POEZI DHE PROZE...VETEM PER TY....QE JE KETU...ATJE.

[AKT]

Sa herë kam kaluar pranë shtëpis tënde
sa herë jam munduar
kokën mos ta sjell
e të mos shiqoj...
E ti nëse më pyet a durova
të gënjej e dashur
nëse të them po....

Sa herë jam lutur që ti të ishe aty...
Me bukurin tënde
shpirtin pak ta ushqeja...
Të i shihja prej së largu
unë ato sy...
që vetëtimë shpërndanin
mu sikur rrufeja...

Sa i vogël më dukej
ai çast ringjallës...
sa e shkurt lëvizja e dorës tënde
përshëndetja ime si xixë e cigares
rrugën e vazhdoja
por tash pa vëmendje...

I tretur e i hutuar
prap do isha kthyer
por ti veç e huaja
më s`kishte kuptim...
sikur kish pranuar se ende të dua
a do kishe ardhur
vallë në përqafim...

Tani është shumë vonë
të vij përsëri...
se ti më aty asnjëherë nuk dole
Para shtëpis tënde prap kaloj mërzi
Vallë sa vjet u bënë
që ti u martove...

[Jana]

Shpirti im

Shpirti im lëkundet si tërmet.
Atë ditë që do me dashurosh në botë do bëhet qamet.
Të betohem me Zot e se ty të dua pafundesisht.
E dashura ime të lutem kthehu përgjithmon
se zemra ime ty po të kërkon.
Unë për ty shumë po vuaj
e këtu pa ty vetja më duket e huaj.

[Jana]

Dua veç një çast!

Veç një çast do doja,
veç një çast zërin ta dëgjoja,
do të doja veç fytyrën ta shikoja,
do të doja veç një çast me ty të qëndroja,
do të doja veç një çast puthjen tënde ta shikoja,
do të doja veç një çast dashurin ta kujtoja.

[AKT]

Shpirti im i lodhur ,pushon mbi gërmadhat e dashurisë
Në shpresë me një dëshirë, kujton ditët e rinisë...

Kësaj nate ,derisa shiu në dritare troket
një zë i etur ,për dashuri përsëri më thërret..

Nuk dua më,të të kujtoj asnjëher në jetë
sepse kujtimi në ty ,fytyrën më zbehë...

Jam lodhur e dashur duke të të thirrur
e ndigjonë edhe ti,zërin e kam të çirrur...

Mos më fol më për dashuri,ti ate se kupton
mos më trazo zemren,nga ti po pushon...

Mos e ngacmo ndjenjën që ti mirë e njohe
ti vjen e shkon,por kurr s'më takove...

E dij edhe unë se nostalgjia shpesh të kaplon
e ke nga mërzia,nga vetja yte ,që s'di se çka don..

[AKT]

E kam të vështir të ngritem në këmbë
edhe në ëndërr pashë se u rrëzova,
duke të të afruar një trëndafil
nga dridhja e trupit më ra nga dora...

E ti buzëqeshe pakëz ,e ndrojtur dhe e hutuar
sikur....sikur të erdhi keq për mua
por në fund më afrove dorën që të ngritesha
pastaj më puthe , e më the të dua !

Buzët tua përsëri më mashtruan
sepse nuk ndalova me falënderime
kur u zgjova,të gjitha më u kujtuan
se TI...kishe qenë ëndrra ime !!!

[Jana]

Me moren syte
te desha pa te pare
Me moren duart
te desha pa te prekur
Me moren buzet
te desha pa te puthur
Me moren fjalet
te desha pa te folur
Me moren buzeqeshjen
te desha sdi se si
Me moren zemren
qe ty te mos desha
por zemra beri krahe dhe fluturoi tek ti...............

[Jana]

Ne kopshtin tim
shume lule kan celur
nder me te bukuruat
tani eshte zverdhur
qe kur ishte gonxhe
sa shum figuronte
dhe syt e djemve
pa mas i verbonte
nje dite prane kopshtit
u afrua nje djal
sa shum ju lut kopshtarit
qe lulen tja mare
Tani eshte e vogel
te ritet dhe ca
me pas hajde mere
kopshtari i tha...
Kaluan shum muaj
kaloi dhe nje vit
dhe lulja e vogel
e bukur u rrit ...
Shqetesohej kopshtari
se djali su duk
mendonte dit e nate
po vall si u zhduk??
ne nje kopesht tjeter
djali kish qenruar
nje luleje tjeter
ai i ish afruar
e kishte par ate lule
ne zemer i ishte futur
pa pyetur kopshtarin
ai e kish keputur ....

[AKT]

Nëse lulen e këputi pa pyetur kopshtarin
i vjetri do thoshte : ai sja ka pa hajrin
por, nëse i pëlqeu që në shikim të parë
atëher ani...ani që e ka marrë!!!

Në vështrim të parë ai ish dashuruar
e ka ndjekur nga afër, rritjen e saj
e ka pritur lulja që të ketë buluar
dëshirë e kishte në dorë që ta mbaj.

Nga aroma e saj shpirti u ringjall
e mbajti shumë afër,nga ajo su nda
por gjithnjë ai kishte vetëm një hall
bukurinë e saj , kush mos me e pa...

Kopshtari i vjetër tani ka ndrru jetë
kopshtin e ujisin disa dorë të tjera
djali u martua,tash u banë shumë vjetë
por lulja prap vet,seç u tha e mjera...

[AKT]

Ndigjoj zëra:nuk e festoj Vitin e RI
përse ta presim mirë kur e kemi bezdi
kur na kërcënohet me një jetë të vështirë...
kur keq do jetojmë edhe pse të lirë.

Paralajmëruan në emër të tij:
se edhe në verë do bie shi,
se shumë gjëra s'do jenë reale
se do kemi krizë financiare...

Na paralajmëruan në emër të tij:
është më i mirë se ai që do vij...
se 2010 do sjellë krizë globale
me përmasa internacionale...

E kështu njëlloj,njëri pas tjetrit
të jetosh... s'ta bë kush qejfin
mirë do jetoj veç bota elitiste
o babi:unë s'jam më optimiste!!!

Kështu më thonë fëmijët e mij
e shohin se as unë ,asgjë nuk dij
e atëher u ndalëm ...porsa erdhi,
fishekzjarrët i nxorrëm nga xhepi!!!

E pastaj përsëri e njëjta bisedë
përse festuam kur veç të këqija sjell
kështu nga viti në vitë , balli im ndryshon
ca rrudha të reja sot i numëron...

Kur jeton me shpresë se do bëhet mirë
kur nuk rënkon se e ke të vështirë
atëher mendon se prap u dashurove
krizat financiare i quanë kriza mendore...

Vallë , vërtet do kemi krizë buke
vallë,a është më keq se krizë lufte
ato që i përjetuan,tani janë me fat
nuk i arrin mallkimi "paç e mos paç"...

[AKT]

NUK I TAKOJ KESAJ MBREMJE UNE
NUK E KAM VENDIN KETU NE MESIN TUAJ
NUK ME PERKASIN MUA KETO FLUSKA
JO,UNE KETU VERTET JAM I HUAJ...

NUK JAM ME JU ,POR AS ME ATO
NUK JAM I ASKUJT,JAM I VEHTES SIME
TE LUTEM MOS FOL,VETEM KALO
PERPARIMTARET JANE PER NDRYSHIME...

...NE FUND E BRAKTISEN TE GJITHE
RA NGA FORMA ,NUK SHENOI ME KURR
TANI E KA VERTET TE VESHTIRE
VENDIN E VET TE I LE DIKUJT...

NGA PARTIZANI KALOI TE FLAMURTARI
KISHTE DESHIRE QE TE JET I PARI
GJITHNJE PO RENKON PER KOHEN QE KALOI
E KA TE VESHTIR HUMBJEN TA PRANOI...

JO NUK JAM UNE ,ME XHEPA BOSH
AKOMA JAM ME ZEMER SHENDOSH
E KAM TE VESHTIR QE TE ADAPTOHEM
POR SHUME LEHTE UNE E FITOJ VOTEN...

SIC E KAM MARR,ASHTU E KAM FALE
NUK PYES ASKEND KUJT ME IA DHANE
CKA DONI JU...QE UN TE RUAJ DHENT?
PER IDEALE VDESIN VEC...BUDALLENJT!

ASHTU FOLI NJE DITE JANARI
NE ULQIN AI..KESHILLTARI
PUNET I KANE VERTET PER SE MBARI
I FUNDIT VDES VEC KESHILLTARI !!!

[AKT]

Per Ty Kam Menduar Prap
edhe Pse Largohem Nga Kujtimet
me Vrull E Me Vrap...

per Ty Kam Enderruar Perseri
edhe Pse Mundohem
pa Ty Nuk Mund Te Rri...

per Ty Fola Prap Me Dashuri
sepse Nuk Mundem Ndryshe
ti Ate Mire E Di....

[Jana]

Kujtimet e perjetuara jane kthyer ne makthet e mallit.
Puthjet e dhena jane kthyer ne thatesiren e buzeve,
Miremengjezet e peshperitura jan netet e djallit,
Takimet e shpeshta tani jan hijet e rrugeve.

Perqafimet e ngrohta tani jan shkreterire e akullit,
Rrahjet e zemres jane kthyer suvenir i tmerrit grabitqar.
Deshirat e flakta jan lodrat e perbuzjes,
Te dua Te dua tani jan shnderruar ne zhgarravinat e vdekura ne ditar.

Vitet jan rrudhosur nen plakjen rinore te ferrit,
Percapjet e shpreses jan shnderruar ne gure pa deshir,
Kthehu eshte titulli i kenges se tmerrit,
Endrrat e tmerrosura tani jan vecse nje LAMTUMIR

[AKT]

Deri në qiellin kaltërosh u ndigjua
zëri im nga gëzimi fëmijëror
kur më thirre dhe fole me mua
asaj dite në dhjetor...

Përgjigja ime ishte e thekshme
sikur rrufeja e ditës me shi
por fati yt dhimbje e prekshme
të u betova në dashuri...

Ti më bëre përsëri të jetoj
kujtim im i dashur rinor
të kaluarën mos ta harroj
as dridhjen në krahëror...

Në veshët e mi sikur jehonë
në zemren time ngrohtësi
fjalët tua "të dua përgjithmonë"
më falën jetë dhe lumturi...


Ulqin.....'90

[Jana]

Nuk dua qe te largohesh
dhimbje, forma e fundit e te dashuruarit.
Une ndjej qe jetoj kur ti me lendon
jo tek ty, jo ketu.. diku me tej:
mbi toke, ne vitin prej te cilit vjen,
ne dashurine me te
dhe gjithcka tjeter qe ka qene.

Ne ate realitet te zhytur
qe mohon vetveten dhe me kokefortesi
pranon qe nuk ka ekzistuar kurre,
qe ka qene asgje tjeter vecse
nje pretekst i imi per te jetuar..
une edhe mund ta besoja;
por me ngelesh ti.

Vertetesia jote me siguron
qe asgje nuk ka qene genjeshter.
E per sa kohe do te mund te te ndjej
do jesh per mua, dhimbje,
prova e nje tjeter jete,
ne te cilen ti nuk me lendoje.
Prova e madhe, atje larg,
qe ka ekzistuar, qe ekziston,
qe me ka dashur, po,
dhe qe po vazhdoj ta dua akoma.

[speci]

Pertej

large qiellit mbi ujera,
etja fluturon pas fjales,
as endrra nuk prekun kujtimin
e ajo me bene te dridhem.
Neper rreshta shtohet kuptimi,
per kengen per lulet e qelura,
sa rrezet e shpresave ngjallen
per nji dite te takimit.