Kur’ani - Burim I Udhëzimit Dhe Ndërtues I Jetës”

[Lapsi]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Ok shefqet,
Jemi që jemi shqiptarë, nuk po shkojmë fort larg në këtë qasje:
Cili ishte qëndrimi i shteteve islamike ndaj çështjes së Kosovës në kohën sa ishim nën okupim dhe pas saj? Le të themi, nëse doni, edhe, qëndrimi i politikës ndërkombëtare islame?!

Ne, iu nënshtruam Amerikës, perëndimit dhe krishterizmit, dhe e refuzuam ndihmën e vendeve islame???!!!
Jo, aspak.
Vetëm pas luftës në Kosovë, nuk jam i sigurtë por, janë ndërtuar së paku 1500 xhami. Do të ndërtohet një katedrale.

Ose, si shpjegohen afërsitë e përhershme të bartësve kryesorë të islamit gjatë historisë, me kishën ortodokse (kujto patrikanen e Stambollit)... marrëdhëniet e vazhdueshme dhe të shkëlqyesme me rusinë, e me shtetet e popujt sllavë? Marrëdhëniet tradicionale të shteteve islamike me vendet diktatoriale dhe, sidomos, ato komuniste?
Si shpjegohen?
A e favorizon politika islame diktaturën??? A çka është puna?

Nejse...
Në të vërtetë, u kyqa në këtë temë për të shtruar këtë pyetje:

Çka po don ti shefqet??? Kah po don???
Shko, askush s'po të ndalë???

Kot pyet, prof Shefqetin e ke ne Prishtine

[hasanmehmeti]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Vetëm pas luftës në Kosovë, nuk jam i sigurtë por, janë ndërtuar së paku 1500 xhami.

Mendo sa eshte ky numer,sje i sigurt ski faj!Edhe 100% me shume me u ndertur , nderohen ne trojet e muslimaneve, dhe eshte pjese e identitetit te tyre.

[LOJETARI]

Postimi origjinal është bërë nga hasanmehmeti

Mendo sa eshte ky numer,sje i sigurt ski faj!Edhe 100% me shume me u ndertur , nderohen ne trojet e muslimaneve, dhe eshte pjese e identitetit te tyre.

Bile t´ishin ndertue me najfare vlere arkitektonike , po cilen te kqyresh me katastrofe se tjetra, pa kurrefare plani ,pa kurrefare vlere . Ani ne toke te myslimaneve , po le o Hasanmehmet se ma mire e din ti se cdonjeri se cfare myslimanesh ka ne Kosove , po pse po mundohni me e mashtrue veten .

[GURI SYLAJ]

Me nje pershendetje te sinqert e vllezerore per Lapsin!

Kjo eshte teme qe ,siq ka thene edhe Murrizi ,ka cka te diskutohet por do te ishte mire qe gjerat te thuhen me nje fjalor te pranueshem edhe atehere kur nuk pajtohemi.
Une per fillim do te shtroj dy konstatime qe ndoshta edhe mund te jen te veshtruara nga nje kende ndryshe.

1. Muhamedi a.s nuk ka bere POLITIKE !??( Une mendoj se Kurani dhe Besimi Islam nuk mund te futen ne gjirin e POLITIKES ,perndryshe do te kalonim ne nje rrafsh tjeter dhe edhe kuptimi e edhe trajtimi i kesaj ceshtjeje do te vendosej komplet ne Toke dhe ne mes Njerezve!!!!)
2 Konstatimi se ky ishte i pari apo ai ishte i dyti nuk qendron . Nese nisemi nga definicioni se ;"Edhe lufta eshte Politike por me mjete tjera" del se shume ,shume me heret ka fillu politika!
Une po sjelle vetem nje shembull .Aleksandri i Madh edhe kur i pushtonte popujt nuk ua nderronte udheheqesit por udheheqjen e plotsonte me nje gjeneral (komandant)nga ushtria e tij...!!???

Kurse, nese eshte fjala per perdorimin e ketyre per qellime politike dhe sa kjo eshte e drejte, atehere ka vend per debat !

[hasanmehmeti]

Postimi origjinal është bërë nga LOJETARI

Bile t´ishin ndertue me najfare vlere arkitektonike , po cilen te kqyresh me katastrofe se tjetra, pa kurrefare plani ,pa kurrefare vlere . Ani ne toke te myslimaneve , po le o Hasanmehmet se ma mire e din ti se cdonjeri se cfare myslimanesh ka ne Kosove , po pse po mundohni me e mashtrue veten .

Me takat o Lojtar bohet puna!Me me rendesi eshte shpirti i saj se fiziku!
Arkitektuara e tille qe shifet ne xhamit e atyre ne lindje lyp financen e madhe!
Spo e mashtroj askend, po veq realitetin , se Kosova ka xhami shume me pak se sa kishte para represionit serbe, sot xhematlinjet falen ne bore dhe shi rrugeve te prishtines , kjo tregon per mjaftushmerin e nje komoditeti me te vogel per te kryer adhurimet njerezit ne qetesi,aq me teper behen nganjeher figura kritike neper gazeta se po ua zejne rrugen kalimtareve.Ky eshte diqka realitet,qe se kupton njeri pa marre pjese ne Loje!

[Makresh]

Postimi origjinal është bërë nga panta_rhei

Ok shefqet,
Jemi që jemi shqiptarë, nuk po shkojmë fort larg në këtë qasje:
Cili ishte qëndrimi i shteteve islamike ndaj çështjes së Kosovës në kohën sa ishim nën okupim dhe pas saj? Le të themi, nëse doni, edhe, qëndrimi i politikës ndërkombëtare islame?!

Ne, iu nënshtruam Amerikës, perëndimit dhe krishterizmit, dhe e refuzuam ndihmën e vendeve islame???!!!
Jo, aspak.
Vetëm pas luftës në Kosovë, nuk jam i sigurtë por, janë ndërtuar së paku 1500 xhami. Do të ndërtohet një katedrale.

Ose, si shpjegohen afërsitë e përhershme të bartësve kryesorë të islamit gjatë historisë, me kishën ortodokse (kujto patrikanen e Stambollit)... marrëdhëniet e vazhdueshme dhe të shkëlqyesme me rusinë, e me shtetet e popujt sllavë? Marrëdhëniet tradicionale të shteteve islamike me vendet diktatoriale dhe, sidomos, ato komuniste?
Si shpjegohen?
A e favorizon politika islame diktaturën??? A çka është puna?

Nejse...
Në të vërtetë, u kyqa në këtë temë për të shtruar këtë pyetje:

Çka po don ti shefqet??? Kah po don???
Shko, askush s'po të ndalë???

Mos mendo prapsht Panta, sepse sipas teoris tende, i bie qe Kosova iu nenshtrua te Krishtereve, te Krishterët e Luftuan, dhe te krishterët e shpetuan, pra krishteret luajn me ne si maca me miun ! ...dhe ne te ndershem sic jemi, u paskam ndertuar edhe katedrale ?... Kete deshe ta thuash ?

Te njejtat beteja i kan edhe muslimanet nderkombtar qofshin ata ne filipin, afganistan, irak, palestin, somali e po kaloj,.. te gjitha qe nga periudhat e kryqëzatave ata jan çliruar, te coptuar, nga kolonit e krishtera !


Po nejse,... a ben te pergjigjem une pyetjes se fundit ?
Shefqeti s'po don asgje, eshte thjesht duke e ber hapin e par nje faqe te re ne historin shqiptare !
Ky eshte fillimi, dhe se kjo do t'arrihët me apo pa-shefqetin.

[Makresh]

Postimi origjinal është bërë nga LOJETARI

Bile t´ishin ndertue me najfare vlere arkitektonike , po cilen te kqyresh me katastrofe se tjetra, pa kurrefare plani ,pa kurrefare vlere . Ani ne toke te myslimaneve , po le o Hasanmehmet se ma mire e din ti se cdonjeri se cfare myslimanesh ka ne Kosove , po pse po mundohni me e mashtrue veten .

Lojetar, te mir apo te kqinj, keta qe jemi, jena ! Stili i arkitektures se xhamive shqiptare eshte tipike vendase, e nese duam te shkojm edhe me larg..... arkitekti i par i cili e planifikoj kete stil ishte Shqiptar, Mimar Sinani !

[4peace]

Postimi origjinal është bërë nga GURI SYLAJ

Me nje pershendetje te sinqert e vllezerore per Lapsin!

Kjo eshte teme qe ,siq ka thene edhe Murrizi ,ka cka te diskutohet por do te ishte mire qe gjerat te thuhen me nje fjalor te pranueshem edhe atehere kur nuk pajtohemi.
Une per fillim do te shtroj dy konstatime qe ndoshta edhe mund te jen te veshtruara nga nje kende ndryshe.

1. Muhamedi a.s nuk ka bere POLITIKE !??( Une mendoj se Kurani dhe Besimi Islam nuk mund te futen ne gjirin e POLITIKES ,perndryshe do te kalonim ne nje rrafsh tjeter dhe edhe kuptimi e edhe trajtimi i kesaj ceshtjeje do te vendosej komplet ne Toke dhe ne mes Njerezve!!!!)
2 Konstatimi se ky ishte i pari apo ai ishte i dyti nuk qendron . Nese nisemi nga definicioni se ;"Edhe lufta eshte Politike por me mjete tjera" del se shume ,shume me heret ka fillu politika!
Une po sjelle vetem nje shembull .Aleksandri i Madh edhe kur i pushtonte popujt nuk ua nderronte udheheqesit por udheheqjen e plotsonte me nje gjeneral (komandant)nga ushtria e tij...!!???

Kurse, nese eshte fjala per perdorimin e ketyre per qellime politike dhe sa kjo eshte e drejte, atehere ka vend per debat !

Me siguri qe ka pasur elemente politike (ose elemente diplomatike) gjat periudhes se predikimit, veprimtarise... se Profetit Muhammed (a.s.) por, ne ditet e sotme ekzagjerohet ne kete drejtim (sikur te politika qe po flitet mbi I. Rugoven me ekzagjerime te ndryshme si: profet, "gandi", vizionar i...).

Ajo cfare me brengos mua kur eshte fjala tek elementet politike te asaj kohe eshte se sot kjo gje keqperdoret ne ate menyre qe politika tejtheksohet, me c'rast te mbushet mendja se asaj kohe Profeti Muhammed (a.s.) eshte marre me shume me politike se sa ngritje shpirterore. Realisht, qellim kryesor i veprimtarise se tij ka qene ngritja shpirterore.


Sot kemi situaten kur ka shume politike ne fe (disa levizje te caktuara) e kjo dhe quhet islamizem (Islami si ideologji politike). Ata qe sot jane islamistë, ne realitet jane njerez qe merren me shume me politike, kurse, per te qene ajo politike me e suksesshme apo me e efektshme fusin elemente fetare ne te.


Edhe ky shkrimi i Shefqet Krasniqit shkon ne kete drejtim.



P.S.
Ne shume faqe (interneti) muslimane neper shkrimet e tyre verejme se nje numer i madh njerezish nuk dijne as ta dallojne Islamin nga Islamizmi.
Per shembull, po e them afersisht, sepse kjo mvaret nga kush e si:
Islam eshte 95% fe/religjion dhe 5% politike kurse
Islamizem 5% fe/religjion dhe 95% politike.





***

[Lapsi]

Ideja per nje politike te jashtme dhe te sigurise ka ngjallur frike nder shume politikane. Kjo gjendje ka mbizoteruar shume me heret dhe ne njefare menyre jane krijuar situata ku civilizimet jane zhvendosur nga nje vend ne tjetrin. Historikisht, marredheniet nderkombetare kane luajtur rol pozitiv. Sa njeriu ka qene i gatshem te pranoj te tjetrin eshte ceshtje tjeter, ngase gjithnje ka pasur urrejtje, inat dhe prishje te marredhenieve kur dikujt i eshte cenuar interesi personal. Duke lexuar shkrimin e Profesorit te nderuar Shefqet u ndesha me dy momente shume te rendesishme. I pari eshte Kushtetuta e Medines, pra koha e profetit Muhammed a.s qe karakterizohet me nje te arritur dhe hedhje hape per nje qartesi te gjerave, kuptohet ne marredhenie me te tjeret. Nese gjykojme nga spektri i funksionimit, atehere do te bindemi per nje largpamesi dhe zgjuaresi ne shume drejtime. Shperngulja e profetit nga Meka ne Medine eshte nje rast, kurse rasti tjeter eshte ai i themelimit te bashkesise se pare muslimane qe me vone do te behet faktore i rendesishem per rajonin dhe me gjere. Dhe, nga kjo bashkesi qe u nenshkruan marreveshje per paqe (ruajtjen e armepushimit), komunikim me letra- qe profeti ua ka derguar udheheqesve te kohes paraqet lajmin me te mire se ne bote gjerat po ndryshojne, njeriu per njeriun nuk eshte ujk, por ata mund te merren vesh dhe mund te bashkejetojne dhe bashkepunojne. Dhe ceshtja e dyte eshte funksionimi i asaj qe themeloi profeti. Perhapja e Islamit me nje shpejtesi te madhe eshte tregues se mbrenda tij ekziston dicka qe shume kohe njeriut i ka munguar. Nga shume beteja qe ka be profeti, numri i te vdekurve ka qene shume i vogel. Nuk bejme krahasime me perandoret Romak, Bizantin e Persian ngase sistemi i tyre funksiononte mbi parimin PRCA, URREJ dhe SA ME SHUME TE VRASESH. Nga ky kend veshtrim vijme deri te nje moment shume interesant: Gjunjezimi i perandoreve, pranimi dhe dergimi i letrave ishte shenje se ata pranonin bashkesine muslimane si te rendesishme dhe me ndikim, tani jo vetem ne Arabi por edhe me gjere, ne Bote. Rendesi e marreveshjeve shihet me perhapjen e Islamit ne bote dhe me funksionimin e sistemit Islam, gjithnje duke u mbeshtetur ne parimin se duhet te pranohet edhe tjetri.

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga 4peace

Ne shume faqe (interneti) muslimane neper shkrimet e tyre verejme se nje numer i madh njerezish nuk dijne as ta dallojne Islamin nga Islamizmi.
Per shembull, po e them afersisht, sepse kjo mvaret nga kush e si:
Islam eshte 95% fe/religjion dhe 5% politike kurse
Islamizem 5% fe/religjion dhe 95% politike.

Disa besimtarë muslimanë (ose jo dhe qaq besimtarë, por më tepër "ideologë" të vegjël) besojnë, dhe jane te bindur se krejt bota e urren fenë e tyre, demek per shkaqe xhelozie (sepse muslimanet kane zbuluar gjithçka, Kurani parashikon gjithçka në univers, edhe pas mijëra vjetesh, etj.). Kjo është, në përgjithësi, logjika e "viktimizimit", e cila fryhet e së cilës i fryhet. Ndoshta edhe me të drejte, nga një e kaluar e nenshtruar (me përjashtim të Turqisë, e cila, ka nënshtruar muslimanët e tjerë).

Këta ideologë të tipit "ndërkombëtar" (profesora që i thërrasin gjithandej nëpër konferenca, edhe që kohëve të fundit ua kane futur këmbët në një këpucë duke mos u dhanë më hapësirë për përçimin e teorive të tyre të sëmura), dhe disa "ideologë" të vegjël shqiptarë ngatërrojnë e përziejnë qëllimisht islamin dhe islamizmin, duke deklaruar hapur dhe fort se kjo ndarje është një shpikje e "derrave" çifutë dhe të krishterë.

Për këta tipa, islami dhe islamizmi janë një, madje për ta, nuk ka islamizem sepse islami i perfshin të gjitha.
Nese unë qohem dhe iu them : atehere, si duhet t'a quajmë kur muslimani e braktis sferën e besimit të tij personal dhe kapërcen në sferën publike duke diktuar e shpallur ligje dhe rregulla islamike? Atëhere ata qohen dhe pergjigjen se kështu është, islami nuk eshte vetem nje besim por nje menyre jetese, nje mënyre organizimi shoqërorë, organizim shteti.

Mirepo, bash këtu flen lepuri.
Sepse, prej këtu, kapërcimi nga kjo e në fashizëm nuk është ma larg se dy gishta. Në çastin e kapërcimit nga shtëpia e kthyer në një xhami, me daljen në shesh publik për të shpallur vendosjen e ligjeve islamike... jemi komplet në fashizëm.

Jo më kot islamizmi quhet zakonisht fashizëm. Dhe me të drejtë. Sepse islamizmi e ka lënë tashmë fushen e fesë (islamit) dhe ka hy në fushën e shtetit, të organizimit të shoqërisë, dhe se ai dikton, edhe me forcë nëse është nevoja - bile kryesisht me forcë - vizionin islamik te shoqërisë.


Asgjë nuk do te kishte ndodhur nëse muslimanët do ta kishin jetuar fenë e tyre në shtëpi dhe në xhami. Asgjë hiç.
Poashtu, asgjë nuk do të kishte ndodhur as nëse katoliket dhe protestantët do ta kishin jetuar fenë e tyre në kishë apo tempull. (nata e Shën Bartolomeut, masakra, psh, është pasojë e daljes nga kisha - dmth nga sfera e fesë).


Ne kemi një problem: islamizmi. Dhe jo islami. Islami është një fe e nderuar si gjithë të tjerat. Por kjo nuk mjafton. Sepse islami, për arsye dogmatike, bartë në vetvete një mal kundërshtime. Është bukur të thuash se islami ka parashikuar gjithçka, edhe diellin edhe hanen, edhe makinën, edhe kompjuterin (sikur Zhyl Verni), por ama, ky islam, ka harruar të parashikojë diçka të vockël. Diçka qe quhet DEMOKRACI.

Prej nga vjen kjo harresë e demokracise në Kuran? Për mendimin tim, Kurani është një libër i shenjtë si të gjithe të tjeret, si Torah dhe Bibla, një liber që kërkon lexim. Dhe lexim nuk do te thotë me msu përmendsh. Lexim do te thotë që pas çdo kryerreshti ndalesh dhe pyet: po unë, çka po lypi në krejt këtë histori, ku jam unë?

E kam fjalën, që Kurani, Bibla, Torah, nuk duhet të jenë dogma për asnjërin - madje as per vete klerikët (fetarët, nëse janë të menqur). Është e pamundur që ta parashikosh demokracinë kur ti ia mbyll vetit, që në rreshtat e parë, idenë e ndryshimit, ose të ecjes perpara. E pamundur.
Dogma islame ka nevoje për një termet të fortë. Nëse do të ndodhë kjo, atëherë islami do të kthehet në një fe të barabartë me dy te tjerat dhe do t'iu futet punëve tokësore e njerëzore. Sepse, duke ëndërruar qiellin, vend e pa vend, islami e "tharpton" jetën tokësore. E "korrupton" jetën tokësore. Është njëlloj me komunizmin që premtonte lumturinë në shekujt e ardhshëm, ...porse deri atëherë varrezat, burgjet edhe kampet duhet të mbusheshin plot me viktima të pafajshme.

Keto lloj ideologjishë (komunizmi, islamizmi, fashizmi, etj.), që quhen dhe ideologji eskatologjike (dmth që merren me qëllimin final të njeriut - me fundin e tij), jane tepër të dëmshme për diçka që quhet MENDJE, dhe ARSYE NJERËZORE.



nejse...

Këto janë pak a shumë çka desha të them, pa pretenduar se mund t'ia ndrroj mendimin askujt. Hajt tash, Tung

[Lapsi]

Ti nuk ke thene asgje, vetem se ke be nje pune- llomotitjet e dikujt i ke ngjite ketu... Me ate pak qe te njohe, nga shkrimet dhe fjalori qe perdore, komenti me larte nuk eshte i yti... nejse, edhe ti je pjese e qyqareve qe cerren per dicka qe ne popull thuhet se mund t'iu kuptojm nese lexojm nga prapa. Per arsye te qarta ju largoheni nga tema qe eshte postuar. Me larte flitet per marredhenie nderkombetare e jo per dogmen fashiste tenden. Te krahasosh Islamin ne marredhenie ne te tjeret me fashizmin dhe komunizmin do te thote se ti jeton ne nje kohe te mbrapsht ku vetem djalli te bene vend

[panta_rhei]

Postimi origjinal është bërë nga Lapsi

Ti nuk ke thene asgje, vetem se ke be nje pune- llomotitjet e dikujt i ke ngjite ketu... Me ate pak qe te njohe, nga shkrimet dhe fjalori qe perdore, komenti me larte nuk eshte i yti... nejse, edhe ti je pjese e qyqareve qe cerren per dicka qe ne popull thuhet se mund t'iu kuptojm nese lexojm nga prapa. Per arsye te qarta ju largoheni nga tema qe eshte postuar. Me larte flitet per marredhenie nderkombetare e jo per dogmen fashiste tenden. Te krahasosh Islamin ne marredhenie ne te tjeret me fashizmin dhe komunizmin do te thote se ti jeton ne nje kohe te mbrapsht ku vetem djalli te bene vend

Just stay tuned, Dear Pen!

[Makresh]

Ndoshta qe Islam dhe Islamizëm dallojn per disa, por keto dyja duhet te shkojn njera pas tjetrës !

Kur ateisti, apo jo muslimani i dikton dhe ua impunon te drejtat per muslimanin te cilat jan ne kundërshtim me plot-besimin e tij, cfar i thuhët kesaj ?

Mendoni ju qe "Islamizmi" do e kishte lejuar te drejten e bashkimit mes dy burrave apo dy grave ? Mendoni ju qe Islamizmi do ua kishte ndaluar shkollimin besimtareve te ndryshem vetem pse kryejn obligime fetare ? JO, kurrsesi qe JO !

Islami eshte edhe me tolerant se e ashtuquajtura "toleranca demokratike", në nje gje Islami/zmi nuk do te jet kurr tolerant, me HARAMIN dhe vetëm me HARAMIN ! Kjo ben qe Islami/zmi dallohet nga demokracia, fashizmi e komunizmi ku gjithcka tolerohet, ofendohet dhe shkilet per motive personale !

[Maxi]

ISLAMI SI BESIM DHE ISLAMI SI POLITIKË

Ajni Sinani

Të shkruash për Islamin si fe dhe shtet (din ve devle) nuk është fare e thjeshtë. Kjo për faktin se një pjesë e muslimanëve kanë rënë nën ndikimin e jashtëm që i ka tronditur seriozisht konceptet themelore, diku duke i modifikuar e diku duke i nxjerrë jashtë përdorimit.
Shteti shekullarist është shfaqur shekujt e fundit si përgjigje ndaj dominimit të Kishës dhe luftërave fetare në Evropë, të cilat e kishin shkatërruar Evropën për dekada. Këto luftëra që kishin shkaktuar shumë viktima, duke shkretuar një pjesë të konsiderueshme të Evropës së asaj kohe, kishin ndikuar që shteti dhe kisha të mbaheshin në distancë.
Mirëpo feja sipas Islamit nuk duhet të reduktohet vetëm në rrafshin shpirtëror, duke e përjashtuar veten nga politika dhe jeta e përditshme, pasi kjo do të rezultonte me abstenimin dhe heqjen dorë nga aktualiteti dhe realiteti i botës.
Bota islame e gjetur përballë trysnive të shumta nga jashtë, si dhe për shkak të trazirave të brendshme si rezultat i dekadencës së saj dhe i mos udhëheqjes efikase, dhe qysh më herët si rezultat i ndarjes së dijeve në dije fetare dhe profane, është kapluar nga ndjenja e hutisë.
Ajo çka e karakterizon periudhën e shekullit XX-të është shpartallimi i sundimit të shtetit universal islamik dhe imponimi i dominimit të konceptit evropian të shtetit kombëtar, dhe në shumë vende muslimane edhe i konceptit të sistemit evropian në politikë dhe ekonomi.
Andaj, shqyrtimi i këtij raporti në islam është edhe më i vështirë, pasi koncepti i përgjithshëm modern rreth kësaj çështjeje është mjaft i ndjeshëm për faktin se Perëndimi konceptet e veta i sheh si të aplikueshme për të gjithë.
Njeriu ka nevojë për religjionin që është politikë dhe për një politikë që është etikë. Pikërisht për ketë Islami është fe në të cilën nuk ka hendeqe dhe ndarje artificiale mes besimit dhe shkencës, prandaj ai ka vendosur lidhjen mes aktivitetit shpirtëror dhe atij fizik, punës dhe adhurimit, si dhe mes përparimit material dhe shpirtëror.

[Maxi]

Religjioni

Islami imiton shembullin sipas të cilit Zoti qeveris mbretërinë e Tij, ai është një imitim i rendit kozmik i manifestuar këtu në këtë jetë njerëzore si një rend shoqëror dhe politik.

Islami nuk është religjion por Fe (Din), që ngërthen të gjitha aspektet e jetës së njerëzimit sikurse janë: aspektet politike, sociale, ekonomike, juridike, apo ushtarake.
Religjioni nuk duhet të konsiderojë se do te jetë aq më religjion sa më shumë ta mohojë politikën dhe forcën. Të largosh politikën dhe ekonominë nga ndikimi i fesë dhe të abstenosh e heqësh dorë nga kjo botë në emër të religjionit dhe metafizikës së tij, do të thotë dalje nga bota reale në botën e utopisë.
Pikërisht për këtë në Islam gjejmë inkorporimin e këtyre dy elementeve. Islami nuk mund ta pranojë shekullarizmin dhe as shekullarizmi nuk mund ta gjejë vendin në gjirin e Islamit. Alternativa e shekullarizmit do t’i shkaktonte pasoja katastrofale Islamit dhe do ta shpinte drejt vdekjes. Kjo ngase Islami pa ligjin e tij, Sheriatin, nuk do të ishte i plotë, por i cunguar, gjysmak, nuk dot ishte Din-i, feja që ka shpallur i Gjithëdituri, sikurse e gjejmë në Kur’anin Famëlartë.
Shkëputja e Islamit nga realiteti dhe aktiviteti i gjithmbarshëm i njeriut dhe mospërfillja e moszbatimi i Ligjit të tij do të ishte blasfemi. Sepse, vetëm Zoti është Krijuesi, Poseduesi, Ligjvënësi dhe Mbizotëruesi Absolut i gjithçkaje që ekziston. Andaj, të gjithë të dërguarit i kanë ftuar njerëzit që të ndërgjegjësohen e të njohin sovranitetin absolut, që i përket ekskluzivisht All-llahut, dhe kanë kërkuar që jetën e tyre ta jetojnë sipas modelit dhe programit të shpallur nga Zoti.
Në Islam sovraniteti nuk u përket njerëzve si një popull, apo si një kolektiv, por ligjit. Askush në shtetin islamik nuk “bën ligje”; vetëm Zoti bën, dhe Ai veproi kështu për herë të fundit me revelimin e Kur’anit dhe ilustrimin e Pejgamberit Muhammed.
Islami si fe e shpallur nuk kufizohet vetëm në aspektin shpirtëror, por ofron vizionin e një jete civilizuese: të një jete shoqërore të ligjit, rendit, drejtësisë dhe autoritetit. Ai është Program Hyjnor dhe Ligj i shpallur që bën shpjegimin realist të jetës dhe përkon me natyrën njerëzore. Sheriati u shpjegon muslimanëve se si ata ta kuptojnë botën dhe jetën përmes arritjes së virtyteve, moralit, shkencës dhe forcës.
Ligji islamik përmban rregulla që definojnë dhe dizajnojnë marrëdhëniet ose më saktë të drejtat dhe obligimet në raportin njeri-njeri, njeri-shoqëri, njeri-natyrë dhe njeri-Krijues. Islami në tërësinë e tij është një mendim alternativ për njerëzimin, si një sistem besimi dhe një mënyrë jetese.
Ai është një vetëdije e thellë politike ngase përshkohet nga një konceptim i përgjithshëm dhe i kompletuar mbi jetën, universin, shoqërinë, qeverisjen, dhe ndërlidhet ngushtë me politikën, ekonominë, kulturën, dhe etikën.

Islami besim dhe ligj (akide dhe sheriat)

Fjala Din që Kur’ani e përmend me qindra herë nënkupton bindje ndaj vullnetit të Zotit, si në jetën e individit ashtu edhe të bashkësisë, sepse Islami dallon nga ajo që kuptohet me fjalët religjion në Perëndim.
Islami fokusohet mbi një shpjegim realist të jetës dhe mbi përhapjen e të kuptuarit të jetës në formën e saj reale, si një hyrje që përgatit rrugën për jetën e dytë. Islami nuk e mallkon këtë botë. Për muslimanin e gjithë toka është xhami, dhe kur ai nuk ka ujë mund të pastrohet prej saj (të marrë tejemum).
Formula: “ata që besojnë dhe bëjnë punë të mira” ka karakter religjioz, moral dhe shoqëror. Islami ngërthen gjithë aktivitetin dhe veprimtarinë e njeriut. Ai s’është religjion që njeriut ia ndalon të mirat e kësaj bote ose që urdhëron heqjen dorë nga kjo botë.
Islami si fe (din) e shpallur integron shpirtin dhe trupin, besimin dhe veprat, qiellin dhe tokën, dynjanë dhe ahiretin, namazin dhe zekatin, agjërimin, haxhin dhe kurbanin. Islami është Fe që e pohon jetën dhe botën, por e disiplinon ndjekjen e tyre me moralitet; dhe që i pohon vlerat e pastërtisë, besnikërisë dhe devocionit.
Islami vendos lidhjen mes fesë dhe shkencës, religjionit dhe politikës, xhamisë dhe shkollës, tokës dhe qiellit, dynjasë dhe ahiretit, trupit dhe shpirtit, arsyes dhe besimit, idesë dhe praktikës, besimit dhe shehadetit.
Ai krijon një sistem në të cilin individi nuk konsiderohet si një vegël mekanike në sistemin shoqëror, as shoqëria si një organizim i krijuar për hir të individit. Më saktë, ai i jep secilit – individit dhe shoqërisë – të drejtat e tyre dhe i siguron individit si dinjitetin e tij shpirtëror, ashtu edhe atë material.
Edhe burimet e islamit e kanë shenjën e kësaj dyjësije: Kur’ani dhe Hadithi që përfaqësojnë shpalljen dhe përvojën, amshimin dhe kohën, mendimin dhe praktikën. Islami si program hyjnor është më pak mënyrë e mendimit, më tepër mënyrë e jetesës. Komentuesi më i mirë i Kur’anit është vepra e Muhammedit a.s. Madje pa një praktikim dhe jetësim, Kur’ani është i pakuptueshëm.
Sunneti i Muhammedit plotësoi hallkën munguese midis të menduarit dhe të bërit, midis aperceptimit ideacional dhe veprimit, midis mendimit dhe jetës e historisë.
Vepra e Muhammedit a.s ishte jetësim i Kur’anit andaj me plotë të drejtë është thënë se Muhammedi a.s ka qenë Kur’ani i gjallë që ka ecur mes njerëzve.
Fillimi i Islamit ishte në Mekë dhe shpellën Hira ku njëra reprezenton veprimin kurse tjetra meditimin.
Më vonë do të jetë Medina. Islamin aty do ta gjejmë jo vetëm si besim, por edhe si politikë, Medina do të shndërrohet në komunë fetare dhe shoqëria islame në komunitet politikë. Në Medinë feja e fundit e shpallur njerëzimit, Islami, është manifestuar dhe jetësuar, si rezultat i të cilit jeta e njerëzve ndryshoi. Muhammedi a.s shembujt e parë historik dhe universal të aplikimit të Islamit i dha në një copë vend (lokalitet) të quajtur Jethrib-Medine.
Medina u mbiemërua me këtë emër ngase në këtë qytet u realizua Din-i i vërtetë për njerëzimin. Atje besimtarët iu nënshtruan autoritetit dhe juridiksionit të Pejgamberit a.s. Medina është vendi ku jetoi dhe u zhvillua tradita, praktika e Pejgamberit a.s. Marrëdhëniet njerëzore, jeta shoqërore, e drejta, ekonomia, politika, morali si dhe çdo sjellje njerëzore dhe shoqërore, morën formën e vet dhe u zbatuan në Medinë, në bazë të mesazhit dhe parimeve themelore të Islamit.
Mesazhi islam bëri që populli më i prapambetur i asaj kohe, me pranimin e Islamit, të bëjë një kërcim të madh drejt virtytit, humanizmit, dijes dhe urtësisë. Arabët dolën nga errësira në dritë, dhe ata u bënë prijësit e botës së qytetëruar.
Islami i disiplinoi dhe i bashkoi muslimanët përgjatë gjeneratave, shekujve dhe kontinenteve, në çdo aspekt të jetës së tyre, duke vulosur mendjet e tyre, zemrat e tyre dhe veprat e tyre me vulën e Islamit. Kështu i konvertuari kaloi nga Koha e Gurit në kohen e dijes, shkencës dhe përparimit me një kërcim të paparë, nga miti dhe supersticioni drejt empirizmit dhe dëshmisë racionale, dhe nga lufta për mbijetesë individuale apo fisnore drejt asaj të mëkëmbësisë hyjnore të historisë njerëzore.