Vargje nga autori Xhelal Ferizi

[lirik]

Atdhe
------------
Autori xhelal ferizi
--------------
atdhe ësht kur punohet me ndergjegje e përkushtim
atdhe ësht kur bëhesh njish me dhe
atdhe ësht loti i sinqerti i dhimbjes për vend tim
atdheu ësht ma e bukura fe
---------------
atdhe ësht kur vdekjen e bën si me le
atdhe ësht kur vdes për atdhe e ringjallesh përsëri
e vdes prap e ringjallesh po të jet nevoja mbi dhe
atdhe ësht kur atdheun e quan dashuri
-------------------
atdhe ësht kur sakrificë për te ndjehesh
atdheu esht kur ri'vdes për te me mija her
atdhe ësht kur nga bukuria e tij dehesh
atdhe ësht kur e ndjenë se i yti ësht e ti je përher
----------------
atdhe ësht kur ti ai bëhesh e ai ti
kur ndjeheni nji mish e gjak
kur dhimbjet e ndjenjat i keni nji
kur vdes duke e dashur në mbrojtje e prak
---------------
atdhe ësht më e bukura dashuri shejtëria
atdhe ësht ushqimi ma shpirtërorë
atdhe nuk ësht demagogjija
e aktrimi me fjalë o të gjorë
----------
atdhe ësht vetëm puna veper
por jo vajtimi qyqarë
atdheu nuk ësht leckë as leter
puno për atdhe o shqiptarë
-----------------
Autori xhelal ferizi
-------------------------

[lirik]

Titulli: Mendimet tuaja mbi poetin Xhelal Ferizi- pseudonimin lirik?

--------------------------------------------------------------------------------

SABOTATORë
----------------
AUTORI XHELAL FERIZI
-----------------------------
Sabotatorë ju jeni pjella e vorrit
ju nuk jeni për progres për atdhe as për dritë
ju jeni të urithave qorra sherbëtorë të qorrit
që mbi glob nuk doni ditë
---------------
ju jeni prodhues të qorrave prodhoni verbri
ju prodhoni terr furnizoheni nga nëndheu
ju jeni për zvarritje pshtjellime e vakarri
ju merrni sy hasmi kur të verbrohet atdheu
----------
oh ju jeni vet nënë toka errsira
urithat e shartuar kopila jan kan mbarsuar
të ethur jeni nga të zi vampira
në veprim mbi dhe ata ju kan lëshuar
----------
zingjiri e lagshtija e jargve nëpër këmbë ju shihet
në bishtin përpjetë ju shihen gjurmët e palara të padronit
nga zhurma në zhurmë i vogli i pa vlerë i ju ju lëpihet
ju vdisni me e përflliqë majen e fronit
----------------
atje doni ju nëpër leqe e krryla
dredhanisht me pallë me fjalë pa mbulesa
verbrisht të mësuar nga urithat qorra shtyheni me brryla
sabotimi ësht e e juaja besa
----------------
ngatrresa e errsira përthurja nëpër mote
ndalja e ecjeve vyshkja e zemres kombtare
urithëria o i zi kjo pra ësht shkolla jote
dhe medaljet e mirnjohjeve të huaja o lavire mercenare
--------------
arti juaj ësht errsira e sabotimi
kotsija e fjales e zhurma për padronin
ju jeni shum më të zi se krimi
dashnorë e keni nën tokë demonin
--------------
dinakri në vesh ju pëshpëritë urdhërore
urdhëdhënsat prostitucionalisht ua caktojnë edhe kohen shtratin
nga dheu e toka nuk keni asgjë arbrore
djajt po ua rrisin shtatin
--------------
o ju nuk gjak i ksaj toke
ju jeni zhgjyri mbi pare
ju bushtrat i keni loke
e jo mëmë token shqiptare

--------------------------
Autori xhelal ferizi
---------------------------------
LIRIKU Në MëRGIM
------------------------------

[lirik]

--------------------------------------------------------------------------------

Nëse qiellit vjen mbi dhe
------------
AUTORI XHELAL FERIZI
----------------
Nëse qiellit vjen mbi dhe
ndonji fat i bardhë për shpresë
do ta marr nji rreze të re
që s' më len n# pendim të vdes
---------
do ta marr si aortë qielli
të gjerë me e lidhë n' zemer shqiptare
si dhuratë ari prej dielli
me e nisë jeten ngazllimtare
---------
me art të ri mu në gjak t'haresë
do ta vloj si vrull shpirtë gjerë
do të dal me të re nji besë
porsi lulja mbi pranverë
------------
do të qelem në ledina
në gjelbrime do të harlisem
kur t'më shohin moti e stina
në ag me yllin në cak do t' nisem
---------

do të nisem në kosovë të re
bardh si drita diellatare
me fat të ri se mjaft jam bre
në t' huaja udhë e trotoare
-------------
AUTORI XHELAL FERIZI
------------------

[lirik]

Kërkojnë malet vargjet të mia
----------------------------
Autori xhelal ferizi
-------------------------
kërkon dheu kërkon etnia
kërkon toka etja e motit
kërkon dheu i kastriotit
kekrojnë gurrat kerkojnë krojet
fusha e ara e lugje e prrojet
kërkojnë fjerat e i kërkon bari
kërkon gjuha e gjak shqiptari
po i kërkojnë edhe kanarinat
motet shekujt muaj e stinat
po i kërkon kahdo kullimi
gurra e vala e gurgullimi
po i kërkon zogu e bilbili
gongjja e shega e karajfili
e lule shtrydhja e kokrrat t' ranes
gurë e dhe të tokë dardanes
po i kërkon vet dashurija
i kërkon e shtrejt liria
vargjet të bardha mërgimtare
po i kërkon toka shqiptare
rima e strofa e kangë lirike
i don shqipnija nanë etnike
kahdo flitet shqip në gjuhë goje
ku ligjron shqipja në troje
vargjet t' mia i kërkon ara
fusha e deti e ujvara
mali suka e lugu e pylli
i kërkon sharkija e fyelli
edhe e bukura violina
i kërkon shkolla e uzina
i kërkojnë po djem e qika
e puntorët n'për fabrika
nxëns student e profesor
kahdo dhe ku i thonë arbrorë
i kërkon kombi me fe
i kërkon toka me dhe
veq me i pa nuk don tradhtari
edhe armiku e mercenari
i pa shpirti e puthadori
zemër zhgjyri e shërbtori
ai shërbtori i armikut
e hileqari i metelikut
e tregtari shpirtë që shet
edhe shitsi i dheut të vet
e ai legeni e intrigani
që nuk din s q'ësht vatani
as nuk ka kund emocion
që e ka pjellë i ziu demon
që e ka zemren si katrani
zot mbi krye i rrin pansllaviani
edhe tjer që jan kurvarë
shum sarhosh e hileqarë
karrierist e rrenacak
që nuk kan dy ndjenja n# gjak
vargjet t mia i kërkon nderi
shiu e e drita edhe ylberi
edhe e bukura tokë lirije
kahdo shqip me gjuhë etnije
i don etja e lashtë shqiptare
i don rrezja gjithkombtare
i don e lashta anë e mbanë
gjuha ilire e vjetra nanë
--------------------------------
Autori Xhelal Ferizi
-------------------------------------

[lirik]

KURR S ' U Ma e ZEZë ZI N' PëR MOTE
-----------------------------------------

AUTORI XHELAL FERIZI
---------------------------
kurr su pa ma E ZEZë n'për mote
o tradhtarë s e vepra jote
ti je vet bloza e zezones
ti je pjella e të zezë demones
kohës së ligë e të ligut motit
ti je jasht vullnetit të zotit
ti je jasht tokes me dhe
ti s' bën pjesë ndër kombe e fe
ti je i ndyrë ti je vet hiqi
i gjveshur shpirti lakuriqi
ti je vet pjella bizare
që e koritë etninë shqiptare
ti je i ziu vet mashtrimtari
ty nuk të rrin besa as kanari
as nuk të mbanë kund normë as fre
vlera e jote s'ësht sa i pe
fjala jote si një vesë
që ta shkrin vesi i pa besë
për një qst ti shet atdhe
nuk len tokë e gurë pa bre
as pa rrmue per pak pare
se mi ke jargët tradhtare
që bijnë në joshje te rrjedhin goje
per me shit ti hise e troje
me shit tokë e gjuhë amtare
veq pse të joshë vizllima n' pare
edhe e zeza ajo lakmija
e jo besa e dashurija
e jo qëndresa ajo qelike
me i ndejtë n' besë shqipbnis etnike
eh ti qofsh gjithmon mallkue
po ty e liga t ka gatue
po ti je si gjaku i morrit
je si plehu e ftyra e vorrit
je si zmera e gjarpit plak
skilja të polli o dinak
me vrapue mbas gospodarit
kahdo i shkon rrota dinarit
nuk të joshë ftyra e sqepekrrutes
po dyftyrsia e valutes
edhe kahdo i thonë zgerdheshje
cak e shpirt i ke në gjveshje
thue s e të polli morri a thnija
se ty leckë t' duket shqipnija
me ato troje perla antike
kahdo ne sharm shendrit etnike
veq pse ty jarga e dinarit
ti joshë mendë që i ke t 'tradhtarit
e atdheut i rrin si skile
dheun elashtë ja grryen me hile
se ti plesht je epshegji
ti pshtyn buk e ti pshtyn gji
edhe dielle dhe e ujë
veq pse të joshë ty e liga e huej
i len dhe e zallë egurë
fis e farë edhe flamurë
hise e troll e gjuhë e fe
yj e hanë e diell tue nxe
i len në vrap mbas pjerdhs t' padronit
siq nget qeni mbas langonit
siq nget bushtra mbas zagari
ti luan bisht mbas gospodari
veq pse te len ndoj pjat me lpi
veq pse te jep ndoj zgjyr me pi
veq pse te thot ndoj fjalë bishtdredhur
veq pse te mbanë siq qen te tredhur
e te nxitë kah meteliku
të bën vegel munafiku
të nxiitë keq me fis e farë
mbasi i her të mbanë rrogtarë
e të han koken kur si duhesh
kur tradhtarë mbi dhe të quhesh
kur të del nami e korija
të ndrydhë siq ndrydhet morri a thnija
kshtu me trup ti vdes i gjorë
veq pse mendjen e ke horë
e nuk të rrin ty kthjellt e zeza
e të mallkojn kohrat nder breza
se ti mbetesh në asnjë anë
nuk të duan ma babë as nanë
as vatani e as armiku
të len pergdhekja e meteliku
e të len e hasmit maskë sajgija
të len kurva e të len rruspija
edhe letra e kumari
të len në balt hasmi e koha e zari
mbetesh shkret pa trohë atdhe
porsi qyqja n vaj tu u zhgre
degë më degë e pip më pip
nuk të don dheu e gjuha shqip
as s' të don dheu i armikut
as dy ftyrat t metelikut
dheu i huaj nuk të len varr në tokë
as nuk ke ma miq e shokë
e armikut të len shoqerija
të len kurva e rropsija
sillesh kot veten me vra
mbetsh qyqe rremit tha
as dheut yt mbrendë nuk te don
ikë dhe djalli me demon
e prej teje ikë dhe moti
nuk te duan as fati as zoti
as vatani e as ndoj dhe
as nuk te duan kund komb a s fe
se askush se don tradhtarin
që shet dheun ku e pat t parin
e shet komb per metelikun
që e sherben të huaj armikun
që për pare e për hilet
e shet dheun e komb të vet
-----------------------------
Autori xhelal ferizi


-----------------------------------

[lirik]

KURR S ' U Ma e ZEZë ZI N' PëR MOTE
-----------------------------------------

AUTORI XHELAL FERIZI
---------------------------
kurr su pa ma E ZEZë n'për mote
o tradhtarë s e vepra jote
ti je vet bloza e zezones
ti je pjella e të zezë demones
kohës së ligë e të ligut motit
ti je jasht vullnetit të zotit
ti je jasht tokes me dhe
ti s' bën pjesë ndër kombe e fe
ti je i ndyrë ti je vet hiqi
i gjveshur shpirti lakuriqi
ti je vet pjella bizare
që e koritë etninë shqiptare
ti je i ziu vet mashtrimtari
ty nuk të rrin besa as kanari
as nuk të mbanë kund normë as fre
vlera e jote s'ësht sa i pe
fjala jote si një vesë
që ta shkrin vesi i pa besë
për një qst ti shet atdhe
nuk len tokë e gurë pa bre
as pa rrmue per pak pare
se mi ke jargët tradhtare
që bijnë në joshje te rrjedhin goje
per me shit ti hise e troje
me shit tokë e gjuhë amtare
veq pse të joshë vizllima n' pare
edhe e zeza ajo lakmija
e jo besa e dashurija
e jo qëndresa ajo qelike
me i ndejtë n' besë shqipbnis etnike
eh ti qofsh gjithmon mallkue
po ty e liga t ka gatue
po ti je si gjaku i morrit
je si plehu e ftyra e vorrit
je si zmera e gjarpit plak
skilja të polli o dinak
me vrapue mbas gospodarit
kahdo i shkon rrota dinarit
nuk të joshë ftyra e sqepekrrutes
po dyftyrsia e valutes
edhe kahdo i thonë zgerdheshje
cak e shpirt i ke në gjveshje
thue s e të polli morri a thnija
se ty leckë t' duket shqipnija
me ato troje perla antike
kahdo ne sharm shendrit etnike
veq pse ty jarga e dinarit
ti joshë mendë që i ke t 'tradhtarit
e atdheut i rrin si skile
dheun elashtë ja grryen me hile
se ti plesht je epshegji
ti pshtyn buk e ti pshtyn gji
edhe dielle dhe e ujë
veq pse të joshë ty e liga e huej
i len dhe e zallë egurë
fis e farë edhe flamurë
hise e troll e gjuhë e fe
yj e hanë e diell tue nxe
i len në vrap mbas pjerdhs t' padronit
siq nget qeni mbas langonit
siq nget bushtra mbas zagari
ti luan bisht mbas gospodari
veq pse te len ndoj pjat me lpi
veq pse te jep ndoj zgjyr me pi
veq pse te thot ndoj fjalë bishtdredhur
veq pse te mbanë siq qen te tredhur
e te nxitë kah meteliku
të bën vegel munafiku
të nxiitë keq me fis e farë
mbasi i her të mbanë rrogtarë
e të han koken kur si duhesh
kur tradhtarë mbi dhe të quhesh
kur të del nami e korija
të ndrydhë siq ndrydhet morri a thnija
kshtu me trup ti vdes i gjorë
veq pse mendjen e ke horë
e nuk të rrin ty kthjellt e zeza
e të mallkojn kohrat nder breza
se ti mbetesh në asnjë anë
nuk të duan ma babë as nanë
as vatani e as armiku
të len pergdhekja e meteliku
e të len e hasmit maskë sajgija
të len kurva e të len rruspija
edhe letra e kumari
të len në balt hasmi e koha e zari
mbetesh shkret pa trohë atdhe
porsi qyqja n vaj tu u zhgre
degë më degë e pip më pip
nuk të don dheu e gjuha shqip
as s' të don dheu i armikut
as dy ftyrat t metelikut
dheu i huaj nuk të len varr në tokë
as nuk ke ma miq e shokë
e armikut të len shoqerija
të len kurva e rropsija
sillesh kot veten me vra
mbetsh qyqe rremit tha
as dheut yt mbrendë nuk te don
ikë dhe djalli me demon
e prej teje ikë dhe moti
nuk te duan as fati as zoti
as vatani e as ndoj dhe
as nuk te duan kund komb a s fe
se askush se don tradhtarin
që shet dheun ku e pat t parin
e shet komb per metelikun
që e sherben të huaj armikun
që për pare e për hilet
e shet dheun e komb të vet
-----------------------------
Autori xhelal ferizi


-----------------------------------

[lirik]

KURR S ' U Ma e ZEZë ZI N' PëR MOTE
-----------------------------------------

AUTORI XHELAL FERIZI
---------------------------
kurr su pa ma E ZEZë n'për mote
o tradhtarë s e vepra jote
ti je vet bloza e zezones
ti je pjella e të zezë demones
kohës së ligë e të ligut motit
ti je jasht vullnetit të zotit
ti je jasht tokes me dhe
ti s' bën pjesë ndër kombe e fe
ti je i ndyrë ti je vet hiqi
i gjveshur shpirti lakuriqi
ti je vet pjella bizare
që e koritë etninë shqiptare
ti je i ziu vet mashtrimtari
ty nuk të rrin besa as kanari
as nuk të mbanë kund normë as fre
vlera e jote s'ësht sa i pe
fjala jote si një vesë
që ta shkrin vesi i pa besë
për një qst ti shet atdhe
nuk len tokë e gurë pa bre
as pa rrmue per pak pare
se mi ke jargët tradhtare
që bijnë në joshje te rrjedhin goje
per me shit ti hise e troje
me shit tokë e gjuhë amtare
veq pse të joshë vizllima n' pare
edhe e zeza ajo lakmija
e jo besa e dashurija
e jo qëndresa ajo qelike
me i ndejtë n' besë shqipbnis etnike
eh ti qofsh gjithmon mallkue
po ty e liga t ka gatue
po ti je si gjaku i morrit
je si plehu e ftyra e vorrit
je si zmera e gjarpit plak
skilja të polli o dinak
me vrapue mbas gospodarit
kahdo i shkon rrota dinarit
nuk të joshë ftyra e sqepekrrutes
po dyftyrsia e valutes
edhe kahdo i thonë zgerdheshje
cak e shpirt i ke në gjveshje
thue s e të polli morri a thnija
se ty leckë t' duket shqipnija
me ato troje perla antike
kahdo ne sharm shendrit etnike
veq pse ty jarga e dinarit
ti joshë mendë që i ke t 'tradhtarit
e atdheut i rrin si skile
dheun elashtë ja grryen me hile
se ti plesht je epshegji
ti pshtyn buk e ti pshtyn gji
edhe dielle dhe e ujë
veq pse të joshë ty e liga e huej
i len dhe e zallë egurë
fis e farë edhe flamurë
hise e troll e gjuhë e fe
yj e hanë e diell tue nxe
i len në vrap mbas pjerdhs t' padronit
siq nget qeni mbas langonit
siq nget bushtra mbas zagari
ti luan bisht mbas gospodari
veq pse te len ndoj pjat me lpi
veq pse te jep ndoj zgjyr me pi
veq pse te thot ndoj fjalë bishtdredhur
veq pse te mbanë siq qen te tredhur
e te nxitë kah meteliku
të bën vegel munafiku
të nxiitë keq me fis e farë
mbasi i her të mbanë rrogtarë
e të han koken kur si duhesh
kur tradhtarë mbi dhe të quhesh
kur të del nami e korija
të ndrydhë siq ndrydhet morri a thnija
kshtu me trup ti vdes i gjorë
veq pse mendjen e ke horë
e nuk të rrin ty kthjellt e zeza
e të mallkojn kohrat nder breza
se ti mbetesh në asnjë anë
nuk të duan ma babë as nanë
as vatani e as armiku
të len pergdhekja e meteliku
e të len e hasmit maskë sajgija
të len kurva e të len rruspija
edhe letra e kumari
të len në balt hasmi e koha e zari
mbetesh shkret pa trohë atdhe
porsi qyqja n vaj tu u zhgre
degë më degë e pip më pip
nuk të don dheu e gjuha shqip
as s' të don dheu i armikut
as dy ftyrat t metelikut
dheu i huaj nuk të len varr në tokë
as nuk ke ma miq e shokë
e armikut të len shoqerija
të len kurva e rropsija
sillesh kot veten me vra
mbetsh qyqe rremit tha
as dheut yt mbrendë nuk te don
ikë dhe djalli me demon
e prej teje ikë dhe moti
nuk te duan as fati as zoti
as vatani e as ndoj dhe
as nuk te duan kund komb a s fe
se askush se don tradhtarin
që shet dheun ku e pat t parin
e shet komb per metelikun
që e sherben të huaj armikun
që për pare e për hilet
e shet dheun e komb të vet
-----------------------------
Autori xhelal ferizi


-----------------------------------

[lirik]

KURR S ' U Ma e ZEZë ZI N' PëR MOTE
-----------------------------------------

AUTORI XHELAL FERIZI
---------------------------
kurr su pa ma E ZEZë n'për mote
o tradhtarë s e vepra jote
ti je vet bloza e zezones
ti je pjella e të zezë demones
kohës së ligë e të ligut motit
ti je jasht vullnetit të zotit
ti je jasht tokes me dhe
ti s' bën pjesë ndër kombe e fe
ti je i ndyrë ti je vet hiqi
i gjveshur shpirti lakuriqi
ti je vet pjella bizare
që e koritë etninë shqiptare
ti je i ziu vet mashtrimtari
ty nuk të rrin besa as kanari
as nuk të mbanë kund normë as fre
vlera e jote s'ësht sa i pe
fjala jote si një vesë
që ta shkrin vesi i pa besë
për një qst ti shet atdhe
nuk len tokë e gurë pa bre
as pa rrmue per pak pare
se mi ke jargët tradhtare
që bijnë në joshje te rrjedhin goje
per me shit ti hise e troje
me shit tokë e gjuhë amtare
veq pse të joshë vizllima n' pare
edhe e zeza ajo lakmija
e jo besa e dashurija
e jo qëndresa ajo qelike
me i ndejtë n' besë shqipbnis etnike
eh ti qofsh gjithmon mallkue
po ty e liga t ka gatue
po ti je si gjaku i morrit
je si plehu e ftyra e vorrit
je si zmera e gjarpit plak
skilja të polli o dinak
me vrapue mbas gospodarit
kahdo i shkon rrota dinarit
nuk të joshë ftyra e sqepekrrutes
po dyftyrsia e valutes
edhe kahdo i thonë zgerdheshje
cak e shpirt i ke në gjveshje
thue s e të polli morri a thnija
se ty leckë t' duket shqipnija
me ato troje perla antike
kahdo ne sharm shendrit etnike
veq pse ty jarga e dinarit
ti joshë mendë që i ke t 'tradhtarit
e atdheut i rrin si skile
dheun elashtë ja grryen me hile
se ti plesht je epshegji
ti pshtyn buk e ti pshtyn gji
edhe dielle dhe e ujë
veq pse të joshë ty e liga e huej
i len dhe e zallë egurë
fis e farë edhe flamurë
hise e troll e gjuhë e fe
yj e hanë e diell tue nxe
i len në vrap mbas pjerdhs t' padronit
siq nget qeni mbas langonit
siq nget bushtra mbas zagari
ti luan bisht mbas gospodari
veq pse te len ndoj pjat me lpi
veq pse te jep ndoj zgjyr me pi
veq pse te thot ndoj fjalë bishtdredhur
veq pse te mbanë siq qen te tredhur
e te nxitë kah meteliku
të bën vegel munafiku
të nxiitë keq me fis e farë
mbasi i her të mbanë rrogtarë
e të han koken kur si duhesh
kur tradhtarë mbi dhe të quhesh
kur të del nami e korija
të ndrydhë siq ndrydhet morri a thnija
kshtu me trup ti vdes i gjorë
veq pse mendjen e ke horë
e nuk të rrin ty kthjellt e zeza
e të mallkojn kohrat nder breza
se ti mbetesh në asnjë anë
nuk të duan ma babë as nanë
as vatani e as armiku
të len pergdhekja e meteliku
e të len e hasmit maskë sajgija
të len kurva e të len rruspija
edhe letra e kumari
të len në balt hasmi e koha e zari
mbetesh shkret pa trohë atdhe
porsi qyqja n vaj tu u zhgre
degë më degë e pip më pip
nuk të don dheu e gjuha shqip
as s' të don dheu i armikut
as dy ftyrat t metelikut
dheu i huaj nuk të len varr në tokë
as nuk ke ma miq e shokë
e armikut të len shoqerija
të len kurva e rropsija
sillesh kot veten me vra
mbetsh qyqe rremit tha
as dheut yt mbrendë nuk te don
ikë dhe djalli me demon
e prej teje ikë dhe moti
nuk te duan as fati as zoti
as vatani e as ndoj dhe
as nuk te duan kund komb a s fe
se askush se don tradhtarin
që shet dheun ku e pat t parin
e shet komb per metelikun
që e sherben të huaj armikun
që për pare e për hilet
e shet dheun e komb të vet
-----------------------------
Autori xhelal ferizi


-----------------------------------

[lirik]

KURR S ' U Ma e ZEZë ZI N' PëR MOTE
-----------------------------------------

AUTORI XHELAL FERIZI
---------------------------
kurr su pa ma E ZEZë n'për mote
o tradhtarë s e vepra jote
ti je vet bloza e zezones
ti je pjella e të zezë demones
kohës së ligë e të ligut motit
ti je jasht vullnetit të zotit
ti je jasht tokes me dhe
ti s' bën pjesë ndër kombe e fe
ti je i ndyrë ti je vet hiqi
i gjveshur shpirti lakuriqi
ti je vet pjella bizare
që e koritë etninë shqiptare
ti je i ziu vet mashtrimtari
ty nuk të rrin besa as kanari
as nuk të mbanë kund normë as fre
vlera e jote s'ësht sa i pe
fjala jote si një vesë
që ta shkrin vesi i pa besë
për një qst ti shet atdhe
nuk len tokë e gurë pa bre
as pa rrmue per pak pare
se mi ke jargët tradhtare
që bijnë në joshje te rrjedhin goje
per me shit ti hise e troje
me shit tokë e gjuhë amtare
veq pse të joshë vizllima n' pare
edhe e zeza ajo lakmija
e jo besa e dashurija
e jo qëndresa ajo qelike
me i ndejtë n' besë shqipbnis etnike
eh ti qofsh gjithmon mallkue
po ty e liga t ka gatue
po ti je si gjaku i morrit
je si plehu e ftyra e vorrit
je si zmera e gjarpit plak
skilja të polli o dinak
me vrapue mbas gospodarit
kahdo i shkon rrota dinarit
nuk të joshë ftyra e sqepekrrutes
po dyftyrsia e valutes
edhe kahdo i thonë zgerdheshje
cak e shpirt i ke në gjveshje
thue s e të polli morri a thnija
se ty leckë t' duket shqipnija
me ato troje perla antike
kahdo ne sharm shendrit etnike
veq pse ty jarga e dinarit
ti joshë mendë që i ke t 'tradhtarit
e atdheut i rrin si skile
dheun elashtë ja grryen me hile
se ti plesht je epshegji
ti pshtyn buk e ti pshtyn gji
edhe dielle dhe e ujë
veq pse të joshë ty e liga e huej
i len dhe e zallë egurë
fis e farë edhe flamurë
hise e troll e gjuhë e fe
yj e hanë e diell tue nxe
i len në vrap mbas pjerdhs t' padronit
siq nget qeni mbas langonit
siq nget bushtra mbas zagari
ti luan bisht mbas gospodari
veq pse te len ndoj pjat me lpi
veq pse te jep ndoj zgjyr me pi
veq pse te thot ndoj fjalë bishtdredhur
veq pse te mbanë siq qen te tredhur
e te nxitë kah meteliku
të bën vegel munafiku
të nxiitë keq me fis e farë
mbasi i her të mbanë rrogtarë
e të han koken kur si duhesh
kur tradhtarë mbi dhe të quhesh
kur të del nami e korija
të ndrydhë siq ndrydhet morri a thnija
kshtu me trup ti vdes i gjorë
veq pse mendjen e ke horë
e nuk të rrin ty kthjellt e zeza
e të mallkojn kohrat nder breza
se ti mbetesh në asnjë anë
nuk të duan ma babë as nanë
as vatani e as armiku
të len pergdhekja e meteliku
e të len e hasmit maskë sajgija
të len kurva e të len rruspija
edhe letra e kumari
të len në balt hasmi e koha e zari
mbetesh shkret pa trohë atdhe
porsi qyqja n vaj tu u zhgre
degë më degë e pip më pip
nuk të don dheu e gjuha shqip
as s' të don dheu i armikut
as dy ftyrat t metelikut
dheu i huaj nuk të len varr në tokë
as nuk ke ma miq e shokë
e armikut të len shoqerija
të len kurva e rropsija
sillesh kot veten me vra
mbetsh qyqe rremit tha
as dheut yt mbrendë nuk te don
ikë dhe djalli me demon
e prej teje ikë dhe moti
nuk te duan as fati as zoti
as vatani e as ndoj dhe
as nuk te duan kund komb a s fe
se askush se don tradhtarin
që shet dheun ku e pat t parin
e shet komb per metelikun
që e sherben të huaj armikun
që për pare e për hilet
e shet dheun e komb të vet
-----------------------------
Autori xhelal ferizi


-----------------------------------

[lirik]

KURR S ' U Ma e ZEZë ZI N' PëR MOTE
-----------------------------------------

AUTORI XHELAL FERIZI
---------------------------
kurr su pa ma E ZEZë n'për mote
o tradhtarë s e vepra jote
ti je vet bloza e zezones
ti je pjella e të zezë demones
kohës së ligë e të ligut motit
ti je jasht vullnetit të zotit
ti je jasht tokes me dhe
ti s' bën pjesë ndër kombe e fe
ti je i ndyrë ti je vet hiqi
i gjveshur shpirti lakuriqi
ti je vet pjella bizare
që e koritë etninë shqiptare
ti je i ziu vet mashtrimtari
ty nuk të rrin besa as kanari
as nuk të mbanë kund normë as fre
vlera e jote s'ësht sa i pe
fjala jote si një vesë
që ta shkrin vesi i pa besë
për një qst ti shet atdhe
nuk len tokë e gurë pa bre
as pa rrmue per pak pare
se mi ke jargët tradhtare
që bijnë në joshje te rrjedhin goje
per me shit ti hise e troje
me shit tokë e gjuhë amtare
veq pse të joshë vizllima n' pare
edhe e zeza ajo lakmija
e jo besa e dashurija
e jo qëndresa ajo qelike
me i ndejtë n' besë shqipbnis etnike
eh ti qofsh gjithmon mallkue
po ty e liga t ka gatue
po ti je si gjaku i morrit
je si plehu e ftyra e vorrit
je si zmera e gjarpit plak
skilja të polli o dinak
me vrapue mbas gospodarit
kahdo i shkon rrota dinarit
nuk të joshë ftyra e sqepekrrutes
po dyftyrsia e valutes
edhe kahdo i thonë zgerdheshje
cak e shpirt i ke në gjveshje
thue s e të polli morri a thnija
se ty leckë t' duket shqipnija
me ato troje perla antike
kahdo ne sharm shendrit etnike
veq pse ty jarga e dinarit
ti joshë mendë që i ke t 'tradhtarit
e atdheut i rrin si skile
dheun elashtë ja grryen me hile
se ti plesht je epshegji
ti pshtyn buk e ti pshtyn gji
edhe dielle dhe e ujë
veq pse të joshë ty e liga e huej
i len dhe e zallë egurë
fis e farë edhe flamurë
hise e troll e gjuhë e fe
yj e hanë e diell tue nxe
i len në vrap mbas pjerdhs t' padronit
siq nget qeni mbas langonit
siq nget bushtra mbas zagari
ti luan bisht mbas gospodari
veq pse te len ndoj pjat me lpi
veq pse te jep ndoj zgjyr me pi
veq pse te thot ndoj fjalë bishtdredhur
veq pse te mbanë siq qen te tredhur
e te nxitë kah meteliku
të bën vegel munafiku
të nxiitë keq me fis e farë
mbasi i her të mbanë rrogtarë
e të han koken kur si duhesh
kur tradhtarë mbi dhe të quhesh
kur të del nami e korija
të ndrydhë siq ndrydhet morri a thnija
kshtu me trup ti vdes i gjorë
veq pse mendjen e ke horë
e nuk të rrin ty kthjellt e zeza
e të mallkojn kohrat nder breza
se ti mbetesh në asnjë anë
nuk të duan ma babë as nanë
as vatani e as armiku
të len pergdhekja e meteliku
e të len e hasmit maskë sajgija
të len kurva e të len rruspija
edhe letra e kumari
të len në balt hasmi e koha e zari
mbetesh shkret pa trohë atdhe
porsi qyqja n vaj tu u zhgre
degë më degë e pip më pip
nuk të don dheu e gjuha shqip
as s' të don dheu i armikut
as dy ftyrat t metelikut
dheu i huaj nuk të len varr në tokë
as nuk ke ma miq e shokë
e armikut të len shoqerija
të len kurva e rropsija
sillesh kot veten me vra
mbetsh qyqe rremit tha
as dheut yt mbrendë nuk te don
ikë dhe djalli me demon
e prej teje ikë dhe moti
nuk te duan as fati as zoti
as vatani e as ndoj dhe
as nuk te duan kund komb a s fe
se askush se don tradhtarin
që shet dheun ku e pat t parin
e shet komb per metelikun
që e sherben të huaj armikun
që për pare e për hilet
e shet dheun e komb të vet
-----------------------------
Autori xhelal ferizi


-----------------------------------

[lirik]

KURR S ' U Ma e ZEZë ZI N' PëR MOTE
-----------------------------------------

AUTORI XHELAL FERIZI
---------------------------
kurr su pa ma E ZEZë n'për mote
o tradhtarë s e vepra jote
ti je vet bloza e zezones
ti je pjella e të zezë demones
kohës së ligë e të ligut motit
ti je jasht vullnetit të zotit
ti je jasht tokes me dhe
ti s' bën pjesë ndër kombe e fe
ti je i ndyrë ti je vet hiqi
i gjveshur shpirti lakuriqi
ti je vet pjella bizare
që e koritë etninë shqiptare
ti je i ziu vet mashtrimtari
ty nuk të rrin besa as kanari
as nuk të mbanë kund normë as fre
vlera e jote s'ësht sa i pe
fjala jote si një vesë
që ta shkrin vesi i pa besë
për një qst ti shet atdhe
nuk len tokë e gurë pa bre
as pa rrmue per pak pare
se mi ke jargët tradhtare
që bijnë në joshje te rrjedhin goje
per me shit ti hise e troje
me shit tokë e gjuhë amtare
veq pse të joshë vizllima n' pare
edhe e zeza ajo lakmija
e jo besa e dashurija
e jo qëndresa ajo qelike
me i ndejtë n' besë shqipbnis etnike
eh ti qofsh gjithmon mallkue
po ty e liga t ka gatue
po ti je si gjaku i morrit
je si plehu e ftyra e vorrit
je si zmera e gjarpit plak
skilja të polli o dinak
me vrapue mbas gospodarit
kahdo i shkon rrota dinarit
nuk të joshë ftyra e sqepekrrutes
po dyftyrsia e valutes
edhe kahdo i thonë zgerdheshje
cak e shpirt i ke në gjveshje
thue s e të polli morri a thnija
se ty leckë t' duket shqipnija
me ato troje perla antike
kahdo ne sharm shendrit etnike
veq pse ty jarga e dinarit
ti joshë mendë që i ke t 'tradhtarit
e atdheut i rrin si skile
dheun elashtë ja grryen me hile
se ti plesht je epshegji
ti pshtyn buk e ti pshtyn gji
edhe dielle dhe e ujë
veq pse të joshë ty e liga e huej
i len dhe e zallë egurë
fis e farë edhe flamurë
hise e troll e gjuhë e fe
yj e hanë e diell tue nxe
i len në vrap mbas pjerdhs t' padronit
siq nget qeni mbas langonit
siq nget bushtra mbas zagari
ti luan bisht mbas gospodari
veq pse te len ndoj pjat me lpi
veq pse te jep ndoj zgjyr me pi
veq pse te thot ndoj fjalë bishtdredhur
veq pse te mbanë siq qen te tredhur
e te nxitë kah meteliku
të bën vegel munafiku
të nxiitë keq me fis e farë
mbasi i her të mbanë rrogtarë
e të han koken kur si duhesh
kur tradhtarë mbi dhe të quhesh
kur të del nami e korija
të ndrydhë siq ndrydhet morri a thnija
kshtu me trup ti vdes i gjorë
veq pse mendjen e ke horë
e nuk të rrin ty kthjellt e zeza
e të mallkojn kohrat nder breza
se ti mbetesh në asnjë anë
nuk të duan ma babë as nanë
as vatani e as armiku
të len pergdhekja e meteliku
e të len e hasmit maskë sajgija
të len kurva e të len rruspija
edhe letra e kumari
të len në balt hasmi e koha e zari
mbetesh shkret pa trohë atdhe
porsi qyqja n vaj tu u zhgre
degë më degë e pip më pip
nuk të don dheu e gjuha shqip
as s' të don dheu i armikut
as dy ftyrat t metelikut
dheu i huaj nuk të len varr në tokë
as nuk ke ma miq e shokë
e armikut të len shoqerija
të len kurva e rropsija
sillesh kot veten me vra
mbetsh qyqe rremit tha
as dheut yt mbrendë nuk te don
ikë dhe djalli me demon
e prej teje ikë dhe moti
nuk te duan as fati as zoti
as vatani e as ndoj dhe
as nuk te duan kund komb a s fe
se askush se don tradhtarin
që shet dheun ku e pat t parin
e shet komb per metelikun
që e sherben të huaj armikun
që për pare e për hilet
e shet dheun e komb të vet
-----------------------------
Autori xhelal ferizi


-----------------------------------

[lirik]

KURR S ' U Ma e ZEZë ZI N' PëR MOTE
-----------------------------------------

AUTORI XHELAL FERIZI
---------------------------
kurr su pa ma E ZEZë n'për mote
o tradhtarë s e vepra jote
ti je vet bloza e zezones
ti je pjella e të zezë demones
kohës së ligë e të ligut motit
ti je jasht vullnetit të zotit
ti je jasht tokes me dhe
ti s' bën pjesë ndër kombe e fe
ti je i ndyrë ti je vet hiqi
i gjveshur shpirti lakuriqi
ti je vet pjella bizare
që e koritë etninë shqiptare
ti je i ziu vet mashtrimtari
ty nuk të rrin besa as kanari
as nuk të mbanë kund normë as fre
vlera e jote s'ësht sa i pe
fjala jote si një vesë
që ta shkrin vesi i pa besë
për një qst ti shet atdhe
nuk len tokë e gurë pa bre
as pa rrmue per pak pare
se mi ke jargët tradhtare
që bijnë në joshje te rrjedhin goje
per me shit ti hise e troje
me shit tokë e gjuhë amtare
veq pse të joshë vizllima n' pare
edhe e zeza ajo lakmija
e jo besa e dashurija
e jo qëndresa ajo qelike
me i ndejtë n' besë shqipbnis etnike
eh ti qofsh gjithmon mallkue
po ty e liga t ka gatue
po ti je si gjaku i morrit
je si plehu e ftyra e vorrit
je si zmera e gjarpit plak
skilja të polli o dinak
me vrapue mbas gospodarit
kahdo i shkon rrota dinarit
nuk të joshë ftyra e sqepekrrutes
po dyftyrsia e valutes
edhe kahdo i thonë zgerdheshje
cak e shpirt i ke në gjveshje
thue s e të polli morri a thnija
se ty leckë t' duket shqipnija
me ato troje perla antike
kahdo ne sharm shendrit etnike
veq pse ty jarga e dinarit
ti joshë mendë që i ke t 'tradhtarit
e atdheut i rrin si skile
dheun elashtë ja grryen me hile
se ti plesht je epshegji
ti pshtyn buk e ti pshtyn gji
edhe dielle dhe e ujë
veq pse të joshë ty e liga e huej
i len dhe e zallë egurë
fis e farë edhe flamurë
hise e troll e gjuhë e fe
yj e hanë e diell tue nxe
i len në vrap mbas pjerdhs t' padronit
siq nget qeni mbas langonit
siq nget bushtra mbas zagari
ti luan bisht mbas gospodari
veq pse te len ndoj pjat me lpi
veq pse te jep ndoj zgjyr me pi
veq pse te thot ndoj fjalë bishtdredhur
veq pse te mbanë siq qen te tredhur
e te nxitë kah meteliku
të bën vegel munafiku
të nxiitë keq me fis e farë
mbasi i her të mbanë rrogtarë
e të han koken kur si duhesh
kur tradhtarë mbi dhe të quhesh
kur të del nami e korija
të ndrydhë siq ndrydhet morri a thnija
kshtu me trup ti vdes i gjorë
veq pse mendjen e ke horë
e nuk të rrin ty kthjellt e zeza
e të mallkojn kohrat nder breza
se ti mbetesh në asnjë anë
nuk të duan ma babë as nanë
as vatani e as armiku
të len pergdhekja e meteliku
e të len e hasmit maskë sajgija
të len kurva e të len rruspija
edhe letra e kumari
të len në balt hasmi e koha e zari
mbetesh shkret pa trohë atdhe
porsi qyqja n vaj tu u zhgre
degë më degë e pip më pip
nuk të don dheu e gjuha shqip
as s' të don dheu i armikut
as dy ftyrat t metelikut
dheu i huaj nuk të len varr në tokë
as nuk ke ma miq e shokë
e armikut të len shoqerija
të len kurva e rropsija
sillesh kot veten me vra
mbetsh qyqe rremit tha
as dheut yt mbrendë nuk te don
ikë dhe djalli me demon
e prej teje ikë dhe moti
nuk te duan as fati as zoti
as vatani e as ndoj dhe
as nuk te duan kund komb a s fe
se askush se don tradhtarin
që shet dheun ku e pat t parin
e shet komb per metelikun
që e sherben të huaj armikun
që për pare e për hilet
e shet dheun e komb të vet
-----------------------------
Autori xhelal ferizi


-----------------------------------

[lirik]

KURR S ' U Ma e ZEZë ZI N' PëR MOTE
-----------------------------------------

AUTORI XHELAL FERIZI
---------------------------
kurr su pa ma E ZEZë n'për mote
o tradhtarë s e vepra jote
ti je vet bloza e zezones
ti je pjella e të zezë demones
kohës së ligë e të ligut motit
ti je jasht vullnetit të zotit
ti je jasht tokes me dhe
ti s' bën pjesë ndër kombe e fe
ti je i ndyrë ti je vet hiqi
i gjveshur shpirti lakuriqi
ti je vet pjella bizare
që e koritë etninë shqiptare
ti je i ziu vet mashtrimtari
ty nuk të rrin besa as kanari
as nuk të mbanë kund normë as fre
vlera e jote s'ësht sa i pe
fjala jote si një vesë
që ta shkrin vesi i pa besë
për një qst ti shet atdhe
nuk len tokë e gurë pa bre
as pa rrmue per pak pare
se mi ke jargët tradhtare
që bijnë në joshje te rrjedhin goje
per me shit ti hise e troje
me shit tokë e gjuhë amtare
veq pse të joshë vizllima n' pare
edhe e zeza ajo lakmija
e jo besa e dashurija
e jo qëndresa ajo qelike
me i ndejtë n' besë shqipbnis etnike
eh ti qofsh gjithmon mallkue
po ty e liga t ka gatue
po ti je si gjaku i morrit
je si plehu e ftyra e vorrit
je si zmera e gjarpit plak
skilja të polli o dinak
me vrapue mbas gospodarit
kahdo i shkon rrota dinarit
nuk të joshë ftyra e sqepekrrutes
po dyftyrsia e valutes
edhe kahdo i thonë zgerdheshje
cak e shpirt i ke në gjveshje
thue s e të polli morri a thnija
se ty leckë t' duket shqipnija
me ato troje perla antike
kahdo ne sharm shendrit etnike
veq pse ty jarga e dinarit
ti joshë mendë që i ke t 'tradhtarit
e atdheut i rrin si skile
dheun elashtë ja grryen me hile
se ti plesht je epshegji
ti pshtyn buk e ti pshtyn gji
edhe dielle dhe e ujë
veq pse të joshë ty e liga e huej
i len dhe e zallë egurë
fis e farë edhe flamurë
hise e troll e gjuhë e fe
yj e hanë e diell tue nxe
i len në vrap mbas pjerdhs t' padronit
siq nget qeni mbas langonit
siq nget bushtra mbas zagari
ti luan bisht mbas gospodari
veq pse te len ndoj pjat me lpi
veq pse te jep ndoj zgjyr me pi
veq pse te thot ndoj fjalë bishtdredhur
veq pse te mbanë siq qen te tredhur
e te nxitë kah meteliku
të bën vegel munafiku
të nxiitë keq me fis e farë
mbasi i her të mbanë rrogtarë
e të han koken kur si duhesh
kur tradhtarë mbi dhe të quhesh
kur të del nami e korija
të ndrydhë siq ndrydhet morri a thnija
kshtu me trup ti vdes i gjorë
veq pse mendjen e ke horë
e nuk të rrin ty kthjellt e zeza
e të mallkojn kohrat nder breza
se ti mbetesh në asnjë anë
nuk të duan ma babë as nanë
as vatani e as armiku
të len pergdhekja e meteliku
e të len e hasmit maskë sajgija
të len kurva e të len rruspija
edhe letra e kumari
të len në balt hasmi e koha e zari
mbetesh shkret pa trohë atdhe
porsi qyqja n vaj tu u zhgre
degë më degë e pip më pip
nuk të don dheu e gjuha shqip
as s' të don dheu i armikut
as dy ftyrat t metelikut
dheu i huaj nuk të len varr në tokë
as nuk ke ma miq e shokë
e armikut të len shoqerija
të len kurva e rropsija
sillesh kot veten me vra
mbetsh qyqe rremit tha
as dheut yt mbrendë nuk te don
ikë dhe djalli me demon
e prej teje ikë dhe moti
nuk te duan as fati as zoti
as vatani e as ndoj dhe
as nuk te duan kund komb a s fe
se askush se don tradhtarin
që shet dheun ku e pat t parin
e shet komb per metelikun
që e sherben të huaj armikun
që për pare e për hilet
e shet dheun e komb të vet
-----------------------------
Autori xhelal ferizi


-----------------------------------

[lirik]

KURR S ' U Ma e ZEZë ZI N' PëR MOTE
-----------------------------------------

AUTORI XHELAL FERIZI
---------------------------
kurr su pa ma E ZEZë n'për mote
o tradhtarë s e vepra jote
ti je vet bloza e zezones
ti je pjella e të zezë demones
kohës së ligë e të ligut motit
ti je jasht vullnetit të zotit
ti je jasht tokes me dhe
ti s' bën pjesë ndër kombe e fe
ti je i ndyrë ti je vet hiqi
i gjveshur shpirti lakuriqi
ti je vet pjella bizare
që e koritë etninë shqiptare
ti je i ziu vet mashtrimtari
ty nuk të rrin besa as kanari
as nuk të mbanë kund normë as fre
vlera e jote s'ësht sa i pe
fjala jote si një vesë
që ta shkrin vesi i pa besë
për një qst ti shet atdhe
nuk len tokë e gurë pa bre
as pa rrmue per pak pare
se mi ke jargët tradhtare
që bijnë në joshje te rrjedhin goje
per me shit ti hise e troje
me shit tokë e gjuhë amtare
veq pse të joshë vizllima n' pare
edhe e zeza ajo lakmija
e jo besa e dashurija
e jo qëndresa ajo qelike
me i ndejtë n' besë shqipbnis etnike
eh ti qofsh gjithmon mallkue
po ty e liga t ka gatue
po ti je si gjaku i morrit
je si plehu e ftyra e vorrit
je si zmera e gjarpit plak
skilja të polli o dinak
me vrapue mbas gospodarit
kahdo i shkon rrota dinarit
nuk të joshë ftyra e sqepekrrutes
po dyftyrsia e valutes
edhe kahdo i thonë zgerdheshje
cak e shpirt i ke në gjveshje
thue s e të polli morri a thnija
se ty leckë t' duket shqipnija
me ato troje perla antike
kahdo ne sharm shendrit etnike
veq pse ty jarga e dinarit
ti joshë mendë që i ke t 'tradhtarit
e atdheut i rrin si skile
dheun elashtë ja grryen me hile
se ti plesht je epshegji
ti pshtyn buk e ti pshtyn gji
edhe dielle dhe e ujë
veq pse të joshë ty e liga e huej
i len dhe e zallë egurë
fis e farë edhe flamurë
hise e troll e gjuhë e fe
yj e hanë e diell tue nxe
i len në vrap mbas pjerdhs t' padronit
siq nget qeni mbas langonit
siq nget bushtra mbas zagari
ti luan bisht mbas gospodari
veq pse te len ndoj pjat me lpi
veq pse te jep ndoj zgjyr me pi
veq pse te thot ndoj fjalë bishtdredhur
veq pse te mbanë siq qen te tredhur
e te nxitë kah meteliku
të bën vegel munafiku
të nxiitë keq me fis e farë
mbasi i her të mbanë rrogtarë
e të han koken kur si duhesh
kur tradhtarë mbi dhe të quhesh
kur të del nami e korija
të ndrydhë siq ndrydhet morri a thnija
kshtu me trup ti vdes i gjorë
veq pse mendjen e ke horë
e nuk të rrin ty kthjellt e zeza
e të mallkojn kohrat nder breza
se ti mbetesh në asnjë anë
nuk të duan ma babë as nanë
as vatani e as armiku
të len pergdhekja e meteliku
e të len e hasmit maskë sajgija
të len kurva e të len rruspija
edhe letra e kumari
të len në balt hasmi e koha e zari
mbetesh shkret pa trohë atdhe
porsi qyqja n vaj tu u zhgre
degë më degë e pip më pip
nuk të don dheu e gjuha shqip
as s' të don dheu i armikut
as dy ftyrat t metelikut
dheu i huaj nuk të len varr në tokë
as nuk ke ma miq e shokë
e armikut të len shoqerija
të len kurva e rropsija
sillesh kot veten me vra
mbetsh qyqe rremit tha
as dheut yt mbrendë nuk te don
ikë dhe djalli me demon
e prej teje ikë dhe moti
nuk te duan as fati as zoti
as vatani e as ndoj dhe
as nuk te duan kund komb a s fe
se askush se don tradhtarin
që shet dheun ku e pat t parin
e shet komb per metelikun
që e sherben të huaj armikun
që për pare e për hilet
e shet dheun e komb të vet
-----------------------------
Autori xhelal ferizi


-----------------------------------

[lirik]

KURR S ' U Ma e ZEZë ZI N' PëR MOTE
-----------------------------------------

AUTORI XHELAL FERIZI
---------------------------
kurr su pa ma E ZEZë n'për mote
o tradhtarë s e vepra jote
ti je vet bloza e zezones
ti je pjella e të zezë demones
kohës së ligë e të ligut motit
ti je jasht vullnetit të zotit
ti je jasht tokes me dhe
ti s' bën pjesë ndër kombe e fe
ti je i ndyrë ti je vet hiqi
i gjveshur shpirti lakuriqi
ti je vet pjella bizare
që e koritë etninë shqiptare
ti je i ziu vet mashtrimtari
ty nuk të rrin besa as kanari
as nuk të mbanë kund normë as fre
vlera e jote s'ësht sa i pe
fjala jote si një vesë
që ta shkrin vesi i pa besë
për një qst ti shet atdhe
nuk len tokë e gurë pa bre
as pa rrmue per pak pare
se mi ke jargët tradhtare
që bijnë në joshje te rrjedhin goje
per me shit ti hise e troje
me shit tokë e gjuhë amtare
veq pse të joshë vizllima n' pare
edhe e zeza ajo lakmija
e jo besa e dashurija
e jo qëndresa ajo qelike
me i ndejtë n' besë shqipbnis etnike
eh ti qofsh gjithmon mallkue
po ty e liga t ka gatue
po ti je si gjaku i morrit
je si plehu e ftyra e vorrit
je si zmera e gjarpit plak
skilja të polli o dinak
me vrapue mbas gospodarit
kahdo i shkon rrota dinarit
nuk të joshë ftyra e sqepekrrutes
po dyftyrsia e valutes
edhe kahdo i thonë zgerdheshje
cak e shpirt i ke në gjveshje
thue s e të polli morri a thnija
se ty leckë t' duket shqipnija
me ato troje perla antike
kahdo ne sharm shendrit etnike
veq pse ty jarga e dinarit
ti joshë mendë që i ke t 'tradhtarit
e atdheut i rrin si skile
dheun elashtë ja grryen me hile
se ti plesht je epshegji
ti pshtyn buk e ti pshtyn gji
edhe dielle dhe e ujë
veq pse të joshë ty e liga e huej
i len dhe e zallë egurë
fis e farë edhe flamurë
hise e troll e gjuhë e fe
yj e hanë e diell tue nxe
i len në vrap mbas pjerdhs t' padronit
siq nget qeni mbas langonit
siq nget bushtra mbas zagari
ti luan bisht mbas gospodari
veq pse te len ndoj pjat me lpi
veq pse te jep ndoj zgjyr me pi
veq pse te thot ndoj fjalë bishtdredhur
veq pse te mbanë siq qen te tredhur
e te nxitë kah meteliku
të bën vegel munafiku
të nxiitë keq me fis e farë
mbasi i her të mbanë rrogtarë
e të han koken kur si duhesh
kur tradhtarë mbi dhe të quhesh
kur të del nami e korija
të ndrydhë siq ndrydhet morri a thnija
kshtu me trup ti vdes i gjorë
veq pse mendjen e ke horë
e nuk të rrin ty kthjellt e zeza
e të mallkojn kohrat nder breza
se ti mbetesh në asnjë anë
nuk të duan ma babë as nanë
as vatani e as armiku
të len pergdhekja e meteliku
e të len e hasmit maskë sajgija
të len kurva e të len rruspija
edhe letra e kumari
të len në balt hasmi e koha e zari
mbetesh shkret pa trohë atdhe
porsi qyqja n vaj tu u zhgre
degë më degë e pip më pip
nuk të don dheu e gjuha shqip
as s' të don dheu i armikut
as dy ftyrat t metelikut
dheu i huaj nuk të len varr në tokë
as nuk ke ma miq e shokë
e armikut të len shoqerija
të len kurva e rropsija
sillesh kot veten me vra
mbetsh qyqe rremit tha
as dheut yt mbrendë nuk te don
ikë dhe djalli me demon
e prej teje ikë dhe moti
nuk te duan as fati as zoti
as vatani e as ndoj dhe
as nuk te duan kund komb a s fe
se askush se don tradhtarin
që shet dheun ku e pat t parin
e shet komb per metelikun
që e sherben të huaj armikun
që për pare e për hilet
e shet dheun e komb të vet
-----------------------------
Autori xhelal ferizi


-----------------------------------