Djalli/ Dreqi/ Shejtani?!

[GURI SYLAJ]

Pajtohem!

[AbdylHabib]

Njeriu kuron ZOTI i madherishem sheron !

Perpjekjet per sherimin nga: Magjia, sihri dhe gjinët permes leximit te kur`anit dhe te synetit me ndihmen e ZOTIT te madherishemö

Sherimi behet edhe permes internetit me kamere interneti drejtperdrejti.Shqiptaret musliman nuk kane nevoje te shpenzoin asnje para ( valute ) per sherim dhe jane te kursyer nga shpenzimet e udhetimit dhe te kohes.

A nuk eshte kjo mrekulli ne civilizimin islam,

Mund të paraqiteni në,

Tel, 015110132065, Sabri Selmani, Kiel-Gjermani

Postimi origjinal është bërë nga AbdylHabib

Ky njeri bën shërimin nga Magjitë, Sihri, Xhinet dhe hapjen e kanaleve të zemrës në 60 %.

Mund të paraqiteni në,

Tel, 015110132065 dhe quhet Sabri Selmani, Kiel- Gjermani

Sherbime behen pa kompenzim material.

[hasanmehmeti]

Postimi origjinal është bërë nga AbdylHabib

Pajtohem katercipeshi me ty sepse Sabri Selmani ne njohurute e se drejtes nderkombetare,ligjore e fetare vjen menjehere pas zotri Abdi Baletes bile edhe e kane quajrur dhe e quajne Baleta i dyte.

Ndersda sa i perket njohurive kuranore dhe interpretimit te tyreve vjen menjehere pas Jakup Hasipit te ndjere nga sllupqani i Shkupit.

Me sa di une eshte i vetmi shqiptar ne trojet etnike shqiptare dhe jasht tyre qe ka diturine dhe guzimin te meret me perpjekjet per sherimin nga: Magjite, sihri dhe egjinet me rukje.

Me kete njeri jam takuar ne fund te dhjetorit 2008 ne nje takime per fene islame ne Prishtine, per nga shkrime e tija e kam njohur para disa vitesh.

Eshte nje djalosh me ndjenja te forta kombetare,dashte zoti i madherishem u takofsha prap me te edhepse ne Kosove e edhe ne diaspor jemi larg njeri tjetrit.

AbdylHabib

selam abdylHabib apo vet sabria apo ndojkush i kabiles se tij , sidoqofte so me rendesi.

Se pari Lus All-llahun subhanhu we teAla te jeni mire me Iman dhe Shendet.

Ke mundesi te me tregosh ku ka perfunduar Shkollen ky Sabriu ?

selam alejkum
Hasani.

[GURI SYLAJ]

Keni bere nje pyetje te logjikshme dhe me se te nevojshme!

[AbdylHabib]

Postimi origjinal është bërë nga hasanmehmeti

selam abdylHabib apo vet sabria apo ndojkush i kabiles se tij , sidoqofte so me rendesi.

Se pari Lus All-llahun subhanhu we teAla te jeni mire me Iman dhe Shendet.

Ke mundesi te me tregosh ku ka perfunduar Shkollen ky Sabriu ?

selam alejkum
Hasani.

Pasi nuk po kuptohemi , po shprehem keshtu:

Oooo brother po je mbrapa more shum ti,ej cohu shpejt se kur te cohesh ti "AI shoqi "ka ba shpikjen e rradhes,ne te miren tone

[Makresh]

Postimi origjinal është bërë nga AbdylHabib

Pasi nuk po kuptohemi , po shprehem keshtu:

Oooo brother po je mbrapa more shum ti,ej cohu shpejt se kur te cohesh ti "AI shoqi "ka ba shpikjen e rradhes,ne te miren tone

Kush foli ketu ? Djalli ? Dreqi ? apo Shejtani ?

Cilit medhheb i takon ?
Dhe ku e ka te kryer shkollen e lart fetare (jo per hafiz) ?

[AbdylHabib]

Proverb popullor



Me nji zaman nji mbret vendosi t'i provonte popujt. Dhe, pa nji pa dy e burgosi hoxhen e atij populli (normalisht shqiptar ishin). Dhe filluan te peshperisin e te flasin... a nite? Hoxhen e kishin burgose!!! Eeee pale qka ka bo?, me siguri diqka ka bo qe e kane burgos!. Keshtu vazhduan llafet per disa dite e asgje nuk ndermorren, dhe pas disa diteve hoxha u lirua. Normalisht , asgje te keqe nuk kishte bere.
Pas pak dite mbreti e burgosi popin e serbeve. E more vlla... u qun n'kam i madhe e i vogel, gra e burra , pleq e te rinj. E ti shkun te dera mbretit. Leshone popin! A jeni tranu a? Po ky asht njeri i kishes kurgja te keqe ska bere. Dhe mbreti e leshoj. Asgje te keqe skishte bere.

Postimi origjinal është bërë nga Makresh

Kush foli ketu ? Djalli ? Dreqi ? apo Shejtani ?

Cilit medhheb i takon ?
Dhe ku e ka te kryer shkollen e lart fetare (jo per hafiz) ?

[Makresh]

Krahasim i dobët, me ate qe ti mund te beshe edhe pse proverbi i shkon per shtati nje shumice te shqiptareve.


PieS: 4 here gjithsej tu shtrua pyetja pa proverbe, mesele e gjëegjëza.

[hasanmehmeti]

Postimi origjinal është bërë nga AbdylHabib

Pasi nuk po kuptohemi , po shprehem keshtu:

Oooo brother po je mbrapa more shum ti,ej cohu shpejt se kur te cohesh ti "AI shoqi "ka ba shpikjen e rradhes,ne te miren tone

Selam alejkum Sabri Selmani,

Une per vete kame gjete knaqesi dhe rehati ne kete prapambetje dhe gjume, andaj me le te qete ne gjumin time.

Por te theme nje gje, ke moderatore tjeter kend ketu se po te isha une keto reklama do ishin larguar menjehere.
E theme pasi nuk tregoni formen si trajtoni pacientin.Kjo pike eshte shume e holle, ngase shume lehte mund te besh shirke per vete dhe per ate qe te beson, nese nuk vepron gjate sherimit ashtu siq na eshte transmetuar.

Une nuk theme se format qe ju perdorni jane te keqija apo te mira pasi nuk i njof, por dyshoj ne ate se nje sherues magjishe,sihri per te patur sukses duhet te jete shume i devotshem, ti largohet namit dhe reputacionit qe njerezit mundohen ta ngrisin , e le me qe vet nuk tenton te ngis veten, ngase mendjemadhesia eshte ajo qe ndalon njeriun te hyje ne xhenet, e le me te sheroj dike.

Krahasimet qe ke bere me siper me Abdi Baleten, etj jane teper qesharake dhe pikerisht tentojne te paraqesin ate qe thash nje paragrafe me siper.

Neve ne trojet tona kemi hoxhallare qe jane te specializuar ne fushen e sihrit , kane kry shkolle e lodhe trute me dhjetra vite para dijetareve, siq eshte Llukman Neziri(gjilan),Muhammed Abdullahi(durres),Bilal Teqja(tirane), Fadil Sogujeva(prishtine) etj etj, e le me hafuzllare e mufesire qe edhe kane marre titujt doktore dhe jane mjafte te thjeshte ne punen e tyre.

Sido qe te jete, une nuk i preferoj askujt te ta sjelle telefonin tend perderisa nuk tregon ate qe kerkova.

E tash me fal se po "flej" une, e ju vazhdone vallen ketej. Kaq kisha ne kete teme,per kete qeshtje.

selam alejkum
Hasani

[AbdylHabib]

Mbreti që vendosi të bëhej bujar

Një mbret i Iranit i tha një ditë një dervishi:
-Tregomë një rrëfenjë.
-Madhëri-, u përgjigj dervishi, -do t’ju tregoj rrëfenjën e një mbreti arab, Hatim Tai-t, njeriut më bujar të të gjitha kohëve, sepse nëse do mund t’i ngjaje, ti kishe për të qenë vërtetë mbreti më i madh i gjallë.
-Fol-, tha mbreti, -por nëse rrëfenja nuk më jep kënaqësi, do jap urdhër që të ta presin kokën për shpifje mbi bujarinë time.
Mbreti u përgjigj me këtë ton, sepse në oborrin e Persisë thuhej rëndom se monarku zotëronte cilësitë më të mira, në një shkallë që askush në botë nuk e kish mbërritur dhe nuk do të mund ta mbërrinte.
-Pra, po ju thoja-, nisi të fliste dervishi me atë mënyrën tipike të dervishëve, që nuk vihen kollaj në siklet, -që bujaria e mbretit Hatim Tai e kapërcente, në bëma dhe në qëllime, atë të të gjithë njerëzve.
Dhe ja rrëfenja që tregoi dervishi.
Një mbret tjetër arab lakmonte të shtinte në dorë pasuritë, fshatrat, begatitë, gamilet dhe luftëtarët e Hatim Tait. Kësisoj, një ditë të bukur ai i shpalli luftë Hatimit. Ai i dërgoi Hatimit një lajmëtar, me këtë paralajmërim: "Dorëzohu, përndryshe do të të mposht, do t’i pushtoj tokat e tua dhe do të të shfronësoj".
Kur ky paralajmërim arriti në oborrin mbretëror të Hatimit, këshilltarët e tij i thanë se duhej t’i gatiste menjëherë të gjithë luftëtarët për të mbrojtur fronin.
-Ne jemi të sigurtë-, i thanë sovranit, -se mes nënshtetasve të tu nuk gjendet as një njeri, qoftë burrë apo grua, që nuk është i gatshëm ta flijojë jetën e vet për të mbrojtur mbretin e tij të dashur.
Por Hatimi, në kundërshtim me atë që priste populli, tha:
-Jo! Para se t’ju dërgoja në betejë e të lejoja të derdhej gjak për mua, më mirë do të ulërija. Do të isha me mijëra milje larg nga rruga e bujarisë, nëse do të bëhesha shkaktar për flijimin e jetës së qoftë dhe vetëm një burri a të një gruaje. Nëse do të nënshtroheni paqësisht, ai mbret do të mjaftohet duke përfituar nga shërbimet tuaja dhe nga taksapagimi, dhe ju nuk do të pësoni humbje materiale. Nëse, në të kundërt, do të bënit qëndresë, ai do të ketë të drejtë, simbas ligjit të luftës, t’i konsiderojë pasuritë tuaja si plaçkë lufte, e nëse do t’i humbisnit, do të binit në mjerim.
Me të thënë këto, Hatimi mori me vete vetëm një bastun dhe shkoi të strehohej në malet aty rrotull. U vendos në një guvë dhe u zhyt në meditim.
Gjysma e nënshtetasve të tij u prek thellë nga fakti se Hatimi kishte flijuar pasurinë dhe pozitën e tij në emër të popullit të vet. Të tjerë, prapëseprapë, mbi të gjitha ata që synonin të mbuloheshin me lavdi në fushën e betejës, murmurisnin: "Nga ta dimë se ky njeri nuk është më shumë se një burracak?".
Të tjerë, më pak guximtarë, e akuzonin: "Në fund të fundit, Hatimi ka shpëtuar jetën e vet duke na braktisur neve në një fat të pasigurtë. Ndoshta do bëhemi prapëseprapë skllevër të këtij mbreti të panjohur që, tek e fundit, është mjaft tiranik sa për t’iu shpallur luftë edhe fqinjëve të vet".
Të tjerë akoma, duke mos ditur ç’të mendojnë, rrinin në heshtje, në pritje për të mësuar më tepër e për të formuar një pikëpamje. E kështu, tirani, i shoqëruar nga një ushtri kuqëluese, e shtiu në dorë mbretërinë e Hatim Tait. Ai nuk i shtoi taksat dhe nuk kërkoi të uzurponte më shumë nga ç’i kish kërkuar popullit vetë Hatimi, për të mbrojtur dhe administruar drejtësinë. Por një gjë e shqetësonte, dhe ishin fjalët që qarkullonin, gjithnjë e gjithandej, se mbretëria e re që kishte shtënë në dorë, ishte bërë e tija vetëm falë një gjesti bujarie të kryer nga Hatim Tai.
"Nuk do të bëhem kurrë sundimtari i vërtetë i këtij vendi", tha me vete tirani, "derisa të mos e kem vënë nën pranga vetë Hatim Tain. Përsa kohë që ai të jetë gjallë, në zemrën e disave do ekzistojë përherë një formë nderimi për të, e nuk do të jenë kurrë nënshtetasit e mi, sadoqë së jashtmi do të sillen si të tillë".
Atëherë, mbreti lëshoi një shpallje, nëpërmjet së cilës zotohej se i ofronte një shpërblim prej pesëmijë monedhash të arta atij që do t’ia sillte Hatim Tain. Ky i fundit nuk dinte gjë fare në lidhje me këtë, deri në ditën kur, i ulur siç ishte rrëzë shpellës së vet, dëgjoi bisedën mes një druvari dhe gruas së tij.
-Gruaja ime e dashur-, i thoshte druvari, -unë jam plak, tashmë, e ti je shumë më e re se unë. Kemi fëmijë në moshë të njomë e, simbas rregullit natyral të gjërave, është e pritshme që unë të vdes unë përpara teje, teksa fëmijët janë ende të vegjël. Nëse do arrinim ta kapnim Hatim Tain, për të cilin mbreti i ri ofron një shpërblim prej pesëmijë monedhash ari, e ardhmja jote do të ishte e sigurtë.
-Turp të kesh!-, thërriti e shoqja. –Është më e drejtë të vdesësh ti, e edhe unë bashkë me fëmijët të vdesim nga uria, sesa t’i ngjyejmë duart me gjakun e njeriut më bujar të të gjitha kohërave, që ka flijuar çdo gjë për ne.
-E tërë kjo është shumë e bukur-, u përgjigj druvari-, por secili duhet të mendojë për interesat e veta! Në fund të fundit, unë kam përgjegjësi por, megjithatë, çdo ditë shtohet numri i njerëzve që besojnë se Hatim Tai është burracak. Është vetëm çështje kohe, derisa të vihen të gjithë në kërkim të tij, duke rrëmuar në çdo skutë të mundshme.
-Bindja për burracakërinë e Hatimit është ndërsyer nga dashuria për florinjtë. Nëse këto thashetheme vazhdojnë, kjo do të thotë se Hatimi paska rrojtur kot!
Në këtë çast Hatim Tai doli nga vendi ku qe fshehur dhe iu paraqit çiftit.
-Unë jam Hatim Tai-, tha. –Çomëni tek mbreti i ri dhe kërkoni shpërblimin tuaj.
Plaku u ndje i turpëruar dhe sytë e tij u mbushën me lotë.
-Jo, o i madhi Hatim, nuk mund të vendos për ta bërë një gjë të tillë!
Teksa po bisedonin, një grup njerëzish që ishin vënë në kërkim të mbretit të arratisur, u afrua aty.
-Nëse nuk e bëni ju-, tha Hatimi, -do të dorëzohem vetë tek mbreti; do t’u them se më keni mbajtur fshehur dhe kështu, do të gjykoheni për tradhëti.
Me ta njohur Hatimin, grupi i njerëzve e kapi dhe e vuri nën pranga; i dëshpëruar, druvari shkoi pas tyre. Me të arritur tek oborri mbretëror, çdonjeri nga ata nisi të mëtonte se ishte ai vetë që e kishte kapur Hatimin. Atëherë, duke e lexuar mëdyshjen në fytyrën e pasardhësit të tij në fron, Hatimi kërkoi leje për të folur:
-Madhëri, dijeni së është e drejtë që të dëgjohet edhe dëshmia ime. Në të vërtetë mua më ka kapur ky druvar i vjetër dhe jo këta fundërrina. Jepini shpërblimin e tij dhe bëni ç’të doni me mua...
Duke dëgjuar fjalë të tilla, druvari plak bëri përpara dhe i tha të vërtetën mbretit, duke rrëfyer se, në të vërtetë, Hatimi i ishte dorëzuar vetë për të siguruar të ardhmen e familjes së tij. Mbreti i ri u trondit aq shumë nga ky rrëfim, sa e urdhëroi ushtrinë e tij që të tërhiqej, ia riktheu fronin Hatimit dhe u kthye së rish në vendin e tij.
Kur e dëgjoi këtë rrëfenjë, mbreti i Iranit, duke i harruar kërcënimet që kishte shprehur kundër dervishit, tha:
-Ja një rrëfenjë e shkëlqyer, o dervish, nga e cila mund të përfitojmë. Gjithsesi, ti nuk mund të përfitosh asgjë, sepse ke hequr dorë nga të priturët e ndonjë gjëje prej kësaj bote dhe nuk zotëron asnjësend. Por unë jam mbreti. Dhe jam i pasur. Mbretërit arabë, njerëz që hanë hardhuca të ziera, nuk mund të krahasohen me një persian, kur është fjala për bujari të vërtetë. Më erdhi një ide! Le t’i futemi punës!
Duke marrë me vete dervishin, mbreti i Iranit i thirri të gjithë arkitektët më të mirë në një vend të gjerë e të hapur dhe i urdhëroi të projektonin e të ndërtonin një pallat shumë të madh, në qendër të të cilit do të ishte një sallon me dyzetë dritare.
Kur pallati ishte gati, mbreti vuri në përdorim të gjitha mjetet e transportit që ekzistonin asokohe, dhe e mbushi pallatin me monedha ari, punë për të cilën u nevojitën disa muaj. Mandej u tha kasnecëve të tij të shpallnin këto fjalë:
-Dëgjoni! Dëgjoni! Mbreti i Mbretërve, Burimi i Bujarisë, ka urdhëruar ndërtimin e një pallati me dyzetë dritare. Ditë për ditë, ai do të shfaqet vetë në atë pallat, për t’u shpërndarë florinj të gjithë skamnorëve.
Që nga ai çast, ashtu siç edhe pritej të ndodhte, një turmë nevojtarësh zu të mblidhej përditë përpara pallatit, dhe mbreti shfaqej në njerën nga dritaret e i jepte secilit një monedhë floriri. Nuk vonoi shumë dhe mbretit i ra në sy një dervish që shfaqej ditë për ditë, merrte një monedhë dhe bëhej erë. Në fillim mbreti mendoi:
"Ndoshta ia jep atë flori ndonjë nevojtari". Mandej, duke e parë përsëri, mendoi: "Ndoshta është duke zbatuar rregullin dervishor të lëmoshës së fshehtë dhe e shpërndan floririn pa rënë në sy". Dhe çdo ditë, sa herë shihte dervishin, mbreti e justifikonte me zemër. Megjithatë, ditën e dyzetë vuri re se durimi i tij kishte një kufi. Duke e mbërthyer nga dora, gërthiti:
-Mosmirënjohës i ngratë! Nuk thua as falemnderit. Nuk tregon asnjë shenjë nderimi; nuk buzëqesh, nuk përkulesh, dhe vjen ditë për ditë! Sa kohë do të zgjasë ende? Mos vallë je duke u pasuruar me harxhin e bujarisë sime, apo je duke e dhënë me kamatë këtë flori? Në të vërtetë, sjellja jote është e padenjë për një njeri që vesh loshnikun e nderuar me arna!
Sapo ai kishte mbaruar së thëni këto fjalë, dervishi hodhi përtokë dyzetë monedhat e arta që kishte marrë, dhe i tha mbretit:
-Dije o mbret i Iranit, se bujaria nuk mund të ekzistojë nëse nuk paraprihet nga tre gjëra: e para është të japësh pa provuar ndjenjën e të qënit bujar; e dyta është durimi; e treta mungesa e dyshimeve.
Por mbreti nuk mësoi kurrë. Nën sytë e tij, bujaria ishte e lidhur me atë që njerëzit do mendonin për të, dhe me ndjesinë e tij të të qënit 'bujar'.

Kjo rrëfenjë tradicionale, ilustron përmbledhtas disa mësime të rëndësishme sufi. Vënia në garë është diçka e kotë, nëse nuk zotërojmë cilësitë themelore që janë në bazën e kësaj gare. Nuk mund të praktikohet bujaria, nëse paralelisht me të nuk zhvillohen edhe cilësi të tjera. Disa janë të paaftë për të mësuar, edhe pse vihen përballë mësimeve, paraqitur në këtë rrëfim nga dervishi i parë dhe 'i dytë'.

[I_Dehuri]

Shejtani ,

nuk eshte asgje tjeter perpos njerez qe kan gabur rrugen e ndergjegjes rugen e drejte dhe jan futur ne mekate te ndryshme e sot mundohen qe me ane te shkrimeve kinse fetare qe per mua jan vetem nje perpiqje per tu pastruar nga ndytesirat shpirterore.


Njeriu duhet te Ket:
Moral
ndjenje kombetare
Dashuri ndaj atdheut dhe njerezve qe e rrethojne pa dalim
te ket pasterti e jo te kundermoj
te ik nga mekatet

ateher nuk ka qi ben as dreqi e as dreqica


Zot runa prej Njerezve qe e kan gabuar rrugen e Zotit qofshin ata Katolik apo musliman

[I_Dehuri]

Ke mundesi te me tregosh ku ka perfunduar Shkollen ky Sabriu ?

selam alejkum
Hasani.[/quote]

une ne studimet e mija si Jurist fatkeqesisht te nderprera per shkak te kushteve kam njohur nje Sabri Selmani por a eshte ky nuk e di por me te vertete ka qene Student shume i Afte nese eshte ky ( nese gaboj me falni a ) ju pershendet
i_Dehuri



nje fjale thot me mire i dehut se sa i skuqur ne kembe

[vjeshta]

valiii
Sentinel



Anëtarësuar: 24-12-06
Vendndodhja: "Buzë Bistricës/Anës Drinit) !"
Postime: 3,134

Titulli: Pyetje & Pergjigje
Citim:
Postimi origjinal është bërë nga vjeshta
Mirë epaske kuptu Valiii ,nuk e di nese ekziston nje teme rreht kesaj pyetja por ,pyetja nuk ishte provokim dhe mund te them se ka me shume se sa kurreshtje .



Nuk e kam pase as dyshimin me te vogel ne ate se ka mundur te jete provokim. Pyetja eshte komplet e sinçert dhe hororr :)), pra ka te beje me exhinet pabesimtar qe jane dreçer/ shejtana... Pra, jo te gjithe exhinet jane shejtana por te gjithe shejtanet jane exhin.
ne nje hadith autentik, Profeti a.s thote: shejtani qarkullon ne trupint tuaj, sikur gjaku ne venat e juaja, te ben vezvese (ngacmim) te nxite per pune te ndyra, besa edhe deri ne vetvrasje (duhet te kihet parasysh se asgje smund te bejne keta pa lejen e Allahut. Per besimtarin kjo eshte sprove) ...
Edhe sahabet/shoket te Pejagamberit a.s kane pasur vezvese nga shejtanet dhe ka pas rast kur e kane tregur te Derguarit: se ju vijne disa mendime ne koke qe, me e dashur per ta do te ishte te rezohen prej qiellit ne toke se sa te i shfaqin ato mendime me fjale... Kurse Resulullahi a.s iu pergjigjet se kjo eshte prej imanit...

P.S| Nese ka nevoje hadithet i sjelli ne origjinal sepse i shkrova perafersishte ashtu qysh i kam memorizu ne mendje...
Duhet te jete diku ndonje teme per exhinet, (mund te vazhdojme atje ose ketu si te doni) ku mund te diskutojme se si jane krijuar, si jetojne si shumohen, kontaktet e tyre me boten materiale dhe anasjelltas, demet qe shkaktojne, si duhet te mbohemi prej tyre etj...



E gjeta kete teme qe po u folka ne pergjithesi per keta .Por ,ajo se qka me intereson ajo mua me se shumti ishte pyetja ime me e specifikuar !

I lexova disa shkrime ne kete teme ,por tash ,se qka lexova ne shkrimin tuaj ,nese e kam kuptuar mire ,tash jam ne nje konfuzion me total se me heret !!!

Me larte ,ne kete teme, shkruante .Se shejtani,exhini, eshte i mallkuar i Allahut per aresye se nuk i eshte bindur atij ,ndersa ketu ,ne shkrimin tende ,thuhet se keta asgje nuk mund te bejne pa lejen e allahut ?!

Atehere...!!!Po e le me komentin, se mos po ngutem ,po e pres reagimin tuaj Valiii.:)

[valiii]

Vjeshte kete duhet ta kuptosh drejte... Pa Lejen, Vullnetin dhe Dijen e Allahut nuk bjen/shkeputet asnje gjethe nga pema e vet.
Shejtani eshte i mallkuar mu per ate arsye qe e ceke, porse eshte i afatizuar nga atehere deri ne diten e gjykimit/fundin e kesaj bote.
besoje qe deri ketu u kuptuam dhe jemi ne regull, mund te vazhdojme diskutimin tutje :))

[GURI SYLAJ]

Postimi origjinal është bërë nga hasanmehmeti

Per mua asgje e kjarte , as shkrimet e mehershme(nga ky postues) pse jane zhdukur e as qka ke ti Guri te kjarte.

Kjartesoma nese di gje, mund ta besh edhe ne pv.

Me T'mira.
Hasani.

ps/ shih E Zjarrta paska nis me u flladit me duket , ev ev ske faj se sivjet ka morr ftoft tybe. ; )

I nderuari H.Mehmeti ju kerkoj falje se ju paskam mbetur borgj kogja moti por pa qellim.
Thash se per mua eshte gjithecka e kjarte kur e pash nr. e tel te zotriut ne fjale .
U binda se shkrimet e tij kan nje qellim te caktuar.
Ai paska lidhe "marreveshje"me shejtanin per me fitu para.
Dhe e pash me te arsyeshme mos me i ba asnje argat tjeter me shkrime ketu.


Mbetesh i pershendetur!