Thënje dhe histori

[Denim]

Dita më e bukur?
Sot.

Lumturia më e madhe?
Të jesh i dobishëm për të tjerët.

Ilaç më i mirë?
Optimizmi.

Nënë Tereza

[Denim]

E dijmë shumë mirë se punët që bëjmë nuk janë më shumë se një pikë uji në oqean. Por në qoftë se ajo pikë uji nuk është atje, oqeanit i mungon diçka.

Nënë Tereza

[Denim]

Zoti është edhe pikëmbërritje edhe pikënisje. Është Zoti që na mirëpret në fund të udhëtimit, por është edhe bashkudhëtari që ecën krah nesh në çdo hap mbi udhë.








Zoti është bujtina ku prehemi për një natë dhe pikëmbërritja finale e shtegtimit tonë.

[Denim]

Zoti nuk mund të kapet me mendje. Nëse do të mund të perceptohej, nuk do të ishte Zot.








Zoti, Mbreti ynë, është më i dashur se çdo mik, më i drejtë se çdo drejtues,më i dhembshur se çdo at,më shumë një pjesë nga ne se sa gjymtyrët tona,më i domosdoshëm tek ne se sa vetë zemra jonë.







Besimi është një burim dyshimi dhe ndeshjeje përpara se të bëhet burim sigurie dhe paqeje.

[Denim]

Nje i akuzuar u paraqit para trupit gjykues dhe priste verdiktin perfundimtare te gjykatsit.
Gjykatsi jep denimin maksimal (burgim te perjetshem )ose nje shume gjigante te paperballueshme nga njeri.
Gjate seances ndodhi dicka e cuditshme .

Gjykatsi ngrihet nga poltroni ku qendroi kur dha denimin per te akuzuarin dhe papritur hoqi veladonin e gjykatsit e u paraqit para trupit gjykues me keto fjale:
Ja pagesa qe ky i denuar duhet te paguaj,po e paguaj une sepse ai eshte djali im,dhe une jam Ati i tij.
(Paga u pagua nga vete Gjykatesi)

[Denim]

Dy trumcakë rrinin të kënaqur duke u freshkuar pak në të njëjtën pemë, që ishte një shelg.
Njëri rrinte në maje të pemës e tjetri poshtë në bigëzim të degëve.
Pas pak kohe trumcaku që qëndronte lart në maje të pemës, për ta thyer akullin pasi kishte pushuar tha: “O, sa të bukura që janë këto gjethe të gjelbra!”
Trumcakut që rrinte poshtë këto fjalë iu dukën ngacmim, prandaj edhe ju përgjigj në mënyrë të prerë: “A mos je i verbër? A nuk e sheh se janë të bardha?”
Ndërsa ai që rrinte lart i tha i zemëruar: “I verbër je ti, sepse gjethet janë të gjelbra”.
“Vë bast puplat e bishtit se janë të bardha. Ti nuk kupton asgjë. Ti je i marrë” - ndërhyri trumcaku që rrinte poshtë me sqep të ngritur lart.
Trumcakut që rrinte në maje të pemës filloi t’i vlonte gjaku dhe pa menduar dy herë u lëshua fluturim mbi kundërshtarin e tij për t’i dhënë një mësim të mirë. Trumcaku tjetër nuk lëvizi. Kur ishin afër, njëri përballë tjetrit, me puplat e qafës të shpupurishura prej zemërimit para se t’ia fillonin dyluftimit ndodhi që të shikonin në të njëjtin drejtim, të shikonin lartë.
Trumcaku që vinte prej së larti e lëshoi një: “Oh” që shprehte mrekullim: “Shiko, shiko, po këto qenkan të bardha.
Atëherë i tha mikut të tij: “Provo dhe eja me mua atje lart, ku isha unë më parë.”
Fluturuan mbi degën më të lartë të shelgut e këtë herë thanë qe të dy së bashku: “Shiko, shiko po këto qenkan të gjelbra”.


Mos gjyko askënd para se të kesh ecur në këpucët e tij.

[Denim]

Një vogëlushe u kthye prej shtëpisë të së afërmve të cilëve sapo u kishte vdekur, në mënyrë tragjike, bija e tyre tetëvjeçare.
“Përse shkove atje?” e pyeti babai.
“Shkova për ta ngushëlluar nënën e saj”.
“Për ta ngushëlluar nënën!? E çka mund të bësh ti, kaq e vogël, për ta ngushëlluar?”
“Iu ula në prehër dhe qava bashkë me të.”


Jemi engjëj me një flatër: mund të fluturojmë vetëm nëse jemi të përqafuar së bashku.

[Denim]

Shumë kohë më parë, në Japoni, përdoreshin fenerë letre e bambusi me qirinj brenda.
Një natë, një i verbër ishte në vizitë te një njeri i cili në dalje i dha një fener që ta çonte me vete në shtëpi.
“Mua nuk më duhet gjë feneri”, tha i verbëri. “Errësirë apo dritë për mua është njësoj.”
“E di se për ta gjetur rrugën ty nuk të nevojitet feneri”, iu përgjigj i tjetri, “por nëse nuk e ke fenerin, ndokush tjetër mund përplaset me ty. Për ketë arsye të duhet ta marrësh, që të tjerët të mund të shohin”.
I verbëri e mori fenerin dhe u nis, por nuk arriti larg kur dikush u përplas ashpër kundër tij.
“Shiko se nga shkon, je i marrë”, i bërtiti i verbëri personit të panjohur. “A nuk e sheh fenerin?”
“Feneri yt është i fikur, o vëlla”, iu përgjigj i panjohuri.


Duhet pasur shumë kujdes kur marrim prej të tjerëve udhëheqësinë e jetës, sepse shumë herë mund të marrim edhe fenerin e fikur.

[Denim]

Nuk është e rëndësishme çka bëjmë, por është e rëndësishme sa dashuri i kushtojmë punës që bëjmë: gjërat e vogla duhet ti bëjmë me shumë dashuri.

Unë nuk e zbulova Krishtin, Ai më zbuloi mua.

Çdo gjë është e vogël. Por kur e japim në emër të Zotit,bëhet jashtzakonisht e madhe.

Kurrë nuk do ta kuptojmë sa të mira mund të sjellë një buzëqeshje. Buzëqeshja është si një lidhje fizike që sjellë diçka të veçantë nga Perëndia për jetën e njeriut.

Kur qeshë, Unë dëgjoj muzikën e buzëqeshjes tënde.

Gëzimi rrezaton nga syri juaj,nga fytyra juaj, në çdo moment. Mos e vra gëzimin, sepse do të shpërthejë. Kur të tjerët shohin gëzim në sytë tuaj,ata shohin se jeni fëmijët e Zotit.

Gjithmonë duhet të kemi gëzim në buzët tona,për çdo fëmijë dhe person që mund të ndihmojmë. Do të ishte gabim fatal në qoftë se jemi të shqetësuar vetëm për ilaçet e tyre.Duhet tu japim zemrën dhe dashurinë tonë.

Në shtëpinë tonë jetonte një fëmijë shumë i thatë,që nuk hante asgjë. Ishte i dëshpëruar sepse ato ditë i kishte vdekur nëna. Kërkova një murgeshë që i përgjante nënës së tij dhe e porosita murgeshën që të mos bënte tjetër vetëm të luante me vogëlushin.Pas pak kohe ky fëmij u qetësua dhe filloi jetën normale.

Varfëria nuk është krijuar nga Zoti. Ne e kemi prodhuar vet varfërinë"”ju dhe Unë"”me egoizmin tonë.

Është më vështirë të luftojmë varfërinë në vendet e pasura se në ato të varfërat.

Sikur të kishte të varfër në hënë, duhej të shkonim atje.


Nënë Tereza

[Denim]

Mund ta gjeni Kalkutën kudo në botë. Vetëm duhen sytë për ta parë. Kudo në botë jetojnë njerëz që nuk i do kush, njerëz që nuk u ndihmon kush, që janë të braktisur dhe të harruar dhe kjo është varfëria më e madhe.

Për çdo sëmundje ekzistojnë ilaçet dhe terapitë, por jo për ata që nuk i do kush. Kjo është gërbula e Perëndimit.

Unë besoj se të pasurit janë më të varfër se të varfërit, sepse ata shumë herë nuk janë të lumtur. Sa ma shumë që kanë, kërkojnë edhe më tepër.Por nuk janë të gjithë të tillë"¦..

Jam e bindur se tortura më e madhe kundër njeriut është ndjenja e braktisjes.

Fëmijët janë dhurata më e bukur e Zotit. Çdo fëmij ka të drejtë të vijë në këtë botë pavarësisht dëshirës sonë.

Dashuria është fryti më i ëmbël i të gjitha stinëve dhe duhet ta shijojnë të gjithë.

Zoja Bekuar është dhurata më e bukur hyjnore për racën njerëzore.

Fjalimi publik para shumë njerëzish është torturë për mua.

Është më lehtë për mua të lajë një të gërbulur se tu përgjigjem pyetjeve të gazetarëve.

Një gazetar Amerikan më tha një herë: " Nënë Tereza: "çfare bën ti nuk do ta bëja për një milion dollarë"�. Nënë Tereza iu përgjegj: "As Unë nuk do ta bënja këtë punë për miliona dollarë"�.

Një gazetar e pyeti njëherë Nënën Terezë, "Çka duhet të ndryshohet në kishë? "�Ajo u përgjegj: "�Unë dhe Ti"�.

Ata që janë të lumtur predikojnë edhe kur nuk predikojnë.

Pemët, lulet dhe bari rriten në qetësi. Yjet, dielli dhe hëna levizin në qetësi. Qetësia u jep vizion gjërave.

Lutjet na e bëjnë zemrën e pastër dhe zemra e pastër është në gjendje të shikojë Zotin.



Nënë Tereza

[Denim]

Mendo: se Krijuesi i Gjithësisë ka krijuar kohë për ne, për krijesat e tij të vogëla.

Jeta është e pazëvendsueshme. Duhet ta mbrojmë.

Fryt i qetësisë është lutja. Fryt i lutjes është besimi.Fryt i besimit është dashuria. Fryt i dashurisë është shërbimi. Fryt i shërbimit është paqa.

Kur lutemi, jemi rreze e shkëlqimit të dashurisë së Zotit:në shtëpi në punë dhe për gjithë botën.

Burimi prej ku pini ujë duhet të jetë shume i thellë. Kështu do ta gjejnë burimin ata që i dashuroni.

Vetëm në Parajsë do ta kuptojmë se u kemi borxh të varfërve, sepse ata na kanë ndihmuar që ta duam Zotin më shumë.

Shumë njerëz vdesin ashtu si kanë jetuar. Vdekja nuk është kurrgjë më shumë se vazhdim i jetës, është plotësim i saj. Kjo jetë nuk është fundi;ata që besojnë se është fundi ata kanë frikë vdekjen. Njerëzit që binden se vdekja është kthim në shtëpinë e Zotit, ata nuk do të kenë frikë. Pyetjes që iu bë Nënës Terezë: "A ke frikë vdekjen?"� Ajo iu përgjegj: "Pse?




Nënë Tereza

[Besi:)]

Një tem per vllezerit dhe motrat Shqiptare te besimit krishter nga një moter krishtere (Nënë Tereza )
Mund ta gjeni Kalkutën kudo në botë. Vetëm duhen sytë për ta parë !!,
Sikur te ishte shembull Shqiperia ???Ndoshta fajet i ka pak edhe biznesi !!!!, Respekt per Nënë Terezen

[Denim]

Më 13 qershor kalendari Kishtar përkujton shën Antonin e Padovës. Nderimi ndaj shën Antonit të Padovës i kalon qarqet e Kishës katolike e shkon shumë më gjerë. I pranuar dhe i dashur nga të gjithë pa dallim.
Gëzuar për ju që e festoni !
Ju ndihmoftë ky shenjt kaq i dashur për të gjithë Shqiptarët

[jadore]

Postimi origjinal është bërë nga Denim

Më 13 qershor kalendari Kishtar përkujton shën Antonin e Padovës. Nderimi ndaj shën Antonit të Padovës i kalon qarqet e Kishës katolike e shkon shumë më gjerë. I pranuar dhe i dashur nga të gjithë pa dallim.
Gëzuar për ju që e festoni !
Ju ndihmoftë ky shenjt kaq i dashur për të gjithë Shqiptarët

i qofsha fal ! faliminderit shen Anton i Padoves ..

p.s.
kush e di sa here me paska ndihmu kur kam qene ne veshtirsi e nuk e kam ditur , perderi sa thote Denimi qe eshte i dashur per te gjithe Ne , ashtu duhet te jete , ( tash ju thuani pse e falenderoj , sepse shqiptare more jemi Ne , nuk falenderojme pa pasur ndihme )

[emine]

Postimi origjinal është bërë nga Denim

Më 13 qershor kalendari Kishtar përkujton shën Antonin e Padovës. Nderimi ndaj shën Antonit të Padovës i kalon qarqet e Kishës katolike e shkon shumë më gjerë. I pranuar dhe i dashur nga të gjithë pa dallim.
Gëzuar për ju që e festoni !
Ju ndihmoftë ky shenjt kaq i dashur për të gjithë Shqiptarët

eDHE TY dENIM,ne Gjakove gjithmone e kan festu te krishter dhe musliman ket feste sebashku!
Te ndimofte edhe ty