Gabimet e politikës perëndimore në Libi

[Kercovari]

Gabimet e politikës perëndimore në Libi
Shkruan: Albert P. Nikolla
25-08-2011 11:23
Ngrihemi në mëngjes dhe "ushqimi i parë mediatik" është: "rebelët i afrohen Tripolit, por hasin rezistencë" e kështu me radhë. Mjaft persona që njoh, kanë filluar tashmë ndjesinë e "tifozllëkut" pro a po kundër Gedafit në këtë betejë me mijëra të vdekur. Përshtypje të dhimbshme bën thirrja e një mjeku nga spitali i Tripolit, i cili apelon gjithë qytetarët të dhurojnë gjak e të ndihmojnë me çdo gjë që munden në kushtet e një kolapsi të shërbimit mjekësor. Këtij apeli, duket se njerëzit i përgjigjen me breshërima armësh të pandërprera të të dy fronteve.
Avionët e Nato-s bombardojë "nga lart" pa u përzier me turmat që luftojnë mes tyre. Emblematike ishte shprehja e djeshme e ministrit të Mbrojtjes të Italisë, La Russa, i cili tha se "do të ishte gjëja më absurde në botë, të dërgonim ushtarë italianë në atë terren lufte"! "Nga lart", ndoshta, është mënyra më e mirë teknike për të sulmuar Libinë e për të mos patur humbje ushtarësh, por kjo mënyrë të vepruari mendoj se është duke u bërë element i politikës së jashtme perëndimore dhe që mund të ketë pasoja në të ardhmen. Të shikosh "nga lart" realitetin tejet kompleks të vendeve islamike e të ndihmosh rebelët në një luftë civile, më duket diçka jo e menduar mirë. Së pari, për faktin se shpreh indiferencë politike (në kuptimin më thelbësor të kësaj fjale), nëse nuk ka edhe një qasje njerëzore, por një qasje thjesht "ushtarake" ndaj këtyre vendeve. Së dyti, për faktin se ka një "përzgjedhje" se ku duhet ndërhyrë e ku nuk duhet ndërhyrë. Lihet p.sh Arabia Saudite në qetësinë e saj shtypëse për qytetarët e saj e "masakrohet" qeveria e Gedafit, që është shumë më demokratike se ajo Saudite. A mund të besojë ndonjë analist se Ali Abdullah Saleh është më demokrat se Gedafi?!
Të paktën në 20 vitet e fundit, politika e jashtme perëndimore ka bërë gabime që nisen nga mospërfillja e elementeve kulturore të vendeve islamike. Për këto vende, krenaria kombëtare është diçka e shenjtë dhe si e tillë duhet respektuar me çdo kusht. Rebelët libianë edhe mund ta fitojnë këtë luftë civile (vëllavrasëse), por në ndërgjegjen kolektive libiane do të mbetet i pashlyeshëm fakti se ata janë ndihmuar nga avionë dhe raketa perëndimore, që siç dihet kanë patur mjaft "efekte anësore" me mjaft viktima në popull. Jo vetëm kaq, në krahun e rebelëve ka një pjesë të konsiderueshme mbështetësish të rikthimit të mbretërisë së Idrizit. Pra, mbi natyrën demokratike të rebelëve ka mjaft hije dyshimi.
Efektet e kësaj politike me gabime të mëdha kulturore i shohim krejt evidente në Irak, në Afganistan dhe, jam krejt i sigurt, do t’i shohim nesër në Libi me një luftë civile që do të vazhdojë me vite. Gedafi edhe mund të vritet apo të mënjanohet nga politika, por lidhjet e tij tribale që kanë elemente të forta kulturore nuk eliminohen me avionë e as me raketa. Kjo luftë rrezikon një përçarje që do të zgjasë me vite në popullin libian. Popujt duhet t’i zgjidhin vetë problemet e veta me diktaturat e tyre. A nuk ishin vetë ish-vendet komuniste që i rrëzuan diktaturat e tyre, pa ndërhyrje nga jashtë? Ose, së fundi Tunizia dhe Egjipti, i rrëzuan vetë diktatorët e tyre. Nëse një gjë e tillë nuk ndodh vetvetiu në Libi, atëherë kjo do të thotë se nuk janë pjekur kushtet për rrëzimin e kësaj diktature dhe vetë diktatura është e keqja më e vogël përballë një lufte civile disavjeçare.
Natyrisht, nuk dua të jem i keqkuptuar në këto që shkruaj. Gedafi është një diktator, por mënyra e largimit të tij do duhej të ishte bërë me kujdes dhe në respekt të elementeve kulturore. Nga më tepër së një miliard muslimanë që ka bota, besoj se shumica dërrmuese e tyre e shikojnë me dhimbje praninë e avionëve perëndimore mbi Libi. Kjo për faktin se politika perëndimore shikohet me mjaft dyshim prej tyre. Demokracia e vendeve arabe nuk duhet të jetë një dhuratë, por diçka e nisur dhe e çuar deri në fund prej tyre dhe sipas modeleve kulturore politike që janë të përshtatshme për ta. Nuk mund të ketë receta fikse në çështjet politike të demokracisë. Çdo mbështetje artificiale rrezikon të prishë ekuilibrat e brishtë ndëretnikë e kulturorë, të cilët duan dekada të tëra që të risistemohen.
Në vitin 1993 Gedafi pati botuar një libër me titull "Largimi nga Ferri dhe histori të tjera". Duket se ka patur elemente profetike në këtë libër të tij, por largimin dhe shpëtimin nga ferri, të paktën nga sa dimë nga historia e shkencave fetare dhe nga feja, e bën vetëm Zoti dhe jo armët.
/Mapoonline/

[Etnical]

Esht heret te flasim per gabimet apo deshtimin e ndërhyrjes ushtarake ne Libi,atje tranzicioni veq sa ka fillu,edhe e gjith kjo qe u ba ka ardh si shej revolte e vet popullit libian ndaj ni rexhimi diktatorial,pra esht ni deshir e vet popullit per liri dhe demokraci.

[tipi engjellor]

po me qellim lejohet kohezgjatja atje ne lufte se kujt ja nin more pse vritne perdite njerz aty....deri sa te lodhen ashtu me lufte e dikur perendimoret hajde se boll tash jeni lodh ....

[jadore]

skom qahre pa fol qitu si mama jeme ..
" berZotne ndash idhnohi ndash mos u idhnohi ,po pus e dri i keni punt e mbrendshme , po ju fundoset anija shtet si prej jashte edhe per mbrenda e sjeni tuj u kfill , e ju tuj u marr me gabime te politikes se te fortve ne Libi ..!!.. qikjo koka kur rrshet i meqmi rrshet keq ...