Poezi nga Poetë të ndryshëm

[Shpat]

GJENIU I ANIJES

Veshtroni si shket siper valash
E tundet anija me nge? –
…Me krisme-e me prush prej sterkalash
Mi te shkrepetiu nje rrufe!...


Ti det, brohori fshehtesire!
Kuptim i potershem, ti det!
…Po heshtje: ndaj vales se nxire
Gjeniu i anijes po flet:


Prej zallit qe sot po largohem,
Fillova mergimin e ri;
Hepohem…anohem…humbohem…
Po sulmin s`e ndal kurrsesi.


Dh`aspak nuk me tremb zhurmeria,
Ndaj turret me hov e vertik
Mi balle-e mi korje te mia
Ndersimi-i tallazit armik.


Perpara kur shoh gjeratore,
Dh`ato me gremisin ne fund-
Mi kulmin e vales malore
Un` heq te shpetoj sa me mund.


E morti fatkeq ne me ciku,
N`u desh tmerresisht te fundas-
Aspak nuk me thyen rreziku,
Po nis e permbysem me gas:


Se prapa le vazhden e ndritur-
Q`e hapa me shpirtin fatos:
Fistonin gazmor ku pat shkitur
Valim-i anijes q`u sos.


Valim-i anijes se lete
Qetohet,ndalohet,mbaron
Njeriu i anijes perjete
Hepohet…anohet…valon…

vbrep_register("24222")

[Honesty^uk.]

Vleresimet qe ka bere FAN STILJAN NOLI
per banoret e krahinave te ndryshme te treves SHQIPE



ZGJIDH E MERR

A te duhen luftetare,
gjithe botes t'i vene zjarr,
do arratine te marre,
merr nja dhjetë KOSOVARË

A te duhen sharlatane,
qe te lepihen ne cdo sahane,
qe te percajne vatane,
ke sa te duash TROPOJANË

A do male me debore,
trime te forte e malesore,
fort bujare e burrerore,
shko ne KUKES i ke ne dore.

Njerez te zgjuar me lezet,
qe i gjen ne cdo ane,
qe te bejne hallve e salep,
keta jane mjeshtrat DIBRANË

A do njerez për ahengje,
Per tryeze e per kuvende,
burra e gra kercejne me loder,
keta i gjen vec ne SHKODER

A do trima mirditore,
kapardisur kudo vene,
pa i zene gjumi mos flene,
per tre MIRDITORË bejne bene.

Keta MATJANË burra te zote,
qe dikur kane bere barote,
se i njeh gjithe vendi mbare,
jane te afte per xhandare.

A te duhen genjeshtare,
matrapaz e kokethare,
qe reren ta sheshin per fare,
merr KRUTANË se je i lare.

Do dembele per Stamboll,
mos u lodh te bezdisesh dynjane,
Ne TIRANE rresht tabore,
vetem te zgjasesh nje dore.

Po qejfli a te duhen,
qe me jevga dine te kruhen,
zonja qe pjellin cdo vit,
vetem ELBASANI rrit.

Do per pune nje KORÇARË
i ke bujq, i ke ushtare,
te gjithe bashke vene ne are,
koke e kembe si ke te share.

Do ministra KOLONJARË
se mbahen burra me mend,
duan kudo te jene te pare,
ne mexhlic e ne kuvend.

Hall i madh me SKRAPARLLINJTË
ka rrezik te hedh trute,
dy ministra le te rrine,
se na duhen dhe pa trute.

Do budallenj qe vec hane,
hajvan me dy kembe,
pasuri s'dine te vene,
merr shetit gjith MYZEQENE

A do te urte njerezit te rrine,
ne komande ta kesh ushtrine,
ne trabajte te kesh njerezine,
merr te gjithe LABERINE.

O te gjore harruam VLOREN
se kjo pune lahet me gjak,
dy shirit e nje madalje,
kesaj gjeje i ve kapak.

Do te hash e te besh qejf,
sofra shtruar si per mbret,
pasterti e per hyzmet,
te tille gjen vec ne PERMET

A do te ruash florine,
katandine dhe shtepine,
me dy qofte mbush sinine,
ec e merr GJIROKASTRINE.

[lyra2]

DY ZEMRA QË DASHUROHEN


Le të ketë në bashkësinë tuaj vend,
Dhe le të vallzojë në mes fushës, era hyjnore

Duajeni njëri-tjetrin por mos krijoni lidhje dashurie
Le të bëhet ajo det i lëvizshëm në mes brigjeve të shpirt`rave tuaj

Mbushni gotat njëri tjetrit, por mos pini nga gota e njejtë

Jepni njëri-tjetrit nga buka juaj ,por mos hani nga copa e njejtë

Këndoni e luani bashkë dhe bëhuni të gëzuar,
por lejoni që secili të jetë vetvetja
Madje edhe anët e lahutës janë në vete ,edhe pse dridhen me muzikë të njetë

Dhurojini zemrat tuaja,por mos e vendosni njëri-tjetrin nën roje
Sepse vetëm lumi i jetës mund të kënaq zemrat tuaja

Rrini bashkë por përsëri jo shumë bashkë
Edhe shtyllat e tempullit rrinë të ndara,kurse lisi
dhe pishat nuk rritën nën hijën e njëri-tjetrit

Kalil GIBRAN

[ShEjToNkA]

Vajza shqiptare


I
Kush të ka dërguar, hëna apo djelli?
Pa më thuaj, të lutem, sa pate ka qjelli?
Nëpër ato pate, madhëri e artë,
Ka të tilla shtate, si të zotris’ sate?

Në je ndonjë ëngjëll, udhën ke lajthitur,
Apo sjell melhemin zemrës së goditur?
Në je ndonjë valë, kush ësht’ ai mall,
Që të ndez e derdhe e utrin’ mbi zall?

Në je ndonjë çupë, do të mbaj mbi sup,
Do të ngjesh në zemër, do të pi me kup’!
Në je ndonjë lule, e ku do keç mbirë,
Si mundet e bënet lulja kaq e mirë?

Në se je sorkadhe, lumthi kush ka çapa,
Lum ai q’i vete zotris’ sate prapa!
Kush të paska rritur, kush të ka selitur?
Trupi i yt i bukur si flori i situr!

Në je ndonjë xhinde, xhinde e arratisur,
Cilin ke vithisur, kujt i je kolisur?
Ku është ai pyll, ku është ai mur
ku ti vete fute dhe qëllon me gur?

II
Kush të ka dërguar, Hëna apo Djelli?
Pa më thuaj, të lutem, sa yje ka qjelli?
Ka të tilla pyje nëpër ata yje?
Ka të tilla xhinde nëpër ata pyje?

Qofshi të ërgjënda, ka të tilla xhinde?
Rrofsh e qofsh, sa malet, zotrote ku linde?
Desha që ta dija ku është ylli yt,
Desha që ta dija ku ësht’ pylli yt!

Në je ndonjë dritëz, dritëz perëndie,
Lum kush të ka afër, kurse nata bie;
Në je ndonjë hije, hije hyjënore,
Kthema zemrën time, zemrën që ma more!

Në je ndonjë erë, një veri në ver’,
Nga se po të digjet trupi ylyver?
Në je ndonjë ëndërr, shum’ të lutem shum’,
Në të dasht’ qejfi të të shoh në gjum’!

Në je xhevahire, nga se ku je dukur?
Nga se xhevahiri rri në kuti futur?
Në je ndonjë flutur, kush të ka qëndisur?
Kush është ajo dorë, që të ka stolisur?

Pa le ta dëgjojmë një herë e dy herë,
fol, moj dallëndyshe, që këndon mbi derë!
Fol moj dallëndyshe, se sa më vjen mirë,
Mos je ndonjë vajzë nga një vend i lirë?


- Un’ jam një arbreshe, rroj këtu në rrëza,
Një gjak e një gjuhë kemi me thëllza;
Pullumb e sorkadhe jemi farë e fis,
Kemi dhe shqiponjën gjyshen e shtëpisë!

Çdo të mira kemi, djelli si ar
Derdhet përmbi neve nga çdo vënd më par’,
Lul’ e vëndit tënë katër stinat çel
Edhe erë e bukur na deh e na vel!

A e more vesh kush më ka qëndisur?
Është dritë e djellit që më ka stolisur,
Është drtië e djellit, është dritë e hënës,
Më shum’ nga të gjithë është sisë e nënës!


Ali Allani

[doGzona]

Nena ime eshte

Nena ime eshte
Nena kosovare
Linde e rrite e lumja
Nga Nena Dardane

Gji i dha Teuta
Uje i dha Drini
Nuse shume e bukur
N’ shtepine e nje trimi

Eshte bije e Agrnit
Mese e Skendebeut
Qe n‘ sofer i mblidhte
gjithe burrat e dheut

Sofre ua shtronte
me djath e bukevale
corapa te leshta
u conte ne male

Here ishte ore e malit
Roje e bjeshkeve t’ larta
Here bareshe e urte
Here hidhte fare ne brazda
2
Qante bashke me mua
Kur si foshnje qaja une
Ajo kurr nuk lodhej
Kur une e leja pa gjume

E kur une qeshja
Ajo lahej me gazin tim
Rruget m‘ ipraronte
Ditet m‘ i mbushte bekim

Bashke me shtatin tim
I rritej shpresa per jete
Ja po m’ rritet djali- thoshte
Do t‘ kem pleqeri te qete
3
U lind e u rrite n‘ kasolle
Jo n‘ vila n’pallate
Vet lindt e e ritte f‘ mije
N‘ djepa maje shpate

Nena ime eshte
Nena kosovare
Rend e rend tere diten
E nuk lodhej fare

Djepin lidhe ne shpine
Nena ime mathe
Ndimon burr’n e vet
Ne ara n‘ livadhe

4
Kur burrin ia moren n‘ burg
Vet punonte n‘ are
Here u printe qeve
E here hidhte fare

E kur kthehej n‘ bremje
Trima i mbushej sh‘ pia
Kishte nga Prokupla
Kishte nga Shqiperia

Kishte nga Presheva
Kish nga Mali zi
Kish nga Ilirida
Nga Drenica djeme t’ ri

Sofren ua shtronte
Me djath e bukevale
Ishte nikoqire
Ishte dhe bujare

Ishte nikoqire
Ishte dhe bujare
Pritte e qitte miqe
Percillte djeme ne male

[doGzona]

5

Kor ndonjeri vritej
Nuk e qante kurre
Vdiqe i ri- i thoshte
Akoma pa u bere burre

Pa ta sjelle akoma
Nusen ne shtepi
Jo, jo, e fshine nena lotin
Veq i qete fli ti

Vdekjet sikur kjo
Nena nuk i qane
Lulekuqet e nenea
Vdesin per vatan

6
Kur shkau i hoshte
Se lindte shume femije
Per inati te tij
I nindte nje mije

Kur ia vriste njerin
Ajo bente tjetrin
Permbi pushke e thika
Thate dot se shihte djepi

S’ mund te shihte pushken
Varur ne baski
Ne krah do ta vente
Veq vellaii tij

Nuk vononte shume
E burrit I hinte n’ gji
Nga se deshirente t‘ parit
Emrin t‘ ia pertri

Toka dokrah pune
E kish nevoje vatani
Nga se dite per dite
Djemte ia hate mali

Bile nje here ndodhi
N‘ bark ia futen thiken
Femijen qe ia nxoren
Ne darke ia qiten

Ha i than tah
He nenen shqiptare
Prap lind femije
E djem co ne mali

Ha I thane tash
N’ fyt ia rrasen thiken
Jebenti Kosovo
je bemti Republiken

[doGzona]

7
Ajo eshte dhe mesuese
Qjithnje na mesente
T‘ jem shembuj nder shoke
Gjithnje na k‘ shillonte

8
Nena ime eshte
Amvise me e mira
Miserniken pjek nder sac
Bene the embelsira

Kur ben msh e lakra
Ere mbuchet sht‘ pia
Dollmat i ben t‘ mira
Ben edhe flija

Ben pite me maze
Lakror edhe tave
Per dite te flamurit
Ben edhe bakllave


9
Dhe pervec amvises
Eshte dhe luftetare
Kra per kra luftonte
Me shoket ne male

T’ luftonte kucedra
Shendrrohej ne ore tem alit
Prap sjpejt behej nene
Sise t‘ i japi djalit

Qumshtin e ka t‘ embel
Asht si e ka zemren
Lumi une i lumi
Cfare e kam nenen

Here ne Kosove
Here ne shqiperie
Here ne Bujanovc
E Here ne Cameri

Here ne Drinice
Here ne Tretire
Here ne Reke te keqe
E here ne Kercove



10
Nena ime lumja
S’ ka soqe vec vehten
Vella Ahmet Deline
Vella Azem Bejten

Vella Mic Sokolin
Vella Idriz Seferin
Vella Haxhi Zeken
Vella Ymer Prizrenin

Vella Pashko Vasen
Vella e ka Naimin
Vella Faik Konicen
Vella Kristoforidhin

Vella Hasan Prishtinen
Vella Azem Hajdarin
Vella Tahir Mehen
Vella Adem Jasharin

Edhe motra kishte
Nena ime plot
Noren e Kelmenit
Miter Daden Shote

Moter Marigonen
Moter Nene Terezen
Moter e ka Tringen
Moter e ka Xheven

11
Celes te zemres ka
Dashurine e butesine
Deri sa eshte n‘ front
E ka egersine

Nena ime eshte
Nena kosovare
Shamizeze po
Por edhe krrenare

12
S‘ di t‘ shkruaj proze
S‘ di as poezi
Poe kur t’ shkruaj per ty
Qe t’ dyja i di

Fjalet me vijne vet
Edhe vet radhiten
Varg pas varu strofa
Dhe ne poem ngriten


Besar Shkembi

[Idila]

POEZI PER KOSOVEN

[Gega 1]

Nga Sabri Hamiti Eqrem Cabej Ku ndricon plisi perthekon guna Ku buka eshte buke e uji uje Ku digjet qiriu e tymon una Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna Hesht Ili Iliri flet vete Albani Ne valle Lisi ku feston fisi Merr ne thua e bie tirani Ne male te bardha bardhon plisi Ne naten e zeze del para Abeja Ti thur ballin me kujtime e gjak Midis kraherorit te shkrep rrufeja Klithjen e mocme e zgjon ne prak Ku ndricon plisi perthekon guna Ku buka eshte buke e uji uje Ku digjet qiriu e tymon una Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna Vallezon shqipja ne teatrin antik Me bukuri te thurur fije me fije Ne shi furtune kerkon nje mik Per heshtje urti per bese e dije E shpresa syrin e hap ne diell E ne naten me peshe te vone Fjala fluturon flet vete ne qiell Kengen e mocme e ben jehone Ku ndricon plisi perthekon guna Ku buka eshte buke e uji uje Ku digjet qiriu e tymon una Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna Ne vete thur vete - dijen e durimit Si kengen e dhembjes se pafund Ne boten e gjalle te humbjes shpetimit I njohur rinjohur perdit pa mund Ku ndricon plisi perthekon guna Ku buka eshte buke e uji uje Ku digjet qiriu e tymon una Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna Nga monografia "Leja e Njohtimit 1985"

[Gega 1]

Nga Ndre Mjeda

ZOGA

I.
Neper ograje po kendojne bylbylat
Si tu`u prralle me shoqi shojne;
Drandofilleve zymylat
T`kandshmen ere dhuntie ju cojne.


E nalt n`qiell ma e bukur hana
Rreze t`paqta shkon tui shkrie;
Maje bjeshkve fillon Zana
N`valle shoqeve m`u prie.


Lodhe prej vegesh,prej rranjesh shpijet
Si u ba nate,ndej Zoga n`voter;
Ndej m`u xe me dru dullijet
Qe kish ba nper mal, pa motre!


E kuvendte me nane locen,
Si pergjumshem, ndonji fjale,
Deri sa brie votres gocen
E muer gjumi dal ka dale.


Fjet bri votres : e kur shkendija
Shendritte at fetyre`te pa travaje,
Engjell prei qiellet ule te shpija
Dukej faret fetyra e saj.


Here n`at gjume tui qeshun dukej,
Si m`u fale here doren cote;
Here permallshem n`vedi strukej
E n`fetyre gjaku t`tane i velote.


(Ngrimun n`ar , mbi`j pullalie,
Nen balkue nji beg kish dale;
Holl`e i giate porsi silvie
N`rruge nen gardh ish duke nji djale)

E nan - bardha tui shikjue
"Flej me egjuj,thote, o bie
Pusho shtatin me i ndimue
Lokes s`ate neper shpie".

[Gega 1]

Nga Sabri Hamiti


Eqrem Cabej

Ku ndricon plisi perthekon guna
Ku buka eshte buke e uji uje
Ku digjet qiriu e tymon una
Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna



Hesht Ili Iliri flet vete Albani
Ne valle Lisi ku feston fisi
Merr ne thua e bie tirani
Ne male te bardha bardhon plisi



Ne naten e zeze del para Abeja
Ti thur ballin me kujtime e gjak
Midis kraherorit te shkrep rrufeja
Klithjen e mocme e zgjon ne prak


Ku ndricon plisi perthekon guna
Ku buka eshte buke e uji uje
Ku digjet qiriu e tymon una
Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna


Vallezon shqipja ne teatrin antik
Me bukuri te thurur fije me fije
Ne shi furtune kerkon nje mik
Per heshtje urti per bese e dije


E shpresa syrin e hap ne diell
E ne naten me peshe te vone
Fjala fluturon flet vete ne qiell
Kengen e mocme e ben jehone


Ku ndricon plisi perthekon guna
Ku buka eshte buke e uji uje
Ku digjet qiriu e tymon una
Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna


Ne vete thur vete - dijen e durimit
Si kengen e dhembjes se pafund
Ne boten e gjalle te humbjes shpetimit
I njohur rinjohur perdit pa mund



Ku ndricon plisi perthekon guna
Ku buka eshte buke e uji uje
Ku digjet qiriu e tymon una
Rrjedh lume Drini rrjedh lume Buna

Nga monografia "Leja e Njohtimit 1985"

[Antika]

ÇASTE POETIKE
Që nga Jugu ne Veri mbretëron një errësirë,
nëpër fusha, nëpër kodra, vërshëllen një egërsirë!
Pra, o burra, hani, pini, hani, pini or' e ças,
Për çakallin, nat' e errët, është ras' e deli ras'!

Hani, pini dhe rrëmbeni, mbushni xhepe, mbushni arka,
të pabrek' ju gjeti dreka, milionier' ju gjeti darka!
Hani, pini e rrëmbeni, mbushni arka, mbushni xhepe,
gjersa populli bujar t'ju përgjigjet : peqe, lepe!

Ai rron për zotrinë tuaj, pun' e tija, djers' e ballit,
ësht' kafshit për gojën tuaj. Rroftë goja e çakallit!
Shyqyr Zotit, s'ka më mirë, lumturi dhe bukuri,
dhe kur vjen e ju qan hallin, varni buz' edhe turi!

Hani, pini dhe rrëmbeni, është koha e çakenjve;
hani, pini e rrembeni, ësht' bot e maskarenjve;
Hani, pini, vidhni, mblidhni gjith' aksione, monopole,
ekselenca dhe shkelqesa, tuti quanti come vuole!

Nënshkrim i zotris suaj nëpër banka vlen milion,
ju shkëlqen në kraharuar decorata "Grand Cordon"!
Dhe kërkoni me ballhapur (!) komb i varfër t'ju thërres'
gjith me emrin tingëllonjës: Ekselenca e Shkelqes'

dhe të quheni përhera luftëtar' e patriot',
Po ka një Zot qe s’do duroje, shume lavdi të madhit Zot
Grand Cordon i zotris'sate, që në gji të kan ' vendosur,
ësht' pështyma e gjakosur e atdheut të vremosur;

dhe kolltuku ku ke hipur, duke hequr nderin zvarr',
ësht' trikëmbshi që përdita varet kombi në litar!
Dhe zotrote kullurdise, diç, u bëre e pandeh,
kundër burrit të vërtetë zë e vjell e zë e leh!

E na tunde, na lëkunde, nëpër salla shkon e shkunde,
mbasi dora e armikut ty me shok' të heq për hunde.
Rroftë miku yt i huaj, që për dita los e qesh,
të gradoi katër shkallë, pse i the dy fjal' në vesh!

Koha dridhet e përdridhet, do vij' dita që do zgjidhet
dhe nga trasta pem' e kalbur doemos jasht' do hidhet!
Koha dridhet e përdridhet, prej gradimit katër shkallë
nuk do mbetet gjë në dorë veç se vul' e zezë në ballë!

Mirpo ju që s'keni patur as nevoj' as gjë të keqe,
më përpara nga të gjithë, ju i thatë armikut: "Peqe!"
Që të zinit një kolltuk, aq u ulët u përkulët,
sa në pragun e armikut vajtët si kopil u ngulët!

As ju hahet, as ju pihet, vetem titilli ju kihet...
Teksa fshat' i varfer digjet... kryekurva nis e krihet!
Sidomos ju dredharakë, ju me zemra aq të nxira,
ju dinakë, ju shushunja, ju gjahtar' në errësira!

Ç'na pa syri, ç'na pa syri!... Hunda juaj ku nuk hyri:
te i miri, te i ligu, te spiuni më i ndyri!
Dallavera nëpër zyra, dallavera në Pazar,
dallavera me të huaj, dallavera me shqiptar'

Vetëm, vetëm dallavera, dhe në dëm të këtij vëndi
që ju rriti, që ju ngriti, që ju ngopi, që ju dëndi!
Nëse kombi vete mbarë, nesër ju veproni ndryshe,
dylli bënet si të duash, kukuvajk' dhe dallandyshe...

kukuvajka gjith’ me lajka, neser silleni bujar,
nën dorë e nën maska, shkoni jepni një kapar!
Dhe kujtoni tash e tutje me të tilla dallavera
kukuvajka do përtypi zog e zoga si përhera...

Ja, ja grushti do të bjeri përmbi krye të zuzarve,
koha është e maskarenjve, po Atdheu i shqipëtarve!
Edhe ju të robëruar, rob në dor' të metelikut,
fshini sofrat e kujtdoj', puthni këmbën e armikut!

Që ta kesh armikun mik e pandehni mënçuri,
mjafton bërja pasanik, pasanik dhe "bej" i ri,
dhe u bëtë pasanik, me pallate, me vetura,
kurse burrat më fisnikë, japin shpirtin në tortura!

Vëndi qënka sofr' e qorrit, vlen për goj' e për lëfytë,
bëni sikur veni vetull', shoku shokut krreni sytë...
Dhe për një kërkoni pesë, po më mir' njëzet e pesë.
Le të rrojë batakçiu dhe i miri le të vdesë!

Po një dit' që nis e vrëret do mbaroj' me bubullimë,
ky i sotmi zër' i errët, benet vetëtimë
dhe i bije rrufeja pasuris' dhe, kësi lloj,
nuk ju mbetet gjë në dorë, vetëm një kafshit' për goj'!

A e dini që fitimi brënda katër vjet mizor'
nuk ësht' yti, nuk ësht' imi, është i kombit arbror,
ësht' i syrit në lot mekur, ësht' i vëndit djegur, pjekur,
Ju do thoni si të doni... po e drejta dermon hekur!


shkruar nga autori Ali Asllani në vitin 1942

[Idila]

Fole mëmë me lot
shpirtcopëtuar pa shëmbëllim
bij shpërndarë nëpër botë
rrugë më rrugë pa mbarim


U lëkund imja barkë
valët më nxorrën në Kalabri
dëgjova Arbëreshën urtare
matanë detit në Sicili


Mora rrugën për në Kosovë
ku lulëzon një bozhur
atje ku shtrihen fusha vargmale
fërfërit i kuq flamur


S`ma ndal hapin mua lodhja
kur shqiponja më bën shoqëri
bukë e kripë shtruar sofra
n`djep të lashtë në Maqedoni


Më mori mua kjo pendëshkruar
dhe më hodhi në Camëri
te ata bijë të përmalluar
që u ndanë me dhemshuri


Pyet mëma me brengë në shpirt
-Dallëndyshe ku po shkon
-Mbi piramida në Egjipt
fole ndërtoj në faraonë


Nën qiell të huaj një zë jehon
mes metropoleve në Turqi
nga gojët e shqipeve buron
fjala e arbërit për liri


Në udhëkryqe t`Afrikës t`Australisë
sodis nga larg një yll-zjarr
i bardhë plisi si bora në mal
derdh dritë një fanar


Kudo që shkela në rruzulli
n`Amerikë Europë e Azi
vetëm trupin - në mërgim
kurse zemrën - në Iliri


F D L

[Idila]

U privatizua vargu!


Hej milet!
Dallkaukë, letrarë, bejtexhinj dhe poet
Mblidhuni tek Sheshi i Poezisë!
Erdhi momenti i shumëpritur
Privatizohen vargjet, vjerrshat, poezitë
poemat, balladat e vlerat e Letërsisë,
merrini Antologjitë Letrare ku janë e ku nuk janë
fillojmë nga ato të shkruarat në pergamenë
nga autorë me emra të lashtë Taukrik, Taulant
Vraufrik, Hespant, Iprisht, Ibrisht
Ecni ndër shekuj tek poetët me mbiemra
justinianë dhe bizantinë
Zarisht, Bogdan, Ylenec, Jeronim,
ndaluni tek arbëreshët e Moresë
Gavril, Derad, Pal, Muzak, apo Golem
Blini Fishtën, shisni Koliqin, një Mjéd ndrrohet me dy Migjen!
Mblidhuni të gjithë me lajmërimin tem!
Do ndrrohet Naimi, Chajupi,Prenushi dhe Shantoja
Me poezi shkruar nga Mao Y dhe Go Mo Zhoja(!)
Mblidhuni pra mos humbisni rastin!
Sot hapet Tenderi i Privatizimit Epokal!
Tek Sheshi i Poezisë
Shisni Ismail Kadarenë dhe blini poetin Fekal!
Ka dalë nga gjiri i popullit!
Gjyshi i tij ka qenë Këshilltar në Hekal!
Bile dhe kryetar fronti...kryeçoban i dhisë!
Rapsod i orëve të para, që me porosi të partisë..
diskretitoj puçistat në gjirin e ushtrisë..
Nxitoni se vargjet po mbarohen!
Poemat shiten, blihen, privatizohen!
Kurvat e Poezisë krihen, zbukurohen
gëzohen, pasurohen!
Në bordellet e vargut të thyer...
Mos humbisni rastin!
Poezinë kombëtare për ta këmbyer.
Nesër do privatizojmë Historinë!
Do këmbejmë Korçën e Gjirokastrën
të bëjmë Vorio Epirinë!
Mos humbisni rastin!
Sot privatizojmë Poezinë!
Nesër Historinë, Gjeografinë, emrat e mbiemrat!..etj.etj.
Nesër!...
Nesër ama!..pastaj?..
Pastaj na mbetet të privatizojmë Atdheun!
Dreqi le ta haj!
Jepen falas Eposi i Kreshnikëve
Legjenda e Murimit!
Është rinovuar koncepti për Atdheun!
Tani kemi Bashkimin Europian
Atje mund të futemi pa Skënderbeun(!)
Gjin Bue Shpatën, Kont Uranin
Adem Jasharin, Zahirin, se vallah na lodhën.
Privatizojmë fushat dhe malet e mandej
privatizojmë Kosovën!!!
(Oj medet!)
Si dikur Plavë e Guci..
Shkodrën e bëjmë Zonë të Lirë
(pa dalje në det..)
ndoshta e lemë të shkoj me Mal të Zi.
Hej milet!
Mblidhuni tek Sheshi i Poezisë!
Privatizohet vargu atdhetarë!
Shitet me shumicë !
Mblidhini kursimet tuaja shqiptarë!
Ejani dhe bleni vargjet me rimë, pa rimë.
Se Antologia do muroset si Rozafa dhe jashtë do ti lëmë vetëm një sisë...
Ka ardhur Koha e Mbrapshtë
Të pijmë qumësht të konservuar nga punishtet e Greqisë
Mblidhuni të gjithë
në Sheshin e Poezisë!



Agim Doçi

[Oltiana1]

Kristal

Ka kohë që s`shihemi dhe ndiej
Si të harroj unë dalngadalë
Si vdes tek unë kujtimi yt
Si vdesin flokët dhe gjithçka

Tani kërkoj unë poshtë e lartë
Një vend ku ty të të lëshoj
Një strofë a notë a një brilant
Ku të të lë , të puth , të shkoj

Ne s`të pranoftë asnjë varr
Asnjë mermer a morg-kristal
Mos duhet vallë prap të të bart
Gjysmë të vdekur , gjysmë të gjallë

Në s`gjetsha hon ku të të hedh
Të gjej një fushë a një lulnaje
Ku butësisht porsi polen
Gjithkund , gjithkund të të shpërndaj

Të të mashtroj ndoshta kështu
Dhe të të puth e t`ik pa kthim
Dhe nuk do të dimë as ne , askush
Harrimi ish ky , a s`ish harrim .


Ismail Kadare