Zhgarravinat e mia

[YanYan]

Shkrime pa qellim/kuptim...Mendime abstrakte...foto me shpjegime...krijime te miat te shkeputura nga ditari, nga e shkuara, dhe te castit. Cdo gje fillon nga zhgarravina e un aty e gjej vetveten...vetem aty ka vend per viza terthore te ngjyrosura me ngjyra pikante nen melodine e lehte e qiellin e vranet. Lexim te kendshem!

[YanYan]

Perplasemi me dallget e jetes
Ashtu si une edhe ti
Te shkaktuara nga era
Pre e njerezise
Por mire e kane thene te paret
Se dallget e shkembinjt jane nje
Perplasen pa meshire
Agim pas agime…ne perjetesi
Dhe ashtu mbijetojne gjithmone
Ashtu si ne te dy tani
Ndoshta te lodhur, shkaterruar
Por asnjehere larg te ndare ne brendesi

[YanYan]

Sot me ka hyp nje trishtim dhe as vete se di pse. Gjindem perpara kompjutrit e me behet asgje...vec i kam ngulur syte ne nje foto ku kemi dale familja e kusherinj te gjithe bashke dhe dashje padashje nje lot rrjedh. Edhe kenga ne sfond eshte fajtore per kete por cti bej?! Duke i pare te gjitha fytyrat nje nga nje, syte ndalen tek nje person...tek nje engjell...tek e shtrenjta ime gjyshe. Sa me mungon sot vec nje zot e di. Sa do doja te ta degjoja zerin, te benim muhabet bashke sic benim ne, te dilnim nadje heret bashke me ble, te me mbroje e te me ferkoje faqet dhe shpinden sic beje gjithmone kur nuk isha ne terezi. Ca ti bej ktij emigracionit te mallkuar qe na ndau gjasme per nje te ardhme me te mire. E ca me duhet kur me tret malli? Ca me duhen kushtet me te mira kur nuk ndihem e plote? Prap edhe nje lot tjeter...heh...me duket vetja si nje budallaqe qe qan me vete dhe e mban ndjenjen aty thelle te strukur qe mos ta marrin vesht kto te shpis se i merzis edhe ato pastaj. Ufaaaa....!!

[YanYan]

Flladi i kujtimeve ngreh shpirtra dhe i trazon, i perzien, u jep forme dhe ndjenje.
...mendja vrapon ne labirinte...
...zemra qe rreh me shpejt shton ankthin e se papritures...
...syte mbyllen dhe nje delir pushton qenien...
...gjithcka perjetohet edhe njehere...
...te jep force per te nesermen duke ruajtur ne shpirt thesarin e quajtur 'kujtim'!

[YanYan]

Shpesh here e krahasoj shpirtin e njeriut me nje nje nga ato sirtaret
apo kutiat me celes qe nje njeri mban thesarin e tij: kujtimet. Aty i
flakim te gjitha ndodhite e se shkuares. Kujtimet e trishta i vendosim
ne fund, ne menyre qe pluhuri i harreses ti mbuloje sa me shpejt. Sa
me pak te dukshme e sa me pak te dijme/jemi te vetdishem per to,
aq me te lumtur do jemi. Kurse kujtimet e mira i vendosim gjithmone
siper ne menyre qe sa here te kemi nje ballafaqim me kujtimet, te
kemi parasysh vetem ato te kendshmet. Por jemi qenie egoiste...e
prandaj vuajme...sepse na vret ndergjegj'ja per dicka te pabere ose
te bere, per nje fjale te thene ose te pathene...per nje kujtim...per
dicka qe ngel peng ne shpirt sa te jete jeta. Rob te pluhurit jemi!

[YanYan]

Te kam thene mos me ler vetem se humbas...
Eshte e cuditshme sesi nevojat tona shnderrohen kur rritemi. Kur je
nje femije kenaqesh me gjera materiale, te pelqen te shkosh ne vende
te ndryshme, flet gjerat e para qe te vijne ne mendje, te mjafton
shoqeria sa per te kaluar disa caste te kendshme, dhe nuk ke
frike nga asgje sepse mami dhe babi do te te dalin zot gjithmone.
Por kur rritesh nuk eshte ashtu. Gjerat materiale nuk zejne vendin e
pare, nuk ka rendesi se ku je nqs ndihesh komod, duhet te mendosh
njeqind here qe te flasesh nje here, dhe e zgjedh shoqerine nga me
e mira qe te pershtatet. Je zot i vetes sepse prinderit nuk i ke me
ne cdo hap te jetes...prandaj dhe ndoshta zemra na e kerkon nje
person qe ta kemi gjithmone me vete, qe te kujdeset per ne, te na
respektoje e te na qendroje gjithmone prane ashtu sic ben nje prind.
Po ajo qe eshte me e rendesishme...te na jape dashuri...dashuri te
sinqerte e te vertete. Te na ngrohe shpirtin me nje shikim e te na zbuse
zemren me nje fjale. Kemi shume nevoje...!

[YanYan]

Mendimet valeviten ne koke si ca peshq te lene 1 min pa ajer e pastaj ti hedhesh
ne nje ene qelqi. Madhesi te ndryshme, ngjyra te ndryshme, tipare te ndryshme,
karaktere ne ndryshme por ne fund sjane asgje pervecse peshq...pra mendime.
Jane shperndare shume - ca ketu, ca ne vendlindje, ca tek shkolla, ca tek femijeria,
ca ne te ardhmen, ca ne muzike, ca ne dasem, ca....thjeshte ne shume gjera/vende/
njerez/ide. I mbledh nje ka nje sepse jane copezat e mija dhe me me perkasin mua
por mungoka nje pjesez e vogel...me duhet ta gjej per tu ndjere e kompletuar!

[Idila]

Të përgëzoj për këto zhgarravinat e tua naqe, sinqerisht më pëlqejnë. Zhgarravinat e tua (që i quan ti - më pëlqeu ky titull), pasqyrojnë një shpirt që di të jetë i brisht po të njëjtën kohë dhe trime.
Vazhdo të shkruash më tutje. :)

[YanYan]

E ndjej se po vjen fundi...nje fund i gjate...i lodhur...i dhimbshem.
Kam frike se sdo mundem te harroj pasi po kapem fort pas atyre
kujtimeve. Edhe neper endrrat torturuese kur me vjen, une te ndjej,
te ndjej fort...e vec te shikoj e qaj. Nuk e di se cila shprese me mban
te lidhur kaq fort pas teje. Un e di qe ti nuk kthehesh. E di gjithashtu
qe une nuk kthehem. Te gjitha i di por asgje se justifikon faktin qe
nje dite e pashe diellin aq fort sa per nje cast me iku shikimi e qe nga
ai cast, cdo gjeje te bukur qe me vjen i shoh vec silueten.
Mahh se di...ndoshta po e lodh une veten time me shume me keto
percartje. Di vetem qe dua te largohem ne asnje drejtim qe me con
drejt rruges ku po hedh hapat sot.

[YanYan]

Postimi origjinal është bërë nga Idila

Të përgëzoj për këto zhgarravinat e tua naqe, sinqerisht më pëlqejnë. Zhgarravinat e tua (që i quan ti - më pëlqeu ky titull), pasqyrojnë një shpirt që di të jetë i brisht po të njëjtën kohë dhe trime.
Vazhdo të shkruash më tutje. :)

Faleminderit amelcin

[Alima]

...

Mjeshterit te pendes …

　
Si nuk jame e zonja per te çuar gjere ne fund punet inteligjente qe ai i ka aq per zemer ?
…Sinqerisht , mburrem me mençurin e tij , studion aq shume sa turbullohem , ndihem e dobet dhe e pa fuqi afer urtesis se tij . Shpesh me bene te skuqem . Sigurisht feminiteti duhet te jete magji roberuese e paperballueshme , ngase atij i dukem e brishte , ndizet nga deshira te me mbroj prej te panjohures se frikshme te botes reale , mbushur me egersi … Deshiron te mos me ndahet , si keshtjelltar i pagjumte , roberuar e dalldisur .Misteri si cipe ,ka zaptuar teresisht qeniet tona .Pakuptuar , ne menyre te terthorte kemi krijuar nje bote paralele te perralte , plot ngjyra dhe tinguj te ndryshme nga ajo rale … gjersa thone se dashurine e meriton vetem ai qe lufton çdo dite per te …
Besoi , dhe jo vetem se e thote ai , por ndiej thellesisht te verteten e fjaleve te tij :
-” Ne e kemi dhurate nga larte “ - dhe arsyeton me nje pamje dijetari , duke vazhduar me te njejtin ton -” Ne njemije njerez Zoti zgjedhe njerin , e sterpik me pluhurin e magjise se pakuptuar , dhe e ngra mbi tjeret “ !
　
Ate qe ne deh dhe gazmon ne kete çaste , neser do ta pergedhelin te tjeret …kalimtare , krejt eshte kalimtare !
Nuk jame nga ato gra qe mposhten dhe tremben lehte .Kur me mallkoin e shikoin shtrember , perse ti kursej ?! … Neperkembjet , perbuzjet , sedra e lenduar me kane kthyer ne nje grua te rrezikshme , te pameshirshme , siç peshperisin pas kraheve te mi … Keshtu u dukem …. Me tej , jeta dhe sfidat !
Sidoqofte , edhe sa do zgjase kjo dashuri e embel mjalte , vrastare ? …pyetje te tilla pa fund me rrine mbi koke , me turturoine tmerrisht ! Ne femrat jemi ndryshe ngase pandehin meshkujt te cilet hamendesoin lloj-lloj perjetimesh te lehta … sa shume ka te tille te lehte qe notoin neper hapesira dhe nuk e kuptoin nje zemer femre , dhe keshtu as qe mund te dashuroin ndonjehere ne te vertete .
Tregim pa funde … ku shpirti i ndrydhur hapet i etur , perqafon dyert e horizontit ku flladiten enderrat e ndrydhura , ledhatimet prej kurore …keshtu kur ngacmon pejezat me te imta te natyres femrore .



.

[GURI SYLAJ]

Postimi origjinal është bërë nga Alima

...

Mjeshterit te pendes …

　
Si nuk jame e zonja per te çuar gjere ne fund punet inteligjente qe ai i ka aq per zemer ?
…Sinqerisht , mburrem me mençurin e tij , studion aq shume sa turbullohem , ndihem e dobet dhe e pa fuqi afer urtesis se tij . Shpesh me bene te skuqem . Sigurisht feminiteti duhet te jete magji roberuese e paperballueshme , ngase atij i dukem e brishte , ndizet nga deshira te me mbroj prej te panjohures se frikshme te botes reale , mbushur me egersi … Deshiron te mos me ndahet , si keshtjelltar i pagjumte , roberuar e dalldisur .Misteri si cipe ,ka zaptuar teresisht qeniet tona .Pakuptuar , ne menyre te terthorte kemi krijuar nje bote paralele te perralte , plot ngjyra dhe tinguj te ndryshme nga ajo rale … gjersa thone se dashurine e meriton vetem ai qe lufton çdo dite per te …
Besoi , dhe jo vetem se e thote ai , por ndiej thellesisht te verteten e fjaleve te tij :
-” Ne e kemi dhurate nga larte “ - dhe arsyeton me nje pamje dijetari , duke vazhduar me te njejtin ton -” Ne njemije njerez Zoti zgjedhe njerin , e sterpik me pluhurin e magjise se pakuptuar , dhe e ngra mbi tjeret “ !
　
Ate qe ne deh dhe gazmon ne kete çaste , neser do ta pergedhelin te tjeret …kalimtare , krejt eshte kalimtare !
Nuk jame nga ato gra qe mposhten dhe tremben lehte .Kur me mallkoin e shikoin shtrember , perse ti kursej ?! … Neperkembjet , perbuzjet , sedra e lenduar me kane kthyer ne nje grua te rrezikshme , te pameshirshme , siç peshperisin pas kraheve te mi … Keshtu u dukem …. Me tej , jeta dhe sfidat !
Sidoqofte , edhe sa do zgjase kjo dashuri e embel mjalte , vrastare ? …pyetje te tilla pa fund me rrine mbi koke , me turturoine tmerrisht ! Ne femrat jemi ndryshe ngase pandehin meshkujt te cilet hamendesoin lloj-lloj perjetimesh te lehta … sa shume ka te tille te lehte qe notoin neper hapesira dhe nuk e kuptoin nje zemer femre , dhe keshtu as qe mund te dashuroin ndonjehere ne te vertete .
Tregim pa funde … ku shpirti i ndrydhur hapet i etur , perqafon dyert e horizontit ku flladiten enderrat e ndrydhura , ledhatimet prej kurore …keshtu kur ngacmon pejezat me te imta te natyres femrore .



.

Me gjithe "ikjet" zigzakeve, me emrin jete,me duhet me e pranu se eshte thene bukur dhe mjeshtrisht .
Secili qe e don shkrimin ka deshire te lexoj dicka keshtu nga -mjeshtrit e pendes!

Rrespekt!

[Alima]

...

Mjeshter i pendes ,
… e keqja eshte se tani na ndane nje Oqean , dhe …çmendurisht pason verbimi.
Me duhet te pranoi qe …paqen dhe qetesin e humbi kur nuk eshte afer … Perse keshtu ?!Kjo gjendje me bene te ndihem keq , me shkaktone frustrime …
…Tjetra , ne kete pike te marrezise , ose nevojes se padrejte te njeriut per njeriun , lindin edhe lufterat ….. Ne kete gjendje, ngrehi koken larte per te takuar driten , duke harruar se drita fshihet brenda meje , ne shpirtin tim …! Ne kete turbullire vleresoi se nuk me lejon egoja te shohe driten e dashurise , dhe prap ne vazhdueshmeri i jape vetes çdo here edhe nje raste per te jetuar kete histori te bukur …Me fal , por ndihem keq kur mendoi se mund te ndodhe , dhe duhet te harroi momentet nga kjo histori qe kemi .
　
A thua çfar kerkoi une nga ti ???? … Ate qe se kam ?! Ate qe e kame ?? …Ate qe s’ mund ta kem ?! Ate qe mund ta keme ?!… Te kaluaren , te tashmen , te ardhmen , apo shpirtin tend ??! Fjale te bukura ? Genjeshtra ? Te verteta? …e plot , e plot te tjera si keto ? Po ti? Çfare kerkon ti nga une ?!
Me vie keq , keshtu jame une , nje njeri here-here pa shkelqim , e zakonshme dhe e merzitshme ne pasiguri … apo , ndodhe se nuk di te dua ?!… mbase largesia e bene te vehten .
　

Me mallengjim ,
E ytja !

.

[Alima]

Postimi origjinal është bërë nga GURI SYLAJ

Me gjithe "ikjet" zigzakeve, me emrin jete,me duhet me e pranu se eshte thene bukur dhe mjeshtrisht .
Secili qe e don shkrimin ka deshire te lexoj dicka keshtu nga -mjeshtrit e pendes!

Rrespekt!

...

Une shkruj fort Bal ,
ti veç lexo , ngase me te vertete eshte mjeshter ne pend ai , nuk e njeh ti , joh !


ps. Lume Bali , pasna harru nje -t- te mjeshterit te pendes ... pasi ke mundesin si moderatore , hujdisja ! FLm paraprakisht :)



respekt reciprok ,
Alima !



.

[Alima]

NC!
　
Zemra mu ndrydh , rri si ne gjemba …
…Ai rri serioz , si burre , por une e di se mezi duron . E di se do hidhte krahun rrethe qafes time dhe ate me kujdese , sikur jame ndoi send i çmuar , por …Mendoi ne vehte , mos me nderon nga e keqja . …mos valle nguron i frikuar ?Buzeqeshet me zor?… Jo, jo , te tillet une i kuptoi lehtesisht kur e bejen per sy e faqe , apo kane ndonje halle te sendisur .Sa qenie mjerane qe jane ! Te tillet ne çdo rast me neverisin , i perçmoi , ata mendoin se ne jemi gadi te bejme çfare te duan ata … mjaftohen te na puthin , apo shtrengoin pas trupit .Keta si duroi dot !
Nuk e kuptoi pse ligeshtohet ne mungesen time ?… Ndoshta i eshte rrenjosur ne tru thenja se : “Kur vdes nje grua , thahet nje burim” … Ndoshta , ku ta dije , ku ta dije une …Ne anen tjeter , nganjehere behet aq i padepertueshem , sa me fute friken …Mos valle done te provoi dashuri te medha si arratisje nga rutina , qofte edhe kalimtare , mos kerkon rigjetje te vetvehtes ne kushte krejt te mbrapshta ? … - Jo moj , -perkujtoi vehten me te mire , e di ti se dashuris se madhe i mjafton nje foleze , nje jete se bashku , dy veta nje shpirte …lindjen e zogjeve , dhe keshtu deri ne mplakje ne paqe …
　
　
..
Tani prap mu tret psheretima poetike e shpirtit time …do pushoi , duke u perpjekur qe …Jo, nuk do lodhem te gjeje kuptimin e gezimit , ose pengesat e pathena femrore … e te re kjo eshte nje enderr qe nuk egziston , apo egzist…nuk kame guxim as te perfundoi mendimin …