Drenica

[lirik]

Nji leter reaguese ashper e gani gecit nga llausha -
gect e llaushes jan dera nipat e bajrakltarve qe ishin ne lufte te perhershme e pushtuesit neper shekuj-
bajraktari i llaushes me treqind e ma teper shqiptarë vullnetarë drenicas tr her radhazi kan shkuar
shqiptart ne anen e kufirit edhe ne vitin 1878 per ta mbrojtur kufirin nga pushtimi serb dhe kan mbetur gjat disa betejave mbi treqind shqiptarë shqiptarë drenicas te vrarë andej vetem gjat nji beteje jan vra fyt per fyt me serbe bullgar ku varret edhe sot e ksaj dite ju kan mbet atje-
deri sa bajraktari i drenices me vullnetarë luftonte ne kufijt e kosoves me bullgar e serb e me sukses ssa her i ka zmbrapsur ne anen tjeter trimi i rrallë si skyfter dan gradica me vullnetarë shqiptarë nga drenica mbronte kufijt lindorë te kosoves reth treves se gollakut me vullnetart e ti -
deri sa u edhe nadejj shum shqiptarë drenicas jan vra e varret akoma andej i kan

[lirik]

E kuptoj reagimin e Gani gecit dhe gzohem qe drenica nuk shkoj ma andej ne qerime hesapesh -
e ne ndonje luftë vllavrasese per shkak te ndasive partiake ma ne fund u krijua qetsjija dhe paqja
me pelqen shum qe shqiptart ne ato anë si dhe ne rrafsin e dukqgjinit jan qetsuar e nuk do te kisha deshirë qe per bindje partiake te ket zemerime e qerime hesapesh-
un nuk jam partiak dhe e kam nga dhimbja peer popullin tim te shum vuajtur -
un te gjith shqiptart nji soj i trajtoj pa dallim

[lirik]

Panteonit të historisë së lashtë e të re të kombit shqiptar, nuk i kanë munguar asnjëherë njerëzit e mëdhenj, jeta, vepra e të cilëve është vënë pa kursim në shërbim të kombit, të lirisë së tij, të zhvillimit e përparimit; dhe sot ata burra të mençur, dijetarë të mëdhenj, trima e komandantë legjendarë, rrezatojnë frymëzim dhe krenari për çdo shqiptar kudo që ndodhet.

Shqipërisë, e ndodhur në një rajon gjeostrategjik të rëndësishëm dhe me fqinj që gjithmonë kanë lakmuar trojet e saj, hisorikisht i është dashur që mbijetesën ta paguajë jo vetëm me mund e sakrifica të panumurta, por edhe me shumë gjak të bijve të saj. Paradoksi më i madh i grykësive qëndron se akoma sot, në fillimet e mijëvjeçarit të tretë, ka fqinj, si serbë, të zbritur nga Karpatet, që kërkojnë të derdhet gjak. Për fatin e keq të shqiptarëve edhe të “mëdhenjtë e Evropës” nuk kanë qenë aq dashamirës; është qëndrimi i tyre, që trojet shqiptare, akoma, sot e kësaj dite, janë të ndara në pesë shtete dhe vuajtjet nuk kanë të sosur. Në rrugën e gjatë të luftëtarëve për liri kombëtare, që përcillnin nga një brez tek tjetri mesazhin e luftës për çlirim kombëtar, ecën shumë, por ne do bëjmë fjalë për Legjendën e kohëve të reja, Adem Jasharin.



Adem Jashari lindi në Prekaz të Drenicës, më 28 nëntor 1955, në një familje me tradita atdhetare. Ishte rastësi e bukur, lindi në Ditën e Flamurit, ditën e fitoreve më të lavdishme të popullit shqiptar. Xha Shabani, babai i Ademit, që kishte edhe dy djem më të mëdhenj, Rifatin dhe Hamzën, është marrë me bujqësi, por pas Luftës së Parë Btërore, për një kohë ka ushtruar profesionin e mësuesit. Adem Jashari, si gjithë djalëria shqiptare, u rrit dhe u edukua në një mjedis familjar dhe shoqëror me tradita të lashta kombëtare, ku pushka dhe çiftelia bashkëjetonin të pandara në kullat e gurta. Me interes të veçantë e krenari të ligjshme, ai dëgjonte rëfimet për Ahmet Delinë e Tahir Mehën, për Shaqir Samkën e Shaban Polluzhin, për Emin Latin e Azem e Shote Galicën, etj. I dëgjonte, por edhe fliste për bëmat e tyre. Adem e Hamëz Jashari betohen para varrit të Tahir Mehës se nuk do të lëshonin pushkën nga krahu deri në fitore. Demonstratat e vitit 1981 e ngjarjet e Pranverës së madhe studentore të po atij viti, u shndërruan në Lëvizje të madhe popullore, dhe mbajtën ndezur shpresën e lirisë e Çlirimit, duke ndikuar fuqishëm në brezin që organizuan dhe udhëhoqën Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës. Adem Jashari dhe çeta e tij janë dhe mbeten në histori – bërthama kryesore e UÇK.

Durimi i gjatë plogështon shpirtin e dalngadalë shuan shpresën e besimin dhe ul dinjitetin, duke u kthyer në nënshtrim poshtërues. Vazhdimi më tej ishte vdekje për së gjalli. Makina çnjerëzore serbe nuk ndalej. Ndaj duheshin ide e mendim i ri atdhetar, veprim e aksion i parreshtur, ku formohen e përsosen personalitetet politike dhe ushtarake. Ditët e bardha një kombi nuk i vijnë vetë, por nga atdhetarët e shquar, burrat e mençur, trima e të paepur. Të tillë trojet shqiptare kanë lindur në çdo kohë.

Adem Jashari ishte i qetë, kishte fjalë pak, por me peshë. Ishte i qartë për rreziqet e sakrificat që kërkoheshin, por i vendosur në rrugën e çlirimit dhe me besim të madh për fitoren. Lufta nuk mund të fitohej lehtë, prandaj Adem Jashari me shokë shkoi në Shqipëri për t’u përgatitur në Akademinë Ushtarake “Skëndërbej”, në Tiranë. Atje, ai u dallua jo vetëm për dashurinë që kishte për armët, por edhe për përvetësimin e shpejtë të artit të përdorimit të tyre dhe të taktikave të luftës çlirimtare. Ademi ishte i kuvendit, por edhe i aksionit e betejës. Gëzonte respektin, dashurinë dhe besimin e mbarë shqiptarëve në Kosovë.

Në kullën kala të Jasharajve shpesh mblidheshin grupet e militantëve, bërthama e UÇK –së, e debatonin për rrugën që do të ndiqnin e aksionet që do të kryenin. Përfundimi i tyre ishte: “Liria nuk falet, por fitohet” dhe më tej betimi: “Ja liri, ja vdekje!” Filloi kështu një etapë e re, jo thjesht një rezistencë ndaj rregjimit policor serb, që bënte çfarë desh në vatrat shqiptare, por aksione konkrete e të pandërprera, që gjithnjë e më shumë zgjeroheshin anembanë Kosovës. Kështu filloi epoka e re, Epoka e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.

Pjesëmarrja e përfaqësuesve të UÇK-së, dhe fjala e zjarrtë e tyre, mbajtur në varrimin aq dinjitoz të mësuesit Halit Geci, të shkollës “Përparimi” në Llaushë, më 28 nëntor 1997, shënoi jo vetëm daljen hapur para publikut të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, por njëkohësisht shënonte edhe një etapë të re të luftës çlirimtare, e organizuar në njësi të rregullta ushtarake, që do të bëheshin shpresë për popullin e çlirimtarë të Kosovës. Tashmë në organizim, në numër, në armatim e në taktika luftarake ushtria ishte shumë më lart nga ana cilësore, por ajo që e dallonte nga makina ushtarake kobzezë e Serbisë ishte guximi, vendosmëria në fitore, ideali, shpirti i tyre atdhetar e luftarak, që nuk kishte të krahasuar. Arritja në këtë nivel nuk ishte e lehtë, pasi kishte edhe nga ata me një farë ndikimi, që mendonin e propogandonin se rruga më e mirë ishte ajo e rezistencës dhe protestës paqësore. Rradhët e UÇK –së u shtuan dhe me gra e vajza luftëtare, kështu e njeh historia, përkrah burrit e vëllait edhe gruaja edhe motra për mbrojtjen e votrës dhe trojeve shqiptare.

Forca e UÇK-së ndihej kudo e gjithnjë e më fuqishëm. Në krye të saj ishte Adem Jashari me bëmat e tij që e kthyen në legjendë. Për armikun ishte bërë e qartë se së pari duheheshin hequr nga trojet e tyre, gjallë ose vdekur, Adem Jashari dhe krejt familja Jashari. Janë të njohura, jo vetëm për shqiptarët e Kosovës, por për gjthë shqiptarët kudo që ndodhen, rrethimet në Jasharaj e gjetkë, që bënte armiku me qindra e mijëra forca policore e ushtarake dhe përdorimin e tankeve, autoblindave dhe helikopterëve. Në çdo rast, në çdo betejë, në sulm apo në mbrojtje, trimëria dhe guximi i Ademit dhe shokëve të tij ishte e madhe.

Lufta ishte e ashpër, mijëra të rënë në beteja, në fushën e nderit. Pleq, gra dhe fëmijë të vrarë e masakruar, mijëra të tjerë të torturuar, burgosur e zhdukur; më shumë se gjysma e popullësisë e shpërngulur, qindra fshatra të shkatëruar plotësisht, etj. Çdo familje, e tërë Kosova, në njërën ose tjetën mënyrë ishte e përfshirë në luftën për çlirim dhe sakrifikoi për të. Shumë familje paguan çmimin më të shtrenjtë të lirisë. Në krye të tyre qëndron familja e Jasharëve.

Adem Jashari ishte trim i madh, ishte legjendë, por nuk ishte i vetëm. Në krahë të tij ishin dhe shumë e shumë trima, se jo më kot thuhet “Trimi i mirë me shokë shumë”. Ata, sup më sup si malet, i jepnin forcë e frymëzim njësive luftarake të UÇK –së, në ndeshjen për jetë a vdekje me ushtrinë shoviniste të Serbisë. Të vendosur në altarin e lirisë, të paharuar do të ngelen e do të përkujtohen me dashuri e respekt brez pas brezi luftëtarë, si: Hamzë Jashar, vëllai i Ademit, Fehmi e Xhevë Lladrovici, Mujë Krasniqi, Luljeta Shala, Adem Galica, Mustafa Shyti, Bekim Berisha, Bedri Shala, Zahir Pajaziti, Haki Zejnullahu, Enver Haliti, Murat Haliti, Edmond Hoxha, Bektesh Haliti, Rifat Mëziu, Nezir Ymeri, Nazm Muzlliaj, Halit Hasllani, Hamit Hajrizi, Sinan Hoti, Halit Gecaj, Selim Selimi, Hamet Kaçiku, Ganimete Gjilani, Myrvete Maksutaj, Ismet Jashari, Ilir Konushevici, Ardian Krasniqi, Hyzri Talla, Jetë Hasani, Muhamet Malësori, Rexhep Rexhepi, Muhamet Gjeli, Nezir Gjeli, Agim Ramadani, Vesel Demaku, Naser Kodra, Kapllan Ahmeti, Haxhi Ahmeti, Lec Gradica, Agim Zeneli, Xheladin Kurtaj, Gazmend Baliu, Muhamet Gashi, Imer Alishani, Ibrahim Mazreku, Rasim Kiçina, Besim Halilaj, Naser Kelmendi, Abedin Rexha, etj.

Ademi ra heroikisht me 6 mars 1998 për të ngelur i gjallë në përjetësi. Të gjithë e pamë atë në krismat e armëve e të fishekzjareve më 17 shkurt 2008, në urimet e lotët e gëzimit të shqiptarëve në ditën e pavarësisë së Kosovës, në raportimin: “Bacë u kry!”, të shokut të tij të armëve e kryeministrit të sotëm të Kosovës. Kështu ka qënë e kështu ngelet, brezat përcjellin përjetësinë.

[lirik]

O ju Familje Jashari, edhe në qoftëse s'jam kërkushi JU PERKULEM, JU PERKULEM, JU PERKULEM ME GJAK ME MISH ME SHPIRT DHE ME ZEMER.

nji vajzë e re nga mitrovica tregon rreespektin per jasharajt e prekazit dhe fisin e tyre luftarak

[lirik]

Sabri Sollaku, kryetar i Shoqatës se Komunave të Shqipërisë, i cili i printe delegacionit të përberë nga 14 kryetarë komunash, gjatë vizitës në Prekaz, të hënën tha se të vizitosh Kosovën e të mos vish në Prekaz, është asgjë. “Historia e Prekazit është histori e lavdishme, është histori që bartë vlera, edhe pse tepër e dhimbshme. Janë momente dhe emocione të veçanta pasi Prekazi, dhe sidomos familja Jashari, dhe heroi Adem Jashari, që është ndër heronjtë më të mëdhenj të shqiptarisë, i ka dhënë shumë Kosovës, por edhe Shqipërisë. Rrallë ka ndodhë në Evropë që një familje të japi kaq shumë në emër të lirisë. Ndihem krenar që jemi këtu. Familja juaj është nderi i të gjithë shqiptarisë. Heroizmi juaj ia ka rritur vlerat heroizmit shqiptar” tha Sollaku. Ky delegacion, i cili shoqërohej nga Sazan Ibrahim, përfaqësuese e Asociacionit të komunave të Kosovës dhe Sami Lushtaku, kryetar i komunës së Skenderaj, u pritën edhe nga familja Jashari. Murat Jashari, tha me këtë rast se “ Shumë heronj kanë rënë duke shqiptuar emrin e Shqipërisë Mëmë, andaj po të mos ishte Shqipëria, patriotizmi dhe lufta nuk do të kishin nivelin që e kanë. Ju jemi mirënjohës për tërë përkrahjen në rrugëtimin tonë drejtë lirisë, e sidomos gjatë kohës se luftës, duke filluar nga strehimi e tutje, dhe pas saj në nivelin diplomatik. Ju përgëzoj për anëtarësim në NATO që bashkë me pavarësinë e Kosovës, janë 2 të arriturat më të mëdha të popullit shqiptar. Me këto suksese dhe integrimet tjera, po bëhet bashkimi i gjymtyrëve të trungut shqiptar të ndarë nëpër shekuj”, tha në fund Murati, duke u falënderuar për vizitën.

[Arb]

Te ishin gjithe keto fjale qe jane shkru per Drenicen, edhe vepra mire ish kon...

[lirik]

Postimi origjinal është bërë nga Arb

Te ishin gjithe keto fjale qe jane shkru per Drenicen, edhe vepra mire ish kon...

valla more arb me ja pasë inti kraleva kshtu drenices edhe te ti kam pa e disa shqiptarë
te mjerë-
thue se drenica esht komb tjeter e jo shqiptarë-
sa larg jeni nga vetedija patriotike
se sa te mjerë jeni e te pa shkolluar

[Arb]

Postimi origjinal është bërë nga lirik

valla more arb me ja pasë inti kraleva kshtu drenices edhe te ti kam pa e disa shqiptarë
te mjerë-
thue se drenica esht komb tjeter e jo shqiptarë-
sa larg jeni nga vetedija patriotike
se sa te mjerë jeni e te pa shkolluar

Kadal o vjershagji!

Nuk eshte Drenica ne ndonje planet tjeter. Dijme per te bamat e te pa bamat e Drenices, keshtu qe mos i zmadhoni gjanat.

[GURI SYLAJ]

Postimi origjinal është bërë nga Arb

Kadal o vjershagji!

Nuk eshte Drenica ne ndonje planet tjeter. Dijme per te bamat e te pa bamat e Drenices, keshtu qe mos i zmadhoni gjanat.

E Arb edhe ty mos te vije inati .
Qishtu e kan kto sene .Na shit trimni e ata shty kufinin!

Pasha mu, mos ken me na nimu nuk pat me na nal as Drini e as Deti!!

[lirik]

Postimi origjinal është bërë nga Arb

Kadal o vjershagji!

Nuk eshte Drenica ne ndonje planet tjeter. Dijme per te bamat e te pa bamat e Drenices, keshtu qe mos i zmadhoni gjanat.

------------------


Un vjershagji e ti llafegji cilat qenkan ato të pa bëmat e drenices -
Azem galica e Shaban Pollluzha Mehmet gradica e myftyr bajraktari jan figura -
q e mbahen ne mend nga njerzit qe akoma jan gjallë diku diku ndoj plak-
e Ahmet delija e Tahir Meha -
e Emin Lati jan vra ne vitin 1981 ne prekaz
ndersa Adem Jashari me vlelzrit bane e fisin e vet me 1998-
ku po jeton ti ne cilin planet -
nes e e ke inati drenicen shko jeto ne kralevë ti me gjith ata qe e kan inati drenicen e shqiptarve trima neper shekuj qendrestare-
ju na tranuet me nji ramush haradin po drenica me mija e mija kamer losha e azem bejta i ka pas ë qka dreqin keni qe keni luajt mendh ju si mos me pas ken shqiptarë hiq he dreqi ju marrt po paski mozamakeq a mos po keni qef me hi ne drenicen shqiptare qetnikt e drazha mihajloviqt e te millosheviqit a qka jeni que peshë q epo mundoheni me ja mohue qdo lloj kontributi e ne luftë drenica drenica drenica kur e nis drenica luften-
e pas lufte pshtyj e moho e shtyj me brryla -
ma zi se serbet qe ekan shty drenicen neper kohra duke e shkatrruar se bashku me truqt qe pes shekuj nuk e lan te qetë duke i qit tatim mbas tatimi e duke i be presione-
ebizanti e car dushani e te gjith duke u munduar ta shkelin tash po mundohen ta shkelin disa shqiptar disa shqiptar qe i kan zavendsu serbt nuk ka nevoj ma me ardh serbi se disa shqiptar jan hstue ne numer boll kunder drenices dhe e kryejn punen e serbisë pa problem thjesht pa pare veq nga inati e smira fukaralleku i shpirtit qe kan dhe fukaralleku mendorë-
per qfar planeti flet ti per drenicen o fukara i mendjes kur un po e tregoj nji histori te vertetë qe din gjith bota po kto figura historike msohen edhe neper shkolla -
pER SHABAN POLLUZHEN EMEHMET GRADICENE SHUM TJERë E DIN E GJITH BOTA QE KAN LUFTUAR NE SAGNJAK E NE DRENICë JAN VRA PO LIBRAT HISTORIKE TE KOMBIT PO DO ME I MOHUE O SAKAT NE KRYE A PO QFAR SHQIPTARI JE TI BRE

[lirik]

Postimi origjinal është bërë nga GURI SYLAJ

E Arb edhe ty mos te vije inati .
Qishtu e kan kto sene .Na shit trimni e ata shty kufinin!

Pasha mu, mos ken me na nimu nuk pat me na nal as Drini e as Deti!!

-------------------------------------------------------

KET FJALEN MOS ME KEN ME NA NIMU NUK LAN AS DRINI

O GURI SLYAJ
MOS E PERDOR SHPESH-

SE NUK KA DJALë NANE NE BALLKAN QE MATEJ ME TEKNIKEN SERBE TE RUSVE-

QE NUK JA MBANTE AS ANGLISë VETEM ME UA MSY AS GJERMANIT E ITALISë -
E JO MA NJI DRENICE TE LODHUR PER BUK -

E BOJKOTUAR NE TE GJITHA ANET-

LE TI KISHIN TE BARARABARTA ARMET SERBIA E DRENICA -

MANDEJ TE SHOHIM SE SI DO TE ISHINNDA HESAPET -

SI DO TE NDAHESHIN ATA TE BIJT E SHKINES ME DRENICEN NE BETEJA -

NUK LUFTOHET ME FUKARALLAK NEPER KEMBE
ME MOSKEN E BEOGRADIN E ARMATOSUR DERI NE DHEMB ME POTENCIAL RAKLETASH E ATOM E AVIACIION TANKE E DRENICA ME PUSHKE GJUETIJE

LENI PRRALLAT PASH ë ZOTIN SE NA PRRALLIST KREJT ME KTO VETEDIJE TE VOGLA

[lirik]

POR NE KOHEN E AZEM GALICES tregojn pleqt ma vonë qe ekan perjetue at luftë se kur jan gjetur gjenzet kufoma shkie jan gjetur te zhytur te dhier prej tij e sa ka pas qe jan destabilizu psiqikisht-
prej pskames se Azem galices sa ka pas te mbytru ne limin klina ene sitnicë duke ikur porej tij-
serbet ne tershan kak ken ne porita e nuk kan guxu me qit ne shum raste kur azemi me komitene tij kalonte keto jan fakte te gjalla se pleqt ishin diorekt perjetuesit dhe koha kur isha un as nji fjalë-
nuk ka ken ndryshe per veq ashtu si ishte e si ekan perjetuar-
perse po e zvogloni trimrinë shqiptare kaq shum o ledekista

[GURI SYLAJ]

O burr ,mos u sekletis kaq shume se ketu ishte fjala per shqiptaret ne pergjithesi !
Une nuk po mohoj asgje por as nuk po i vjerri hudrat ku duhet me mi mrri dikush!!
Une mundohem me qen pak real se e kishin pa vet njanin pse po ia man hapt??

Qyre burra tha ; Une hapt ia maje e edhe hapt ma qet!!


Besom qe e njoh mire edhe historin e Drenices edhe do luftra te saj edhe do burra te saj por bindu se nuk ndryshon fare nga pjeset tjera as me trimni as me burrni as me hajni ,as me tradhti ,as me ....tybe treqin tybe nje ...Thes !!
Po e shoh se ju nuk permendni kurrkun Hoxh Avdin ,Rifat Berishen ,Tahir Berishen ,Banush Sedllarin nuk dij ndoshta edhe nuk keni ndie per kta burra se per kta te vonit nuk po te flas , kta kan kohe ende me e vra kengen e tyre!!!

[Arb]

Paske dal shinave tash me ka krejt. Te paska tregu fort mire Guri Sylaj, s'ke pse i thur lavdi Drenices, eshte thjeshte nje toke Shqiptare, me vlerat e veta, e marrite e veta, ashtu sikur edhe rajonet tjera Shqiptare.

[lirik]

Postimi origjinal është bërë nga Arb

Paske dal shinave tash me ka krejt. Te paska tregu fort mire Guri Sylaj, s'ke pse i thur lavdi Drenices, eshte thjeshte nje toke Shqiptare, me vlerat e veta, e marrite e veta, ashtu sikur edhe rajonet tjera Shqiptare.

--------------------------
Me vjen keq se sa shkurt mendoni -
un nuk kam dalë me i thur lavdi drenices ju nuk kuptoni un as nji regjioni te kosves
e asnji mahalle apo shtepie nuk kam qejf me mbet diqka qe nuk shkruhet un i dua shum gjurmt e shkrimit-
gjithqka qe nuk shkruhet vdes kisha dasht te jem neper kohra gjithkqah vetem e vetem qe ti shrkuaj te gjitha ngjarjet -
un jam dalë vetem per drenicen ktu por a keni sy ne ballë ju per secilin regjion po shkruaj at qka di edhe pse shum shenime me kan humbur dikurë qe i mbaja se jeta ime ishte nji ikje dikurë gjithkund nuk mund tio merjja fletoret me vete kah kam pas levizir ne jeten ilegale -
me sa duket ktu nese keni sy me pa un te gjitha rajonet i kam qitë me ua shkrue -
gjithqka qe kan kush din po ju sy nuk po keni qka kam me ju bë un juve bre vlla kur jeni te pa sy e nuk shihni-
Nuk jam un nji njeri qe nji katundi ia shkruaj vlrren e ngjarjet etjetrit ja mohoj qka te ka
vlera e pa vlera ja shkruaj edhe katundit tjeter njet si kti por nuk kan te gjitha katunet te njejtat ngjarje -prandaj mos u beni te ndjeshem flitet per meritat e jo per dallimet-
se dei sa na ka ba nji nanë nuk ka dallime po jeni hallkatë krejt qka keni bre vllazni qka

nese ne i radhisim tridhejt kenge ndonjeren do ta shpallim ma te miren pra esht qeshtje meritash por kurfar dallimesh nuk ka ktu secili qe ka merita le te shkruhen ato per te gjith ka -
dhe meritat mos i ngatrroni me dallime se nuk ka m apa lidhje se kjo e mos u bëni inatgji nese dikush thot katuni tjeter dijn ma mirë jan ma talenta per bujqsi se sa ky katuni tjeter pra jemi gjithnji te meritat e jo te dallimet se mbrenda nji gjuhe enji kombi nuk ka se si me u dallu diqka per veq meritave kush qka ka punue por te gjith as nuk jan engjuj as nuk kan merita-
edhe vllaun qe ta ka marue nana edhe ai ndoshta mund te ketr merita e gabime -
prandaj mos beni tragjik ndaj meritave e gabimeve por ti dallojm ato sipas arsyve fakteve e korrektesive - sepse ku nuk ka korrektesi nuk ka kulturë ai vend quhet barbar si na u dukte ne kur serbia na i mohonte meritat -e na diskriminonte -