POEZI DHE PROZE...VETEM PER TY....QE JE KETU...ATJE.

[AKT]

shkurt më ra ndër mend dallimi në mes njeriut dhe ujkut

Përse vallë
njeriu për njeri mbete ujk
edhe pse mundohesh ta zbusësh
edhe pse mendon se e bëre qen
sepse këlysh e more
për të ruajtur dhent...

Rritet e të kafshon
ti me fjalë rëndë e qorton
ai lëpin buzët e ulë kokën
dhe ti prap i beson...Ujku për ujk është njeri
sepse kanë të njëjtën uri
sulmojnë kur çdo kush e di.

Kohëve të fundit
një gjë më duket e rëndë
përse ujku ecën gjithnjë në dy këmbë
e njeriu ka harruar të jet njeri...

[AKT]

nuk dua të të shoh
jo jo...asnjëherë me sy
nuk dua kurr më
të kujtoj ty...
nuk dua më asnjë fjalë
a asnjë kujtim
që vjen nga ti
e lodhë shpirtin tim

nuk dua më
as emrin tënd ta ndigjoj
dua çdo gjë që më lidhë me ty
të harroj
nuk ti fali as kujtimet e bukura
si dikur
as netët pa gjumë
as buzëqeshjet
e as fjalën
shpirt të dua shumë...

kam edhe pak kohë
të jetoj si njeri
nuk dua ta kaloj jetën
ashtu si don ti
nuk më brengos asgjë
çka ti thua
e dij krejt mirë
çka mendon për mua...

falje s`të kërkoj
nuk e meriton
dhe asgjë nga unë
më nuk të gëzon
ti...nuk ndjeve
për askend asgjë askund
për ty bota pa pare
ngaherë
ka marrë fund...

[AKT]

Një shok i imi më dha këtë temë...ç`të bësh,ëndrron të bëhet profesor i gjuhës...nesër pres vlerësimin e tij...eh ç`më lodhi..

Sonte jam i lodhur thashë me gjysmën e zërit,kur më pyesnin për të dalur në qytet.Nga viti në vitë ndjej lodhje edhe më shumë...vjen sikur mesdita pas mëngjezit,shumë shpejt.Mundohem të i shmangëm lodhjes me një redbull,me dy ,tre,katër...por nuk ndihmojnë,sytë dhe shpirti donë gjumë .Janë lodhur epshet e mia dhe dashuria për bukurin e netëve verore këtu në qytetin tim...E atëher befas dëshiroj të shtrihem dhe të më kaploi gjumi,por mendja e dëbon.Derisa shkruaj këto rreshta ende jam i pavendosur,do dal unë sonte apo jo...kjo dilemë më përcjell që moti...Aty (ku mendoj të dal) takoj shumë njerëz,ndoshta edhe ndonjërin lexues apo anëtar në këtë forum te dashur,në www.dardania.de .Vështroj rreth e rrotull por nuk më përngjajnë në to.Ato atje më duken se janë gjithmonë aty e jo këtu...ato i takojn; bredhjeve t; pafunda.Po kalon edhe kjo verë...përsëri me të njëjtën bujë...trafik të rënduarë dhe fluks mahnitës e mërzitës,zhurmë dhe dasma...këngë dhe gara,kush dhe ku më i miri ,dani apo sinani,kapllani apo asllani,qyteti i vjetër apo plazhi i madh,drama dhe sopranët në qytetin e vjetër,apo birra në tropicana e rojal,dashuria e shpejt apo avantura me epizode,familja dhe besnikëria,apo tradhtia që askush nuk e quan tradhti kur ne,"bylbylat"e botës mashkullore gënjejmë për të shtuar edhe një dashuri,sepse sikur do ndodhte e kundërta..he he atëher divorc kuptohet...dhe kështu nga viti në vitë.Askush nuk e di përgjigjen deri kur kështu...kur do ndodhë ai ndërrimi i gjeneratave për të cilin flasim në dimër,kuptohet atëher kur kemi më shumë kohë të merremi me vehten tonë.Aty (ku prap mendoj të dal sonte) janë të gjitha gjeneratat...dhe prap të gjithë e ndjejnë se janë në rini,bile në lulen e saj...E nesër...nesër prap pendohem përse lodhjes i dhurova edhe një tjetër...e kështu pa mbarim deri në amshim.Deri atëher që zemra do duroi dhe nuk do na tradhëtoj në provën e vitit dhe dëshirën e madhe që të na lejoj frymëmarrje edhe kësaj vere...tjetrën ku ta dij unë a do e pres,thotë gjyshja ime 90 vjeçare...Vitet e saj më bëjnë të dal përsëri sonte sepse e kam frikë pleqërin....Lamtumirë shoku im dhe më prit se erdha .....

[AKT]

Në gërmadhat e dashurisë
nuk ndërtohet asgjë e re
në fjalët e hidhura me helm
nuk shkruhet asgjë për ty
për mua
për ne...
Mbyllen rrugët
ndalon kënga
nismë e re fillon
një dashuri që kurr s`ishte
një kujtim
nga gjumi më zgjonë...
E dij se prangat e dashurisë
unë i mbajta
tani shohë më mirë
e dij ku janë
e djathta
dhe e majta...
Ah çlirim
frymëmarrje e lirë
freski për zemër
dashuri e dlirë...
Mos u kthe më kurr
në ëndrrat e mia
në trurin tim
në shpirtin e lodhur
në zemrën e vjetër
mos më bën të shkëlas
në barin e gjelbër...
Më lejo të i shijoj buzët e saj
që më pret
çdo ditë e natë
që qanë
e ska faj...
Mos u kthe
largohu
zemra ime
tjetrën njohu...
mos u kthe

[AKT]

Ty gjithkush te deshi e dashuria kurr s`të mungoi
Në ty çdo kush u dashurua në shiqim të parë,
por kam frikë se kur të vij pleqëria
të gjitha me lotë, ke për ti qarë...

E kur të vij e bardha pleqëri
do t`kujtohen avanturat në rini
zemrat e atyre që TI përvëlove
për një fjalë të vetme sa shumë helm dhurove...

Kur të vijnë ditët e pleqëris
e rrugën të ia lirosh rinisë
zemra yte prap shumë ka me qa
se për një fjalë të vetme NE jemi nda.

Ti një ditë e dij se ke për t`më kërkuar
e do thuash "të lutem ma bëj hallallë"
do jet e pamundur për të më takuar
sa të jetoj e të jem gjallë...

[AKT]

SA SHUMË MË THE, SE KE PRITUR DHE ËNDËRRUAR KËTË TAKIM...SA NETË MË THE I KE KALUAR PA GJUMË,DUKE ËNDËRRUAR HISTORIN E SHUMË FOLUR "ÇDO TË ISHTE SIKUR TË ISHTE.".....MË QORTON,FAJIN MA LE MUA PËR MOSNGADHNJIMIN E DASHURISË SONË...NUK MË LE ASNJË FJALË TË THEM,AS ATËHER KUR NGREHA DY GISHTAT E DORËS SË DJATHTË SIKURSE NË KLASËN E PARË,DITËN E PARË...HESHT MË THE !!! E DIJ MIRË PËRSE MË HARROVE ! E DIJ DHE E NDJEJ SE ZEMRA YTE KURR NUK DASHUROI ASNJË...TI VETËM MBJELLË DHIMBJE DHE DHURON LOTË DHE PIKËLLIM...ASHTU FOLE,FOLE DHE MLLEFIN NGA SHPIRTI E LEHTËSOVE,ME OFSHAMË TË THELLË SINQERITETI SEPSE SYTË TUAJ LOTONIN KUR FLISJE DHE KUJTOJE HISTORINË TONË VERËN E ATIJ VITI QË EDHE MUA MË PRISH DISPONIMIN DHE LARGON BUZËQESHJEN NGA BUZËT...EH,SA E KAM ËNDËRRUAR EDHE UNË TË THASHË,KËTË TAKIM...E KAM PRITUR DHE ËNDËRRUAR VITE NË KALIM...NUK DUA TË ARSYETOHEM SEPSE AS NDËRGJEGJA IME NUK MË TREGON SE VETËM UNË JAM FAJTOR...NUK DUA TA PRANOJ TË VËRTETËN TËNDE...DUA TË GJEJMË NJË TJETËR,NJË TË PËRBASHKËT...JO SE DO NDRYSHOI GJË ,POR.....ËSHTË MË MIRË,MË BESO...
PAS KËTYRE FJALËVE TI ULE KOKËN,LEHTË DHE PAPRITMAS MË MORE PËR DORE.TË ISHTE DJERSUR E TËRA SHUPLAKA YTE E VOGËL DHE ENDE E NJOMË,GJAKU ISHTE NXEHUR SI NË TAKIMIN E PARË PARA SHUMË VITEVE...VËRTET,AKOMA E NJOMË DORA YTE...BUZËT TUA...FJALA YTE E BUTË,E DASHUR,E QETË DHE E NGROHTË...GJITHMONË E KAM ADHURUAR NGJYRËN E ZËRIT TËND.AJO MË BËNTE PËRHERË TË LUMTUR DHE MË SHTONTE DASHURINË QË NDJEJA PËR TY...ISHA DASHURUAR NË ZËRIN TËND, PËR ATE EDHE DUART I KISHA TË LODHURA PAS BISEDAVE TELEFONIKE TË ASAJ KOHE...TË GJITHA KËTO TË I THASHË QË TA KUPTOSH SE DUA TA ÇLIROJ DHIMBJEN QË KAM NË SHPIRT DHE TË LUTEM MË BESO SE NUK JAM I ATILLË...SI MË THE NË FILLIM.MOS MË AKUZO,TË LUTEM. NUK DUA TË TË LËNDOJ DHE TEK TI TË MBJELLË NDJENJË PAKNAQËSIE DHE DËSHPRIMI PËR JETËN.POR MË BESO SE EDHE UNË TË DESHA.
.MË THUA SE ISHA DASHURIA YTE E PARË....EH,DASHURIA E PARË. MUA NUK MË KUJTOHEN SEPSE ISHIN DY APO TRI DHE UNË ATO I QUAJ SIMPATI. TI NIS E QESH,NUK BESON...POR UNË TË BETOHEM QË ASHTU I VËSHTROVA GJITHNJË,SEPSE ASHTU ISHTE KOHA DHE MJEDISI YNË ,NUK PREMTONIN DHE NUK DHURONIN DIÇKA MË TEPËR , DIÇKA QË DO MBAHEJ MEND MË MIRË, APO JO E DASHURA IME E PAHARRUAR E VITEVE TË RINISË
ZEMRA IME I KA DASHUR TË GJITHA SEPSE BOTA DHE RINIA TË CILËS NE I TAKONIM KISHTE ATËHER MË SHUMË DASHURI,SHPIRTË,EPSHE,SINQEITET POR EDHE MORAL....
U NDAMË DIKUR VONË,KUR KOHA NUK NA PREMTONTE MË,SEPSE TY TË PRISNIN OBLIGIMET E RËNDOMTA FAMILJARE...UNË U KTHEVA NË KREVATIN TIM.MË ERDHI MIRË QË ASAJ NATE ISHA VETËM. I KAM SHOSHITUR NË MENDJEN TIME TË GJITHA ATO FJALË QË BASHKËBISEDUAM...MËNGJEZI ME FRESKIN VET , QË HYRI NGA DRITARJA E HAPUR NË DHOMËN TIME,MË BËRI TË KËRKOJ MBULESËN VERORE,POR BEFAS E HUDHA POSHTË NGA TRUPI IM KUR PËRSËRI U RIKTHEVA TAKIMIT TONË...KJO DËSHMON PËR TË GJITHA QË TË I THASHË....

[AKT]

dhurova një buzëqeshje
pa rëndësi
dhurova edhe një tjetër
a atëher u bënë dy...
kuptove fjalën
pa e thënë
emri yt
as më bie në mend...

ah..
nëse prap
do të të takoj
prap një buzëqeshje
do ta dhuroj...

[AKT]

çudi...
netët më pyesin
për ty

çudi...
më pyesin
edhe ditët
plot habi...

[AKT]

zërin e saj
harrova
mbajta mend
një zhurmë
një ushtimë
një vetëtimë...
ashtu në fund
si në fillim...

[AKT]

Nuk më pyesin ditët
ku i çova netët
nuk më dvet jeta
ku do ndaloj unë...
Nuk më thërret më zëri i saj
aspak nuk më kujtohet
e harruarë përgjithmonë
e zemra lëndohet...
Nuk më ftojnë në ndeja
u larguan ngadalë
nuk do askush
të dij për fat të saj...
Në fund unë prap qesha
me vehte si dikur
dhe mbeta vetëm
buzë plazhit mbi murë....
derisa një fllad i mbrëmjes
flokët nga balli largoi
një zemër e thyer
një dashuri kujtoj....
E ashtu vitet fluturojnë
gjurmët nuk i fshijnë dot
në ditët që agojnë
një tjetër më do....

[AKT]

sa mallë ndjeva kur të kujtova
fotografinë tonë me dorë e ledhatova
nuk i harroj për së gjalli ato sy
nuk e harroj sa të deshta ty

sot u harruam e moti nuk jemi parë
në shetitore nuk ka asnjë të gjallë
seç janë strukur seç kanë tretur
vendtakimi ynë shkretë ka mbetur

kujtimet në ato vende mbjellin mallëngjim
e zemrës sime i shtojnë pikëllim
buzët thahen pa asnjë buzëqeshje
e vras mendjen ti a më deshe

çdo vjeshtë që vjen shpirtin e lodhë
se ne u ndamë e bota vazhdoi
nuk qanë hyjnitë për fatin tim
se ne undamë pa asnjë përqafim

[Linka_pz]

Poezi vertet te mrekullueshme ,nese jane krijime tua te uroj suksese te metutjeshme .

[AKT]

Kuptohet që janë të miat,flm nëse mendon se janë të mrekullueshme...
__________________________________________________ _______________
Të vegjël janë ato që mburren me vlerat e huaja....

[AKT]

të kërkoj....

kudo të kërkoj përsëri....
adresën tënde nuk e mësova
sillem ende vërdall me pafuqi
prap të pashë por s`të takova...

sa e rëndë ecja në kërkim
sa e lodhur dita pa të pa
sa i etshëm shpirti për një shiqim
të kërkoj e shpresë nuk ka...

prap një ndjenjë që më pikëllon
e s`më le askund rehat
andaj shpirti të kërkon
nuk pajtohet me këtë fat...

të kërkoj e s`të gjej dot
s`më ka mbetur asnjë lot
të kërkoj për një buzëqeshje
për një puthje e një përshëndetje...

[lovely]

O sa bukur!