Vargje nga autori Xhelal Ferizi - Page 18

lirik · 31-01-08, 01:58

Ushtrisë qlirimtare

Xhelal ferizi autori i vargjeve shqiptare

po kërkoj n' zemer të hanes
në sytë e diellit rrezatarë
në gjak trimnije të dardanes
po kërkoj nëpër ujvarë

kahdo rreze me lidhë fjalë
vargje të zjarrta atdhetare
yj e hanë un dua me i ndalë
për ushtrinë tonë qlirimtare

dua të dal kah ajo duhija
kah drangojt e kreshnikisë
ku rrinë zanat kah trimija
ku buron gjaku i lirisë

i nisa vargjet kah jehona
me jehue porsi ushtima
me tregue se ushtri e jona
djemt i pat porsi vetima

edhe u lidha ne varg me rrfe
që tue djegë shkon kahdo zharë
me e que zanin në kombe e fe
per ushtrinë me djem shqiptarë

tri jehonë si pushkë batare
i kam nisë malit e sukes
per lavdi të ushtris shqiptare
që jan të bijt e oso kukes

edhe i nxora fjalë barotit
edhe topit e qelikut
per kta djem të kastriotit
qe pa u trembë i ranë armikut

mora varg ne lavdi te gurit
e te shqiponja e fluturimit
n' krenari e hstizë t' flamurit
për ushtrinë rrfeja e kushrtimit

ah vringllima e taganit
m thuej si ti ku ka si ti luftare
veq kur msyjn me gjoks t' luanit
djemt e ushtrisë tonë qlirimtare

porsi e rrept shkreptare rrfeja
qe bjen tu i marrë sytë iell e dheut
ashtu bien nëpër beteja
flijojnë jetë t' bijt e atdheut

deri sa shekujt e kohë numrue
hiq pa u ndalë ti mbanë planeti
sa te jet hana tue ndrique
edhe vala permbi deti

deri sa t' ket hjeshinë ylberi
ehe qielli at kaltri
ty n' sharki tu këndoft nderi
PER BETEJAT ME TRIMRI

edhe tingujt sa të jen n' tel
të sharkisë e qiftelisë
ag e dritë mbi dhe s a të del
tu këndoft lavdi i përjetsisë

e ty fama ta mbrrift qiellin
edhe pushka krismatare
ti i gzofsh prore hanë e diellin
moj ushtria qlirimtare
autori xhelal ferizi shqiptari nga kosova

lirik · 31-01-08, 02:05

--------------------------------------------------------------------------------

Ushtrisë qlirimtare

Xhelal ferizi autori i vargjeve shqiptare

po kërkoj n' zemer të hanes
në sytë e diellit rrezatarë
në gjak trimnije të dardanes
po kërkoj nëpër ujvarë

kahdo rreze me lidhë fjalë
vargje të zjarrta atdhetare
yj e hanë un dua me i ndalë
për ushtrinë tonë qlirimtare

dua të dal kah ajo duhija
kah drangojt e kreshnikisë
ku rrinë zanat kah trimnija
ku buron gjaku i lirisë

i nisa vargjet kah jehona
me jehue porsi ushtima
me tregue se ushtri e jona
djemt i pat porsi vetima

edhe u lidha ne varg me rrfe
që tue djegë shkon kahdo zharë
me e que zanin në kombe e fe
per ushtrinë me djem shqiptarë

tri jehonë si pushkë batare
i kam nisë malit e sukes
per lavdi të ushtris shqiptare
që jan të bijt e oso kukes

edhe i nxora fjalë barotit
edhe topit e qelikut
per kta djem të kastriotit
qe pa u trembë i ranë armikut

mora varg n' lavdi te gurit
e te shqiponja e fluturimit
n' krenari e shtizë t' flamurit
për ushtrinë rrfeja e kushtrimit

ah vringllima e taganit
m 'thuaj si ti ku ka luftare
veq kur msyjnë me gjoks t' luanit
djemt e ushtrisë tonë qlirimtare

porsi e rrept shkreptare rrfeja
qe bjen tu i marrë sytë qiell e dheut
ashtu shkojnë nëpër beteja
flijojnë jetë t' bijt e atdheut

deri sa shekujt e kohë numrue
hiq pa u ndalë ti mbanë planeti
sa te jet hana tue ndrique
edhe vala permbi deti

deri sa t' ket hjeshinë ylberi
ehe qielli at kaltri
ty n' sharki tu këndoft nderi
PER BETEJAT ME TRIMRI

edhe tingujt sa të jen n' tel
të sharkisë e qiftelisë
ag e dritë mbi dhe s a të del
tu këndoft lavdi i përjetsisë

e ty fama ta mbrrift qiellin
edhe pushka krismatare
ti i gzofsh prore hanë e diellin
moj ushtria qlirimtare
autori xhelal ferizi shqiptari nga kosova

permirsim

lirik · 31-01-08, 10:10

Qe nuk mund te thuhet

Xhelal Ferizi autori

KUSHTUAR NJERIUT

ajo që nuk mund të thuhet më ësht bë psherëtimë
nuk thuhet sa e pa thanun ësht sa vret
nëse thuhet të gjith yjet mund ti ngrinë
kur deshta ta them se ajo e vrau dashurinë
habíja vetem nga dashja akoma pa u thanë
nisi vet me vete po flet

pse nuk thuhet
se gjuha nuk mund ta percjelllë se e mbytë
ate vetem shpirti i stërvuajtur ate e mbanë
ajo e pa thanun që se shohin sytë
armët shpirtrore dot nuk e vranë

strukë thell në përjetsi të vetëdijes
apo nën vetëdije fshehur vepron
sa do që i kam thirrë qëllimit e hijes
as pesha e loti nga zaptimi se largon

zaptim a thue për jetë qerdhe gjeti
si hyri aty u përvodh
dhe loti im me pasthirrmë i shkreti
sa her të pathanures iu drodh

nuk gjet as loti fjalen as dijen
as shteg me formulë
nëpër shekuj ndoshta s' kan me ia pa hijen
prirjet e jetes me vulë

ja kjo ësht ajo që nuk do ta kuptoni
pervjedhur ësht marrëzisht
nuk thuhet mos pyetni se kur se mendoni
se kush në ket plojë ka gisht

e pa thanun quhet e mjerë ësht qyqare
as gjallë që rrin as vdekë
e mjerë ësht që shpirti e quan gjynahqare
u mboll e ka nis me u pjekë

nuk thuhet pra ju nuk e besoni
nuk mund të thuhet se qka e pret
ndoshta ju kur të vdisni nga dikush e ndëgjoni
se ajo nuk vdes ka dy jetë

as pushkë nuk kam ta vras as fuqi
se them dot se ësht e pa thanë
nuk ësht as art as nuk quhet dashuri
nuk thuhet me gjuhen nanë

nuk ka fjalorë që më ndihmon
si ta them kur ësht vrastare peshë
kur nisem kah jeta ajo më gozhdon
s' me len me jetë me u veshë

XHELAL FERIZI

lirik · 31-01-08, 10:32

Po jetojmë në kohën e maskave

autori xhelal ferizi

vdiqen fytyrat e vërteta
bashk me to edhe gazi i pa djallzuar
maskë u bë jeta
dhe shpirtë i përvëluar

diten të qeshin e naten të vrasin
mandej të thonë vlla e mik
disa fytyra aq maskë mjeshtrisht të godasin
si arti mashtrues hipnotik

buzët jan bërë aq elastike
buzqeshjen e ushtrojnë
dinakrisht vallzojnë valle dinamike
qelizat të gjitha ti mashtorjnë

shkollë djalli maskë u bë jeta
besë ma nuk ka as në yje
betimet nuk jan ma të verteta
sot kurthat po,lidhin nyje

iku edhe zemra nga vendi ësht shkulë
maska në vend rrin të sajë
gënjeshtra sot ësht diell jete me vulë
që shpresen e kthen në vaj

autori xhelal ferizi shqiptarë nga kosova

lirik · 31-01-08, 10:47

UN JAM AI Që JU NUK E BESONI

autori xhelal ferizi shqiptari nga kosova

un jam ai që ju as nuk e besoni
xhelal ferizi më quajnë
nëse ju më përbuzni e më mohoni
yjet te gjith do të vuajn

perse shtrohet kjo pyetje imagjinare
se un gjuhen e tyre i njoh i ndjejë
a e shihni kët penden time shqiptare
me gjakun gjuhen e sajë un yjet i nxejë

ju do të thoni ku i njeh ky poet gjuhët qiellore
por kurrë mos harroni në jetë
se un nga penda ime me memore
i mësova edhe artet në fletë

un edi edhe gjuhen e fletvene në druj
edhe gjuhen e zemrave ne secilen rreze
un e di pse moti mbanë huj
se luftrat ja shperthejn mërinë nëpër breze

ju do të thoni ku i mësoj kto gjuhë ky mergimtarë
i mohuari pa atdhe
un kam hy thell në secilin kurs rrezetarë
me artin e shpirtit mësime me ble

prandaj un fletve e bimve ua njoh rrudhët
e hallet secilit mot
un gjuhëhë i mësova me shpirtin tim kah udhët
e materjeve me inde duke hy me ndnenjë lot

prandaj un e di kur yjet pëshpërisin
edhe brushat si shprehen të barit
ed i ne qfar gjuhe flasin kur shëndrisin
mbi dheun etnik të shqiptarit

autori xhelal ferizi shqiptari kosovarë në mergim

lirik · 31-01-08, 11:01

Violina e lotit

Xhelal ferizi autori ne mergim

violina po qante në nji largsi nate
të gjitha lotët e sajë tinguj nga larg
po binin mbi ndjenjen time krahthate
dënesjet mi nxitnin në varg

ata tinguj secilin varg ma bënin lakesë
mu në qendër të shoirti në plagë
ku seila lotueshem tngllonte si lot vesë
që rrëshqiste shpirtit lotueshëm mallë tue lagë

violina thyente mite
zberthente shekuj ne laboratorin tim shpirtorë
ajo me sjellte milona kutime kolorite
mallëngjim nga e shkuara qe më dukej e largët mit shekullorë

pashë zotin violinë ku i merr tingujt magjik
ne cilin shpirtë të fenomenit
që mua me bëre aq shpirtë prekës lirik
ne secilin të folur mallengjim të gjenit

ti mi sjell indet lotët ne secilin ind shekull kujtesë
instiktet mi qon neper mahnitë e kaluara
kur ather ne materje ne secilin damrë kishte besë
kur zemrat na i mbanin yjet e ndriquara

sot un jam ne kujtime
per kohen o tinguj dikurë
ju që secilen kujtesë time
ma nxirrni nga heshtja e lotit gurë

kushtuar kujtimit te nji kohe te kaluar
autori xhelal ferizi

lirik · 31-01-08, 17:17

Qe sa kohë

SHKRUAN XHELAL FERIZI

Qe sa kohë e dit që kan kalue
mallëngjimet se q' po mbushin fleta
qe sa kohë un jam tue kerkue
nji vashë emri i sajë që quhej jeta

ajo ishte vet simbol i lotit
ajo në vargje kishte vargisë dhimbjet
ajo dridhte at qielllin e zotit
se dashurisë falë ia kishte bindjet

ajo qante i ankohej edhe gurit
ajo e mbante gjith doren nën faqe
ajo e kishte at ballin e nurit
si ajo fleta porsi manushaqe

ajo me gjasë thonë ishte zhgenjye
vargu i saj lidndte dhimbje të medha
nji i pa shpirtë thonë e kishte thye
mu në dysh zemren ja kishte nda

prandaj sot un me kto vargje te lehta
tue kekrue jam neper forume
se me gjasë ma ajo e bukura jeta
mshefë dikund po rrin nën agrume

ajo rrin në' kujtesë kohore
nuk len yllë kund pa permallue
sa shum shkrua ka vargje dore
thonë s e qiellin e ka shkrue

thonë se zemra e sajë zhuritur
mbshtetur vargut t e poezisë
re mbi dhe t' bardha ka zbritur
veq për hirë të dashurisë

ajo thirri kah zeniti
mu ne maja te perendimit
kah nji pllumb m e krah e priti
larg dikund që mbet mërgimit

vargjet të sajë si brusha e grurit
porsi ngjyra argjentare
e kan nda palcen e gurit
tue ligjrue me gjuhë shqiptare

o mos qajë ylber pashë zotin
pse ajo vargut i dha dënesje
me kujtime tue que motin
gjith tue kja pa pikë e presje

aman zot i qiellit t' bardhë
ti që fatet i din me vija
a thua dita i ka ardhë
me ju kthye kund dashuria

PORSE DIJE OJ KOHë MIZORE
ti që sjellë erna e fate
dashuria engjellore
la shum kend si qyqe nate

dashuria ësht nji bela
shum e zemrat rrokullisi
ajo shembë ka shum kala
la shum qyqe n' maje lisi

autori xhelal ferizi

lirik · 31-01-08, 17:34

Në gjirin e nji kohe

AUTORI XHELAL FERIZI

Në gjirin e nji kohe isha i dehur në dashuri
era më mbante si nji fletë
palca e yjve në damrë më ësht shkri
dhe diellorisht flisja me jetë

athere ishte vet mrekullija
ingji ishte gjiri i asj kohe bilure
dy zemra i ldihte ura e quajtur dashurija
dielli ishte ndertues i ksaj ure

secilin yllë falenderoja
dhe secilin fllad të mrekullisë
në diellatarë qilima të dashurisë fluturoja
un vet me artin e mahnisë

dhe yjet dilnin kur un ne preher të dashuurisë
e mbaja te bukuren e dheut
majat i kam pa me shprehje te entzuiazmerisë
kah shkrinin urata ne token e atdhut

se ne atdhe ather u ktheva
dhe aty e gjeta aorten e zemres time
nga ylberat fytzat i bleva
nektarin me e pi me shum afshe e vlime

fijet e flokut kur ja luante era
si rrezet kur i luan ingjija
o zot ne at art donte me u shkri vera
dhe pergdheljet e ndjenjat e mia

autori xhelal ferizi ne mergim

lirik · 31-01-08, 18:01

Qani male shqiptare

XHELAL FERIZI AUTORI Në MëRGIM

Qani ju male e shkrepa qani
ju grigje e brinja e shkurra
vajtoni dhe gurin me dënsje ta ndani
e ju e lumej e gurra

qani o mote e stinë prej mundimi
shqiptarja me shkje po martohet
qani se jetes po i humbë kuptimi
etnija ka nisë po shëmtohet

qani se besë nuk ka ma mbi dhe
tradhtija po hedhë valle
qani ju komb o qani tri fe
qani o gurë e zalle

qani o varre të parve
qani o ju lugje e hije
qani për dukuri të shqiptave
se ora për dhe po ju bie

qani edhe ju o qetina
qani o ju bilbila
se moti e koha e stina
po qajnë e lotojn porsi currila

shqiptarja po shprishet oj hanë
hjeshija tash po i shëmtohet
dikurë që na ishte si zanë
me korba sot po shartohet

autori xhelal ferizi shqiptari nga kosova

autori xhelal ferizi

lirik · 31-01-08, 18:28

E thekshmja bërtimë

shkruan poeti xhelal ferizi nga Mitrovica

e thekshmja ,bertimë ,
ka rrqethë në,damarë qdo ,gurë e bimë
ka shpue përtej,qdo kohë e stinë
ka prekë,në sytë e në mendje të diellit
ne dhimbje ,te kafkës,në,kapak,të qiellit
kur bërtima ,e thirrja,për të shpëtue nderin
ka prekë,ah,thekshëm,detit tu i lue vnerin
ka rrënua fijet që lidhin,ylberin,
ka vra zogun ,n,gushë,tu këndu këngë për nanen
ka tha n, dritë,shkëqlimin,që po e mbante hanen
ka pre n,për,damarë,shekujt,e,ngazllimit
ka tha,mu,n'kullim ujrat e burimit
ka prekë dhimbjen n' palcë,yllit shkelqimtarë
kan dalë lot qerpikut,qiellit me i mbetë varë,
kan kalue caqe,kan lanë gjurmë ,n'ndergjegje
kan shkue,përtej caqesh,përtej,qdo qiell megje
britma e thekshmja britma,nën dhunë e nën shkja
që femren shqiptare,prej gzimi e ka nda
e ka nda ,prej lules,e ka nda prej flete
ia ,ka, nda shpresat qe i ka lidhë për jete
i , ka, tha shikimet,për,te,ardhmen,vlerë
për ëndrrat,t,dashuris,t,mbjellura me erë
e,ka,nda,prej,ere,.e ka nda arome
ah e thekshmja,britma,tue therrë kromozome
tue therrë n,për ,qeliza,qdo,gjen të lirisë
birtma shum e thekshme ,të vashes,t'dardanisë,
britma shume thekshme kan prekë ,thell në yllë
i ka thye skeletet e drujve n 'qdo pyllë
i ka thye eshtrat i ka thy skeletet
i ka thye kthjelltsinat,që i kan burue detet
britma e qik 's shqiptare,që ka mbetë nën shkja
hanen,e ,ka vyshkë e diellin e ka tha
se , ka shhpue damarve ,n' dhimbje n ,qdo curril
se, e ka,prekë,me,dënesje,boten n' karajfil
bota e karajfilit,qe lidhet n' shum deje
ka ra,me lot paqeje,tue prekë ,n,pore,feje
nëpër pore feje nëpër pore dini
nëpër,pore ,kombi turku e latini
britma e, qik's, shqiptare ka thye amerikë
ka ,shpue pelhurë drite yjet i ka fikë
britma shum,e thekshme,po shkon drejt gjithsisë
per me prek shum stina,e zemra t' njerzisë
ajo gjymtoj detin ajo gjymtoj dhe
ka prekë,n,ëpër gjuhë ka prekë n 'për qdo fe
ka me prekë me shekuj ,ka,me thirrë.n' qdo vesh
deri sa të del gjyqi i zotit në shesh
deri sa të, bie,kometa mbi shkja
deri sa gjak yjesh me lot kan me ra
deri sa gjygjsitë,drejt kan me pleqnu
mos me pre pazare kobe mos me shkru
mos me pasë shqipnija as n' ,gurë e as n' dhe
hajmali të djajve,token qe i kan pre
mos me pasë kosova britma të ,thekshme n' gjak
mos me u dhunue vasha në' ,shkje e, karadak
__________________
PERMIRSIM nga autori xhelal ferizi

lirik · 02-02-08, 10:13

--------------------------------------------------------------------------------

Deri Sa N' Qiell Hapur Rrin Gjithsija'

Autori Xhelal Ferizi

Deri SA Yjet Të Enden E Hana
Mua Vyrtyt Do T' M 'rrin Miqsija
Se N' Gjak Traditë Ma La Dardana

Edhe Gjuha Do T 'm' Rrin Shqiptare
Por Si Kanga E Bilbilit
E Dashuria Ajo Kombtare
Si E Ka Gjaku I Karajfilit

Edhe Mallkimi Per Tradhtarin
Në Qdo Qelizë M' Rrin E Rruzë Të Gjakut
Do Ta Dua Gjith Atdhetarin
Qe Rrin Në Ballë Trim I Bajrakut

E Perqarsin Do Ta Mallkoj
Sa Të Jen Motet Që Mbajnë Kujtesa
Me Gjuhë Shqipe Do T' Ligjroj
Në Varg Tue Thirrë Kah Fjala E Besa

Do T'nderoj Gjithmon Puntorin
Progresistin E Dijetarin
Do T' Mallkoj Gjith Puthadorin
Qe Tue Puthë Rrin Gospodarin

Do Ti Jap Gjith Varg Lavdije
Atij Biri Me Rrethatore
Qe Rrin Gati Me Gjak Trimnije
Per Me I Mbrojt Tokat Arbnore

Do T' Mallkoj Gjith Llafazanat
Edhe Për Jetë Sabotatorin
Edhe Mashtrues E Sharlatanat
Që Atdheut Ia Shpojnë Krahnorin

Autori Xhelal Ferizi

lirik · 02-02-08, 10:22

O toka ime

xhelal ferizi

o toka ime pse s’ me flet
ti qe me dhe etni gjak gjuhë e shpirtë
o toka im o liqe lum e det
un jam jam loti i perjetsisë
jam dhimbja e tretur e zbraztive shkret
jam guri i luajtur nga vendi i shqiperisë
jam guri qe hilet hallet me kan rrokullisë
un jam sizif udhëkryq me rrudha
un jam vrapi i pa krah
un jam qyqe kahdo me qet udha
jam topi i ne duarrt e padrejtsisë
un jam gjamë e damarit
un jam dyshimi ne pah
un jam gjaku i shqiptarit
shpernda ne denimet e perjetsisë
un jam vet o toka ime
un jam shpirti qe prodhoj halle
un jam vala mbi pervlime
qe digjem mbi gurë e zalle
un jam ai qe se percaktoj dot
as piken e cakut ne arsye
un jam vet ai lot
qerpikve te mjerë që jam thye
me lotin gjithkah zhgenjye
un jam pa atdhe
pa tokë pa dije
un jam ai qe ne besë jam pre
jam endacake nji hije
un jam vet hutia
neper semafora me hapa
un jam o toka ime ai qe jam bre
un jam si akulli e vapa
qe nuk me shkrinë as nuk me nxenë asnjansia
un jam i humburi jam koka
qe nuk di ku më rëndon koka
un qe po bie plast mbi dhe
ngarendjeve pa iu gjet cak

jam turri qe jam pre
mergimin dhimbjen e kam gjak
dhe vuejtjen te perjetshmin peshqesh
ne shpirtë nji botë me te thara
me akull shpirtin e kam veshë
ne boten e shpirtit shekuj lot si ujvara
qe nuk dijn pse endrrojn e jan gjveshë
askush s’ me flet kahdo gurë
jam pendel sa i leht i pa peshë
i kputur ne qeliza nga qdo kthim urë
me ndergjegjen sa mërishem tu u ndeshë
me te pangishmit sa ashper tu u perleshë
me vuajtjet duke ba gara
se kush nga ato po del ma e para
ne udhet e shpirtit te mjerë
vrap i ftoft i pa pikë
takim me zhgenjimet akull
me shpresat per dhe shakull
pa gojë pa pa fjalë pa mburojë
top neper glob per lojë
me shkrumbin e hirin stermekë
perplasur as gjallë as vdekë
gjykimet e kohrat nga mbrapa
pendueshem tu i matë ma hapa
ndryshueshëm si akulli e vapa
her vdis e her merr ndonje mashtrim
per te humburin shpirtin tim
o toka ime më poqe
nga votra pa meshirë pse me ndoqe
askund i askundit jam pjesë
ne udhen e ftoft te pa besë
shqiptari jam o tokë jam shqiptari
i dhimbjes jetim mergimtari
qe dhimbjet s’ mi lmon as nji dhe
as plaget e lotet rreke
askush nuk me njeh n’ trotoare
o toka e ime shqiptare
askush me mua nuk flet
as shekujt as toka me det
me quani disi me nji emer
atdhe pse s’ me ke ne zemer
PREJ KUJT TE PRES PAK MESHIRë
UN ROBI I PERJETSHEM N’ ZINGJIRë
NE PRANGA GJITHMONë TE MERZISë
LARGUAR NGA MSHIRA E ETNISë
harrim quhem mbi dhe
nuk kam kund tokë as atdhe
O TOKA IME ME PYJE
SA KEQ QE JAM LIDHUR ME NYJE
S’ ME LESHON KY ABSURD PA KUPTIM
QE QUHET AVENTURë E KRIM
QE TALLET ME SHPIRTIN TIM
O TOKA IME ME GJI
JAM SHKRUMBI QE BEHEM HI
JAM VUAJTJA QE DNESEM TUE PI
SE TOKA KTU S’ PASKA GOJë
KTU JETA QENKA NJI PLOJë
DHIMBJE HALLE E FORMULA
E AKULLIT ESHT JETA E VULA
DHE EMRI NJI NUMER NJI HIQ
QDO GJA ME QUAN DOBIQ
EDHE MISHI E GJAKU I HUAJ
ZALLINA E DETI ME UJ
E MURET E DRITAT MASHTRUESE
AJRI E ERA LEMUESE
EDHE E HUAJA PUHIJA
E BARI E FLLADI E HIEJA

SHKRUAR NGA XHELAL FERIZI NE MERGIM

lirik · 02-02-08, 10:59

TRADITA

shkruan xhelal ferizi

IKU kush e vodhi
në nji natë pa hanë
edhe gjurmët si duket me pezm i mblodhi
as besë nder ne pa lanë

AUTORI xhelal ferizi

lirik · 02-02-08, 11:08

Rruga e Lotit

kushtuar të perloturve

shkruan xhelal ferizi autori mergimtarë

nëpër rrugen e lotit un i pafundmi
nëpër secilin lot ankim sizifi
un me shpresa qe nuk shihen i lëkundmi
kët fat për mua kush e shpifi

dua të dal nga ky rreth i kuq
zhgenjim nuk dua se shekujve ju teket
që un të jem gjithmonë nji huq
dhe caku gjithmonë të më stërmeket

pse ti o fatshekull kët rrisk nuk e ndale
po e lëshove dikund nga tinzria
a thua un paskam rrafshu kodra e male
që të mbaj haraqe ,ku pin gjak mërzija

un qiellin nuk kam përmbysë me re e kaltri
un nuk i ndala yjet
gjaku im paguan tash akuj e neveri
un nuk i vrava as lulet as pyjet

depresion pse më mbjellni e rrisk mërgimi
që të mos kem mbështetje në shteg
as shpresë ringjallje as horizonte gëzimi
pse vetem mërgim shkrumb e prush që djeg

un as diell as hanë nuk kam pshty
as qiellin nuk e kam sha
bukurinë e kam ushqyer me ndjenja e me sy
sa vargjet nga shpirti i kam nda

un në secilin ind të qiellit
kam mbjellë gjallrime hare
e kam argtuar secilen rreze të diellit
dhe per fatin e tyre jam bre

pse pra pse ky dënim
pse në shpirtë ky dry
un nuk mbolla luftra as vaje as krim
paqen e kam thirrë me lot në sy

un tash që nëpër të ftofta trotoare
ditët e ngrysura numroj
ah sikur të kisha nji pendë magjistare
në gjuhen e sajë të lotoj

ku të lutem ku në cilin drejtim
kah meka kah roma e stambolla
athina ,kah lindja kah jug e perendim
sa shum fe o zot trullosin mendt e holla

ku gjendet ilaqi im
ku shkela me hapin e padjallzuar
pse ma quani jetë e jo fund e krye pendim
fatin djajt ma paskan shkruar

në qoftë se ësht siq than pleqt e vjeter
se shtat dit jan në kët botë
gjashtë jan hidhrim të shkruara në të padukshmen leter
e nji gezim edhe kjo e kotë

pse at'her paskemi ardhë në ket rrubullak me dhe
q'na duhet buka me lot
hyn kah te duash në secilen fe
por vuajtjet nuk shlyhen në kohra as mot

autori xhelal ferizi

lirik · 02-02-08, 19:21

Titulli: Si do të ju dukej

--------------------------------------------------------------------------------

BEHGJET PACOLLIT

shkruan xhelal ferizi

kushtuar behjget pacollit

letra ime me gjuhë shqiptare
te gjith guret i ka dërmue
por ti askund neper sirtare
ndoj veshtrim s' ja ke kushtue

po pse i thue vetes shqiptarë
kur ty letrat s' të luaJn qerpikun
ty s' ta dridhë asnji damarë
se ne gjak ke metelikun

po as nji vargu ardhë ujvare
shqip me shpirtë porsi biluri
nuk ja dhe nji vlerë sa i pare
se at zemer ma ke guri

ti nuk njeh jo ndoj zot tjeter
perveq zotit pansllavian
e disa që jan lugeter
që nuk njohin as vatan

që nuk njohin nanë as moter
vlla as babë as fis e farë
që i shesin dhe e voter
për nji euro a nji dollarë

por ty sy s' t' mbushë atdhetari
libra as vlera arti as dija
perveq maska e ndoj tradhtari
si sponzor që e mbanë tradhtija

ty nuk të duken asgja vlerat
veq tallava e videoklipe
si sponzor ti i nxitë të mjerat
veq pse ne na jan armike

por ti luften se ndihmove
as ndoj vlerë kund patriote
me shum fjalë shtresat mashtrove
tu i sjellë bosh premtimet rrote

e tash ke dalë kerkon pushtetin
ruana zot shih misionarin
ti disi emiton mbretin
tue mashtrue gjithmonë shqiptarin

autori xhelal ferizi
kushtuar behgjet pacollit