Vargje nga autori Xhelal Ferizi

[lirik]

I biri i e rrsires le të ikë


XHELAL FERIZI AUTORINE MERGIM

Ik o i biri errsirres nga mbretria ime
nga hisja e qiellit që mu dha si rrisk kur jam le
ik o i pa afat o i pa ngjyrë e i pa zbërthime
mos rri në mua duke bre

ik edhe ti o e shejta díkurë
se nën varre dënesjet po i ndjej të nanes
s' paske qenë dashuri ti paske qenë gurë
e bija e mashtrimit dhe e satanes

ik nga prona ime e padjallzi
se ktu mbillet vetëm besë
në kët pronë kopsht mbillet vetëm dashuri
nuk dua nga krymbi të vdes

më falni ju yje më shplani
nga secili vetmashtrim
nëse ktu ka krymb me jepni forcë më ndani
të iku në nji cak me shpëtim

yje ju kam shkruar ju me varg
e dini ju dhimbjen time
më dërgoni nji rriskmirë nga larg
shërim për zemren time

mi shtreni tash kto rrudha
që në zemër shtrihen si shekujt e pa fund
o shteg më thuaj kah ësht udha
të dal për gjithmonë nga ky mund

autori xhelal ferizi ne mergim

[lirik]

Meditimi që në mua dënesë

SHKRUAN AUTORI XHELAL FERIZI NE MERGIM

Meditim nuk e di a je mik a armik
me ty nuk qitet në krye
s ma le njiher te terur ket qerpik
nga pesha e lotit ësht thye

meditim mos me mbajë peng nëpër qudira
se në ndihë do e ftoj edhe djallin e zi
më nxjerr tash nga errsira
shpirtin mos ma le ne roberi

nuk dua të rri ne ket katran
ktu shekujt qenkan pelim
më dergo atje ku nuk ka satan
ne nji mreteri me jetë plot gzim

nuk dua o meditim i pa ekuacion
nuk dua të më lidhesh ne asnjansi
perse kaq gjat mediton
me thuaj gjithqka me saktësi

sa i pa kuptim që je
ty vonë nuk tëhet kurrë
pse mua nji maskë po rrin duke m' bre
dhimbjet mi prodhon si gurrë

mos pash zotin mos kshtu meditim
ti qenke pranga vet
nuk jam un sizif që mund t' vuaj n' përjetsim
se varri nga ti do të me ndërpret

AUTORI XHELAL FERIZI NE MERGIM

[lirik]

SHQIPëRI ETNIKE

Xhelal ferizi autori i vargjeve shqiptare ne mergim

Dhe i dashur në penden time se cilen kokerr dhe ta kam emruar
beso në shpirtin tim të gjith ata kan emer
edhe gurët nëpëpër miliarda dashuri e lutje ti kam uruar
të dua etni me gjith shpirtë e zemer

ti je e imja un jam i yti
nëse secila kokërr dhe nuk më don un vuaj
mos më le pa dashuri se dyshimi më mbyti
më duket sikur s' më do më ke bërë të huaj

shqipëri etnike e dashur mëmë shqiptare
më thuaj qka do nga un i shkrumbuari
un ty në secilen mikropjesë tënde damari
gjeneroj si ylberi vetull shkruari

ne gjakun tënd betohem
betohem në sharmin tënd në kokë
un ty në qdp qast të përkushtohem
e shenjtë je për mua mëmë tokë

bukuritë me plot gjelozi
kahdo i ka planeti
për ty i ruaj në të dashurrat poezi
i zbrazi si safire porsi gurra deti

un për ty fjalët ma të bukura i marr në qiell
në artin ma brilantik të hanes
në të shenjtin në rreztarin të mahnitshmin diell
në vargje diellore t' qëndisi n' gjuhë t' nanes

sharmin e marr për ty ndër lule
vlimin ne dashurinë n' ma të ëmbëli n' sherbet e në hoje
për ty i marr zemrat kahdo me ylber vule
nga ylberat kur pijnë kthjellorisht n' buzë goje

un ty të qëndisi me vetulla ylberore
të brumsoj me aromë karajfili
un ty nëpër yje kahdo të këndoj
të lavdroj me cicrimë por si varg bilbili

autori i vargjeve shqiptare xhelal ferizi

[lirik]

Nji dit buzë nji lumi


Xhelal ferizi autori në mergim

nji dit buzë nji lumi as vet nuk e dija
qka kërkoja neper ndergjgje e kujtime
neper ato mote të moqme me thija
mallëngjehej disi memorja ime

larg më dukej me shekuj disi si qudia
nëpër boten time nostalgjike
un me ato dënesjet e pa lot të mia
shpirtin po ma dridhnin kohrat elegjike

disa ishin si nji mallë që t' mundonte
dy duart i vura në faqe
duke e pa valen nji meditim më largonte
në të athershmet kujtime e shkaqe

lumit po shkoja përpjetë me hap si i tretur
bregu e vala me shikonin
eh ti i vonë përmbi dhe ke mbetur
shikimet e tyre sikur më thonin

u ula duke shikuar me sy
ujin e tokes duke ecë
q' ësht o lum thash ky dry
në shpirtë që kujtimet mi ka ngecë

un vetem me lumin në dialog
me bregun e me natyren
po i shpaloja kujtimet si nji katalog
e jetes s 'po i ia njihja fytyren

her ngritesha her ulesha her koken kah qielli
mandej prap nji kohë që më flet
ishte e me dukej e vjeter sa dielli
për t' përshkruar ditarë më duhej sa nji det

e si ka vend thosha në kët rrudhë
të quajtur shpirtë memorje kujtesë
që gjith ato ngjarje e kalime në udhë
të me shfaqen dhimbshëm e' s' më lënë të vdes

mora pastaj aty në pergdhelje nji lule
deshta të largoj kujtesen
dhe i thash ti me artin tënd më përkule
dhe ja pashë përmbi fletë të kullueushmen vesen

edhe ti thash po qanë për motet
po tha sa ishte e pa faj
kujtimi në vyshkje po më kotet
prandaj me vesë po qajë

edhe un jam si ti hallegji
erdha në token time
a e sheh stërvuajtje si pi
e shkrihem nëpër kujtime

më jan këputur fijet
më jan këputur epokat zingjirore
mbuluar nga mërgimi edhe akujhiejet
më duket sikur s' jam ma i tokes arbnore

dhe qau lumi e kujtesa
qau e këputura kohë
rrëshqiti lotueshëm nëpër faqe të lules vesa
se motet më kishin shty në moh

ku ta gjejë të at'hershmen
ajo si dhimbje tash fytyrohej
që më lente pa më shirshëm në të përhershmen
kohë malli që po ndryshohej

valët ecnin e kullimi
gurët nën valë duke u la
në ujë më ra nji pikë lot lotimi
që valen e dënesi si va

atdheu i im a' s' më njeh
duart i i fusja në ujë
nga psehja si sot si dje
po vdes gjithmonë i huaj

Xhelal ferizi autori ne mergim

[lirik]

Kurë do të zbutesh o tokë

Autori xhelal ferizi në mergim

kurë do të zbutesh o tokë
mbjelljet që ti keshë paqsore
që vrasjet të mos mbijnë ma në kokë
mjaft ma oj rracë arbnore

mjaft ma mbylleni ju thrret jeta
nga lule
nga lulet merrrni mësimin
nektarin e paqes thitheni si bleta
por jo vrazhdësinë e krimin

në qendër të mendjes vendosni busollen
busoellen e quajtur vetëdije
si vrap të jetes punen e shkollen
vraponi pas dashurije

mirësinë ta mbjellni kahdo n' për kopshtije
urtësinë në instikt e në mendje qendrore
në asnji cep truri mos mbjellni farë shëmtije
ëmbëlsi mbjellni ëngjëllore

krimi të mos bëhet buka e juaj
e arti i juaj tinzria
nëpër mote shekuj në epoka e muaj
pushtet në logjikë të ju rrin dituria

ikni nga katrani e blozat e zeza
nga teoritë vrastare e shkollat satane
e mbjellni urtësi e miqsi nëpër breza
rrini t' padjallzuar si yjt që rrijnë rreth hane

Autori i vargjeve shqiptare nemergim xhelal ferizi

[natyra]

Postimi origjinal është bërë nga lirik

Nji dit buzë nji lumi


Xhelal ferizi autori në mergim

nji dit buzë nji lumi as vet nuk e dija
qka kërkoja neper ndergjgje e kujtime
neper ato mote të moqme me thija
mallëngjehej disi memorja ime

larg më dukej me shekuj disi si qudia
nëpër boten time nostalgjike
un me ato dënesjet e pa lot të mia
shpirtin po ma dridhnin kohrat elegjike

disa ishin si nji mallë që t' mundonte
dy duart i vura në faqe
duke e pa valen nji meditim më largonte
në të athershmet kujtime e shkaqe

lumit po shkoja përpjetë me hap si i tretur
bregu e vala me shikonin
eh ti i vonë përmbi dhe ke mbetur
shikimet e tyre sikur më thonin

u ula duke shikuar me sy
ujin e tokes duke ecë
q' ësht o lum thash ky dry
në shpirtë që kujtimet mi ka ngecë

un vetem me lumin në dialog
me bregun e me natyren
po i shpaloja kujtimet si nji katalog
e jetes s 'po i ia njihja fytyren

her ngritesha her ulesha her koken kah qielli
mandej prap nji kohë që më flet
ishte e me dukej e vjeter sa dielli
për t' përshkruar ditarë më duhej sa nji det

e si ka vend thosha në kët rrudhë
të quajtur shpirtë memorje kujtesë
që gjith ato ngjarje e kalime në udhë
të me shfaqen dhimbshëm e' s' më lënë të vdes

mora pastaj aty në pergdhelje nji lule
deshta të largoj kujtesen
dhe i thash ti me artin tënd më përkule
dhe ja pashë përmbi fletë të kullueushmen vesen

edhe ti thash po qanë për motet
po tha sa ishte e pa faj
kujtimi në vyshkje po më kotet
prandaj me vesë po qajë

edhe un jam si ti hallegji
erdha në token time
a e sheh stërvuajtje si pi
e shkrihem nëpër kujtime

më jan këputur fijet
më jan këputur epokat zingjirore
mbuluar nga mërgimi edhe akujhiejet
më duket sikur s' jam ma i tokes arbnore

dhe qau lumi e kujtesa
qau e këputura kohë
rrëshqiti lotueshëm nëpër faqe të lules vesa
se motet më kishin shty në moh

ku ta gjejë të at'hershmen
ajo si dhimbje tash fytyrohej
që më lente pa më shirshëm në të përhershmen
kohë malli që po ndryshohej

valët ecnin e kullimi
gurët nën valë duke u la
në ujë më ra nji pikë lot lotimi
që valen e dënesi si va

atdheu i im a' s' më njeh
duart i i fusja në ujë
nga psehja si sot si dje
po vdes gjithmonë i huaj

Xhelal ferizi autori ne mergim

Pergezime lirik,perndryshe Z.XHELAL FERIZI si mik i vjeter,kam nderin dhe respektin ndaj teje dhe poezive tua artistike,qe t'gjeje rastin per tu kyqur ne lexime e siper...po ne kohet e mira dhe ato te veshtira,keshtuqe s'do t;thot se fituam pavaresin e tashme punet rrafshe i kemi,jo,jo sigurishte se tani do kemi barren e madhe,me me shum pergjegjesi,madje dhe maturi mbi kurrizin e qdo 1 te 2-tit person apo jo?ndaj kam kenaqsin e kur me jepet rasti te,te lexoja ni nga poezit e tua plot frymzime.. me xhelozi lexova kete poezi,ishte shum prekese,por dhe e mrekullueshme nder te tjera...flm,qe me shtove emoncione ne keto vargje shum domethense...suksese ne Kosoven e pavarur dhe Sovrane....Jufalemnderit

me respekt
Natyra

[lirik]

Faleminderit Natyra e nderuara mikesha e vjeter .
sa i përket poezisë poezija dhe vargu janë gjuhë magjike intepret artistike dhe pasqyrë e shpirtit e
ndjenjave.
NE POEZINë TIME ME TITULL NJI DIT BUZë NJI LUMI JAM MUNDUAR TA INTEPRETOJ NJI KOHë TE MALLENGJIMIT DHE TE KALUARES NEPERMS FRYMZIMIT TE ARTIT GJUSORë NE POEZI NEPERMES DHIMBJEVE TE SHPIRTIT DHE ATMOSFERES S E VETMIS PRAN NJI LUMI Q ETE NXIT NE KUJTIME PAS NJI KOHE TE LARGëT KUR MERGIMTARI ESHT KTHYER NE ATDHE OSE KA ARDH NE VIZIT DHE ESHT MUNDUAR Q ETE LIDHET ME TE KALUAREN PAS NJI KëPUTJE KAQ Të GJATë TE SHPITRTTIT NGA ATDHEU
KETU E KA CAKUN POEZIJA IME POR NUK DUA TE BEHEM ZBERTHYES VET PASI QE ZBERTHYES TE VARGJEVE DUHET TE BEHEN KRITIKT LETRARë
aSHTU SI MEKANIKU QE E DNJEN DHIMBJEN EKERRIT OSE INGJINJERI OSE AVIKATI ANKIMIN OSE GJYKATSI PERGJEGJEN OSE MJEKU DHIMBJEN EPACIENTIT OSE POLCICI QE PYET FAJTORIN ASHTU ESHT KRITIKU LETRAR PER POETIN
Poeti je llogari per ndjenjat e shfaqura para gjykatsve dhe mjekve e avokatve njejt esht
gjyqtari i ndjnejave dhe intepretit ne vargje ësht kritiku letrarë
nuk dua ti zberthej poezit e mia me ket peprjekje le te merren kritikt letrarë dhe te tjeret sepse mua nuk me takon dhe ja humbi vlerat mundi duhet te behet nga te tjeret ata duhet ti paraqesin ndjenjat e tyre se si ndjhehen nga vargjet dhe qka ndjejn qfar malli qfar ndjenjash dhe qka paraqet vargu per ta ne qfar frymzimi nxiten ene qfar atmosfere perfshihen nga malli ose ndjenja qka paraqet kënga ose vargu si e kuptojn dhe si e ndjejn
poeti eka kuptuar eka paraqit ne vargje ai eka ndje edin te tjeret jan ata qe i tregojn ndjenjat s e si ndjehen dhe nuk esht detyr e poetit qe te flas ai flet vetem ne vargje
të tjerët uhet te flasinë per vargjet dhe ndjenjat ne te cilat perfshihen duke lexuar edhe publiku e shfaqë ndjenjen nepermes gjuhes dhe shpirtit t e vet dhe kshtu gurë diuke qit bëhet kalaja.

Për poezinë dhe artin e varguN
për poezinë si gjuha magjike e shpirtit
kërkohen diejtarë të fuqishem
kritik letrarë tejet të fuqishëm .
LAbirinti i jets dhe i shpirtit ka me miliarda të pafundme horizonte e shiprta E SHPIRTZIME NDJENJ shprehse e pasqyra fjalë ndjenje e shprehje magjike shpirtrore.
Vet jeta ësht art ne kemi me miliarda ndjenja që nuK i zberthejmë dot me fjalë
shpirti e ndjenë por fjala nuk e thot sepse nuK ka repertoarë nuk ka pasuri emertim fjalorë.
për ta gjetë ndjenjen duhet fjala e fjalë nuk ka
aq i varfer ësht fjalori që ta spjegoj artin e ndjenjes dhe pikrisht at që flet e perjeton shpirti
mendohet se kur gjuha e fJalorit nuk i afrohet gjuhes se perjetimeve shiprtrore
ne perjetimet shiprtrore ne ato subjekte shfaqen miliarda qudira dhe fenomene përjetimesh
që Po thuajse nuk spjegohen as per se afermi me vargje
as me ndonji gjuhë ashtu siq flasin ato me shpirtin
nji mallengjim ose nji kohë te kaluar
shpirti e flet me shum gjuhë e fjalë e prekje emeocione
qe fjala nuk ka aq pasuri per ta thënë KET FENOMEN PASQYROR QE PARAQITET ME TE GJITHA SHIJET FENIOMENALE NE EKRANIN E SHPIRTIT T ENJERIUT NE MBRENDI .
Bota e shpirtit ësht shum ma e gjerë s e bota e fjales:
Duke qenë se ajo po zhvillohet dhe shpirti po e kërkon fjalen dhe zbërthimin jeta po bëhet gjithnji e ma teper oqean i domosdoshmërive për tu shprehur
aq shum ka pasuri objekti dhe subjekti shpirtror emocianal
vet jeta dhe gjësendet që na rrethojn shiprtorët ngJarjet FENOMENET SUBJEKTET OBJEKTET SHOIRTZIMET PERJETIMET NDJENJAT VLERAT SHIJET ETJ
sa qe duhen fjalore te reja thelLsi te reja SHPREHJESH këRkime teë reja
dhe duke qenë s e poezija
por edhe novEla e romani permbajnë art të intepretuarit
dhe rrjjedha artistike
për zbërthimin e nji ngjarje ato këRkojnë edhe kritikun letrarë
tejet te pasur
këRkojnë gjykats tejet te fuqishëm keRkojnë vlersues tejet TE AFT
kërkojnë fjalore tejet të pasura
këRkrojnë fuqi brilantizma ne shprehje
kërkojn oqeane me fjalë per te zberthyer pasqyrat e ndjenjave
ashtu si e kerkon gjuha magjike arti magjik shpirti magjik
ashtu siq e kërkon subjektivititeti dhe mbrendesia e ndjenjave që shprehen me aq shum gurra të pashterrshme
poezija ësht nji botë emocionale ësht qelsi i nji gjuhe te cilen lexuesi ma veshirë e ka ta kuptoj
pa ja zberthy kritiku letrarë
tjeter ësht vargu reelist apo kënga realiste qe intepreton direkt ngjarjen e tjeter tjeter ësht poezija
artistike e formave metaforike
gjuha dhe arti i sajë mjeshtria dhe metafora ku zbërthehen ndjenja te komplikuara
dhe pasqyron ngjarje
që kan kaluar nëpër emocionin ndjenjësorë
dhe fotografik të shpirtit.
Vullkanet e mbrendshme të ngjarjeve dhe të shpirtrave ndjenjat mallëngjimet kohrat që kan me mija zbërthime në boten e shpirtit zberthehen nëpërmes gjuhes s e poezisë
por shprehjet mungojnë gjithmonë sepse fenomeni i ndjenjes ësht ai aq i intresant se që per te paraqitur ATE
fjala del e varfer
per shkka se shpirti subjektiviteti fOtografia e mallengjimeve e kohrave e ndjenjave dhe perjetiimeve esht aq e thellë
ësht aq interesante
me te gjitha ngjarjet e te kalueres sa qe këRkron nji të shprehur tejet artistik
që sado pak ti ofroj lexuesit nga afer pasqyren e ndjenjes dhe domethënjes së asajë kohe
ati malli asaj te kaluare
sa do qe te ket fjalore te intepretimit
perjetimi dhe pasqyra emocionale ne shpirtë kan krejtesisht gjuhë tjeter në të
cilen po perpiqet te hyn magjikja FJALA zberth imtarja gjuha
dhe arti i poezisë
por mbrendija shiprtrore ësht aq e quditshme sa që kërkon shum thellsi te mëdha për ta intepretuar
Megjithse poezija e ka gjuhen e interpretit
prap se prap nuk e paraqet origjinal fenomenin e pasqyres shpirtrore të përjetimit
ajo e intepreton deri diku
si shprehje në varg por ngjyren e vertetë e mbanë vetëm memorja pasqyrore dhe ndjenjsore e shpirtit
që nuk ka alfabet fotografik por vetem ndjehet në mbrendi
zhvillohet ne boten e vet
paraqitet por ne intepret gjuhe
apo vargje
nuk mund te shihet me te gjitha shijet esaja as te ndjhete ne varg siq ndjehet ne shpirtzime shiprtrore #
shpirtzime pasqyrore
ashtu siq shihet ne filmin shiprtror te perejtimit origjinal
Mendoj se NEVOITEN KRITIK TE FUQISHEM LETRARë Të POEZISë
mbasi poezia po shtrihet gjithnji e ma shum neper horizontet shiprtore
ësht bë kërkimtare nëpër miniera e gjevahire shpirtore
neper shiprtzime dhe përjetime
por kjo kërkon artist dhe kritik mjeshtër te zberthimeve mjeshter te fjales të artit


si ka të kutpohet ndryshe
kur poezija dhe vargjet për migjenin deri më tani jan shprehur njimi autorë
dhe dihet sa pak ka shkruar migjeni
ja pra njimij autorë kan shkruar deri më sot per
meigjenin
e megjithat ka akoma qka te shkruhet
kur punimet e migjenit mund te numrohen aq pak jan
por aq domethenje kan
sa q ë njimij autorë kan qka te flasin
ky pra esht arti i poezisë
qe nuk shterret asnjiher
dhe kritika letrare që gjithmonë ka qka të flet
e te nxjerr ë subjektive e objektive e ndjenja e arte të ndryshme
e fjalë e zbërthime analiza përshkrime dhe
mendime
këtu qëndron qelsi magjik
kur nji autorë shkruan poezi e njimij autorë sillen rreth vepres së tij
Për Migjenin akom po shkruhet ndersa per Fishten tek sa ka filluar
për shkaka s e ishte autor i ndaluar
kush e di sa autor do kan folë e do të eflasin per Fishten i cili dita dites po terheq gjithnji e ma teper autorë qe te merren me te e te shkruajn
Poezia vargjet jan nji art nji fushë ne të cilen mund të kyqen e të shprehen njerzit dhe kritika letrare pafundshsisht
ndersa romani e ka kritiken e vet te veqant
poashtu edhe piktura e filmi e ka´n
poashtu edhe drama skulptura e muzika te gjith i kan gjykatsit dhe prokurot e vet specialistet inspiruesit
dhe z berthyesit e ktyre pasurive magjike njerzore
por duhet te jen kryesisht profesionist zberthyesit LETRARë
ndersa te tjer autor qe japin vlersime dhe publiku jaN botë ne vete ata
sepse pasuria shiprtrore arti edhe publliku i ndjenë këto
dhe i thot ne gjuhen e vet
pamvarsisht ndoshta që nuk mund ti thot si artisti
edhe publiku e ka shijen dhe gjuhen e vet
autori xhelal ferizi ne mergim
autori

[natyra]

Postimi origjinal është bërë nga lirik

Faleminderit Natyra e nderuara mikesha e vjeter .
sa i përket poezisë poezija dhe vargu janë gjuhë magjike intepret artistike dhe pasqyrë e shpirtit e
ndjenjave.
NE POEZINë TIME ME TITULL NJI DIT BUZë NJI LUMI JAM MUNDUAR TA INTEPRETOJ NJI KOHë TE MALLENGJIMIT DHE TE KALUARES NEPERMS FRYMZIMIT TE ARTIT GJUSORë NE POEZI NEPERMES DHIMBJEVE TE SHPIRTIT DHE ATMOSFERES S E VETMIS PRAN NJI LUMI Q ETE NXIT NE KUJTIME PAS NJI KOHE TE LARGëT KUR MERGIMTARI ESHT KTHYER NE ATDHE OSE KA ARDH NE VIZIT DHE ESHT MUNDUAR Q ETE LIDHET ME TE KALUAREN PAS NJI KëPUTJE KAQ Të GJATë TE SHPITRTTIT NGA ATDHEU
KETU E KA CAKUN POEZIJA IME POR NUK DUA TE BEHEM ZBERTHYES VET PASI QE ZBERTHYES TE VARGJEVE DUHET TE BEHEN KRITIKT LETRARë
aSHTU SI MEKANIKU QE E DNJEN DHIMBJEN EKERRIT OSE INGJINJERI OSE AVIKATI ANKIMIN OSE GJYKATSI PERGJEGJEN OSE MJEKU DHIMBJEN EPACIENTIT OSE POLCICI QE PYET FAJTORIN ASHTU ESHT KRITIKU LETRAR PER POETIN
Poeti je llogari per ndjenjat e shfaqura para gjykatsve dhe mjekve e avokatve njejt esht
gjyqtari i ndjnejave dhe intepretit ne vargje ësht kritiku letrarë
nuk dua ti zberthej poezit e mia me ket peprjekje le te merren kritikt letrarë dhe te tjeret sepse mua nuk me takon dhe ja humbi vlerat mundi duhet te behet nga te tjeret ata duhet ti paraqesin ndjenjat e tyre se si ndjhehen nga vargjet dhe qka ndjejn qfar malli qfar ndjenjash dhe qka paraqet vargu per ta ne qfar frymzimi nxiten ene qfar atmosfere perfshihen nga malli ose ndjenja qka paraqet kënga ose vargu si e kuptojn dhe si e ndjejn
poeti eka kuptuar eka paraqit ne vargje ai eka ndje edin te tjeret jan ata qe i tregojn ndjenjat s e si ndjehen dhe nuk esht detyr e poetit qe te flas ai flet vetem ne vargje
të tjerët uhet te flasinë per vargjet dhe ndjenjat ne te cilat perfshihen duke lexuar edhe publiku e shfaqë ndjenjen nepermes gjuhes dhe shpirtit t e vet dhe kshtu gurë diuke qit bëhet kalaja.

Për poezinë dhe artin e varguN
për poezinë si gjuha magjike e shpirtit
kërkohen diejtarë të fuqishem
kritik letrarë tejet të fuqishëm .
LAbirinti i jets dhe i shpirtit ka me miliarda të pafundme horizonte e shiprta E SHPIRTZIME NDJENJ shprehse e pasqyra fjalë ndjenje e shprehje magjike shpirtrore.
Vet jeta ësht art ne kemi me miliarda ndjenja që nuK i zberthejmë dot me fjalë
shpirti e ndjenë por fjala nuk e thot sepse nuK ka repertoarë nuk ka pasuri emertim fjalorë.
për ta gjetë ndjenjen duhet fjala e fjalë nuk ka
aq i varfer ësht fjalori që ta spjegoj artin e ndjenjes dhe pikrisht at që flet e perjeton shpirti
mendohet se kur gjuha e fJalorit nuk i afrohet gjuhes se perjetimeve shiprtrore
ne perjetimet shiprtrore ne ato subjekte shfaqen miliarda qudira dhe fenomene përjetimesh
që Po thuajse nuk spjegohen as per se afermi me vargje
as me ndonji gjuhë ashtu siq flasin ato me shpirtin
nji mallengjim ose nji kohë te kaluar
shpirti e flet me shum gjuhë e fjalë e prekje emeocione
qe fjala nuk ka aq pasuri per ta thënë KET FENOMEN PASQYROR QE PARAQITET ME TE GJITHA SHIJET FENIOMENALE NE EKRANIN E SHPIRTIT T ENJERIUT NE MBRENDI .
Bota e shpirtit ësht shum ma e gjerë s e bota e fjales:
Duke qenë se ajo po zhvillohet dhe shpirti po e kërkon fjalen dhe zbërthimin jeta po bëhet gjithnji e ma teper oqean i domosdoshmërive për tu shprehur
aq shum ka pasuri objekti dhe subjekti shpirtror emocianal
vet jeta dhe gjësendet që na rrethojn shiprtorët ngJarjet FENOMENET SUBJEKTET OBJEKTET SHOIRTZIMET PERJETIMET NDJENJAT VLERAT SHIJET ETJ
sa qe duhen fjalore te reja thelLsi te reja SHPREHJESH këRkime teë reja
dhe duke qenë s e poezija
por edhe novEla e romani permbajnë art të intepretuarit
dhe rrjjedha artistike
për zbërthimin e nji ngjarje ato këRkojnë edhe kritikun letrarë
tejet te pasur
këRkojnë gjykats tejet te fuqishëm keRkojnë vlersues tejet TE AFT
kërkojnë fjalore tejet të pasura
këRkrojnë fuqi brilantizma ne shprehje
kërkojn oqeane me fjalë per te zberthyer pasqyrat e ndjenjave
ashtu si e kerkon gjuha magjike arti magjik shpirti magjik
ashtu siq e kërkon subjektivititeti dhe mbrendesia e ndjenjave që shprehen me aq shum gurra të pashterrshme
poezija ësht nji botë emocionale ësht qelsi i nji gjuhe te cilen lexuesi ma veshirë e ka ta kuptoj
pa ja zberthy kritiku letrarë
tjeter ësht vargu reelist apo kënga realiste qe intepreton direkt ngjarjen e tjeter tjeter ësht poezija
artistike e formave metaforike
gjuha dhe arti i sajë mjeshtria dhe metafora ku zbërthehen ndjenja te komplikuara
dhe pasqyron ngjarje
që kan kaluar nëpër emocionin ndjenjësorë
dhe fotografik të shpirtit.
Vullkanet e mbrendshme të ngjarjeve dhe të shpirtrave ndjenjat mallëngjimet kohrat që kan me mija zbërthime në boten e shpirtit zberthehen nëpërmes gjuhes s e poezisë
por shprehjet mungojnë gjithmonë sepse fenomeni i ndjenjes ësht ai aq i intresant se që per te paraqitur ATE
fjala del e varfer
per shkka se shpirti subjektiviteti fOtografia e mallengjimeve e kohrave e ndjenjave dhe perjetiimeve esht aq e thellë
ësht aq interesante
me te gjitha ngjarjet e te kalueres sa qe këRkron nji të shprehur tejet artistik
që sado pak ti ofroj lexuesit nga afer pasqyren e ndjenjes dhe domethënjes së asajë kohe
ati malli asaj te kaluare
sa do qe te ket fjalore te intepretimit
perjetimi dhe pasqyra emocionale ne shpirtë kan krejtesisht gjuhë tjeter në të
cilen po perpiqet te hyn magjikja FJALA zberth imtarja gjuha
dhe arti i poezisë
por mbrendija shiprtrore ësht aq e quditshme sa që kërkon shum thellsi te mëdha për ta intepretuar
Megjithse poezija e ka gjuhen e interpretit
prap se prap nuk e paraqet origjinal fenomenin e pasqyres shpirtrore të përjetimit
ajo e intepreton deri diku
si shprehje në varg por ngjyren e vertetë e mbanë vetëm memorja pasqyrore dhe ndjenjsore e shpirtit
që nuk ka alfabet fotografik por vetem ndjehet në mbrendi
zhvillohet ne boten e vet
paraqitet por ne intepret gjuhe
apo vargje
nuk mund te shihet me te gjitha shijet esaja as te ndjhete ne varg siq ndjehet ne shpirtzime shiprtrore #
shpirtzime pasqyrore
ashtu siq shihet ne filmin shiprtror te perejtimit origjinal
Mendoj se NEVOITEN KRITIK TE FUQISHEM LETRARë Të POEZISë
mbasi poezia po shtrihet gjithnji e ma shum neper horizontet shiprtore
ësht bë kërkimtare nëpër miniera e gjevahire shpirtore
neper shiprtzime dhe përjetime
por kjo kërkon artist dhe kritik mjeshtër te zberthimeve mjeshter te fjales të artit


si ka të kutpohet ndryshe
kur poezija dhe vargjet për migjenin deri më tani jan shprehur njimi autorë
dhe dihet sa pak ka shkruar migjeni
ja pra njimij autorë kan shkruar deri më sot per
meigjenin
e megjithat ka akoma qka te shkruhet
kur punimet e migjenit mund te numrohen aq pak jan
por aq domethenje kan
sa q ë njimij autorë kan qka te flasin
ky pra esht arti i poezisë
qe nuk shterret asnjiher
dhe kritika letrare që gjithmonë ka qka të flet
e te nxjerr ë subjektive e objektive e ndjenja e arte të ndryshme
e fjalë e zbërthime analiza përshkrime dhe
mendime
këtu qëndron qelsi magjik
kur nji autorë shkruan poezi e njimij autorë sillen rreth vepres së tij
Për Migjenin akom po shkruhet ndersa per Fishten tek sa ka filluar
për shkaka s e ishte autor i ndaluar
kush e di sa autor do kan folë e do të eflasin per Fishten i cili dita dites po terheq gjithnji e ma teper autorë qe te merren me te e te shkruajn
Poezia vargjet jan nji art nji fushë ne të cilen mund të kyqen e të shprehen njerzit dhe kritika letrare pafundshsisht
ndersa romani e ka kritiken e vet te veqant
poashtu edhe piktura e filmi e ka´n
poashtu edhe drama skulptura e muzika te gjith i kan gjykatsit dhe prokurot e vet specialistet inspiruesit
dhe z berthyesit e ktyre pasurive magjike njerzore
por duhet te jen kryesisht profesionist zberthyesit LETRARë
ndersa te tjer autor qe japin vlersime dhe publiku jaN botë ne vete ata
sepse pasuria shiprtrore arti edhe publliku i ndjenë këto
dhe i thot ne gjuhen e vet
pamvarsisht ndoshta që nuk mund ti thot si artisti
edhe publiku e ka shijen dhe gjuhen e vet
autori xhelal ferizi ne mergim
autori

normal qe praktika ben te veten,ndonjihere aftesia nuk te ndihmon ne gjitha rrugtimet,keshtuqe mendoi se praktika dhe teoria kan t'bejn me njera tjetren apo jo?
ketu tregon fakti se vet autori eshte i kyqyr me te dyjat..sepse shprehjen e fjales dhe te mendimit tij, askush me mire nuk din ti zberthej se vet autori kuptohet,madje per ata/o qe si ken dyja teorit eshte paksa komplikim ne zberthimin e fjales,apo mendimit si t'them.
Jufalemnderit i nderuar lirik,per ndihmen qe afroni lezuesit/es...

me respekt
Natyra

[lirik]

PARELIA

autori xhelal ferizi ne mergim

parelia rrin mbi kalë
nëpër mjegull tue vrapue
ai lakminë kurrë nuk e ndalë
veq për pare jargt tu i vlue

por ai tjeter diell s' sheh vlere
as ndoj varg prej gjevahiri
për para ai hapë kratere
nuk qanë kokë per dhe iliri

errsirë me ra n' tokë e vullkane
ai veq paren e njeh si dritë
as s' njeh diell e as dritë hane
për nji lek vret perenditë

atijë kurrë s' ja sheh qerpikun
tu i lotue për atdhe
zot e e ka ai metelikun
i falet pares thue se ësht fe

parelia s' njeh altarë
kishë gjami e njeh paranë
për para ai shet shqiptarë
gurë e druj në dysh i ndanë

për para ai s' len mbi dhe
ndjenj as art as varg poeti
për para ai derdhë lot rrke
don para sa ka ujë deti

veq paraja veq paraja
ësht parajsa e parelisë
i tij armik ësht fukaraja
ai para i thot lirisë

babë e nënë paranë e din
edhe i thot pares djalë e bi
varg as ndjenj ai kurr nuk pin
s' njehë lirikë as poezi

ai Si sheh as gurë edhe
ai mendon se edhe sytë e ballit
me para mundet me i ble
tokë e dhe e kokrra t' zallit

ai me ndon se edhe qielli
me para mbahet e hana
ai mendon se yjë e dielli
jan para he e shitoftë zana

ai mendon se sukë e koder
edhe bregu e bajraku
nuk jan tjeter veq nji loder
se n' para atij i ecë gjaku

parelija parelija
nuk njeh mik as nuk njeh vlla
atij pare i bëhet hieja
nënë e babë i quan para

teze s njeh as dajë as nipa
para i quan ai gurë e dru
edhe rrema degë e pipa
ndoj ndjejnjë tjeter s' ka në tru

PARE LIJA NUK NJEH LOT
SE PëR LOT E PëR QERPIK
TEJETER S' NJEH SAS N'STINë AS N' MOT
VEQ PARANë ME METELIK

sa për libër ai se njeh fare
varg roman as ndoj lirikë
ai mendon se i blenë me pare
fe e kod ndjenJë e etikë

por me pare etika s 'blehet
as ajo ndjenja e thellsisë
akuj as det me pare s' kthehet
veq me varg të dashurisë

se me pare s' blehet kultura
as e pasura dituria
shpirti me varg i lidhë shum ura
e jo paraja e koprracija
autori xhelal ferizi në mërgim

[lirik]

Kushtrim´´Shqiptarve Mërgimtarë

shkrruan autori në mërgim xhelal ferizi

O ju shqiptarët o të turqisë
merreni n'gjak kët ,shkrim,t,shqipnisë
t'pendes time ,në,ngjyrë,t'etnisë
po,ju,thrret,me rreze,e,gjak
kah ka,shqipe,i ri,e,plak
mbledhni,forcë,mbledhni,bashkim
mos,harroni,gjakun,trim
gjuhën,të' lashtë,mbshtjellne,me,drit
edhe rrënjët,m' ia,ujitë
mos ia leni me iu tha
sa,miljon,që jeni ,nda
tokes,t'parve,me fole
ku ,nga shqipja jeni le
rrjedha juaj ësht ,iliriane
mbshtjellë në shqipen me dritë hane
,t,mos,e,ndryshkë as koha, e huaj
,t,mos,hyn,shkrirja n, gjakun tuej
,t,mos e humb,gurren trysnija
,t,,mbajnë-kullim,fiset e mija
kahdo jan ato prej ari
të ruajnë doke e gjuhë shqiptari
e të ruajn at gjuhë të etnisë
djep pas djepi në ninull fëmisë
diell ehan♪7 sa të ket tue vlue
nëper shekuj me ja kndue
gjuhen gjuhen,me gjak,ari
mbshtjellë,në,fe,e,rod,shqiptari
këndellni,t',lashtë,ju,at,vet'dije,
ruani,germat,n'diell,etnije
,t,mos,i prek,ndryshku,i,harreses
lyeni,e,mbshtjellni,n' rreze t beses
nëpër shekuj ju ta vloni
neper breza ta këndoni
së ne sharki e klarinete
gjith ka rrini ne dhe pran dete
gjith kah shtri jeni n' lamsh t' dheut
ju sternipt e skednerbeut

ju arbresh e ju n' turqi
në amerikë,e,n',rumani
kah,buzë,deti,i,detiti,t'zi
edhe,ju,tjerë,të,berberisë
e kah shkretirat,e sirisë
e ne egjipt andej kah nili
rrini shqip si karajfili
neper shekuj ligjëroni
me kangë shqip ju të këndoni
se ju shqipja ju harlisë
kur ju t' kndoni n' gjuhë t' etnisë
e ju vlon n'rrema me gjak
e ju vlon permbi bajrak
prandaj ruajeni permbi dhe
as mos kqyrni anë as fe
por ta mbani kët t' bekue
n' fmi e breza tue trashgue
se kan folë gjergji e leka
se e ka folë ai hagji zeka
mic sokoli e ali pasha
prandaj ruane o djem e vasha
flitne gjith sie flet skyfteri
si e ka fol ai jakup feri
siq ka folë dikurë tagani
e ka fol♪7 ai zhuj slemani
ali ibra me bajrak
kur ka vlue kushtrimi n gjak
shot e azemi e teuta
edhe nora sqepekrruta
tronga e smajlit e palikuqe
marie shllaku ajo burbuqe
ehde tjera heroina
zogza te bukut ra e gjeraqina
oso kuka aj trim rrfe
shqip ka lshue kushtrim mbi dhe
e agroni ai ma i pari
deri sot te adem jashari
edh gjeva heroinë
që ka folë shqip me martinë
prandaj thrras un ilirinai
amanet n' shekuj ta mbani
KAHDO RRINI Në RRAFSH E SHKREPIT
Të JA MSONI FëMISë Së DJEPIT

t 'fala shum ju bën poeti
me lot pende shterrë sa deti
fjalë për fjalë,tue marrë prej pende
shtrone atje nëpër kuvende
T'pendes time porosinë
lidhne n' gjak me gjuhë etninë
m' qoni,t,fala,edhe ju n, pendë
n' gjuhë të bukur rendë me rendë
se mandej penda e shkëmbimit
hyn me gzim prej përmallimit
se kjo maje që rrjedhë ngjyrë
lot kristali i shkojnë për ftyrë
dridhet gjoksit thell,tue prekë
drue se gjuha don me i vdekë
dron,se shqipja ësht stermekë
për faj t,gjithve e,t 'qeverisë
don me u mykë shqipja e etnisë
anadollit të turqisë
me ju shterrë fjalët,kristale
gjith ku jetë bëjnë n ,fusha e male
kah ka dete e ekah ka brigje
mergimtart kah dulen n'shtigje
edhe kah bursa e stambolli
kah bregdeti e anadolli
edhe n' siri,edhe n' jordan
ku duel shqipja anë për anë
me dy krah ,flutroj,n,dritë hanë,
edhe n' dritë dielli tue shtegtue
ndërtoj qerdhet,gjuhë tue rue
her me lot qe i rrjedhnin shkrimit
her me kangë n' troje t' mergimit
HER ME GJUEN PORSI SHEGë
KA THA ZOGJ E QYQE N# DEGë
e i ka tha po fletë e pip
në dhe të huaj tue këndue shqip

[lirik]

me ata shekuj pesqind vjet
gjithkah anve n' botë tu u,tretë
penda ime i flet lulmurrizit

leht rrin n' dorë t' xhelal ferizit

un që shkruaj gjithmonë pa pa pra
me kët pendë që m,rrin tue kja
ju thrras ju moter e vlla
me kto vargje ju me u ndeshë
gjithkah jeni ju arbresh
në greqi në ata ishuj
n ,tjera vende n'për gadishuj,
botes mbarë,ku,rrini,n' fe,
shqip tue folë mbi gurë e dhe
shqip me jetë,nën diell tu nxe
nxenu n' diell,e,n gjuhë shqiptare
mos harroni abetare
mos harroni,gjuhë qiellore
gjak traditat zakonore
vargjet t' mija,përqafoni
penden time ta kujtoni
fjal't me rreze e porosi
ju shqiptarë në at turqi
ju arbresh në kalabri
në egjpt,kah ,nxejnë zallinat
ju në europ ku i shtjerrni stinat
mos u shkrini rrini n' ,gjak
t 'gjith shqiptart,lidhnu me i lak
me nji lak t' zgjatun prej dielli
rrze shqipe,zgjatë prej qielli
merrni ,shpresë që,si,ingjija
ju a dhuron ah perëndija
mbani sytë gjith kah shqipnija
mos harroni mos harroni
driten t' parve ta kërkoni
gjuhen t' lashtë ju ta kujtoni
shkrini mund shkrini pak dije
mbledhni fllade mbledhni hije
mbledhni pika prej etnije
pika pika n' takim ,t shpreses
n ,meteor,e,n,gjak,,t,qendreses
ti bashkojm,fijet e rrezes
gjithkush n, kahje kah vjen ,dheut
n,pik,takim,me,fjal,t',atdheut
ju sternipa,t,skenderbeut
te agronit të ilirisë
mos harroni gjuhë të etnisë
mos per hirë të perendisë
edhe pse shteti s' ka gjak
qeverija gjith rrin plakë
kush sua ndez,damart me flakë
qe me vlue ju n' gjuhë të vjeter
kush per ju s' dërgon ndoj leter
as ndoj liber abetare
me msue fmijtë gjuhen shqiptare
por qe un tash me ket pendë
po ju thrras ju rend me rendë
ta formoni nga i kuvend
e t 'kërkoni për etni
liber shqip n' lexim për fmi
ah shpëtoni at etni
se ne kurr s' patëm ,kshilltarë
as puntorë e pushtetarë
Që JU JOSHë NDOJHER Në ATDHE
ME I PëRTRI PO GJUHë E FE
se na lan gjithmonë mbas dore
kto pushtete krahinore
me inate e gjuhë klanore
tu i shërbye gjith hasmit t' huej
prandaj n' lot ti mos na gjuej
o i tretur mërgimtarë
se edhe ne jemi shtegtarë
na ka qit shteti n' pazarë
as nder rmend si bjen për ne
ku kem' gjuhë as ku kemë fe
prandaj hatri ty mos t' jet
mergimtarë mbi dhe e det
ju arbresh kah jeni tretë
duhet duart me i pervjelë vet
edhe ju shqiptarë n' turqi
mos u mbshtetni n' qeveri
se ne kurr besa s' kem pasë
as n, te ardhmen s ,do t, kem gjasë
me pasë krah e furnizime
per me ruejt gjuhë origjine
edhe faren tonë aq trime
duhet vet të krijojmë pika
tue fillue nga amerika
kontinentit,varg e vi
t, nisim punë ,t,nisim etni
t,mos,lejojm,nder ne tradhti
pika,pika,n,pik,takime
ta sheptojmë gjuhen me shkrime
e me fjalë,n,komunikime
sa miljon që jan n,turqi
ne ukrainë,e deti t' zi
edhe n' t 'largten tasmani
ne zelandë,e det më det
gjuha jonë të mos mbes shkret
ti mbajmë gjallë gjurmë e adet
dal ngadal të nisë me u rritë
me u ringjallë shprehje e traditë
gjithkush n# pika tue ujitë
e mos kqyrni qeveri
se ndojher s ,ka pas në etni
as nder troje ,as s do t,ket
sa te jan gjallë po tokë e det
pse karrigen e duan t' nxetë
jo per gjakun ´që ësht tretë
nuk mendon kurr pushtetari
se,e ka mendjen te dollari
në urdhër t 'keq qe i jepë pronari
e ka mendjen te padroni
jo,n' mërgim te komb i joni
ku n, për pika jan shpërnda
si ato qyqe kush tue kja
shkrihet shqipja e don me u,tha
edhe pse e zjarrtë e gjallë deshira
plot me etje pret dit t' mira
por dit t' mira s' ju jan ofrue
prandaj zemrat me i bashkue
si shqiptarit i ka hije
bashk me i shndrit püo pendë e dije
edhe koken mendjeholl
me i bashkue po si nji shkollë
me i bashkue t rrejdhin si det
gjuha shqipe t' mos jet shkret
por le te vloj n' dije shqiptare
në gji t' shqiponjes atdhetare
le t ë vloj gjithka n dëshirë
kush ta tue folë e sa ma mirë
e kshtu t' mbahemi me miljona
shqip t' ligjrojm nder viest tona
TUE TRASHGUE GJUHEN SHQIPTARE
EDHE N TROJET MERGIMTARE
kah ka po gurë e dhe
në dej shqiptarë le t' rrin tue nxe
edhe në tel te qiftelisë
edhe n' dëshirë e gjak të fmisë
e le të rrjedh siq rrejedh ai krue
sa të jen shekujt pa u shterrue

te gjith ngapak tue mbajtë etninë
gjuhen shqip nder mote e stinë

kush nji pikë me lot e fjalë
kush me shkrim,ma mir me dalë
kush me vrap e turr duhije
do ta mbajm ket gjuhë etnije
do te je lëmë dhe trashgimtarit
siq na e la ne fisi i t' parit
edhe ne t' marrim shegë
kado n botë rrijm degë më degë
por si merr at shi ai pip
t marrim ne t' lasht gjuhen shqip
t 'marrim krah në erë e mal
t' marrim shqipen me gjak t' valë
Në ABETARE GJITH TUE VLUE
SA Të JEN SHEKUJT ME QëNDRUE
edhe shpresë t' marrim gjallri
n, diell,e hanë me energji
e,t,bashkojm,vullnet si gurë
forcë,e hap,e pend me i thurë
të gjith tue ,pasë cakun n' nji pikë
burr a grue a djalë a, qikë
t' gjitha shtresat,të gjith ngapak
e ta ruajm gjuhen me gjak
edhe fisin,e bashkimin
punë të mirë e krodinimin
kshtu mandej ruhet etnija
edhe plot mbushet shqipnija
per qdo vjet ,me fise t' mija
kush n, ndoj kurs,ngapak tue msue
kush shqipninë tue vititue
them se gjuha ka me u,,,rue
kan me kndue shqip t' gjith nder mote
ka me u rue ah gjuha e jote
nanë shqipni gjithkah mbi dhe
mërgimtart ,ku rrijnë tu u bre
me mërzi ah gurë e dhe
se mungon organizimi
mungon pika kah drejtimi
mungon nisja kah takimi
mungon pika magnetike
po mungon shpresa qelike
per me e lidhë iniciativen
për me e lidhë at punë aktiven
për me pasë,po ma shum shpresa
me kërkue ma shum adresa
origjinen përmbi dhe
t' gjith shqiptart ku kan fole
n' gjuhë të huaja ku jan ble
jo se ble jan me dëshirë
por se koha i ka shitë lirë
ata fare se kan ditë
se n' gjuhë t 'huej ngadal kan rrshqitë
pa u diktue e tu u mërzitë
edhe gjithkah ,me lot tue kja
thonë për t' gjallë ata jan tha
por se njoftë s e kan kontraten
kush me kryq u bleu uraten
kush me i gjysmë po diell e hanë
i msoj njerkes me i than nanë
prandaj them se ata jan ble
tinza tyre n' qdo fole
se jan ba pazar pa le
her latinit e her junanit
her ati turkut e italianit
her europes e her sllavianit
kta tue ndejtë në troje t' veta
kur pa ! pritë' ësht hap kuleta
shtete t' etshme për pazare
per ato krime e punë barbare
kryq e gjysm hanë thonë jan bashkue
kan thurë plane pa u diktue
jan perzie lirë e dinarë
me shperngulë ma shum shqiptarë
e me rrënjë e i shkulë prej trollit
me i nisë gurve te anadollit
atje te re me nisë me lot
gjuhë te huej e jetë e mot
se kund yll s shndriste mbi dhe
as nder kombe as nder fe
as ndoj fat kund i drejtsisë
pe me i pa vuajtjest te etnisë
ne troje te lasjhta trashgimtare
as tapi ne tokë shqiptare
veq si truq te mjerë me i shkrue
kshtu kan folë e kuvendue
edhe e shtrinë si kushtetutë
sorr me mbetë ti oj sqepekrrutë
her kah nili e kah siria
her kah shtrihet helenija
ne anadol e në zarë kroate
gjith me kja si qyqe nate
her me zi gjithmonë me u veshë
arvanit her si arbresh
plagos shqipen sqepekrrutë
qaj shqiptar her arrnaut
tue pernjek po sa ke jeta
kurr pa e lanë mbi troje t' veta
kurr pa e lanë në t' veten sofer
kamba e huaj tue shkelë në voter
PA I LANë DIJE AS PA I LAN SHKOLLA
tue shperngul po kah stambolla
ne gryk t'bosforit n' dardanel
TU IA LIDHë SHPIRTIN ME TEL
turk tu i thanë tu i shprrishë gjak t' vlimit
ME TURQNI T' ASIMILIMIT
E KSHTU MOTET TUE KALUE
msheftas gjith kta kan nenshkrue
si shqipninë ah me e shterrue
si me i ble e si me e shue
me i a marr faren për veti
me e qit dheut e matanë deti
veq me e shterrë njiher me farë
per me e shkri ndër nderkombtarë
kshtu kan shitë e kshtu kan ble
tinza shpine ne pa e ndje
ba pazarë kan turq e shkje
edhe rus me serbian
edhe greku me talian
por sot shqipe e maleve t' mija
sot qe ngjallë ësht koha e dija
orë të mbarë do t' ketë shqipnija
n,qoft se ju me gjak t' vullnetit
me ngjyr pende sa ujt t' detit
i afrohni internetit
kush me pendë kush me pak fjalë
ne i bashkim të gjith me dalë
gjuhë e doke me ringjallë
po ju thrret ju penda ime
me e kujtue at shqipni trime
se n' ballkan ka mbetë jetime
por se n# qoftë se bijt e sajë
kah jan botes skaj më skajë
njiher n' vit turren në atdhe
ku e kan pasë t' ,paren fole
them se shqipja ka me u nxe
e ,vetmueme s, ka ,me u ndje
ka me u dridhë porsi mjerani
shkja e rus e farë junani
kan me u dridhë po deri n,leqe
qe na deshten n,qthurje t 'keqe
Kur t ndgjoojn,se jem forcue
t gjith shqiptart kur t' jem bashkue
dilni tash pra dorë për dore
kush nji laps kush nji fletore
msone mirë gjuhen arbnore
edhe ju qe qe e keni harrue
nsyni mirë n' germa me e shkrue
mandej dil e lypni mbarë
kush me fis e kush me farë
gjithkah dheut kti ndërkombtarë
ku rrijn tretë t' gjakut shqiptarë
nëpër pika ku u shpernda
gjuha shqipe e don me u tha
merrni fjalë si vllau me vlla
pa ndoj hile e n, gjuhë,e gjak
tue kërkue rrugen pa lak
tue kërkue t' lashtin ogjak
tue kërkue ju origjinen
tue shkrue gjuhen,e pertrimjen
them se e gjeni,jetë shkelqimen
them se gjeni shpresë' e besë
kush pendue po nuk do t' 'mbes
por kur an've gjithkah t 'detit
gjith kah dheu po i planetit
te bashkohen bijt t' gyrbetit
do të ndjehet n' fuqi nana
prap n' shqipni nxejnë diell e hana
prap do te ket shqiptarë n 'miljona
ME I MBROJTë N' SHEKUJ VISET TONA

XHELAL FERIZI AUTORI I KTYRE VARGJEVE SHQIPTARE
me titull kushtrim shqiptarve mergimtarë

[lirik]

Lum si ti e bardhë brisela

xhelal ferizi autori ne mergim

lum si ti e bardhë brisela
që n' vërshim si gurra e deti
po të vijnë fjalë si fruta t' vjela
ëmbël shumkush t'përshëndeti

po ti qenke vet qerpiku
thue s e je kapak prej ylli
si me u shtrydhë shija prej fiku
a ndoj curril shkumbardhe pylli

pse kaq shum me fjalë të kan veshur
si stoli n'shkëlqim që t'shndrisin
si pranvera e buzqeshur
lule e bari kur harlisin

ty t' pershndesin diell e hana
vargu i fjalve diamantore
ti je art qe t' ka lindë nana
t' flasin yjet vezullore

me ty flet qdo art lakmije
q e n' mbrendi ka ndjenj krsitale
ti i lshon shprehjet fije fije
me zbrit qiellit si det vale

më fal se ty mund t' quaj fajtore
se luen yje e levizë dete
me at sharm n' vetulla harkore
qe n' mes t' ballit mbajnë nurë jete

ty t' ndriqon aq shum hjeshia
ia merr sytë shikimit të arit
ti i nxitë yjet kah lakmija
ti i nxitë gjuhë e varg shqiptarit

ti i shtynë vargjet t' larmisë
se në qdo pjesë t'lkures me pore
të flet magjija e bukurisë
qe t' shartoj nana arbnore

e un shteg për varg nuk pata
për pa e varë n' kurreshtjet tua
pa i shndrrue në art rrezet e gjata
etja e artit nuk mu shua

jo as fjala urt nuk m' rrinte
as ajo penda qe u josh si uria
se prej yllit fjala m' vinte
me t' pershkrua kah bukuria

edhe me nxiste nji manushaqe
ne njiqind shprehje t' mdha sa deti
me ti shkri thanjet n' për faqe
kur po fliste vet me veti

se ajo i pa faqet e tua
si ajo fleta e sajë magjike
prandaj më nxiti në t' qiellit krua
me marrë shprehjet galaktike

me të radhitë ne art t' mjeshtrisë
si artisti me shum ngjyra
kur piktures ia vargisë
shkrinë mahnitë në shum menyra

xhelal ferizi autori shqiptarë nga kosova

[lirik]

Vargje nga poeti mergimtar Xhelal Ferizi

shkruan xhelal ferizi

Jo nuk mundem ti bëj ballë ksaj fantazije
që veq qielli me artin e vet din me e kriju
as shkrirjes së talentit të atij arti gjithsije
nuk jam qiellorë shekullgjeni i qiellit blu

ah ndihmë o vargjet e mija fjalvarfra të pa ndihmuara
qfar arti paska ardhë mbi dhe sa gjentil
po ku jeni o vargjet e mia të pervluara
vraponi në bilbil vraponi n' karajfil

nuk kam fjalë për qiellin blu e për diellin e arit
ku njimij shekuj me shum gjuhë vizllore
nuk mund ta shkruajn as në shekullmendjet e magjistarit
kët bukuri kët bardhsi bardhbore

mandej pema ktu lëvore qudije me degë kah natyra
bilurshëm gjithqka që e rrethon,me estetikë
e arit pamja nëpër diell balli e fytyra
e mahnitshmja kohë që u shkri shekuj'artë tue pikë

dheu ka mbetë pa tekst e rana n' kokërrveshje pret
as gjethi nuk guxon me dalë me bukurinë e vet magjike
se kjo hjeshi kristalore që flet
shtron n' përkulje mjeshtritë edhe miset ma galaktike

ktu gjithqka rrethue me bardhsi e blu qiellore
ku germa kot kjanë me lot kristali
në kët mbretri bukurije në kët bardhsi bore
ku në gjelbrim pishash frymzim të nxitë mali

o zot ku e gjete ket kaltri qielltare nëpër palët e kupes qiell
dhe e solle për ne që ta fotografoj njerzia
po vargjet e mia si ta thonë at diell
me shkrirje anash ma shndritshëm se ingjija

pse me mundoni o bukuri hyjnore
ne qdo germë timen me shpirtë
ku pendes time me rrudha kohore
i sjellni te virgjrin artin e dlirtë


po germat pendtare a do të bëjnë ballë
bukuri mbas bukurije
mos po bien plast mbi te argjendtin zallë
nga ky sharm i famshëm hjeshije

xhelal ferizi shkruan nga mergimi

[lirik]

Në ëndrrat e mija gjahtarë

shkruan xhelal ferizi autori ne mergim

u bëra nji ditë gjahtarë në endrrat e mija
dhe dëshira e parë q ë më lindi nji ditë
thash sa më vret urrejtja
ma mirë ti dal un në pritë

dhe deshta ta vras urrejtjen demoniane
por u kur vura në sy këmbz e nishan
në shënjester në mes lotve mjerane
kur shekujt ndal më than

un në mes lotve duke dënesë
habitshëm ndejta duke i pa
dhe mbeta i habitur për besë
kur nji shekull nisi e tha

jo mos tha urrejtja na duhet
së bashku me menqurinë
në shpirt'kushtetutë le të shkruhet
kur mbi paqe shkelsit të mbijnë

dhe ula tyten për tokë
kur edhe tjerë shekuj me thanë
mi ngulen sa mija në kokë
bindjet që me e vra s' më lanë

dhe un nuk e mora me mend
se shekujt urrejtjen e mbrojnë
dhe e mora timen pendë
arsyet të më tregojnë

urrejtja le të mbetet gjallë
deri sa e keqja mbi dhe
të jet mbi gurë e zallë
gjykim për kombe e fe

gjykim për padrejtsinë
gjykim për shkelsin e huej
gjykim për të gjith njerzinë
që gjakun po e duan si ujë

urrejtja të jetoj
se duhet si baraspeshë
kur dhuna gjithkah të vloj
ajo armët fuqishëm ti ngjeshë

urrejta të jetoj
si armë përbuzse për horra
ajo gjithmonë të gjykoj
urrejtshëm vrastarët qorra

dhe krimet masakrat satane
dinakët poshtruesit sadist
urrejtja le të vloj qdo ane
mbi ta si nji zjarrë mbi të pist

shkruar nga xhelal ferizi mergimtarë shumvjeqarë

[lirik]

Un dhe koha dëshmitare

NGA AUTORI XHELAL FERIZI LIRIKU

Un dhe ti kemi pa llahtarin
kemi pa vdekjen me sy
kemi pa të pa besi 'n kemi pa bizarin
qe donin ne shpresë me na thy

ne kemi pa gjak kem i pa kufoma
kemi pa vrstarë me thika
ne kemi pa dhe shohim akoma
sa poshtë po bie etika

ti ke pa masakra ke ndegju bertima
un kam ndegju nga largsia
ti ke pa shum trupa te shpuar me vrima
un kam qa per fiset e mia

ti e ke pa armikun e ke pa edhe tmerrin
e ke pa qetnikun tu gjveshë vashë shqiptare
un kam pa at terrin e të ftoft metelikun
tue ble tradhti mercenare

syt e mi e tu kan pa shum pispillosa
kan pa servil e lpisatarë
kemi pa shum krena për te cilt qanë kosa
shërbtorë shum të ligj e t' pa farë

ti i ke pa nga afer si i rjepin të gjallë
n' masakër të mjerat fise
un jam tha mbi dhe përmbi gurë e zallë
zgërdheshjet duke i pa e servilitë lpise

ti e ke ndëgju britmen kur ka ra ndoj grua
a vashë e virgjër shqiptare
porse un nga larg e kam përjetua
dhe tha jam në trotoare

ah ti i ke gjakpirsate krimit
me syt e tu prej qielli
e mua më kan djegë ndergjegjet e kushtrimit
por shtegun s' ma hapi dielli

undhe ti kemi pa hallet mbi dhe mbi toksore
un dhe ti jemi shokë dëshmitarë
ti ke pa mjerimet permbi tokë arbnore
e un në dhe t 'huej rob në vargje varë

ti je ma ndryshe ke tjeter pozitë
ti ecë se nuk të duhen pare
un jo se kjo jetë u bë depozitë
flliqsirë kjo grabitqare

autori xhelal ferizi shqiptari kosovarë ne mergim