjuhë shqiptare
porsi bleta kam kerkue
lule m' lule kam shijue
me gjetë vargje e ndjenja te mira
me ti shkrue ne vargje t' lira
e po i thuri hiq pa hile
i kam mbledhë si karajfile
---
i kam shendrrue ne vargje e vlera
ti dergoj kah flladi e era
dil e merri moj bujare
se i kam shkrue n' cicërimë shqiptare

zemren me art dua me ta gzue
ne strofa e vargje tu rimue

dil e merri e shijo
varg e strofë por mos harro
se mu ne gjen te bukurisë
veq per ty i kam qendisë
---
neper te bukura ato kopshtije
tue mendue nder t' bukura hije
me ti thurë n' art bukurije
mu ne stinen pranverore
po i vargisi ne rimë arbnore
---
tash sa kohë kah m 'ka ecë themra
n' per aroma me esht dehë zemra
kahdo shpalosë jan ato fleta
kahdo te bardha shprehje i gjeta
veq per ty o bardhë idile
me ti shprehë ne gjuhë bilbile
''''''''''
me ti que nepermes ere
porsi zogu n' flutrim vere
kur ne sqep merr ndoj lulë bari
e flutron ne mes behari

kalon male lugje e brigje
edhe lugina e ara e shtigje
e ne ndoj vend n' natyrë qetsije

i lshon leht nder degë e hije
''''''
ashtu ty un moj e lume
po ti lshoj ktu n' per forume
vargje te bukura luletare
me aromë e rimë shqiptare
'''''
qe ti lmojnë ëndjet e qeta
e me te lmue rimat e lehta
mu ne shpirtin e damarit
embelsisht si gjuha e te parit

qe ka rrjedhë nder shekuj te motit
aq kullue si kroni i lotit
---
pse sa kohë tash kan kalue
shenj as fjalë nuk jan ndegjue
as kund ne lugje e ndoj majë suke
as su ndjeve e as su duke
'''

e me ka shkue mendja mbi dhe
a je kund nder kombe e fe
'''
kah je tretë mori e bardhë mike
a me je kund ne tokë antike
dil e merr vargjet lirike

kahdo je moj zanë nder kroje
a thua me je ne shqipe troje
---
kah te ka qitë e bardha udha
se mua brenga e ballit rrudha
me ka shty per me mendue
a thue je kund tue frymue

a nder te bardha mote rrin
e me gaz kund han e pin

a e harrove miqsinë time
prandaj ne varg e strofa rime
deshta embel tash me vlue
gjerë e gjat me ta kujtue

me embelsi e vargje te reja
e ku me rrin atje nder ndeja

a me shoqe e te dashur tu
a ne shkollë kund tue ligjru

nuk e di moj sokoleshë
a je ne hall a je tue qeshë

por se vargu im e ka cakun
me ta gzue zemren e gjakun
-----
si e gzon lulen e lehtë puhija
deshta te gzoj me vargje te mija
---
ty do te qeshë si diell qerpiku
kur ti shkruan vargjet liriku
pse na lidhë e shtrejtë miqsija
sa te jen motet e pa djallzia

do te na lidhë gjithqka pa hile
porsi fletë nder karajfile

miq do te jemi pa u ndryshue
si dy zogj n' nji cak tue shkue

kah miqsija me cicerimë
per me i gzue po vargë e rimë

edhe me i ndrrue do fjalë miqsore
n' bazë adetesh zakonore

veq pa hile pasha at voter
si me te pasun shtat her moter

po te kendon vargu i lirikut

lidhë n' miqsi si n' forcë t' qelikut
''''''''''''''''
nga autori i vargjeve shqiptare
xhelal ferizi liriku i vargjeve shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''

[lirik]

Te gjith po te thonë je shpirtë e gjane
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''
nga autori xhelal ferizi liriku ne mergim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''
te gjith po t' thonë je iliriane

të kam thënë se do te jeshë e para
si ylbere me ato lara

qe harkohesh rrethit t' malit
me hjeshue djalë pas djalit
qiell e dhe e per me pi
ne gurra e kroje e bukuri
'''''''''''''
per me sjellë art e mahni

per me sjellë muzat rreth teje
se i ke te shejta ato deje

edhe aromë e ke vet gjakun
porsi e ka era zambakun

sa shum krojet te lakmojnë
sa shkelqimet po t' ngjyrojnë

sa shum këngët të kan k'ndue
sa shum vargjet t' kan rimue

ti ke mbetë legjendë e vargut
sa bilbilat te k'nduen prej s' largut

prej mergate e diaspore
njimend qenke vashë arbnore

qenke e bardhë si lule bregu
qe i sjell erërat ne lug drejt shtegu

ballë më ballë per me pergdhelë
fletë me fletë e kush kah t' del

her aroma e her puhija
her erlehta e bukurija
gjith secila vjen per veti
me t 'pergdhelë si lule deti
se ti je lule plot lloje
sa te embel ke art goje
edhe fjalen si floriri
kur ligjron me gjuhë iliri
'''''''''''
zemren te bardhë si bora e shpatit
fjal't e urta si t' dukatit
qe zbutë qenjet prmbi dhe
si ikonë per treqind fe
'''''''''''''
prandaj te vjen mbrapa lakmija
arti e drita e bukurija
te gjith pas teje vijnë si vala
varg e strofa por si njala
neper rima tu u lakue
kush ma bukur me t 'kendue
te vijnë yjet edhe hana
kroje e brigje zalle e rana
edhe vala e gurgullima
ku rrin ti pushon ushtima
---

aty dehet vet qetsija
aty shkrihet vet puhija
flladi i lehtë melankolija
fjala e urtë tingujt magjik
dalin yjet me qerpik

del edhe ndjenja qiellorike
me ti pa urtesitë magjike
edhe fjala ma e perkryer
me ti pa vetullat kthyer

por si kthinat estetike
ne ndoj hark n' pikturë magjike
ashtu vetullat dy i ke
thua n' kupë t' qiellit i ke ble

sepse duken si qiellore
shtrihen ballit si harkore
e i kan format ylberore

edhe i japin hjeshi ballit
dehin lugje e bridhe t' zallit

edhe e nxisin grugullimen
lisa drurin e qetinen
edhe lulet me harlisë
kush ma mirë ne art t' bukurisë

'''''''''
prandaj lmojnë te gjith ne art vlere
porsi gjuha ne ndjenjë sheqere
porsi vet me lmue shejtria
si me ardhë vet dashuria
ashtu vijn kah ti kalimit
te gjitha ndjenjat e kullimit
---
kush me dalë shtyhet ma e para
si shkumbbardhat kah ujvara
veq me te pa e me te shijue
kush mbas shijes tue vrapue
dikush don me t'pa si shndritë
dikush yjet me ti zbritë
---
dikush qehren me t' pershkrue
dikush rrezet me ti lshue
qiell e hana n' kolorite
kalojn tjerë sa shum shpendë dite
her ndoj zog a kanarinë
her ndoj zogzë qe mbanë larminë

her ndoj tjeter me krah ne lara
kush kah ti me dalë ma e para

sa shum dalin andej n' vullnete
porsi valë n' per ujra e dete

lidhen ndjenjat per mirsie
veq pse i shtynë e jotja shije
sepse je si zogzë nder hije

se i ngjanë te urtes muzes te eres
leht kur flet si flladi i veres

prandaj rrezet kan lakmue
ne qehre tende me ndrique

edhe vet ngjyra e dukatit
e ma u bukura shprehja e artit

edhe vijat ne sharm e ngjyra
por si hanë kur te qelet ftyra

prandaj te duan mori arbnore
edhe notat muzikore

edhe tingujt ne rrokje vargu
e sa poet qe te shkruajn prej s largu

se edhe pendat i ke zgjue
sa lirikat i ke shtue
se edhe vargjet ne pendë t poetit
po te vijn pas si gurra t' detit
kush me te shkrue kush me t' pershkrue
kahdo artin tue lakue
kush kah vargu e kush kah rima
kush si zog e kanarina
gjithkush germen tue ligjrue
ne stil te vet gjithkush tue kndue
veq per ty moj muzë fushore
kan me kndue vargjet arbnore

'''''''''''''''''''
nga autori xhelal ferizi liriku ne mergim
'''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Kur isha etja
--------
kur isha vet etja nuk më shuat etjen o mosmirnjohse stinë
kur nuk kam etje nuk erdhët fare
ju o kohra paskit lindur vetëm për injorime e greminë
mos qofsha ma i kohrave bizare
--------
kur isha vet etja sa mospërfillse ishit o mizere
dhe mospërfillse edhe sot jeni
mëkatin e keni treg ushqim ju nuk keni kurfar ndere
në interesa ju pulson refreni
--------
rrënjën e paskit të pa fytyrë
mosmirnjohse jeni fatale
ju njihni vetëm një detyrë
temena ndaj të huajve në të pshtirosur maskarade mënyrë
e vyshkjen e luleve të atdheut në rrënjë e petale
-----------
Nga autori në mërgim xhelal ferizi
-----------------------

[lirik]

Kam mbjellë mir'si
''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
shkruan xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

kam mbjellur neper kopshtije lule paqeje me plot dashuri
kam mbjellur neper aroma iluzionesh shije bukurije
kam mbjellur neper kohë gjithkah ideale mirësije me dashamirsi
dhe kam korrë fryte perbuzëse mosmirnjohje e pa besije
''''''''''''''''
qfar shperblimi cinik qka shperblen koha qka korrra o zot
un shqiptari që mbolla kaq shum paqe
kam mbjellur këngë vargje e rima sa shum neper qdo mot
e korra nga harbutëria sa shum bela e gjaqe
'''''''''''''''''
shpërblim se jo mahi qfar korrje'!
kur un mbjellja dashuri ne të lehta puhi
si shperblim nga koha hile fitova nji far zemer qorre
që nuk i njofti fidane te padjallzuar te mi
''''''''''''
korrje qfar korrje absurde si shpërblim neper vite
përse o i madhi zot
un kam mbjellur edhe yje shpresash në mbrëmje e ag dite
dhe korra sa dhimbje e lot
'''''''''''''''
korrjet e mia jan korrje qudira
shpërblime të pa drejta me qmim
un kam mbjellur shum besë e fjalë zemërmira
përse me korrë tash pendim
'''''''''''''''
u hodha për liri në zjarrë e në ujë
dola neper borë ne mal e ne vrri
nuk jam ma i yti tash jam bë i huaj
nder korrje te zeza kam mbrri

---
un me dritë hëne lirisë dashurisë i kam ndejt te koka
me flakë te pa shuar te deshires ndezë
e dheut te stergjyshve ku me lindi toka
nga brezi i brezit ne brez
''''''''
kam pritur e kam percjellur rreziqe neper dhimbje e teh
të shpatave te ferrit kohore e tinzare
sa shum lapsat qellim mirë në ëndrrat e mia konstruktive i kam mbrehë
për brezat që vijnë me abetare

'''
absurd o shekull qenke që për ty nuk po gjejë fjalë
me draper zhgënjimi të mallkoj
si sot që jam burrë si dje kur isha djalë
të kam mbjellë gëzim përse te korri vargoj
''''''''''

un që e mbolla diellin kahdo ne qdo zemer
me flakë dashurije deri në temena
te koka ju kam ndejtë atyre që nuk e di si ju thuhet me emer
si ti quaj mosmirnjohjet demone a satana
''''''''''

shpërblim ky per mua sa shpërblim bizarë
pranga të reja neper te pa djallzuara te mia kopshtije
me herrë e me korrë dhimbje qka qenka ky treg pazarë
që më ndjekë si e zezë e varrit nji far hije
''''''''''
si shperblim i morra dhuratat e ferrit të pa besë
edhe nga ata qe dashuri pa djallzi ju dhurova
sa cinike qenke moj jetë me shum pak melmesë
sa kot në ty u dashurova


kur un iluzionin e futa ne gjirin tim te virgjer të quajtur konak
mikpritje e pa hile edhe per gjarpij edhe djaj me bisht
nuk e dija ather se isha i padjallzuar me gjen e gjak
se hije ne kopsht timin po mbilllja te trisht
''''''''''

por as buken kan thënë mos ja jep gjithkuj
se buka e jote te vret
e gjaku qëllim mirë të shëndrrohet ne lot e ujë
e vuajtja neper lot do te ecë si det
''''''''''

mos u lidh per djalli e as per pseudo fryti
që rrënjët i ka te vizllueshme mashtruese ne ferr
se mandej do te mbetesh pendim mu ne mes fyti
i veshur per se gjalli ne terr
'''''''''''

un qe me shndritë thirra shum ylbera e yje
per me lozë argtueshëm ne qiellin me dritë hanë
un qe fllad dhurove nga shum maja e pyje
nuk po korri fryte në etninë dardanë
'''''''''''''

i prerë ne besë nga koha mosmirnjohse i prerë ne hap e krih
i pa shpresë per ndoj rigjenerim e fluturim
e koha mashtruese ngreh e mos këput o zot dil e shih
sa i namur ky i zi shperblim

''''''''''''''''



nuk po korri fryte te mira neper stinë
as hijet e flladit të lumturisë nuk po l'mojnë nën asnji bli
në dhe të huaj mergim zi dhimbjet po me rrijnë
kam mbetur si murim e fli
'''''''''''''

un kam gëzuar shum flutura kam mbjellur shum melmesa
në shum fletë e ne trupa kërcyelli
un kam mbjellë currila si te ujvares qe besa
kam kendua per qdo bimë ardhmerie e pylli
'''''''''''''
ylberit nga zemra gëzimbardhë i kam dhënë me premtim lirije e ngjyrë
me penden time te gjerë sa nji det
i kam hjeshu yjet me perkushtim ne fytyrë
sa as fuqi e fjalë per vete s' me ka mbetë

kam folë përgdhelshëm per barin per fjeren e per gurin
e per kokrrat qe lidhen ne secilin kalli
kam kenduar per dheun per shtizë e te dashurin flamurin
kam kenduar per shegen dredhzen per fleten ne ulli

''''''''''''''
kam kënduar kam dhënë gjak kontributi nga ngjyra ime e ngazllimit
nga këshillat e etjet e quajtura perpjekje e hare
kam marrë per te tjerët dritë nga yjete hëna e vizllimit
dritë te idealeve per kombe e per fe
''''''''''
autorë xhelal ferizi liriku ne mergim
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' '''''''''''''''''''

--------------------------------------------------------------------------------
ndryshuar

[lirik]

Qeveri
''''''''''''''''''''''
Autori xhelal ferizi nëpër vite me vargje shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Qeveri populli po ankohet
varfria na ësht bë kanibale
shqipëria etnike po dërmohet
vetvrasja e popullit po shtohet
rënkojnë nga varfrija fusha e male
'''''''''''
qeveri duam punë prodhim bashkim
duam kordinime kombëtare
mjaft më me hile e sabotim
thërrasin trojet shqiptare

''''''
qeveri duam të shëndosha zhvillime e binare
duam elektrikë punësim e turizëm
po thrrasin zemrat e djegura shqiptare
mjaft ma mjaft me cinizëm
''''''
qeveri duam begati urbanizem e punë
duam kujdesë maksimal për mërgimtarë
qe nga ibri semani e në vjosë e dri e bunë
po thrret një komb i stervuajtur shqiptarë
'''''''''''
qeveri nuk duam ma mergim e poshtrim
vizat na i ka vu e hekurta bota
qeveri mjaft ma në pezhgve varfrie e rrethim
mjaft ma me bjerrje të kota
'''''''''
qeveri duam perspektivë e fabrika
duam standarde e zhvillime
nuk duam të na prishet tradita e etika
varfrija po prodhon krime
'''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi shqiptari kosovarë i shqipërisë etnike
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''''''''''''''''''

[lirik]

SELVISë
------------
XHELAL FERIZI AUTORë
l-i-r-i-k-u-në mërgim

oh po i thrras vargjet e mia
po e thrret artin bukurija
po i thrras shprehjet e mahnisë
me i qëndisë sharmin selvisë
---------
oh po i thrras un buz't e detit
po e thrras qehren t 'berqetit
zogun të larëm nëpër ara
thrras currilin ndër ujvara
--------
për selvinë me currilue
e thrras yllin me ndrique
i thrras malet me zabele
e thras hanen me kordele
-----
e thrras zemren e ylberit
edhe ngjyren e sheqerit
i thrras zallet kah kullohen
e bilbilat në mjes kur zgjohen
-------
për selvinë me thurë art vlere
me cicrue ai bilbil vere
me ligjrue kanga nder kroje
me u veshë zemrat në mjaltë e hoje
--------
me u veshë hana me pëlhurë
shtat ylbera me lidhë urë
zemrat diell me u shndrrue me nxe
me qelë lulet përmbi dhe
--------
e me qelë shum ftoj me fletë
i thrras rrezet me dhanë jetë
i marr valët n 'shpirtë t' brilantit
edhe qehren t' diamantit
--------
për me i thurë vet'lla selvisë
mu në ballë të bukurisë
me i ngja hanes romantike
gjith ku i thonë shqipni etnike
-----
le ti ngjaj selvija hanes
se kshtu ësht vasha e dardanes
porsi i qiellit arti i drites
i ngjan qehres t' margarites
-------
le ta din toka e ballkanit
edhe europa e zandanit
se shqiptarja shqip me fe
lulja e bukur ësht mbi dhe
----------
Autori xhelal ferizi
L-I-R-I-K-U-
--------------------------
NJë KëNGë MIQSORE ME VARGJE ARTISTIKE
SELVISë MIKESHES TIME
KëNGë PERSHENDETSE MIQSIJE
---------------------------------------------
----------------------------

[lirik]

Pabesi
------
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''
thikë e keqe mbas shpine
kohrat tu hakmerrshin ty
gjithmonë je dinake
cakun mbarapa shpine e ke ne sy
vrafsh veten ti
moj maskë demoniake

kush në kët skenarë djajsh të ka shty
ti që mendon vetem zi
tehun ti e mbanë kthy
kahdo sillet kahja jote
lakmi e ego han e pin

sillesh me plane rreth bote
kujt ciles kohë e mot
do ti ngulësh at gjaprorë thin
si dje si neser si sot
gjak me tinzri po pin

ti gjithnji nuk njeh tjeter ne stinë e mote
per veq kurrrize kohrash me thy
me vra shpresa e me derdhë te shekujve lote
me mbyllë zemra stinesh me dry-
kush ësht kodësia jote
ku je ndertuar ti
kush të ka thurë ty me krrabza hilesh
qfar uji ti ke pi
aht ti je bi dhelprash e skilesh
shpirtin e veshë gjithmonë zi
ti nuk len zemer lulesh as karajfilesh
pa i tha me pa besi -
sa e mallkuar je
kush te ka ndertue cili arkitekt
ti je ma ekeqja mbi dhe
je thikë helmi per secilin qast
secili trembet nga ti
ti ne secilin rast
din me maskë me u zgerdhi
autori
xhelal ferizi liriku ne mergim

[lirik]

Të injoruan o varg
''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''
të injoruan o i dashuri varg
fijet e ngatrruara të përthurura
edhe ty o bilbil deshten të ngatrrojnë

të përbuzën të mohuan të lan nga hisja larg
me hi të zi të mbuluan
ata që edhe diellin e pshtynë e mallkuan
shtyllat e liga të kohrave
ata që edhe lulet i abuzuan
që asnji kurriz vlere nuk e mbajnë
të mohuan ty
ata që hanë e pijnë debiili
qe mendjen e kan ne gjah qejfi
ata qe ushqehen me kopili
ndergjegjen e plehnojnë me myk
mos qaj o varg
ëndrrat tua do ti nxej nji dit dielli
mos u brengos
se ata ngrisin te pa lara dolli
e ti ne shpirtë mos u sakatos
se ata rriten me servili
ti mbaj fe e atdhe
mbajë emocion
se ata nuk njohin komb e atdhe
as te vertetë miqsi as dashuri

ata mbajnë miqsi me demon
e ti kendon per jetë e bukuri
e ti gjithmonë je freski e re
që shekujt nga kllapija i zgjon-
'''''''''''''''
Autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Qerpiku i sajë kur lëvizte

autori xhelal ferizi autori i vargjeve poetike ne mergim

vetëm për qerpikun sa ujvara të imagjunuara
kam derdhë mbi shprehjet për definim
kam zbritë të gjitha rrezet ma kristalore ma të shkruara
nga vet mbi qielloritë e i shartoja me shkrim

të gjitha mbretritë e shijeve e degzimet e bukurisë
e të bukurive që vet i kam shpikë
qerpikun kam dashtë të ja përshkruaj nga arti ma i përsosur i mjeshtrisë
sa krojet i kam tha në në kët cak të seciles galaktikë

kam tha edhe imtsirat e mahnisë e i kam thërmuar
zbërthimet e seciles lëvizje stil arti në planet
kahdo në bari ku puhiza leht ka lëmuar
kam kërkuar talentin e materjes vet

doja me qdo kusht që gjuhen ta zbuloja
si i thuhet ksajë enigme magjitë e te shprehurit kur levizte i sajë qerpik
o zot sa ingjijtë vet diellit ja kam nxjerrë nga zemra e goja
sa gurët e qmuar i kam nxitë për tu shprehur me pikë

sa gjuhë cieceronse i kam shartuar me bilbila
kam shkuar në përgjim te era e lehtë mbi brilante
jam hy vet në secilen lëvizje të dashurisë në karajfila
në sa e sa zemra e fjalë shkëlqyese e diamante

vetëm për at qëllim kam shkundë në shpirtë sa e s a piktorë
aq shum dëshiroja që ta emroj si emer
levizjen e qerpikut të sajë mahnitorë
që ylberat kur e qilte ajo qerpikun e mbyllte i ndezte mu në zemer

sa shum kam shterrë gurra e trajta e emitime
emitova hanen kur sharton qerpikt me pyllë
u mundova fletët kahdo në art rime
e lëvizjen e qerpikve të secilit yllë

qerpiku i sajë aq shum lmonte në gjak
të gjitha ndjenjat më shtroheshin aty
në at qerpik të sajë si floriri me kapak
kur aq padjallzueshëm lëvizte mbi sy

xhelal ferizi autori ne mergim liriku

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
E vranë shpirtin e shqiptarit

xhelal ferizi autori në mërgim

vrit me varfri vrit me mashtrime vrit po politikë tradhtare
vrit me anë të pushtuesit vrit me lajka e anashkalime
vrit me ndjekje mohim e kurbet vrit me montime bizare
e vranë shpirtin e shqiptarit e vranë shqipërinë etnike trime


vrit me papunsi vrit me varfri ndajë babë e djalë
vrit me skamje mbyt prodhimin e fabriken
përdhe nga ky mjerim do të shembej secili mal
shqiptarin e detyruan ta shes besen e etiken


manjakët sarhosh në maska engjujsh të veshur
shqiptarin e prishen nuk e lan si bilur
këta që diell e dhe e hanë i duan të gjveshur
e mbi dhe bashk nuk i duan dy gurë

këta pra këta që mshefen gjithmonë msheft projektojnë
nuk lënë pa prishë asgjë përmbi dhe
këta që luftra varfri mjerim e përqarje ndërtojnë
gjithkah ndër kombe e fe

këta pikrisht këta e prishen edhe shqiptarin
këta e prishen njeriun mbi glob
këta qè botes ja prishen kandarin
këta jan lindur për për kob


këta duan që njeriu shpirtë të mos ket
këta duan që bota të mbushet kopila
këta e varfrojnë shpirtin ekonominë në jetë
këta vrasin gongje e karajfila


këta i ndajnë e dhe djalë e nanë
dy gurë nuk i lënë bashk mbi dhe
këta ndajnë vullnete i ndajnë diell e hanë

gëzim nuk lënë ndër ne


këta e projektuan varfrinë
këta e sollen shkollen e krimit
këta jan ata që e detyruan prindin të shes fëminë
me lojrate tyre e maskat mashtruese të aktrimit

këta në dëfrim të pa fre shkuan për vete
se jan manjak egoist zemer perverse bizare
këta në dëfrime dëfryen nëpër shtete
me varfri afatgjatë e vranë etninë shqiptare


varfruan secilen po thuajse secilen voter
i ndanë shtresat me grabitje e dallime
i nxiten me urrejtje vlla e nanë e moter
shteg lan vetëm për krime


vdiq shpirti i shqiptarit mbi planet
ja vranë optimizmin vullnetin
për nji kafshatë buk e mbyten në det
anarkist ja imponojnë pushtetin

ja vrasin secilin damarë
venat nuk ja lënë me u mbushë optimizëm
nuk lënë përmbi dhe askund atdhetarë
mbollen në secilin shpirtë egoizëm

i nxiten me joshje e grabitje të pa nderë
me plan uda dhunuan karakterin
i gjevshen shqiptart e i lan pa vlerë
ua moren erzin e nderin

nxiti me grabitë e nxiti n' mbijetesë
gjungël u a shëndrruan jeten
i edukuan në krim në tinzri të pa besë
ua mshefin gjithmonë të vërteten

krenarinë ua shembin për tokë
shpirtin ua brejnë me myk
i prishin në mend e në kokë
i lënë pa punë qyryk


ua prishin kahdo fabrikat
i shembin me varfri në greminë
mbas shpine ua ngulin thikat
në secilin mot e stinë

nën rrogoz ju fusin helm
i ndajnë fiset në mos pasje
i shkelin në dy kokë me shkelm
i prishin në krime vllavrasje

gjithkah i zvarrisin për prona
në krye ju qesin huta
i lënë në epoka të vona
në ballë ju lënë hajduta

i shkelen shqiptart i shkatrruan
brezin e prishen me tallava lakuriqe
në shtëpija publike i mësuan
shum dobiq e dobiqe

i mësuan të grabisin i mësuan pa nderë
i mësuan n•për shekuj të mohojnë meriten
i mësuan në ballë të kenë njerz t' vlerë
i mësuan t' privilegjojnë mykun e të shkelin eliten

këta pra jan ata që erdhen me do shkolla
që ne kurr nuk i kemi pa
këta pra jan ata që me plane të holla
babë e birë i kan nda



këta jan ata që shqiptarin e mësuan
me shitë edhe djalë e qikë
këta jan ata që shqiptarin e varfruan
mbas shpine e vranë me thikë


këta jan ata që i sjellin sisteme
e i ndrrojnë perandori
këta jan ata që i ndrrojn gjithfar steme
e mësojnë në hile e kurvri

këta jan ata që në vesh ju thonë
të mos ken për farefis rrespekt as për nanë
për babë as për vlla e moter e ju sjellin zezonë
këta jan ata që i mësojnë lirë me shitë të shtrejten voter

e vranë e vranë shpirtin e shqiptarit
kështu do e vrasin edhe boten të shkreten
këta jan dobiqt e e kumarit
që e sjellin në kazino kah të duan rruleten

këta na lan pa buk e pa sofer e bereqet
këta na e mësuan edhe drogen e krimin
këta pra duke na ardhë nëpër tokë e det
na e sollen në prag mjerimin

këta na kan prishë këta na kan shthurë
këta na kan shpërnda
këta nuk lan bashk kund breg me u lidhë me urë
i kputen e i ndanë vllaun me vlla


këta jan ata që qorbat i përziejn
këta të padukshëm maskatarë
këta të gjitha planet botrore i ziejnë
këta e kan vra shpirtin tonë shqiptarë


autori xhelal ferizi shqiptari në mërgim i vargjeve poetike

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Lulja që fliste

Shkruan xhelal ferizi autori shqiptarë nga kosova

kur e shkëputa më tha ti je poeti
po i thash të dua për vargun tim
dhe tha ajo si vet me veti
m' përshkruaj o pend tari im




i thash në gjuhë të sajë
që mësua ma kishte aromtare
nji fjalë sa i koder a pllajë
dashuria ime nxitstare


i thash se ti je erë'aromë fjalë
je gjuhë zemre për qdo pendë
ti je për fushë e mal
simbol i përjtshmi shend

autori xhelal ferizi në mërgim

[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Në mes të dy tehave

xhelal ferizi autori

koka ime në mes të dy tehave mbrehëtarë
nuk u pre
sepse shekujt vrapuan në qiell vetimtarë
për vargjet me lotin rrëke

ata më shpëtuan
duke thirrë të madhin zot
ata u dashuruan
në vargun tim shihni si nuk shkëputemi dot

shekujve ju jam mirnjohs gjithmonë
prandaj ju dhuroj qiell e dhe
ata secili nga nji yllë meriton
se më mbajten shqiptarë me fe

autori nga mitrovica
xhelal ferizi