Ardita Jatru

[Gega 1]

Ardita Jatru

Nje poete shqiptare,qe kendon aq dhembshem dhe aq embel!

Ti nuk mё pe kur qava mbrёmё


Ti nuk mё pe kur qava mbrёmё

As lotin kur mё ra mbi faqe.

Dhe pёr çudi njё gjysёm hёnё

Mё pikte dhimbjen asaj nate

Ndaj sot kjo heshtje e çuditshme

Mё grish njё tjetёr nat’ pagjumё

Si dy fёmijё tё zemёruar……

Mё shmangesh ti ,tё shmangem unё.

Dhe ndjej shikimin tёnd se si

pёrpin trupin tim si hon.

Ah,por ёshtё ajo shkёndijё,

qё brigjet tona i afron.

[Gega 1]

ANTONY

Antony, mos vdis kësaj vjeshte.
Se ky pikëllim i kuqërremtë i natyrës duhet ndjerë në asht,
dhe muzgun kur ngjit fytyrën qelqeve me brymë,
eh, dhe liqenin e hirtë e të heshtur, pa një shpend.
Por asnjë vjeshtë nuk është njësoj,
as dashuritë.
Pa gjak Antony…pa gjak do kjo jetë.

Në fund të fundit, Antony
Kjo është jeta,
I njëjti diell që lind
Të njëjta dhe perëndimet.
Fati ynë nuk është i njëjtë.
Ndaj kur të zgjohesh mëngjesin tjetër
eja më trego historitë e tua, i kthjellët,
Për zhgënjimin tënd me zonjën Mina
E për natën e ndarjes që u rrahët paq.
Për të shtunën që desh vrave veten për pak.
Tregomë gjithçka…

O Zot më dhimbsesh.
Ta marrë e mira, sa shumë që ngjajmë…

[Gega 1]

Simfonia e fundit


Ana,

kujdesu për mua,

krihmi flokët me gishtërinjtë e hollë,

se për ty kam krijuar një himn.

Eja, lámë për të fundit herë

dhe e dashur…..falmë.

Siç ti fal shiun kur gjethet rrëzon në tokë,padashur.

Në sirtar është një fletore,

Hape në faqen e fundit dhë këndoje pa zë.

Pranoje si dhuratë,

Pastaj thuamë nëse i mungon diçka

që të jetë e përsosur.

Ana…,

në pjatë,një mollë pret për ta qeruar. Qëroje ti!

Në vazo,lulja etet për pak ujë. Ujite ti!

Shallin e bardhë,dy stinë pa u veshur,vishe ti!

Dhe tani hape dritaren e dashur,

Të shijoj melodinë e pyllit teksa zhvishet kësaj stine.

Oh,në kokën time ka veç heshtje.

E ndjen vibrimin e ajrit?

Është fryma e Zotit

Fytyra jote,shëmbëlltyra e Tij!

Kam qënë i humbur pa ty,Ana,

Mjeran si një i verbër.

Hutaq si një i shurdhër.

Ana….,

Qeni po angullin,

Paralajmëron shtegëtimin e shpirtit.

Po ç’ka përtej pyllit Ana…?

[Gega 1]

Kjo Nate…

Ne nje leter shkunda vargjet
Dy te tjere i lash peng
Se mall i shpirtit kur bene naze
Vargun kethen dhe ne refren.

Jam vetem sonte,por kjo nate
Aromen tende sec me sjell.
Dhe cohem lehtas,pa shamate
Te shoh nje yll atje ne qiell.

Nje re e vogel, leviz ngadale
dhe mendja shkon qytetit tend.
Ti ndoshta je ne ndonje bar
Te vij si note ne buz` a kenge.

Jam vetem sonte,por kjo nate
zjarr yjesh me ndez ne gji.
E tera shkrihem,behem llave
Kujtimin tend perfshij,perpij.....

[Gega 1]

***
Sonte do fle me derёn hapur
Ndezur dhe driten do tё lё
Kёpucёt e harruara, do t’i fsheh
Dashuri,eja kёmbёzbathur!

Do tё shpie nё qiej tё paprekur,
Nё ishuj ku ka vetёm njё stinё,
Si bohemёt, buzё detit do t’pimё
Valёt mbi trupat tanё zhveshur.

Dashuria ime, e thella ti,
mbeta fёmije i perkedhelur
akoma endem si e dehur,
pas netёve kur nektarin tёnd e pi

E ёmbla ime, dashuri
Nga cili krah i qiellit tё fle?
Andej nga derёn hapur le,
Apo nga hyn papritur ti?

[Gega 1]

Ne tё dy…

Ne heshtim shpesh kur jemi pranё
Si zogj tё lodhur mbi njё degё
Dhe druaj tё tё them njё fjalё
tё jap njё puthje a tё tё prek....

Pa hё, ç’i thonё kёsaj, i dashur,
Tё jemi bashkё e tё mos jemi.
U dashka njёri larg tё jetё,
Pёr tё kuptuar ç’kishim, ç’kemi.

Dhe harrojmё pёr pak tё ftohtin,
Tek ngrohemi nё tё mallit flakё.
Dashuris’ i ngremё njё tempull,
Pёr ta shembur, ngritur prapё.